Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szymkiewicz, A" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Dynamika biodegradacji tylozyny i identyfikacja produktów tego procesu
The dynamics of tylosin biodegradation and identification of products
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Szymkiewicz, A.
Wilk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126753.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
środowisko
biodegradacja
mechanizm procesu biodegradacji
antibiotics
environment
biodegradation mechanism
Opis:
Tylozyna, należąca do grupy antybiotyków makrolidowych, jest powszechnie stosowana w hodowli zwierząt. Pozostałości tego leku wraz z odchodami zwierząt trafiają do wód powierzchniowych i gleb. Celem pracy było wyznaczenie dynamiki i ustalenie produktów degradacji tylozyny aplikowanej w dużych dawkach (od 30 do 200 mg/dm3) do osadu czynnego z oczyszczalni ścieków komunalnych, do odcieków glebowych pochodzących z pola uprawianego w sposób naturalny (tzn. nawożonego nawozem naturalnym) oraz z mieszanego ekosystemu leśnego. Proces biodegradacji prowadzono w warunkach aerobowych. Badania były poprzedzone wstępną oceną wrażliwości mikroorganizmów na tylozynę. Produkty degradacji antybiotyku w odciekach glebowych identyfikowano metodą UPLC/MS detektorem Q-TOF. Stwierdzono, że stężenie tylozyny wynoszące 80 mg/dm3 nie spowodowało zahamowania aktywności osadu czynnego. W tych warunkach uległa ona biotransformacji w czasie krótszym niż jedna doba. Najwyższe zastosowane stężenie tylozyny (200 mg/dm3) spowodowało zahamowanie wzrostu mikroorganizmów pochodzących ze wszystkich badanych próbek. Jedynie w próbkach odcieku z pola uprawnego po adaptacji zaobserwowano powolne, ale systematyczne obniżanie stężenia tego związku. Czas jego półtrwania (t0,5) wyniósł ok. 38 dni. W tych próbkach zidentyfikowano również sześć produktów rozkładu tylozyny. Jej degradacja przebiegała najprawdopodobniej poprzez eliminację cząsteczek cukrowych, a następnie wskutek utlenienia laktenocyny i pierścienia laktonowego.
Tylosin, an antibiotic belonging to the class of macrolide antibiotics, is commonly used in animal husbandry. Its residues enter the surface water and soil with animal waste. The aim of the study was to determine the dynamics and products of tylosin degradation. The antibiotic was added at high concentration (from 30 to 200 mg/dm3) to the activated sludge from municipal WWTP, to the soil leachate (from natural farming, i.e. field fertilized with manure) and to the mixed forest ecosystem. The biodegradation process was carried out under aerobic conditions. The experiment was preceded by a preliminary assessment of the microorganisms sensitivity to tylosin. Antibiotic degradation products in the leachate samples were identified by UPLC/MS methods using a Q-TOF detector. It was found that tylosin at a concentration of 80 mg/dm3 did not inhibit the sludge activity. In these samples the biotransformation of antibiotic proceeded fast in the time shorter than one day. Tylosin at the highest concentration (200 mg/dm3) inhibited the growth of microorganisms present in all environmental samples. However, a slow but systematic decrease in tylosin concentration was observed in leachate samples from cultivated field after their adaptation (t0.5 ~ 38 days). Six degradation products of tylosin were identified in these samples. Tylosine degradation likely proceeds through an elimination of the sugar molecules and subsequent oxidation of the lactone ring and lactenocin.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 123-129
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetyka biodegradacji sulfatiazolu i charakterystyka produktów tego procesu
The kinetics of sulfathiazol biodegradation and the characteristics of the products
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Szymkiewicz, A.
Wilk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125896.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sulfonamidy
biodegradacja
oczyszczanie ścieków
toksyczność chroniczna
sulfonamides
environment
biodegradation
chronic toxicity
Opis:
Pochodne sulfanilamidu to leki bakteriostatyczne bardzo często stosowane w hodowli zwierząt. Z tego powodu trafiają do środowiska w bardzo dużych stężeniach. Efektem tego mogą być występujące lokalnie poważne zaburzenia w biocenozach bakteryjnych. Celem pracy było badanie biodegradacji występującej w dużych stężeniach jednej z pochodnych sulfanilamidu - sulfatiazolu. Proces biodegradacji prowadzono w warunkach laboratoryjnych w odcieku z pola uprawianego z użyciem nawozów naturalnych oraz w osadzie czynnym z mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków komunalnych. Ocenie poddano kinetykę tego procesu, metodą UPLC-QTOF zidentyfikowano jego produkty oraz oceniono ich sumaryczną toksyczność chroniczną za pomocą testu MARA®. Stwierdzono, że w obu matrycach sulfatiazol ulegał całkowitemu rozkładowi. Jego czas półtrwania wynosił od 12 do 20 dni. Stwierdzono również, że biodegradacji badanego leku towarzyszyło obniżenie toksyczności chronicznej próbek.
Most of sulfanilamide derivatives belong to the group of bacteriostatic agents and they are often used in animal breeding. Therefore, their residues enter the environment in very high level. This may result in a local occurrence of serious disturbances in bacterial biocenosis. The aim of the study was to assess a biodegradation of sulfathiazole, one of the sulfanilamide derivatives, occurring in the environment in high concentration. Biodegradation process was conducted under laboratory conditions in a leachate from a cultivated field using natural fertilizers (fresh manure) and in activated sludge from a mechanical-biological wastewater treatment plant. After ending the experiment the biodegradation kinetics was assessed. The resulting products were identified using UPLC-QTOF method and their total chronic toxicity was determined using MARA® bioassay. Sulfathiazole underwent the complete degradation in both environmental matrices. The half-life was from 12 to 20 days. Additionally, the decrease in chronic toxicity of the studied samples occurred during sulfonamide biodegradation.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 2; 393-399
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ozonowanie leków sulfonamidowych w środowisku wodnym
Ozonolysis of sulfa-drugs in an aquatic environment
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Szymkiewicz, A.
Wilk, J.
Cholewiński, M.
Madej, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126713.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sulfonamidy
degradacja
mineralizacja
ścieki
ozonoliza
sulfonamides
degradation
mineralization
wastewater
ozonolysis
Opis:
Leki z grupy sulfonamidów są obecnie wykorzystywane głównie w weterynarii. Ich pozostałości trafiają do środowiska w formie niezmienionej lub jako nietrwałe chemicznie N-podstawione metabolity. Jedną z potencjalnych metod ich usuwania może być proces ozonowania. W trakcie tego procesu sulfonamidy mogą ulegać mineralizacji lub jedynie częściowej transformacji do półproduktów organicznych. Celem pracy było wyznaczenie różnic w podatności wybranych leków sulfonamidowych na ozonowanie w roztworach wodnych oraz w ściekach syntetycznych przygotowanych wg normy ISO 9887:1992(E). W badaniach uwzględniono sulfanilamid i siedem jego pochodnych, w których wodór amidowy został podstawiony przez pięcio- lub sześcioczłonowy układ heterocykliczny. Badane próbki były ozonowane za pomocą generatora ozonu DST-15 (Blue Planet) zasilanego wyłącznie tlenem medycznym. Wyniki oceniano na podstawie analiz wykonanych techniką HPLC oraz zmian wartości OWO oznaczanej metodą Langego. Stwierdzono, że wybrane do badań sulfonamidy uległy niemal całkowitej degradacji, choć jednocześnie stopień ich mineralizacji wynosił zaledwie od 3 do 20 %. Ponadto, szybkości degradacji poszczególnych sulfonamidów różniły się nawet dwukrotnie, a zakwaszenie środowiska reakcji miało pozytywne skutki dla jej przebiegu. Inne, poza sulfonamidami, substancje obecne w roztworze (tzn. składniki ścieków syntetycznych) w trakcie ozonowania zmniejszyły efektywność degradacji badanych leków tylko w niewielkim stopniu.
At present, the sulfonamide class of drugs are used predominantly in veterinary medicine. They get into the environment unchanged or as chemically unstable N-substituted metabolites. One of the potential methods to remove the sulfonamides residues may be an ozonation. During this process the sulfonamides may undergo mineralization or only degradation to a simpler organic intermediates. The aim of the study was to determine differences in the susceptibility of sulfonamide drugs to ozonation in the aqueous solutions and in the synthetic wastewater prepared according to ISO 9887:1992 (E) procedure. Sulfanilamide and seven its derivatives in which the amide hydrogen was substituted by five- or six-membered heterocyclic system were used in the experiment. The tested samples were ozonated using the ozone generator DS-15 (Blue Planet) supplied only with medical oxygen. The results were evaluated based on the analysis performed by HPLC method and changes of the TOC value (determined by Lange method). It was found that sulfonamides selected to the experiment undergo complete degradation but the mineralization degree was only from 3 to 20 %. Additionally, the differences in degradation rate of some sulfonamides can be more than 2. An acidification of the reaction medium may have positive effects on the degradation. Substances present in the solution but other than sulfonamides (i.e. wastewaters ingredients) decrease the degradation efficiency of the used drugs to a small extent.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 1; 131-138
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie testów płytkowych do oceny oddziaływania leków przeciwinfekcyjnych na wybrane biocenozy
The use of platelets tests to assess the effect of anti-infectives on the selectes biocenosis
Autorzy:
Adamek, E.
Baran, W.
Adamczyk, R.
Szymkiewicz, A.
Wilk, J.
Zielińska-Danch, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127473.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
środowisko
ekotoksyczność
testy toksyczności
wrażliwość mikroorganizmów
antibiotics
environment
ecotoxicity
toxicity test
microorganisms’ sensitivity
Opis:
Leki przeciwinfekcyjne wprowadzane do środowiska mogą spowodować znaczące zmiany w mikrobiocenozach oraz zachodzących w nich procesach troficznych. Zapobieganie tym zmianom jest łatwiejsze, gdy potrafimy je szybko zdiagnozować. Celem pracy były badania nad wykorzystaniem testów wykonywanych na płytkach 96-dołkowych do oceny skutków oddziaływania tych leków na wybrane biocenozy. Do pożywki wykorzystywanej w testach dodawano jednego z wytypowanych do badań leków przeciwinfekcyjnych, zaliczanych do różnych grup zgodnie z klasyfikacją anatomiczno-terapeutyczno-chemiczną. Inokulum stanowiła woda pobrana z siedmiu ekosystemów naturalnych i sztucznych znacznie różniących się stężeniem węgla organicznego. Oceny rezultatów dokonywano po 24 i 48 godzinach inkubacji. Stwierdzono, że zastosowana procedura pozwala na obserwację reakcji mikroorganizmów na badane leki oraz na wyznaczenie granicy wrażliwości tych mikroorganizmów. Możliwa była również ocena zdolności adaptacyjnych badanej mikrobicenozy. Zaletą badanej metody jest uzyskiwana względnie szybko duża ilość informacji (na 1 płytce testowej można wykonać 11 oznaczeń). Poza tym cała procedura nie jest kosztowna, nie wymaga stosowania drogiej, specjalistycznej aparatury. Jednak jej stosowalność jest ograniczona do próbek o wystarczającej frekwencji mikroorganizmów.
The anti-infective drugs, which are released into the environment, can cause significant changes in the micro-biocenoses and in the trophic processes taking place in them. Prevention of these negative changes is easier when we can diagnose these changes quickly. The aim of the study was to investigate the use of tests performed on 96-well plates to assess the effects of anti-infective drugs on the selected biocenosis. Each drug was added to the growth medium (phytone peptone solution). The used drugs belonged to different groups according to the Anatomical Therapeutic Chemical classification. Water samples were collected from seven ecosystems (natural and artificial). These samples significantly differed in organic carbon concentration and were used as an inoculum. The results assessment was carried out after 24 and 48 hours of incubation. The procedure used allows the observation of microorganisms’ behaviour in response to the influence of antimicrobial drugs and the determination of sensitivity limit for the microorganisms. It was possible to assess the adaptability of each micro-bicenosis. The main advantage of the method was the obtaining of information quickly (even 11 determinations on 1 test plate). Additionally, the whole procedure is not expensive and it does not require a specialized equipment. However, its applicability is limited to the environmental samples containing a sufficient frequency of microorganisms.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 1; 107-115
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności metod oczyszczania ścieków zawierających wysokie stężenia leków przeciwinfekcyjnych
The assessment of the treatment efficiency of wastewater containing high concentration of anti-infectives
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Adamczyk, R.
Cholewiński, M.
Wilk, J.
Szymkiewicz, A.
Szołtysek-Bołdys, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126810.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
leki przeciwinfekcyjne
oczyszczanie ścieków
degradacja
mineralizacja
ekotoksyczność
anti-infectives drugs
wastewater treatment
degradation
mineralization
ecotoxicity
Opis:
Szacuje się, że niemal 70% wyprodukowanych obecnie leków przeciwinfekcyjnych jest wykorzystywanych w hodowli zwierząt. Leki te i/lub ich metabolity są wprowadzane do środowiska wraz z odchodami zwierząt. Zwiększa to ryzyko rozprzestrzeniania się mikroorganizmów lekoopornych i stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi. Z tego powodu obecne w odpadach leki przeciwinfekcyjne powinny być usuwane i rozkładane do substancji nieaktywnych przeciwdrobnoustrojowo. Celem pracy była ocena skuteczności wybranych procesów degradacyjnych wykorzystywanych do oczyszczania ścieków. Ocenie poddano procesy fotokatalityczne (homegeniczne i heterogeniczne), proces Fentona, elektrokoagulację, ozonowanie oraz biodegradację aerobową. Jako kryterium przyjęto efektywność degradacji oraz mineralizacji czterech wybranych leków przeciwinfekcyjnych (ampicyliny, doksycykliny, tylozyny i sulfatiazolu) oraz zmiany ekotoksyczności produktów ich degradacji. W badaniach wykorzystano technikę HPLC oraz pomiary stężeń ogólnego węgla organicznego metodą Langego. Zmiany ekotoksyczności roztworów wodnych zawierających leki i produkty ich rozkładu wyznaczano względem wyselekcjonowanych mikroorganizmów środowiskowych (test MARA ®) oraz mikroorganizmów nieselekcjonowanych (z rzeki i z oczyszczalni ścieków).
It is estimated that nearly 70% of the produced anti-infectives are used in animal husbandry. These drugs and/or their metabolites are released into the environment with the faeces of animals. It may increase the risk of the spread of drug-resistant microbes and can pose a serious threat to human health. Therefore, the anti-infectives residuals present in wastes should be removed and decomposed to substances having no antimicrobial activity. The aim of our study was to assess the efficiency of the selected degradation processes, i.e. the photocatalytic processes (homogeneous and heterogeneous), the Fenton’s process, the electrocoagulation, the ozonolysis and the aerobic biodegradation, used in wastewater treatment. The degradation and mineralization levels of four anti-infectives drugs (i.e., ampicillin, doxycycline, tylosin and sulfathiazole) and changes in the ecotoxicity of their degradation products have been used as criteria for the assessment. HPLC technique and a measurement of total organic carbon (TOC) concentrations (Lange's method) were used in the experiments. Changes in the ecotoxicity of aqueous solutions containing anti-infectives drugs and their degradation products were determined in relation to the selected environmental microorganisms (MARA® assay) and unselected microorganisms (from rivers and wastewater treatment plants).
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 2; 587-593
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies