Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "flowers" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Przystosowania ekologiczne kwiatów Hypocyrta glabra Hook.
Ecological adaptations of Hypocyrta glabra Hook. flowers
Autorzy:
Czerneckyj, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27207.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The research on the blooming ecology and the flower morphology of Hypocyrta glabra Hook. (Gesneriaceae) cultivated in laboratories and outdoors have been carried out. The life span of flowers and morphological changes in successive phases of the blooming period have been observed. The H. glabra flowers are protandrous and the stamens translocate during the flowering process. The macro- and microstructure of calyx, corolla, androecium, gynoecium and nectaries have been analyzed. The size, shape and viability of pollen grains have been designated and their number per stamen head has been calculated. The location of nectaries in H. glabra flowers has suggested that they stem from the 5th stamen during phylogenesis. It has been proved that the nectaries are provided by numerous vascular bundles and that the nectar is secreted by stomata. The stomatal field comprises 2/5 of nectary height and is situated on the abaxial side of the apix part. The average number of stomata is 63.2 per 1 mm2. The average amount of nectar produced by 10 flowers in their fourth day of life reached 223.7 mg. The sugar concentration was 32.7%. Numerous glandular and non-glandular trichomes have been noticed on the surface of calyx, corolla and gynoecium, which indicate the xeromorphic adaptation of the flower. It has been observed that the numbers of glandular and non-glandular trichomes per unit of the external surface of corolla are similar. Outdoors the secretion produced by calyx and corolla glands was willingly collected by wasps. It seems that such features of H. glabra flowers as position, shape and colour of corolla, the abundance of the nectar and pollen produced are connected with their adaptation to pollination by humming-birds in the species natural environment.
Przeprowadzono badania dotyczące ekologii kwitnienia i budowy kwiatu roślin Hypocyrta glabra Hook. (Gesneriaceae) uprawianych w warunkach laboratoryjnych i balkonowych (sezon letnio-jesienny). Ustalono długość życia kwiatów oraz zaobserwowano zmiany w ich morfologii w kolejnych fazach kwitnienia. Stwierdzono, ze kwiaty H. Glabra charakteryzują się zdolnością przemieszczania pręcików w czasie kwitnienia oraz przedprątnością. Analizowano makro- i mikrostrukturę poszczególnych elementów kwiatowych kielicha, korony, pręcikowia, słupka i nektarnika. Określono wielkość, kształt i żywotność ziarn pyłku oraz ich liczbę w główce pręcikowej. Położenie nektarnika w kwiecie H. Glabra świadczy o tym, że został on wykształcony z 5-go pręcika w filogenezie tego gatunku. Wykazano, że nektarnik jest zaopatrywany przez liczne wiązki przewodzące, a nektar wydzielany jest za pośred- nictwem aparatów szparkowych. Pole szparkowe stanowi 2/5 wysokości nektarnika i znajduje się w szczytowej części po jego odosiowej stronie, a liczba aparatów szparko- wych na 1 mm 2 tej powierzchni wynosi średnio 63,2. Masa nektaru wyprodukowana przez 10 kwiatów w czwartym dniu ich życia osiągała 223,7 mg, przy zawartości cukrów wynoszącej 32,7%. Na powierzchni kielicha, korony i słupka zaobserwowano występowanie licznych włosków wydzielniczych i mechanicznych, które świadczą o kseromorficznych przystosowaniach kwiatu. Stwierdzono, ze liczba takich struktur ochronnych i wydzielniczych na jednostce powierzchni zewnętrznej korony kwiatu jest zbliżona. W warunkach balkonowych wydzielina wytwarzana przez gruczoły kielicha i korony kwiatu była chętnie pobierana przez osy. Wydaje się, że niektóre cechy budowy kwiatu H. glabra, takie jak położenie w przestrzeni, kształt i barwa korony, obfitość nektaru i pyłku związane są z jego przystosowaniem do zapylania przez kolibry w ojczyünie wymienionej rośliny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of the secretory structures in the flowers of Rosa rugosa Thunb.
Charakterystyka struktur wydzielniczych w kwiatach Rosa rugosa Thunb.
Autorzy:
Sulborska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26678.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Due to the presence of secondary metabolites exhibiting pharmacological activity, the flowers of Rosa rugosa Thunb. have found application in traditional and folk medicine. The essential oil obtained from them is also considered to be a phytoncide. The morphological and anatomical characters of glandular trichomes located on the sepals of R. rugosa were studied by light and scanning electron microscopy. Using histochemical tests, the type of secretion produced in the trichomes was determined and its contents were compared with the secretion produced by the papillae on the petals. It was found that multicellular glandular trichomes, having the features of colleters, and non-glandular trichomes were located on the abaxial epidermis, while only non-glandular trichomes were situated on the adaxial epidermis. The stalk cells of the glandular trichomes are arranged in multiple rows, whereas the epidermal cells of the head are arranged radially. The capitate trichomes were classified into two types: short and long trichomes. The largest density of glandular trichomes was recorded in the basal abaxial epidermis and in the middle part of the sepals. During the initial stages of bud development, the glandular hairs were green colored, whereas in the next development stages they changed the color to red. The histochemical tests used allowed us to find that the trichomes on the sepals and the papille on the petals produced lipid substances, polyphenols, tannins, and flavonoids. Sesquiterpenes were found only in the secretion of the glandular hairs on the sepals.
Kwiaty Rosa rugosa Thunb. z uwagi na obecność metabolitów wtórnych wykazujących działanie farmakologiczne znalazły zastosowanie w tradycyjnej i ludowej medycynie. Pozyskiwany z nich olejek eteryczny zaliczany jest także do fitoncydów. Wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową badano cechy morfologiczno-anatomiczne włosków gruczołowych zlokalizowanych na działkach kielicha R. rugosa. Przy użyciu testów histochemicznych określono typ wytwarzanej we włoskach wydzieliny, a także porównano jej zawartość z wydzieliną produkowaną przez papille płatków korony. Stwierdzono, że w epidermie odosiowej działek kielicha zlokalizowane są wielokomórkowe włoski gruczołowe posiadające cechy koleterów oraz włoski mechaniczne, natomiast w epidermie doosiowej usytuowane są tylko włoski mechaniczne. Komórki trzonka włosków gruczołowych ułożone są wielorzędowo, zaś komórki epidermy główki mają układ promienisty. Główkowate trichomy zaklasyfikowano do dwóch typów: włosków krótkich i długich. Największe zagęszczenie włosków gruczołowych zarejestrowano w epidermie odosiowej bazalnej i środkowej części działek kielicha. We wczesnych fazach rozwoju pąków włoski wydzielnicze miały zielone zabarwienie, zaś w kolejnych stadiach rozwojowych stopniowo zmieniały barwę na czerwoną. Zastosowane testy histochemiczne pozwoliły stwierdzić, że trichomy na działkach kielicha i papille płatków korony produkują substancje lipidowe, polifenole, taniny oraz flawonoidy. Natomiast jedynie seskwiterpeny zarejestrowano tylko w wydzielinie włosków gruczołowych działek kielicha.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological characters of the flowers and the structure of the nectaries of Acer platanoides L.
Cechy morfologiczne kwiatów i struktura nektarników Acer platanoides L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Sulborska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26812.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the nectaries and of other elements of the flower was examined by scanning electron microscopy (SEM). The anatomy of the nectaries was determined using light microscopy (LM). The inflorescences of A. platanoides comprise flowers included in two categories: functionally male and female. Nectaries of similar structure are found in both types of these flowers. The nectary gland located on the surface of the receptacle belongs to interstaminal nectaries. It has the form of a fleshy ring situated between the petals and the pistil. The bases of the staminal filaments are located in the depressions of the nectary. The outer diameter of the nectary reaches ca. 5 mm, while the thickness of this gland’s tissues is 400-700 µm. In the epidermis of the nectary gland, there are numerous, evenly distributed stomata through which nectar release occurs. The stomata function asynchronously. In some stomata, we could observe nectar drops flowing out and a layer of this secretion around the stomata. The secretory parenchyma of the nectary is composed of several layers of thick-walled cells, whereas the ends of the vascular bundles with xylem and phloem elements are situated in the subglandular parenchyma. Chloroplasts are found both in the epidermal cells and in the glandular parenchyma cells and photosynthesis can take place in them due to the nectary’s good exposure to light. The presence of starch grains was found in the chloroplasts; they can be energy material for nectar production.
Struktura nektarników kwiatowych Acer platanoides nie została dotychczas wystarczająco poznana. Mikromorfologię nektarników i innych elementów kwiatu badano przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Anatomię nektarników określono w mikroskopie świetlnym (LM). W kwiatostanach A. platanoides występują kwiaty zaliczane do dwóch kategorii: funkcjonalnie męskie i żeńskie. W obu typach kwiatów występują nektarniki o podobnej budowie. Gruczoł nektarnikowy położony na powierzchni dna kwiatowego należy do nektarników interstaminalnych. Ma postać mięsistego pierścienia położonego między płatkami a słupkiem. Nasady nitek pręcikowych znajdują się w obrębie zagłębień nektarnika. Zewnętrzna średnica nektarnika osiąga ok. 5 mm, a grubość tkanek gruczołu 400-700 µm. W epidermie gruczołu nektarnikowego występują liczne, równomiernie rozmieszczone aparaty szparkowe, przez które odbywa się uwalnianie nektaru. Aparaty szparkowe funkcjonują niesynchronicznie. W niektórych szparkach obserwowano wypływające krople nektaru, a wokół nich warstwę tej wydzieliny. Parenchymę wydzielniczą nektarnika tworzy kilka warstw grubościennych komórek, natomiast w parenchymie podgruczołowej są widoczne zakończenia wiązek przewodzących. Zarówno w komórkach epidermy, jak też w komórkach parenchymy gruczołowej występują chloroplasty, w których może się odbywać proces fotosyntezy ze względu na dobrą ekspozycję nektarnika na światło. W chloroplastach stwierdzono obecność ziaren skrobi, które mogą stanowić materiał energetyczny do produkcji nektaru.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of trichomes in the flowers of the horse chestnut Aesculus hippocastanum L.
Mikromorfologia włosków w kwiatach kasztanowca Aesculus hippocastanum L.
Autorzy:
Chwil, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Sulborska, A.
Michonska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27106.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Aesculus hippocastanum L. is an ornamental tree appreciated for its beautiful flowers and leaves. The flowers of this species contain secondary metabolites exhibiting pharmacological activity. They also produce essential oils and coloured “nectar guides”, which enable insects to reach nectar and pollen. The aim of the study was to investigate the types and characteristics of chestnut flower trichomes, which may contain biologically active substances. The analyses were performed using light, fluorescence, and scanning electron microscopy. Three types of trichomes were found on the sepals and the surface of the ovary, whereas the corolla petals exhibited two types of hairs and papillae. The hairs differ in terms of their length and number of cells. The perianth and pistil had no capitate hairs, whereas the ovary exhibited the presence of colleters. Histochemical assays revealed that all the types of trichomes and papillae contained lipids or essential oils; hence, they can be classified as glandular structures. The “nectar guides” were characterised by higher density of secretory hairs than that on the rest of the petal surface, which implies that these petal fragments may emit stronger fragrance.
Aesculus hippocastanum L. jest cenionym drzewem ozdobnym ze względu na piękne kwiaty i liście. Kwiaty tego gatunku zawierają wtórne metabolity wykazujące aktywność farmakologiczną. Wytwarzają również olejki eteryczne oraz barwne „nectar guides”, które ułatwiają owadom dotarcie do nektaru i pyłku. Celem pracy było zbadanie typów i właściwości włosków występujących w kwiatach kasztanowca, w których mogą być zlokalizowane substancje biologicznie aktywne. Badania przeprowadzono przy użyciu mikroskopii świetlnej, fluoroescencyjnej i skaningowej elektronowej. Stwierdzono, że na działkach kielicha oraz na powierzchni zalążni występują po trzy typy włosków, natomiast na płatkach korony dwa typy włosków oraz papille. Włoski te różnią się długością i liczbą tworzących je komórek. Na okwiecie i słupku nie znaleziono włosków główkowatych, natomiast na zalążni stwierdzono obecność koleterów. Z zastosowania testów histochemicznych wynika, że wszystkie rodzaje włosków i papille zawierają lipidy lub olejki eteryczne, należą zatem do struktur wydzielniczych. Na powierzchni „nectar guides” obserwowaliśmy większe zagęszczenie włosków wydzielniczych niż na pozostałej powierzchni płatków, co wskazuje, że te fragmenty płatków mogą emitować silniejszy zapach.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of glandular structures in Echium vulgare L. flowers
Mikromorfologia struktur wydzielniczych w kwiatach Echium vulgare L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27024.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
micromorphology
glandular structure
Echium vulgare
flower
nectary
stigma
calyx
trichome
Boraginaceae
Opis:
The micromorphology of selected elements of Echium vulgare L. fl owers was investigated, with special attention to the structure of the nectaries and the stigma of the pistil as well as types of trichomes occurring on the surface of the calyx. The nectary had the shape of an uneven disc located around the lower region of the four-parted ovary of the pistil. The glandular cells formed a tier with a height of 330 μm and a radial width of 144 μm. Nectar was secreted onto the nectary surface through anomocytic stomata located at the level of other epidermal cells. Most of the stomata were open, with a different dimension of the pore. Their largest number was observed at the base of the nectary, and 462 stomata were noted on the whole surface of the nectary. The cuticle on the surface of the guard cells formed fi ne, circular striae. The subsidiary cells formed striated cuticular ornamentation, with the striae arranged radially in the direction of the stoma, whereas on the surface of other epidermal cells the striae formed an arrangement with different directions. The epidermis on the surface of the stigma formed regularly arranged papillae with a fan-shaped, expanded upper part which had corrugated outer walls, whereas the base of the cell formed a widened small column. The epidermis of the abaxial part of the calyx was covered by numerous non-glandular trichomes of different length which were made up of one or several cells. The glandular trichomes in the epidermis of the calyx grew with smaller density compared to the protective trichomes, and they were composed of a 1-2-celled stalk and a glandular head.
Badano mikromorfologię wybranych elementów kwiatów Echium vulgare L. ze szczególnym uwzględnieniem struktury nektarników i znamienia słupka oraz typów włosków występujących na powierzchni kielicha. Nektarnik miał kształt nierównego dysku położonego wokół dolnej części czterodzielnej zalążni słupka. Komórki gruczołowe tworzyły pokład o wysokości 330 μm i szerokości promieniowej równej 144 μm. Nektar wydostawał się na powierzchnię nektarnika przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone na poziomie innych komórek epidermy. Aparaty szparkowe w większości były otwarte ze zróżnicowaną rozwartością poru. Największą ich liczbę obserwowano przy podstawie nektarnika, zaś na całej powierzchni nektarnika odnotowano 460 szparek. Kutykula na powierzchni komórek szparkowych tworzyła delikatne, koliste prążki. Komórki przyszparkowe wykształcały prążkowaną ornamentację kutykularną z prążkami ułożonymi promieniście w kierunku szparki, zaś na powierzchni innych komórek epidermy prążki tworzyły różnokierunkowy układ. Epiderma na powierzchni znamienia wykształcała regularnie ułożone papille z wachlarzowato rozszerzoną górną częścią o karbowanych ścianach zewnętrznych, zaś nasada komórki tworzyła maczugowatą kolumienkę. Epiderma odosiowej części kielicha była pokryta licznymi włoskami mechanicznymi o zróżnicowanej długości, które zbudowane były z jednej lub kilku komórek. Włoski gruczołowe w epidermie kielicha wyrastały w mniejszym zagęszczeniu w porównaniu z trichomami ochronnymi i były utworzone z 1-2 komórkowego trzonka i wydzielniczej główki.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ecological features of flowers and inflorescences of two species of the genus Petasites Miller (Asteraceae)
Cechy ekologiczne kwiatów i kwiatostanów dwóch gatunków z rodzaju Petasites Miller (Asteraceae)
Autorzy:
Haratym, W.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27580.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The structural features of flowers and inflorescences of Petasites hybridus and P. albus were compared. Only individuals producing flower heads with male flowers and few female flowers were found in the studied populations. Light microscopy (LM) and scanning electron microscopy (SEM) were used for examination. The present study shows that the stems of the above- -mentioned species differed in height and number of flower heads, but the number of flowers per head was similar. Larger flowers were found on the stems of P. albus. The following features has been found to play an important role in pollination ecology: the strongly contrasting colours of the floral parts; on the petals, the occurrence of several types of cells which can increase the attractiveness of the flowers by refracting sunlight in a different way; production of odorous oils by the petal cells; production of significant amounts of pollen offered to insects by the well-developed pollen presenters; the development of nectaries and nectar production by the male flowers as well as the development of colour attractants by the corolla, anthers, and bracts.
Porównywano cechy budowy kwiatostanów i kwiatów Petasites hybridus i P. albus. W badanych populacjach znaleziono tylko osobniki wytwarzające koszyczki z kwiatami męskimi i nielicznymi żeńskimi. Do badań wykorzystano mikroskopię świetlną (LM) i skaningową elektronową (SEM). Z badań wynika, że pędy wymienionych gatunków różniły się wysokością i liczbą koszyczków, ale liczba kwiatów w koszyczkach była zbliżona. Większe kwiaty znaleziono na pędach P. albus. Do cech odgrywających znaczną rolę w ekologii zapylania zaliczono: silnie skontrastowane barwy elementów kwiatowych; występowanie na płatkach kilku typów komórek, które mogą zwiększać atrakcyjność kwiatów przez załamywanie w różny sposób promieni świetlnych; wytwarzanie olejków zapachowych przez komórki płatków; produkcję znacznych ilości pyłku oferowanego owadom przez dobrze rozwinięte prezentery pyłkowe; wytwarzanie nektarników i nektaru przez kwiaty męskie oraz utworzenie barwnych atraktantów sygnalizacyjnych przez koronę, pylniki i liście przykwiatowe.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The position and structure of the nectary in spring heath (Erica carnea L.) flowers
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Wrobel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27074.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
position
nectary structure
nectary
Erica carnea
flower
micromorphology
Ericaceae
flower structure
nectar secretion
Opis:
Ecological traits of Erica carnea L. flowers and the morphology of floral nectaries were investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. The nectary in the flowers of Erica carnea is located in the basal part of the ovary. It represents the gynoecial nectary type. It has the form of a yellow, ribbed ring with eight outgrowths, pointed towards the base, which alternately adjoin the stamen filaments. The height of the nectary is 400 μm and its thickness 200 – 250 μm. The parenchyma of the nectary is composed of 6 – 8 layers. Nectar secretion occurs through anomocytic stomata with a diameter of 17 μm. Guard cells are only found on the outgrowths of the nectary and they are situated most frequently at the level of other epidermal cells. During nectar secretion, a small degree of pore opening was observed. In the flowers of Erica carnea, secondary nectar presentation was found, with the nectar accumulating at the base of the fused corolla.
Cechy ekologiczne kwiatów Erica carnea L. i morfologię nektarników kwiatowych badano przy użyciu mikroskopii: stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej. Nektarnik w kwiatach Erica carnea położony jest w bazalnej części zalążni. Prezentuje typ genoecial nectary. Ma postać żółtego, żebrowanego pierścienia ze skierowanymi ku nasadzie ośmioma wyrostkami, które międzylegle przylegają do nitek pręcików. Wysokość nektarnika wynosi 400 μm, a miąższość 200 – 250 μm. Parenchyma nektarnika tworzy 6 – 8 warstw. Sekrecja nektaru odbywa się przez anomocytyczne aparaty szparkowe o średnicy 17 μm. Komórki szparkowe występują tylko na wyrostkach nektarnika i są usytuowane najczęściej na poziomie innych komórek epidermy. Podczas sekrecji nektaru obserwowano niewielki stopień rozchylenia szparek. W kwiatach Erica carnea stwierdzono wtórną prezentację nektaru, który gromadził się u nasady zrośniętej korony.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology, anatomy and ultrastructure of nectaries in two types of flowers of Citrus limon cv. ‘Ponderosa’
Mikromorfologia, anatomia i ultrastruktura nektarników w dwóch typach kwiatów Citrus limon cv. ‘Ponderosa’
Autorzy:
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543460.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Trees of the genus Citrus can bloom all year round and are an abundant source of nectar for honey bees. Nectar production largely depends on nectary structure. The aim of this study was to investigate the structure of nectariferous tissues in hermaphrodite and functionally male flowers of the so-called Skierniewice lemon (Citrus limon cv. ‘Ponderosa’), which enjoys great popularity in Europe, using light microscopy as well as scanning and transmission electron microscopy. The nectary glands in both types of flowers differed in shape and size, but their structure and the pathways of nectar transport were similar. The intrastaminal nectary in the lemon flowers is composed of a massive ring-like located below the base of the ovary. Nectar is secreted through few modified stomata and probably through the microchannels in the cuticle. Numerous branches of vascular bundles, with phloem elements, penetrate the nectariferous tissue and reach the subepidermal layers. The high content of endoplasmic reticulum, vesicles and Golgi bodies in the nectary cells indicates that the nectar is transferred by granulocrine secretion. The intercellular transport of nectar occurs using two ways: the symplast and apoplast pathway. The different regions of the nectary function asynchronously.
Kwitnące przez cały rok drzewa należące do rodzaju Citrus są obfitym zródłem nektaru dla pszczoły miodnej. Produkcja nektaru w znacznym stopniu zależy od struktury nektarnika. Celem pracy było zbadanie struktury tkanki nektarnikowej w obupłciowych i funkcjonalnie męskich kwiatach cenionej w Europie cytryny skierniewickiej (Citrus limon cv. ‘Ponderosa’) przy zastosowaniu mikroskopu świetlnego oraz elektronowego: skaningowego i transmisyjnego. Gruczoły nektarnikowe w dwóch typach kwiatów różniły się kształtem i wielkością, natomiast ich struktura i drogi transportu nektaru były podobne. Intrastaminalny nektarnik w kwiatach cytryny tworzy masywny pierścień zlokalizowany poniżej podstawy zalążni. Sekrecja nektaru odbywa się przez nieliczne zmodyfikowane aparaty szparkowe oraz prawdopodobnie przez mikrokanaliki w kutykuli. Liczne odgałęzienia wiązek przewodzących zawierających łyko przenikają tkankę nektaronośną i docierają do warstw subepidermalnych. Znaczna zawartość retikulum endoplazmatycznego, pęcherzyków i aparatów Golgiego w komórkach nektarnika wskazuje na „granulocrine” transfer nektaru. Międzykomórkowy transport nektaru odbywa się dwoma sposobami: symplastem i apoplastem. Różne rejony nektarnika funkcjonują asynchronicznie.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 6; 87-96
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542899.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542871.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The location of nectaries and nectar secretion in the flowers of Allium giganteum Regel
Lokalizacja nektarników i wydzielanie naktaru w kwiatach Allium giganteum Regel
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27954.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
onion
nectary
nectar secretion
flower
Allium giganteum
micromorphology
plant anatomy
sugar content
Opis:
In the flowers of Allium there are found septal nectaries; in particular species, their outlet can be located in different parts of the ovary. The inflorescences of these plants are a rich source of nectar for insects. The location and structure of septal nectaries in the flowers of Allium giganteum Regel were investigated. Light and scanning electron microscopy was used. The septal nectaries were found to be located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted into the nectary slits from which it flows through the ducts to three openings located in the upper part of the gynophore, from whence it gets outside in the vicinity of the expanded parts of the filaments. Sugar concentration in the nectar of A. giganteum averaged 54.5%, while sugar weight per flower was determined to be 0.36 mg. When converted into sugar weight per inflorescence, numbering more than 2,000 flowers, it was 771.7 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological features of the flowers of Aesculus hippocastanum L. and characteristics of Aesculus L. pollen seasons under the conditions of central-eastern Poland
Cechy ekologiczne kwiatów Aesculus hippocastanum L. i charakterystyka sezonów pyłkowych Aesculus L. w warunkach środkowo-wschodniej Polski
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Tietze, M.
Michonska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27915.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The content of Aesculus pollen in aeroplankton of Lublin, located in central-eastern Poland, was studied during the period 2001–2012. The volumetric method was used for the study. The following parameters were determined: start, end, and duration of the pollen season, days of maximum concentration, and total annual pollen counts. Correlation coefficients were calculated between the start of the pollen season and meteorological parameters. The study showed that during the period 2007–2012 the onset of the Aesculus pollen season occurred on average 4 days earlier than in the years 2001–2006. The total annual pollen counts were in the range of 53–271, with an average number of 117. The average pollen counts did not differ significantly in the first and second year of a 6-year period of the study. The analysis of the correlation coefficients showed that there were significant positive correlations only between the season start date and minimum temperature of the first decade of May. The highest Aesculus pollen concentration occurred between 6 and 22 May. The flowers of A. hippocastanum demonstrate an ambophilous pollination strategy due to partial insect and wind pollination.
W latach 2001–2012 badano zawartość pyłku Aesculus w aeroplanktonie Lublina, położonego w środkowo-wschodniej Polsce. Do badań wykorzystano metodę wolumetryczną. Określono początek, koniec i długość sezonu pyłkowego, wyznaczono dni maksymalnych koncentracji i sumy roczne ziaren pyłku. Obliczono współczynniki korelacji między początkiem sezonu pyłkowego a parametrami meteorologicznymi. Wykazano, że w latach 2007–2012 początek sezonu pyłkowego Aesculus miał miejsce średnio o 4 dni wcześniej niż w latach 2001–2006. Sumy roczne ziaren pyłku były zawarte w przedziale 53–271, średnio wynosiły 117. Średnie sumy nie różniły się znacząco w pierwszym i drugim sześcioleciu badań. Analiza współczynników korelacji wykazała, że istotne pozytywne korelacje występowały tylko między datą początku sezonu i temperaturą minimalną pierwszej dekady maja. Największe stężenie pyłku Aesculus występuje między 6 a 22 maja. Kwiaty A. hippocastanum wykazują ambofilną strategię zapylenia ze względu na przeniesienie pyłku przez owady oraz przez wiatr.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of septal nectaries and nectar presentation in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch.
Budowa nektarników septalnych i prezentacja nektaru w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch.
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27015.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary structure
septal nectary
nectar
flower
Allium aflatunense
ecological feature
micromorphology
plant anatomy
Opis:
The location and structure of the septal nectaries in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch. were studied. Light and scanning electron microscopy were used for examination. It has been shown that the septal nectaries are located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted through the single-layered epidermis surrounding three nectary slits and nectar release occurs through three openings located at the base of the gynophore, which are the outlets of the ducts connected to the nectary slits. The expanded and fused bases of the stamen filaments and the tepals participate in secondary nectar presentation. In the flowers of Allium aflatunense, numerous purple elements: tepals, filaments, style and pedicle, perform the role of a colour attractant. On the intensely green ovary, there occur glistening conical outgrowths of epidermal cells, which may also function as signal attractants.
Badano położenie i budowę nektarników septalnych w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch. Do badań wykorzystano mikroskop świetlny i skaningowy elektronowy. Wykazano, że nektarniki septalne położone są w dolnej części zalążni oraz w gynoforze, na którym osadzona jest zalążnia. Sekrecja nektaru odbywa się za pośrednictwem jednowarstwowej epidermy otaczającej trzy szczeliny nektarnika, a emisja nektaru następuje za pośrednictwem trzech otworów położonych u nasady gynoforu, które stanowią ujścia kanalików połączonych ze szczelinami nektarnika. We wtórnej prezentacji nektaru uczestniczą rozszerzone i zrośnięte nasady nitek pręcikowych oraz listki okwiatu. W kwiatach Allium aflatunense rolę barwnej powabni pełnią liczne purpurowe elementy: listki okwiatu, nitki pręcików, szyjka słupka i szypułka. Na intensywnie zielonej zalążni występują połyskujące stożkowate wyrostki komórek epidermy, które mogą również funkcjonować jako atraktanty sygnalizacyjne.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological features of Ambrosia artemisiifolia L. flowers and characteristics of Ambrosia L. pollen seasons in the condition of Lublin (Poland) in the years 2001-2008
Cechy ekologiczne kwiatów Ambrosia artemisiifolia L. oraz charakterystyka sezonów pyłkowych Ambrosia L. w warunkach Lublina (Poland) w latach 2001-2008
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Piotrowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28528.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ecological feature
Ambrosia artemisiifolia
flower
Ambrosia
pollen season
Lublin city
Polska
2001-2008 period
pollen grain
annual total concentration
Opis:
In the study, the biology of fl owering of Ambrosia artemisiifolia L. was investigated and the pattern of the Ambrosia pollen seasons in Lublin in the years 2001-2008 was characterised. The structure of male and female A. artemisiifolia fl owers was observed in cultivated plants under controlled conditions in the 2000 vegetative season. The number of pollen grains produced by the stamen, fl ower, infl orescence and plant was determined. It was shown that in A. artemisiifolia fl owers nonfunctional pistils occurred with a reduced ovary, performing the role of a pollen presenter. The pistils found in female fl owers differed signifi cantly in their morphological features from the pistils in male fl owers. It was calculated that one stamrn produced an average of 3 375 pollen grains, whereas one fl ower 16 875. A plant which produces 20 racemes may release over 420 million pollen grains into the atmosphere. The Ambrosia pollen seasons in particular years had different patterns. In some years, the days of maximum concentration were in the second half of August, in other years in the fi rst half of September. Over the 8-year period, the maximum daily concentration had a mean value of 116 pollen grains in m3 (31-311). Annual total concentrations of Ambrosia pollen grains ranged between 194 and 1200 grains, and it was 523 grains on the average. The pollen seasons were characterised by the occurrence of several-day-long interruptions in the presence of airborne pollen in the atmosphere of Lublin, which may indicate the long-distance transport of Ambrosia pollen.
W pracy badano biologię kwitnienia Ambrosia artemisiifolia L. oraz scharakteryzowano przebieg sezonów pyłkowych Ambrosia w Lublinie w latach 2001-2008. Budowę kwiatów męskich i żeńskich A. artemisiifolia obserwowano u roślin uprawianych w warunkach kontrolowanych w sezonie wegetacyjnym 2000 roku. Określono liczbę ziaren pyłku wytwarzanych przez pręcik, kwiat kwiatostan i roślinę. Wykazano, że w kwiatach męskich A. artemisiifolia występują niefunkcjonalne słupki ze zredukowaną zalążnią, pełniące rolę prezenterów pyłkowych. Słupki znajdujące się w kwiatach żeńskich różniły się znacznie cechami morfologicznymi od słupków w kwiatach męskich. Obliczono, że jeden pręcik wytwarza średnio 3 375 ziaren pyłku, jeden kwiat 16 875. Roślina, która wytwarza 20 gron może uwolnić do atmosfery ponad 420 mln ziaren pyłku. Sezony pyłkowe Ambrosia miały w poszczególnych latach różny przebieg. Dni maksymalnych koncentracji przypadały w niektórych latach w drugiej połowie sierpnia, w innych w pierwszej połowie września. Maksymalne dobowe stężenie miało w ciągu 8 lat średnią wartość 116 ziaren pyłku w m3 (31-311). Roczne sumy stężeń ziaren pyłku Ambrosia wahały się od 194 do 1200 ziaren, średnio wynosiły 523 ziarna. Sezony pyłkowe charakteryzowały się występowaniem kilkudniowych przerw w obecności pyłku w atmosferze Lublina, co może wskazywać na daleki transport pyłku Ambrosia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies