Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Cyprian Norwid" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Norwid’s dialogues of things
Norwidowskie dialogi rzeczy
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17834438.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mask
Norwid’s world of things
rzeczy
dialog
maska
Cyprian Norwid
Opis:
The article presents the problems of Norwid’s things based on a selection of works written in various phases of the poet’s life (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja) in which things have the status of talking heroes, capable of entering into dialogues or quasi-dialogues. A literary and anthropological analysis of the above material allowed us to observe the mediating role of things in the poetic world of Norwid. The poet lends them the status of a material sign of the spiritual basis of reality, Divine transcendence, Truth; he makes them means of expression of the human self, their content, structure and acts; he entrusts the things with functions typical of the tools of social interaction, initiation, ritualistic activities of individual and collective identity. The evolution of the poet’s views on the world of things is noteworthy, namely the transition from the imagination of things animated by the power of the spiritual to the imagination threatened by the objectification of the human being.
Artykuł przedstawia problematykę Norwidowskich rzeczy, opartą na grupie utworów poety, należących do różnych faz jego twórczości (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja), w których rzeczy posiadają status bohaterów mówiących, zdolnych do wchodzenia w relacje dialogowe lub quasi-dialogowe. Literaturoznawcza i antropologiczna analiza powyższego materiału pozwoliła na zaobserwowanie mediacyjnej roli rzeczy w świecie poetyckim Norwida. Poeta nadaje im status materialnego znaku duchowej podstawy rzeczywistości, Boskiej transcendencji, Prawdy; czyni je nośnikami ekspresji ludzkiej jaźni, jej treści, struktury i aktów; powierza rzeczom funkcję narzędzi interakcji społecznych, inicjacji, działań rytualnych stanowiących o jednostkowej i zbiorowej tożsamości. Znacząca okazuje się ewolucja poglądów poety na temat świata rzeczy, a mianowicie przejście od wyobrażenia rzeczy ożywionych mocą tego, co duchowe, do wyobrażenia zagrożonego urzeczowieniem człowieka.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 23-41
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowskie dialogi rzeczy
Norwid’s dialogues of things
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117265.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
rzeczy
dialog
maska
mask
Norwid’s world of things
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę Norwidowskich rzeczy, opartą na grupie utworów poety, należących do różnych faz jego twórczości (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja), w których rzeczy posiadają status bohaterów mówiących, zdolnych do wchodzenia w relacje dialogowe lub quasi-dialogowe. Literaturoznawcza i antropologiczna analiza powyższego materiału pozwoliła na zaobserwowanie mediacyjnej roli rzeczy w świecie poetyckim Norwida. Poeta nadaje im status materialnego znaku duchowej podstawy rzeczywistości, Boskiej transcendencji, Prawdy; czyni je nośnikami ekspresji ludzkiej jaźni, jej treści, struktury i aktów; powierza rzeczom funkcję narzędzi interakcji społecznych, inicjacji, działań rytualnych stanowiących o jednostkowej i zbiorowej tożsamości. Znacząca okazuje się ewolucja poglądów poety na temat świata rzeczy, a mianowicie przejście od wyobrażenia rzeczy ożywionych mocą tego, co duchowe, do wyobrażenia zagrożonego urzeczowieniem człowieka.
The article presents the problems of Norwid’s things based on a selection of works written in various phases of the poet’s life (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja) in which things have the status of talking heroes, capable of entering into dialogues or quasi-dialogues. A literary and anthropological analysis of the above material allowed us to observe the mediating role of things in the poetic world of Norwid. The poet lends them the status of a material sign of the spiritual basis of reality, Divine transcendence, Truth; he makes them means of expression of the human self, their content, structure and acts; he entrusts the things with functions typical of the tools of social interaction, initiation, ritualistic activities of individual and collective identity. The evolution of the poet’s views on the world of things is noteworthy, namely the transition from the imagination of things animated by the power of the spiritual to the imagination threatened by the objectification of the human being.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 23-40
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vade-mecum drogami cnoty. O poetyckiej aretologii Cypriana Norwida
Paths of virtue in Vade-mecum. Cyprian Norwid’s poetic aretology
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17931122.pdf
Data publikacji:
2021-11-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
cnota
aretologia
męstwo
umiarkowanie
sprawiedliwość
kalokagathia
virtue
aretology
valour
moderation
justice
Opis:
Artykuł dotyczy obrazowania i koncepcji cnoty w cyklu poetyckim Vade-mecum. Przedmiot analizy stanowią utwory, w których mamy do czynienia z bezpośrednimi nawiązaniami do tej problematyki (Larwa, Fatum, Ironia, Zawody, Centaury, Królestwo, Cnót-oblicze, Bohater, Ideał i reformy, Fortepian Szopena), jednak widzianymi w kontekście całego dzieła pisarza i sytuowanymi na tle starożytnej, greckiej i rzymskiej, oraz chrześcijańskiej refleksji aretologicznej. Poetycka aretologia Norwida pozostaje w ścisłym związku z wymienionymi tradycjami, podlega również inspiracjom literackim (zwłaszcza Homer, Prudencjusz, Dante), a także artystycznym (ikonografia cnoty). Jak dowodzą przeprowadzone analizy, wątek aretologiczny, obejmujący przede wszystkim refleksję nad takimi cnotami, jak męstwo, umiarkowanie, sprawiedliwość i kalokagathia, jest ważnym czynnikiem spójności Vade-mecum (na poziomie kreacji podmiotu dzieła, w epickiej płaszczyźnie cyklu, w obrębie problematyki antropologiczno- etycznej). Jest to zespół zagadnień pozwalających lepiej zrozumieć Norwidowską koncepcję poety-moralisty oraz Norwidowską diagnozę kryzysu człowieczeństwa w XIX wieku.
This article discusses the concept and imagery of virtue in Norwid’s cycle of poems Vademecum, focusing on lyrical pieces that refer directly to this subject (“Larwa” [The Larva], “Fatum” [Fate], “Ironia” [Irony] ,“Zawody” [Disappointments], “Centaury” [Centaurs], “Królestwo” [Kingdom], “Cnót-oblicze” [Face-of-Virtues], “Bohater” [Hero], “Ideał i reformy” [Ideal and Reforms],“Fortepian Szopena” [Chopin’s Piano]). They are nevertheless considered in the light of his entire body of work and on the backdrop of ancient – Greek and Roman – as well as Christian aretology. Norwid’s poetic study of virtue remains closely connected with these traditions, but is also inspired by literature (especially Homer, Prudentius and Dante) and art (the iconography of virtue). As analyses demonstrate, an aretology that involves reflection on virtues such as valour, moderation, justice and kalokagathia constitutes an important factor that binds together Vade-mecum at the levels of the development of the lyrical subject, the epic dimension of the cycle, as well as the anthropological and ethical issues it raises. These questions facilitate better understanding of Norwid’s concept of a poet-moralist and his diagnosis regarding the crisis of humanity in the nineteenth century.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39; 5-30
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowski dramat w nowych dekoracjach
Norwid’s dramatic works in new costume
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029974.pdf
Data publikacji:
2022-09-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
wiek XIX
dramat
dramat poetycki
tragedia
komedia
the twentieth century
drama
poetic drama
tragedy
comedy
Opis:
Artykuł jest recenzją naukową książki: Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty, red. naukowa W. Rzońca, K. Samsel, Warszawa 2019. Autorka dokonuje przeglądu i interpretacji zamieszczonych w książce studiów, sytuując je na tle aktualnego stanu badań nad dramaturgią Norwida. Recenzja ukazuje wartość książki, polegającą przede wszystkim na prezentacji nowych odczytań Norwidowskiego dramatu ‒ przez pryzmat nowych kontekstów i z różnorodnych perspektyw badawczych: filologicznej, teatrologicznej, tekstologiczno-edytorskiej, estetycznej, antropologicznej, kulturologicznej, komparatystycznej. Książka jest też głosem w sprawie miejsca dramaturgii Norwida w procesie literackim, bowiem w większości opublikowanych w niej prac wyeksponowany został ścisły związek pisarza z literaturą i kulturą premodernizmu lub modernizmu. W związku z tym podjęta została w recenzji kwestia znaczenia tradycji dramatu romantycznego dla specyfiki postawy twórczej Norwida-dramaturga.
The article is an academic review of the multi-author monograph Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty [Cyprian Norwid’s dramatic works: texts, contexts and intertexts] edited by Wiesław Rzońca and Karol Samsel (Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki, 2019). It surveys and examines studies contained in the volume, placing them in the context of current state of research on Norwid’s dramatic works. The review argues that the chief merit of the discussed book consists primarily in presenting new interpretations of Norwid’s dramas, which account for fresh contexts and represent a variety of research angles, including philology, textology and scientific editing, studies of theatre, aesthetics, anthropology as well as cultural and comparative studies. The volume also reconsiders the place of Norwid’s dramatic works in literary history, most chapters foregrounding the strong relationship this author had with the literature and culture of pre-modernism and modernism. Owing to this, the review also addresses the meaning of the Romantic drama tradition for Norwid’s specific artistic position as a dramatist.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2022, 40; 209-222
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowski dramat „transfiguracji społecznych”
Norwid’s drama of “social transfigurations”
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799343.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
estetyka dramatu
dramat społeczny
widowisko kulturowe
obrzędy przejścia
aesthetics of drama
social drama
cultural performance
rites of passage
Opis:
Artykuł zawiera rozważania na temat Norwidowskiej koncepcji dramatu i teatru, zakładającej ich ścisły związek z życiem społecznym i jego historycznymi przemianami. Analizy wypowiedzi metadramatycznych i metateatralnych poety, czyli przede wszystkim szkicu Widowiska w ogóle uważane, Białych kwiatów, fragmentów wykładów O Juliuszu Słowackim oraz przedmowy do Pierścienia Wielkiej-Damy,dostarczają szeregu argumentów na rzecz tezy o intencjonalnym kształtowaniu przez Norwida dramaturgii osnutej wokół idei „transfiguracji społecznych”. Co więcej, charakter jego dorobku dramatopisarskiego pozwala na zastosowanie w interpretacji poszczególnych dziełantropologiczno-socjologicznych kategorii dramatu społecznego i widowiska kulturowego.Większość utworów dramatycznych Norwida unaocznia bowiem sytuację przemiany społecznej, ujętej w ramy obrzędów przejścia i steatralizowanych praktyk społecznych (społeczne ceremonie, rytuały interakcyjne). Dzięki temu Norwidowski dramat staje się artystyczną reprezentacją sił działających w przestrzeni życia zbiorowego, narzędziem ich rozumienia w duchu antropologii społecznej, a także ważnym czynnikiem formowania człowieka.
The article discusses Norwid’s concept of drama and theatre; notably, he assumes their close relationship with social life and its historical changes. Basing on analyses of meta-dramatic and meta-theatrical statements made by the poet, contained primarily in the essays “Widowiska w ogóle uważane” and “Białe kwiaty” [Performances considered in general; White flowers], in passages from lectures on Słowacki (O Juliuszu Słowackim), and in the introduction to Pierścień Wielkiej-Damy [The Ring of a Great Lady], it is possible to formulate the thesis that Norwid intentionally developed a vision of drama based on the idea of “social transfigurations.”What is more, the character of his dramatic works enables one to interpret his particular theatrical pieces in the light of anthropological and sociological categories of social drama and cultural performance. After all, most of Norwid’s dramatic works depict situations of social change in terms of rites of passage and theatricalized social practices, e.g. social ceremonies or ritualized interactions. As a result, Norwidian drama becomes an artistic representation of forces shaping collective life, a lens facilitating their understanding in the spirit of social anthropology, and an important factor in the formation of man.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 71-91
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid’s drama of “social transfigurations”
Norwidowski dramat „transfiguracji społecznych”
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51753358.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
estetyka dramatu
dramat społeczny
widowisko kulturowe
obrzędy przejścia
aesthetics of drama
social drama
cultural performance
rites of passage
Opis:
The article discusses Norwid’s concept of drama and theatre; notably, he assumes their close relationship with social life and its historical changes. Basing on analyses of meta-dramatic and meta-theatrical statements made by the poet, contained primarily in the essays “Widowiska w ogóle uważane” and “Białe kwiaty” [Performances considered in general; White flowers], in passages from lectures on Słowacki (O Juliuszu Słowackim), and in the introduction to Pierścień Wielkiej-Damy [The Ring of a Great Lady], it is possible to formulate the thesis that Norwid intentionally developed a vision of drama based on the idea of “social transfigurations.”What is more, the character of his dramatic works enables one to interpret his particular theatrical pieces in the light of anthropological and sociological categories of social drama and cultural performance. After all, most of Norwid’s dramatic works depict situations of social change in terms of rites of passage and theatricalized social practices, e.g. social ceremonies or ritualized interactions. As a result, Norwidian drama becomes an artistic representation of forces shaping collective life, a lens facilitating their understanding in the spirit of social anthropology, and an important factor in the formation of man.
Artykuł zawiera rozważania na temat Norwidowskiej koncepcji dramatu i teatru, zakładającej ich ścisły związek z życiem społecznym i jego historycznymi przemianami. Analizy wypowiedzi metadramatycznych i metateatralnych poety, czyli przede wszystkim szkicu Widowiska w ogóle uważane, Białych kwiatów, fragmentów wykładów O Juliuszu Słowackim oraz przedmowy do Pierścienia Wielkiej-Damy, dostarczają szeregu argumentów na rzecz tezy o intencjonalnym kształtowaniu przez Norwida dramaturgii osnutej wokół idei „transfiguracji społecznych”. Co więcej, charakter jego dorobku dramatopisarskiego pozwala na zastosowanie w interpretacji poszczególnych dzieł antropologiczno-socjologicznych kategorii dramatu społecznego i widowiska kulturowego. Większość utworów dramatycznych Norwida unaocznia bowiem sytuację przemiany społecznej, ujętej w ramy obrzędów przejścia i steatralizowanych praktyk społecznych (społeczne ceremonie, rytuały interakcyjne). Dzięki temu Norwidowski dramat staje się artystyczną reprezentacją sił działających w przestrzeni życia zbiorowego, narzędziem ich rozumienia w duchu antropologii społecznej, a także ważnym czynnikiem formowania człowieka.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny / English Version; 81-104
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowskie miary i oglądy heroizmu
Norwid’s Measure and Perception of Heroism
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52405213.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Cyprian Norwid
heroizm
bohater kulturowy
przewodnik ludzkości
bohater narodowy
poeta
heroism
hero of culture
leader of humanity
national hero
poet
Opis:
Artykuł zawiera interpretację Norwidowskiej koncepcji heroizmu. Nawiązuje do różnych obszarów dzieła Norwida, do jego utworów lirycznych, epickich i dramatycznych, a także do wypowiedzi publicystycznych, krytycznoliterackich oraz epistolarnych. W centrum rozważań znajduje się kwestia bohatera kulturowego, którego znaczenie w myśli i wyobraźni pisarza przedstawione zostało w sekwencji analiz poświęconych przewodnikom ludzkości (Prometeusz, Mojżesz, Argonauci, Jezus Chrystus), bohaterom narodowym (Krakus, Wanda, bohaterowie powstania styczniowego) oraz poetom (legenda Tyrteusza). Kontekst dla powyższych analiz stanowi antropologiczna refleksja epoki, Norwidowska koncepcja osoby, filozoficzne i religijne wykładnie postawy heroicznej, jej kulturowe wzorce. Zarysowane przez Norwida rozumienie heroizmu okazuje się na tym tle w pełni oryginalne, choć zarazem wynika z wielostronnego dialogu z wybranymi wątkami tradycji heroicznej. O swoistości Norwidowskiej wykładni zjawiska świadczą: akcentowanie znaczenia kulturowego i etosowego każdego aktu heroicznego, eksponowanie heroizmu ducha, łączenie heroizmu z zagadnieniami pamięci zbiorowej, wspólnoty narodowej i ludzkiej, traktowanie heroicznych ideałów jako miary wartości cywilizacyjnych dokonań XIX wieku i dojrzałości człowieka epoki, postrzeganie heroizmu przez pryzmat chrześcijańskich ideałów heroicznych.
The paper contains an interpretation of Norwid’s concept of heroism. It refers to a variety of fields in Norwid’s literary activity, to his lyric, epic and dramatic works, as well as to his journalistic, critical and epistolary writings. The question of a hero of culture, whose significance in the thought and imagination of the author has been presented in the sequence of analyses devoted to leaders of humanity (Prometheus, Moses, the Argonauts, Jesus Christ), national heroes (Krakus, Wanda, heroes of the January Uprising) and poets (the legend of Tyrtheus) is central for the discussion. The above analysis is shown in the context of anthropological reflection of the epoch, the Norwidian concept of an individual, philosophical and religious interpretation of heroic feats, their cultural patterns. The understanding of heroism, as sketched by Norwid against this background, proves to be fully original, though, at the same time, emerging from a multilateral dialogue with the selected threads of heroic tradition. The specificity of Norwid’s interpretation of the phenomenon is proved by: underlining the importance of cultural and ethos related meaning of each heroic deed, emphasizing spiritual heroism, associating heroism with the issues of collective memory, the national and human community, treatment of heroic ideals as a measure of value of 19th century civilizational achievements and maturity of the man of that period, given the Christian heroic ideals.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2018, XIV; 113-134
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na maskaradzie żywota. O „Tyrteju – Za kulisami”
The masquerade of life. On Norwid’s "Tyrtej – Za kulisami"
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152448.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
Cyprian Norwid
dramat
widowisko kulturowe
koncepcje poezji
cywilizacja i antropologia XIX wieku
drama
cultural performance
concepts of poetry
19th-century civilisation and anthropology
Opis:
This article discusses one of the most polyphonic works by Cyprian Norwid – the dramatic diptych" Tyrtej – Za kulisami" [Tyrtej – Behind the Scenes], proposing a multifaceted interpretation. Given that the compositional chaos and gaps in the manuscript gave rise to the textual and editorial disputes that proved critical for the interpretation of the work, this paper first focuses on the manuscripts of both plays and their most recognised editions (by Zenon Przesmycki, Juliusz W. Gomulicki, and by Julian Maślanka). Second, it examines the attitude of Norwid’s diptych to dramatic forms and traditions, including ancient tragedy, different variants of comedy, Romantic tragedy, music drama, nativity play, and cultural performance. The analysis of the ideological layer sheds some light on several issues such as: the condition and the mission of the poet (the confrontation of Tyrtaeus [Tyrtaios, Tyrtej] with the contemporary poet Omegitt as Norwid’s interpretation of the concept of poetry), questions about the nature and development trends of human civilisation (the confrontation of the formation systems of ancient Athens, Sparta, and the 19th-century population as an expression of the author’s historiosophical pessimism), and the anthropological reflection inspired by Diogenes of Sinope, referred to in Za kulisami, and his ‘search for an honest man’ (as Norwid’s critique of the human condition in the 19th century and the expression of his anthropological ideal).
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 116, 4; 163-180
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies