Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zajdel, Alicja" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Osteogenic differentiation of human mesenchymal stem cells from adipose tissue and Whartons jelly of the umbilical cord
Autorzy:
Zajdel, Alicja
Kałucka, Magdalena
Kokoszka-Mikołaj, Edyta
Wilczok, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038664.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
adipose derived mesenchymal stem cells
Wharton's jelly derived mesenchymal stem cells
osteogenic differentiation
Opis:
Induced osteogenesis of mesenchymal stem cells (MSCs) may provide an important tool for bone injuries treatment. Human umbilical cord and adipose tissue are routinely discarded as clinical waste and may be used as noncontroversial MSCs sources. It still remains to be verified which source of MSCs is the most suitable for bone regeneration. The aim of this research was to investigate the osteogenic potential of human MSCs derived from adipose tissue (AT-MSCs) and Wharton's jelly of the human umbilical cord (WJ-MSCs) differentiated under the same conditions. Osteogenic differentiation of MSCs was detected and quantified by alizarin red S (ARS) staining for calcium deposition and alkaline phosphatase (ALP) activity, osteoprotegerin (OPG), and osteocalcin (OC) secretion measurements. Under osteogenic conditions, after 21 days of differentiation, the measured ALP activity and calcium deposition were significantly higher in the AT-MSCs than in the WJ-MSCs, while the OPG and OC secretion were higher in the WJ-MSCs vs. AT-MSCs. Low concentrations of OPG and high levels of OC in AT-MSCs and WJ-MSCs, prove that these cells reached an advanced stage of the osteogenic differentiation. The levels of OC secreted by AT-MSCs were lower than by WJ-MSCs. Both cell types, AT-MSCs and WJ-MSCs possess a potential to differentiate towards the osteogenic lineage. The observed differences in the levels of osteogenic markers suggest that after 21-days of osteogenic differentiation, the AT-MSCs might have reached a more advanced stage of differentiation than WJ-MSCs.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 2; 365-369
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochronny wpływ kwasu fitynowego na peroksydację kwasu linolowego w warunkach in vitro
Protective effect of phytic acid on linoleic acid peroxidation in vitro
Autorzy:
Zajdel, Alicja
Parfiniewicz, Beata
Wilczok, Adam
Węglarz, Ludmiła
Dzierżewicz, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039872.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
peroksydacja lipidów
wodoronadtlenki kwasu linolowego
kwas fitynowy
phytic acid
lipid peroxidation
linoleic acid hydroperoxides
Opis:
BACKGROUND Free radical processes are known to induce oxidative damage in biomolecules and thus, play an important role in the etiology of a number of diseases including cancer. Phytic acid (myo-inositol hexaphosphate, IP6) is a naturally occurring carbohydrate widely found in fi ber-rich foods and also contained in almost all mammalian cells. This compound demonstrates various biological activities. The aim of this study was to clarify whether phytic acid possesses the ability to inhibit autooxidation and Fe(II)/ascorbate-induced peroxidation of linoleic acid, to scavenge of hydrogen peroxide, and chelate ferrous ions. MATERIAL AND METHODS The antioxidant properties of the IP6 at various concentrations (1-500 μM) have been evaluated by using the assays based on hydrogen peroxide scavenging and ferrous metal ions chelating activity determination. The effect of IP6 (1-500 μM) on autooxidation and Fe(II)/ascorbate-induced lipid peroxidation in micelles of linoleic acid after 24 h incubation was investigated using a reverse-phase high-performance liquid chromatography (RP-HPLC) with UV detection. RESULTS The Fe(II) chelating effects of IP6 were concentration-dependent. IP6 exhibited 11,9%, 58,6%, 69,3%, 87,1% of ferrous ions chelation at 10 μM, 50 μM, 100 μM, 500 μ , respectively. IP6 at 100 μM and 500 μM effectively inhibited the disappearance of linoleic acid, both in the absence and the presence of Fe(II)/ascorbate. The inhibitory effect of IP6 on Fe(II)/ascorbate-induced lipid peroxidation was lower due to its direct interaction with Fe(II) ions. In the absence of Fe(II)/ascorbate, IP6 at 100 μM and 500 μM significantly suppressed decomposition of linoleic acid hydroperoxides. It was incapable of scavenging of hydrogen peroxide. Conclusions: IP6 can act as a natural antioxidant in vitro. The obtained results suggest that it can play an important role in modulating lipid hydroperoxide level in biological systems.
WSTĘP Procesy wolnorodnikowe, prowadzące do oksydacyjnych uszkodzeń biomolekuł, pełnią ważną rolę w etiologii licznych schorzeń, włączając choroby nowotworowe. Kwas fi tynowy (sześciofosforan mio-inozytolu, IP6) jest naturalnie rozpowszechnionym węglowodanem występującym obfi cie w diecie o dużej zawartości włókna pokarmowego, jak również obecnym w prawie wszystkich komórkach ssaków. Związek ten wykazuje szerokie spektrum działania biologicznego. Celem pracy było zbadanie, czy kwas fi tynowy posiada zdolność do hamowania autooksydacji i peroksydacji kwasu linolowego indukowanej jonami Fe(II) w obecności kwasu askorbinowego oraz czy jest zdolny do unieszkodliwiania nadtlenku wodoru i chelatowania jonów Fe(II). MATERIAŁ I METODY Do zbadania antyoksydacyjnych właściwości IP6 w wybranych stężeniach (1-500 μM) zastosowano metody pozwalające ocenić stopień zmiatania nadtlenku wodoru oraz aktywność chelatującą jony Fe(II). Wpływ IP6 (1-500 μM) na autooksydację oraz indukowaną jonami Fe(II) w obecności kwasu askorbinowego peroksydację w micelach kwasu linolowego po 24 godzinach inkubacji określano stosując wysokosprawną chromatografi ę cieczową w odwróconym układzie faz (RP-HPLC) i detekcję UV. WYNIKI IP6 w sposób zależny od stężenia chelatował jony Fe(II). Procent schelatowanych jonów Fe(II) wynosił 11,9%, 58,6%, 69,3%, 87,1% odpowiednio dla stężeń IP6 10 μM, 50 μM, 100 μM, 500 μM. IP6 w stężeniach 100 μM i 500 μM znacząco hamował zanik kwasu linolowego zarówno w nieobecności i obecności układu redoks Fe(II)/kwas askorbinowy. Hamujący wpływ IP6 na indukowaną przez Fe(II)/kwas askorbinowy peroksydację był mniejszy, ze względu na bezpośrednią interakcję IP6 z Fe(II). W nieobecności układu redoks Fe(II)/kwas askorbinowy, IP6 w stężeniach 100 μM i 500 μM, znacznie hamował rozpad wodoronadtlenków kwasu linolowego. IP6 nie był zdolny do zmiatania nadtlenku wodoru. Wnioski: IP6 może działać jako naturalny antyoksydant w warunkach in vitro. Wyniki badań sugerują, że może on pełnić istotną rolę w modulowaniu poziomu wodoronadtlenków lipidowych w układach biologicznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 4; 7-16
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peroxynitrite mediated linoleic acid oxidation and tyrosine nitration in the presence of synthetic neuromelanins.
Autorzy:
Stępień, Krystyna
Wilczok, Adam
Zajdel, Alicja
Dzierżęga-Lęcznar, Anna
Wilczok, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044213.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
3-nitrotyrosine
DA/CysDA-copolymers
peroxidation
peroxynitrite
CysDA-melanin
DA-melanin
nitration
linoleic acid
neuromelanin
Opis:
Peroxynitrite-mediated linoleic acid oxidation and tyrosine nitration were analysed in the presence of synthetic model neuromelanins: dopamine (DA) -melanin, cysteinyldopamine (CysDA) -melanin and various DA/CysDA copolymers. The presence of melanin significantly decreased the amount of 3-nitrotyrosine formed. This inhibitory effect depended on the type and concentration of melanin polymer. It was found that incorporation of CysDA-derived units into melanin attenuated its protective effect on tyrosine nitration induced by peroxynitrite. In the presence of bicarbonate, the melanins also inhibited 3-nitrotyrosine formation in a concentration dependent manner, although the extent of inhibition was lower than in the absence of bicarbonate. The tested melanins inhibited peroxynitrite-induced formation of linoleic acid hydroperoxides, both in the absence and in the presence of bicarbonate. In the presence of bicarbonate, among the oxidation products appeared 4-hydroxynonenal (HNE). CysDA-melanin inhibited the formation of HNE, while DA-melanin did not affect the aldehyde level. The results of the presented study suggest that neuromelanin can act as a natural scavenger of peroxynitrite.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2000, 47, 4; 931-940
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies