Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zywert, Aleksandra Maria" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Codzienność przyszłości, czyli pytanie o życie wieczne
EVERYDAY LIFE OF THE FUTURE OR THE QUESTION OF ETERNAL LIFE
ПОВСЕДНЕВНОСТЬ БУДУЩЕГО, ИЛИ ВОПРОС О ВЕЧНОЙ ЖИЗНИ
Autorzy:
ZYWERT, ALEKSANDRA MARIA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604244.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
nieśmiertelność
codzienność
przekleństwo
Sorokin
Akunin
Głuchowski
Starobiniec
Zeldowicz
Opis:
В статье анализируется проблема бессмертия в контексте явления повседневности. В качестве примеров приводятся прежде всего произведения современных русских писателей-фантастов и авторов, которые используют в своем творчестве фантастические мотивы: Владимира Сорокина (День опричника, Сахарный Кремль, Манарага), Виктора Пелевина (Шлем ужаса, Любовь к трём цукербринам), Анны Старобинец (Живущий), Бориса Акунина-Григория Чхартишвили (Хэппи-энд), Дмитрия Глуховского (Будущее), а также фильм Александра Зельдовича (сценарий в соавторстве с Вл. Сорокиным) Мишень. Независимо от принятой концепции, все авторы указывают, что бессмертие – это по многим причинам проклятие человечества. Вместо попыток стать Богом, люди должны сосредоточиться на том, чтобы не потеряться в уже существующей реальности.
The paper aims at analyzing the question of immortality in the context of everyday life. The exemplary works include the ones written by contemporary Russian fantasy and science fiction authors, who deploy the relevant motifs: Vladimir Sorokin (Day of the Oprichnik, Kremlin Made of Sugar, Manaraga), Viktor Pelevin (The Helmet of Horror, Love for three Zuckerbrins), Anna Starobinets (The Living), Boris Akunin-Grigori Chkhartishvili  (Happy end), Dmitry Glukhovsky (The Future) and the film of Alexander Zeldovich (and V. Sorokin as the scriptwriter) entitled Target. Regardless of the applied convention the authors indicate that immortality is a curse for humankind for many reasons. Instead of trying to become God human beings should focus on retaining the already existing reality.
W artykule analizowany jest problem nieśmiertelności w kontekście codzienności. W charakterze przykładów przytaczane są przede wszystkim utwory współczesnych rosyjskich pisarzy fantastów i autorów, którzy wykorzystują w swojej twórczości motywy fantastyczne: Władimira Sorokina (Dzień oprycznika, Cukrowy Kreml, Manaraga), Wiktora pielewina (Hełm grozy, Miłosć do trzech Zuckerbrinów), Anny Starobiniec (Żyjący), Borysa Akunina-Grigorija Czchartiszwili (Happy end), Dmitrija Głuchowskiego (FUTU.RE) oraz film Aleksandra Zeldowicza (scenariusz we współautorstwie z Władimirem Sorokinem) Tarcza. Niezależnie od przyjetej konwencji, wszyscy autorzy wskazują, że nieśmiertelność - to pod wieloma wzglęgami przekleństwo ludzkości. Zamiast prób dorównania Bogu, ludzie powinni skupić się na tym, by nie pogubić sie w świecie już istniejącym.  
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 170, 2
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czarna dziura (Siergiej Lebiediew "Granica zapomnienia")
THE BLACK HOLE (SERGEI LEBEDEV "OBLIVION")
ЧЕРНАЯ ДЫРА (СЕРГЕЙ ЛЕБЕДЕВ "ПРЕДЕЛ ЗАБВЕНИЯ")
Autorzy:
ZYWERT, ALEKSANDRA MARIA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605175.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Сергей Лебедев
Предел забвения
постпамять
травма
лагерь
Siergiej Lebiediew
Granica zapomnienia
postpamięć
trauma
łagier
Sergey Lebedev
Oblivion
post-memory
labor camp
Opis:
Роман Сергея Лебедева Предел забвения (2010) вписывается в литературное направление (очень важное с точки зрения литературы постпамяти) т.н. семейного романа. На примере истории судьбы героя-рассказчика пытающегося раскыть настоящую тождественность своего «дедушки», Лебедев показывает, что «непроработанная» память – это темя все время живая, поскольку до сих пор в большинстве соременных русских семей промолчивается неудобные факты из биографий родственников (или даже вычеркивается их из генеалогии) во имя идущего сверху приказа табуизации ошибок и травм. Он указывает,что нажим на забвение содает в сознании молодого поколения дыру и одновременно укрепляет т.н. репресийное сознание. В этом контексте основной проблемой является вопрос о состоянии русского народа в ситуации сознательного вытеснения из сознания части собственной истории.
Sergei Lebedev’s novel entitled Oblivion (Предел забвения, 2010) belongs to the (highly important in the context of the post-memory literature) tradition of the so-called generational novel. On the example of the character-narrator’s story full of struggling to learn the true identity of his “grandfather” Lebedev shows that difficult and unprocessed memory amounts to an important up-to-date problem. It is so because in most contemporary Russian families the inconvenient facts from the past remain unvoiced (or the infamous relatives disappear from the family tree) due to overwhelming tabooing of mistakes and traumas. It is indicated that the general approval (sometimes even emphasized) of oblivion creates a hole in the youngest generation’s consciousness and strengthens the so-called repressive awareness. In this context the state of the Russian nation in the face of the conscious suppression of elements of its own history becomes a major issue.
Powieść Siergieja Lebiediewa Granica zapomnienia (Предел забвения, 2010) wpisuje się w nurt (niezwykle istotny z punktu widzenia literatury postpamięci) tzw. powieści rodzinnej/generacyjnej. Na przykładzie historii bohatera-narratora próbującego odkryć prawdziwą tożsamość przyszywanego dziadka, Lebiediew pokazuje, że trudna i nieprzepracowana pamięć - to temat wciąż żywy, bo nadal w większości współczesnych rodzin rosyjskich przemilcza się niewygodne fakty z biografii krewnych (bądź w ogóle usuwa się ich z genealogii) w imię odgórnego nakazu tabuizacji błędów i traum. Wskazuje, że odgórne przyzwolenie, a nawet opresyjny nacisk na niepamięć stwarza wyrwę w świadomości najmłodszego pokolenia i jednocześnie utrwala tzw. świadomość represyjną. w tym kontekście podstawowym problemem jest kondycja narodu rosyjskiego w obliczu świadomego wyparcia ze świadomości części własnej historii.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies