Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przewlekłe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Czynniki wpływające na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego przy zachowanym łańcuchu kosteczek słuchowych
Autorzy:
Wiatr, Maciej
Wiatr, Agnieszka
Kocoń, Sebastian
Składzień, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398531.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewodnictwo kostne
myryngoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:
Wstęp: Celem operacji ucha środkowego jest usunięcie nieprawidłowości, poprawa drenażu i wentylacji jamy pooperacyjnej oraz rekonstrukcja układu przewodzącego dźwięk w uchu środkowym, czego miarą jest poprawa przewodnictwa powietrznego i zamknięcie rezerwy ślimakowej. Liczne doniesienia wskazują na możliwe zmiany przewodnictwa kostnego jako konsekwencję operacji na uchu środkowym. Cel pracy: Celem pracy jest wskazanie czynników, które wpływają na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu perforacji błony bębenkowej przy zachowanym i prawidłowo ruchomym. łańcuchu kosteczek słuchowych. Materiał i metody: Przeprowadzono prospektywną analizę chorych operowanych po raz pierwszy z powodu schorzeń ucha środkowego w latach 2009–2012. Do badania włączono pacjentów, u których wykonano myryngoplastykę przy nieuszkodzonym łańcuchu kosteczek słuchowych. Ta grupa została dalej podzielona zależnie od obserwowanych prawidłowości wyściółki ucha środkowego. Niezależnie od poprawy słuchu – wyrażającej się zmianą przewodnictwa powietrznego – zwrócono uwagę na zachowanie krzywej progowej przewodnictwa kostnego u operowanych chorych. Wyniki: Istotną poprawę przewodnictwa kostnego obserwowano po leczeniu operacyjnym chorych z suchą perforacją błony bębenkowej, bez innych nieprawidłowości wyściólki ucha środkowego. Istotną pooperacyjną poprawę progowej krzywej kostnej obserwowano także u pacjentów z wyciekiem z ucha w wywiadzie przedoperacyjnym, u których przed zabiegiem zastosowano właściwe leczenie farmakologiczne. Stwierdzono także, iż usuniecie zmian ziarninowych z jamy bębenkowej wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego po przeprowadzonym leczeniu chirurgicznym. Wnioski: 1. Brak nieprawidłowości wyściółki ucha środkowego po przeprowadzonej myryngoplastyce wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego. 2. Wyciek z ucha – skutecznie leczony zachowawczo w okresie przedoperacyjnym – nie jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym co do poprawy słuchu po myringoplastyce. 3. Zrosty w jamie bębenkowej, a szczególnie w rejonie niszy okienka okrągłego, mają negatywny wpływ na poprawę przewodnictwa kostnego po myryngoplastyce.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 26-33
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zachowanej suprastruktury strzemiączka na poprawę słuchu
Autorzy:
Boroń, Aleksandra
Wiatr, Agnieszka
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397303.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
suprastruktura strzemiączka
tympanoplastyka
Opis:
Wprowadzenie: Zabiegi ossikuloplastyki mogą być wykonywane na różne sposoby, w zależności od warunków anatomicznych i czynnościowych napotykanych w trakcie operacji otochirurgicznych oraz doświadczenia danej placówki. C el: Celem badania było przeprowadzenie analizy wyników leczenia w zakresie pooperacyjnej poprawy słuchu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania suprastruktury strzemiączka. Metody: Przeanalizowano dokumentację 294 kolejnych pacjentów poddanych w latach 2009–2013 w Klinice Otolaryngologii w Krakowie pierwszej operacji ENT w związku z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego. Do dalszej analizy z uwzględnieniem oceny roli zachowania suprastruktury strzemiączka kwalifikowało się 96 osób. Wyniki: Analiza wykazała znaczną poprawę słyszenia u osób po zabiegu ossikuloplastyki z zachowaniem suprastruktury strzemiączka w porównaniu z pacjentami po zabiegu mobilizacji płytki strzemiączka. Z drugiej strony, wyniki badań wskazują na znacznie mniejszą poprawę słuchu u chorych, u których zachowano jedynie strzemiączko w porównaniu z tymi, u których możliwa była bardziej rozległa rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych. Wniosek: Wartość rezerwy ślimakowej mierzona przed operacją ucha często nie odzwierciedla skali anomalii, a tym samym, nie może być uznawana za jedyny prognostyk pooperacyjnej poprawy słuchu.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 17-22
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie przewlekłego ropnego perlakowego zapalenia ucha środkowego oraz przewlekłego zapalenia ucha środkowego z ziarniną za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego w oparciu o analizę 140 pacjentów
Autorzy:
Wiatr, Agnieszka
Job, Katarzyna
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397263.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
skaningowy mikroskop elektronowy
ubytki kostne
utkanie tkankowe perlaka
ziarnina zapalna
Opis:
Wstęp: Przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego, a także – w mniejszym stopniu – ziarninowe zapalenie ucha środkowego, prowadzą do destrukcji struktur kostnych w obrębie ucha środkowego. Proces ten jest kontrolowany przez system OPG/RANKL/RANK. Cel: Celem niniejszej pracy jest analiza porównawcza materiału operacyjnego uzyskanego od pacjentów z rozpoznanym przewlekłym perlakowym oraz przewlekłym ziarninowym zapaleniem ucha środkowego za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Materiał i metoda: Przeprowadzono analizę 140 pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Do szczegółowej analizy z wykorzystaniem SEM wybrano 40 pacjentów z rozpoznaniem przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego lub ziarninowego zapalenia ucha środkowego. W ostatecznym badaniu wzięło udział 20 pacjentów. Wyniki: Podczas badania w SEM u 5 pacjentów zaobserwowano regularne utkanie perlaka. U pozostałych 7 osób perlak przejawiał nieregularną lub nawet chaotyczną budowę. Brak uporządkowanego utkania stwierdzono również w przypadku ziarniny, która w obrazie SEM prezentowała się jako nieuporządkowana masa tkankowa pozbawiona regularnych elementów budowy. Wnioski: (1) Regularny układ komórek macierzystych perlaka obserwowany u niektórych pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego wpływa na zmniejszenie molekularnej przepuszczalności dla cytokin zapalnych, ograniczając tym samym uszkodzenie struktur kostnych; (2) obecności ziarniny zapalnej w uchu środkowym towarzyszy migracja leukocytów: neutrofili i leukocytów, które są źródłem cytokin prozapalnych oraz których dojrzewanie aktywuje procesy prowadzące do uszkodzenia tkanki kostnej i rozwoju stanu zapalnego; (3) w żadnym preparacie tkankowym perlaka nabytego nie wykazano obecności organizmów komensalnych z gatunku Nużeniec na powierzchni złuszczonego nabłonka ludzkiego.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 21-27
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies