Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anatomy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Anatomy and ultrastructure of floral nectary of Inula helenium L. [Asteraceae]
Autorzy:
Sulborska, A
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/59313.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Compositae
Inula helenium
anatomy
micromorphology
botany
stoma
nectary
ultrastructure
Opis:
Floral nectaries of Inula helenium L. only occurred in disc florets and were situated above the inferior ovary. The shape of the investigated glands (five-armed star with rounded tips and deep incisions - observed from above) clearly differed from the shape of the nectaries of other Asteraceae, also the height of nectary was much lower (129 µm). The glandular tissue of the nectaries of elecampane was composed of a single-layered epidermis and 5--9 layers of secretory cells. Nectar was released through modified stomata, mainly arranged in the top part of the gland. The secretory cells were characterised by granular cytoplasm and the presence of a large, often lobate, cell nucleus. In the cytosol, numerous amoeboid plastids, mitochondria, Golgi bodies and ribosomes were present. In small vacuoles, myelin-like structures, fibrous material and vesicles with the content of substances which can be secretion, were observed. The plastid stroma showed different electron density and the presence of internal tubules and plastoglobules. Vesicular extensions forming bright zones were visible between the membranes of the nuclear envelope. Adjacent to the plasmalemma, as well as between the plasmalemma and the cell wall, secretory vesicles occurred, indicating the granulocrine mechanism of nectar secretion.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2007, 76, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure of Kalanchoe pumila Bak. leaves (Crassulaceae DC.)
Struktura liści Kalanchoe pumila Bak. (Crassulaceae DC.)
Autorzy:
Chernetskyy, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27963.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
leaf structure
Kalanchoe pumila
leaf
Crassulaceae
plant morphology
plant anatomy
ultrastructure
Opis:
The structure of Kalanchoё pumila Bak. was studied with the use of stereoscopic, light, scanning and transmission electron microscopy. It was found that the chlorenchymatic tissue was divided into subepidermal small-celled mesophyll and large-celled (water transporting, CAM type) mesophyll, placed in the central part of the leaf. The mesophyll structure and its cell ultrastructure indicate C3 photosynthesis in this taxon, whereas CAM photosynthesis, being an adaptive syndrome, is induced by external factors. Three groups of xeromorphic traits were observed in the structure of K. pumila leaves, related to: 1) storing water in the ground and epidermal tissues, 2) decreased transpiration (the closing of stomata during heat), 3) avoiding excess insolation of the mesophyll and overheating of the leaf (striated cuticula, anthocyan pigments, tannin storage). The last two groups of xeromorphic traits also include thickening of the outer walls of cuticular cells, a thick-layered cuticula, and the presence of epicuticular wax and calcium carbonate deposits. Microchannels which enhance transpiration effi ciency in developing K. pumila leaves were found in the vicinity of anticlinal walls in the outer walls of epidermal cells. Calcium deposits produced on the leaf surfaces protect them in extreme conditions. Adaptive traits in the structure of K. pumila leaves are conservative and they confi rm the relations between this taxon and the conditions in their native land.
Przy zastosowaniu mikroskopii stereoskopowej, świetlnej oraz skaningowej i transmisyjnej elektronowej badano strukturę liści Kalanchoё pumila Bak. Stwierdzono, że tkanka chlorenchymatyczna w liściach jest podzielona na mezofi l drobnokomórkowy subepidermalny oraz mezofi l wielkokomórkowy (wodonośny, typu CAM) położony w środkowej części liścia. Budowa mezofi lu i ultrastruktura jego komórek wskazuje na C3 typ fotosyntezy u tego taksonu, a fotosynteza typu CAM, jako syndrom przystosowawczy, indukowana jest czynnikami zewnętrznymi. W strukturze liści K. pumila zaobserwowano trzy grupy cech kseromorfi cznych związanych z: 1) magazynowaniem wody w tkance miękiszowej i epidermalnej, 2) obniżeniem transpiracji (zamknięcie aparatów szparkowych w czasie upału), 3) ze zmniejszeniem nasłonecznienia mezofi lu i przegrzewania liścia (prążkowana kutykula, występowanie barwników antocyjanowych, gromadzenie substancji garbnikowych). Dwie ostatnie grupy cech kseromorfi cznych obejmują ponadto: zgrubienie zewnętrznej ściany komórek skórki, grubowarstwową kutykulę, występowanie wosku epikutykularnego oraz złogów węglanu wapnia. W sąsiedztwie ścian antyklinalnych w zewnętrznych ścianach komórek epidermy wykazano obecność mikrokanalików, które niewątpliwie zwiększają zdolność wyparowania wody w rozwijających się liściach roślin K. pumila w czasie wegetacji. Jednakże wyprodukowane na powierzchni liści osady wapienne chronią te organy w warunkach ekstremalnych. Cechy adaptacyjne występujące w strukturze liści K. pumila są konserwatywne i potwierdzają związek tego taksonu z warunkami występowania w ojczyźnie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The location of nectaries and nectar secretion in the flowers of Allium giganteum Regel
Lokalizacja nektarników i wydzielanie naktaru w kwiatach Allium giganteum Regel
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27954.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
onion
nectary
nectar secretion
flower
Allium giganteum
micromorphology
plant anatomy
sugar content
Opis:
In the flowers of Allium there are found septal nectaries; in particular species, their outlet can be located in different parts of the ovary. The inflorescences of these plants are a rich source of nectar for insects. The location and structure of septal nectaries in the flowers of Allium giganteum Regel were investigated. Light and scanning electron microscopy was used. The septal nectaries were found to be located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted into the nectary slits from which it flows through the ducts to three openings located in the upper part of the gynophore, from whence it gets outside in the vicinity of the expanded parts of the filaments. Sugar concentration in the nectar of A. giganteum averaged 54.5%, while sugar weight per flower was determined to be 0.36 mg. When converted into sugar weight per inflorescence, numbering more than 2,000 flowers, it was 771.7 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological adaptations of the floral structures of Galanthus nivalis L.
Przystosowania ekologiczne struktur kwiatowych Galanthus nivalis L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28462.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ecological adaptation
plant morphology
micromorphology
Galanthus nivalis
flower
plant anatomy
osmophore
tepal
Opis:
The structure of the flowers of Galanthus nivalis shows adaptations to early spring flowering conditions as well as adaptations to entomogamy. The tepals produce colour marks and odorous substances. The aim of the present study was to determine the micromorphology and anatomy of tepals, in particular in the regions comprising colour marks which, in accordance with the literature data, emit essential oils. Examination was performed using light, fluorescence, and scanning electron microscopy. Large protrusions, corresponding to the location of the green stripes, were found to occur on the adaxial surface of the inner tepals. The epidermal cells in this part of the tepals produce a cuticle with characteristic ornamentation as well as numerous stomata with well-developed outer cuticular ledges. The wide opening of many stomata is evidence of high activity in this area. The fluorescence microscopy images confirm the high activity of the epidermis (scent emission), on both sides of the tepals, as well as of the chloroplast- containing mesophyll. In the abaxial epidermis, there were observed different-sized papillae that also participated in essential oil secretion. The polarization of the epidermal cell protoplasts, large cell nuclei, and the presence of large vacuoles with heterogeneous contents in the peripheral part of the cells correspond to the structural features of the tissues emitting odorous compounds in flowers – osmophores. In freshly opened flowers, the mesophyll of the central part of the perianth segments was composed of several cell layers, whereas in older flowers large air ducts formed, which are adaptations to environmental thermal conditions.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of septal nectaries and nectar presentation in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch.
Budowa nektarników septalnych i prezentacja nektaru w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch.
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27015.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary structure
septal nectary
nectar
flower
Allium aflatunense
ecological feature
micromorphology
plant anatomy
Opis:
The location and structure of the septal nectaries in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch. were studied. Light and scanning electron microscopy were used for examination. It has been shown that the septal nectaries are located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted through the single-layered epidermis surrounding three nectary slits and nectar release occurs through three openings located at the base of the gynophore, which are the outlets of the ducts connected to the nectary slits. The expanded and fused bases of the stamen filaments and the tepals participate in secondary nectar presentation. In the flowers of Allium aflatunense, numerous purple elements: tepals, filaments, style and pedicle, perform the role of a colour attractant. On the intensely green ovary, there occur glistening conical outgrowths of epidermal cells, which may also function as signal attractants.
Badano położenie i budowę nektarników septalnych w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch. Do badań wykorzystano mikroskop świetlny i skaningowy elektronowy. Wykazano, że nektarniki septalne położone są w dolnej części zalążni oraz w gynoforze, na którym osadzona jest zalążnia. Sekrecja nektaru odbywa się za pośrednictwem jednowarstwowej epidermy otaczającej trzy szczeliny nektarnika, a emisja nektaru następuje za pośrednictwem trzech otworów położonych u nasady gynoforu, które stanowią ujścia kanalików połączonych ze szczelinami nektarnika. We wtórnej prezentacji nektaru uczestniczą rozszerzone i zrośnięte nasady nitek pręcikowych oraz listki okwiatu. W kwiatach Allium aflatunense rolę barwnej powabni pełnią liczne purpurowe elementy: listki okwiatu, nitki pręcików, szyjka słupka i szypułka. Na intensywnie zielonej zalążni występują połyskujące stożkowate wyrostki komórek epidermy, które mogą również funkcjonować jako atraktanty sygnalizacyjne.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Localization of ginsenosides in Panax quinquefolium root tissues
Rozmieszczenie ginsenozydow w tkankach korzeni Panax quinquefolium
Autorzy:
Ludwiczuk, A
Weryszko-Chmielewska, E.
Wolski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28362.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
densitometry
Polska
thin-layer chromatography
plant cultivation
Panas ginseng
anatomy
Panax quinquefolium
American ginseng
localization
ginsenoside
root
herb
Asian ginseng
Opis:
We carried out histochemical studies to find the localization of ginsenosides in roots of Panax quinquefolium cultivated in Poland. We performed an anatomical study on the structure and localization of secretory canals on the cross section of 4-year-old American ginseng roots. We observed the occurrence of large secretory canals, mainly in the middle part of the secondary cortex and less in the phloem layer. In our studies, moreover, we demonstrated the production of secretory canals within the periderm layer. After the anatomical study, the 4-year-old ginseng root was divided into periderm, cortex and xylem, and the ginsenosides were extracted from each part of the root. The TLC separation of ginsenosides was performed on silica gel Si60 glass plates with chloroform-methanol-ethyl acetate-water-hexane, 20+22+60+8+4 (v/v) as mobile phase. Quantitative analysis of ginsenosides was performed by using the TLC-densitometric method. Concerning the distribution of ginsenosides in the different anatomical parts of the root of Panax quinquefolium, they were contained in the periderm layer at the highest level.
W celu okreoelenia lokalizacji ginsenozydów w korzeniach żeń-szenia pięciolistnego (Panax quinquefolium L.) uprawianego w Polsce, przeprowadzono badania histochemiczne. Badania anatomiczne dotyczące budowy i rozmieszczenia kanałów wydzielniczych wykonano na przekrojach poprzecznych 4-letnich korzeni żeń-szenia. Z obserwacji mikroskopowych wynika, że największe kanały wydzielnicze są zlokalizowane w środkowej i zewnętrznej części kory wtórnej. Kanały o mniejszej średnicy położone były w obrębie floemu. Wykazano ponadto występowanie kana- łów wydzielniczych w tkankach perydermy. Do badań analitycznych korzenie żeńszenia podzielono na trzy części (perydermę, korę i floem), a następnie wyekstrahowano z nich frakcje ginsenozydów. Analizę ilościową ginsenozydów prowadzono metodą TLC na płytkach szklanych pokrytych żelem krzemionkowym Si60 przy użyciu fazy ruchomej: chloroform metanol octan etylu woda heksan, 20+22+60+8+4 (v/v). Rozwinięte płytki poddawano analizie densytometrycznej. Analiza ilościowa ginsenozydów w różnych tkankach korzeni Panax quinquefolium wykazała największą zawartość tych związków w perydermie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies