Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "attic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    ‘LEGES’ A ‘PRIVILEGIA’ W RZYMIE OKRESU REPUBLIKI
    ‘Leges’ and ‘privilegia’ in Republican Rome
    Autorzy:
    Zabłocki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096777.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Aulus Gellius; Noce Attyckie; Cyceron; Capito; rogatio; lex; plebiscitum; privilegium.
    Aulus Gellius; Te Attic Nights; Cicero; Capito; rogatio; lex; plebiscitum; privilegium.
    Opis:
    W artykule przedstawiono pytania stawiane przez Aulusa Gelliusa w rozdziale 20 tytułu 10 jego Noctes Atticae: czym jest rogatio, czym lex, czym plebiscitum, a czym privilegium i czym się one od siebie różnią. Przytaczając defnicję lex podaną przez Capitona jako generale iussum populi aut plebis rogante magistratu, Gelliusa stwierdza, że jeśli przytoczona defnicja jest poprawna, to nie mogą być nazwane leges uchwały: de imperio Cn. Pompei, de reditu M. Ciceronis czy de caede Clodii quaestio. Dotyczą one poszczególnych osób i należy je nazwać privilegia. Należy zauważyć, że Aulus Gellius dokonał nie tylko rozróżnienia takich pojęć, jak: lex, plebiscitum, privilegium, rogatio, lecz także zwrócił uwagę na udział przy tworzeniu ustawy z jednej strony magistratus, z drugiej zaś ludu lub plebsu.
    This article presents the questions Aulus Gellius puts in Chapter 20, Title 10 of his Attic Nights on the nature of rogatio, lex, plebiscitum, and privilegium, and the differences between them. He cites Capito’s defnition of lex as a generale iussum populi aut plebis rogante magistrate (“A law ... is a general decree of the people, or of the commons, answering an appeal made to them by a magistrate”) and observes that if this definition is right, then the measures de imperio Cn. Pompei, de reditu M. Ciceronis and de caede Clodii quaestio cannot be considered leges. These resolutions applied to specific persons and should therefore be considered privilegia. Aulus Gellius not only sees a distinction between concepts like lex, plebiscitum, privilegium, and rogatio, but also observes that the parties which contributed to the drafting of a legislative act were the magistrate (magistratus) on the one hand, and the people (populus), or of the commons (plebs) on the other hand.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 267-280
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ennius o ‘manum conserere’ według ‘Noctes Atticae’ Aulusa Gelliusa
    Ennius on ‘manum conserere’ in Aulus Gellius’ ‘Attic Nights’
    Autorzy:
    Zabłocki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096601.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Noce Attyckie; Aulus Gellius; Ennius; actio in rem; rei vindicatio, Ennius; ex iure manum consertum.
    The Attic Nights; Aulus Gellius; Ennius; actio in rem; rei vindicatio, ex iure manum consertum.
    Opis:
    Pewne wyrażenia prawne, znane niegdyś ogólnie, z czasem stają się niezrozumiałe. Ciekawym przykładem tego jest sformułowanie ex iure manum consertum omawiane przez antykwarystę. Aulus Gellius zapytał Sulpiciusa Apollinarisa słynnego  wówczas znawcę literatury co oznaczają słowa ex iure manum consertum. Ten w odrzekł mu, że jest znawcą literatury a nie prawa, a tego sformułowania nie ma na kartach Annales. Kiedy jednak Gellius wyrecytował tę frazę z dzieła  Enniusa, Supicius Apollinaris skonstatował, że Ennnius zaczerpnął je od jakiegoś jurysty i odesłał Gelliusa do jurystów i ich dzieł. Gellius po zbadaniu sprawy doszedł do wniosku, że, jeśli toczył się spór (in iure) o jakąś rzecz (de re) znajdującą się (in re praesenti) przed pretorem, czy to o grunt, czy o coś innego, trzymając tę rzecz w ręku (in iure manum consererent), dokonywano jej windykacji w uroczystych słowach. Z czasem, po rozszerzeniu granic państwa, pretorzy nadmiernie zajęci w sprawach dotyczących windykacji udawali się niechętnie daleko położonych spornych rzeczy. Zatem, za milczącym przyzwoleniem (tacito consensu), wbrew Ustawie XII Tablic zezwolili, aby toczący spór udawali się na grunt, o który toczył się spór, i przynosili grudkę jakąś z niego, jakby całą ziemię przed pretora na sąd (in ius) i przy pomocy tej grudki (ex iure manum consertum), tak jakby na całym gruncie dokonywali windykacji.
    Some legal expressions which once used to be generally known after some time become incomprehensible. An interesting example is the expression ex iure manum consertum, which occurs in Aulus Gellius’ Attic Nights. Aulus Gellius asked the well-known literary expert Sulpicius Apollinaris what it meant. Sulpicius Apollinaris said that he was a connoisseur of literature, not a legal specialist, and that the phrase did not occur in the Annals. But when Gellius told him it was a quote from Ennius, Sulpicius Apollinaris replied that Ennius must have cited it after a jurist, and told Gellius to ask the jurists and look in their works. Gellius conducted a search and eventually reached a conclusion that the expression applied to proceedings before a praetor’s court for the recovery of goods, often real property or some other property, which was to be presented to the praetor by “being brought in the hand” (de re in re praesenti in iure manum consererent). Recovery of the goods in question was then effected in an official proclamation. With time, as the state expanded, praetors were too busy with cases for the recovery of real property and did not want to travel to distant places to inspect the contested goods in situ, so they permitted the parties to the litigation to fetch a lump of earth from the disputed land and present it in court. This was done in contravention of the Law of the Twelve Tables, but with the tacit consent of the parties involved. The lump of earth “lawfully brought to court” represented the whole of the property, which was thereby recovered.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 4; 165-174
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies