Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chmielewska, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Structure of trichomatous nectaries in flowers of Lonicera kamtschatica [Sevast.] Pojark.
Struktura nektarnikow trichomowych w kwiatach Lonicera kamtschatica [Sevast.] Pojark.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Bozek, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26991.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ultrastructure
nectary
Lonicera kamtschatica
honeyberry
plant
flower
micromorphology
papilla
secretory trichome
Opis:
The structure of the fl oral nectaries of Lonicera kamtschatica was examined using light microscopy, scanning electron microscopy and transmission electron microscopy. Nectariferous tissues are located in the lower portion of the corolla tube. It was found that the secretory tissue of the nectary was composed of two layers of epidermal formations: short papillae and about 3x longer unicellular trichomes. They cover the adaxial surface of a small spur. Nectar secretion takes place through the apical portion of the trichomes and papillae. The cell wall of the upper part of the trichome has protuberances participating in nectar transfer to the subcuticular space which reaches large dimensions. The lateral walls of the trichomes are saturated with cutin. The papillae have much thicker walls than the trichomes. In the papillae, there are no wall protuberances. Less secretion accumulates in the subcuticular cavities of the papillae than in the trichomes.
Przy użyciu mikroskopii świetlnej, skaningowej elektronowej i transmisyjnej elektronowej badano strukturę nektarników kwiatowych Lonicera kamtschatica. Tkanki nektarnikowe położone są w dolnej części rurki korony. Stwierdzono, że tkankę sekrecyjną nektarnika stanowiły dwie warstwy wytworów epidermy: krótkie brodawki i około trzy razy dłuższe jednokomórkowe włoski. Pokrywają one doosiową powierzchnię niewielkiej ostrogi. Wydzielanie nektaru odbywa się przez szczytową część włosków i brodawek. Ściana komórkowa górnej części włoska posiada protuberancje uczestniczące w przenikaniu nektaru do przestrzeni subkutykularnej, która osiąga pokaźne rozmiary. Boczne ściany włosków są wysycone kutyną. Brodawki mają znacznie grubsze ściany niż włoski. W brodawkach nie występują protuberancje ścian. W przestrzeni subkutykularnej brodawek gromadzi się mniej wydzieliny niż w przypadku włosków.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure and nectar secretion of Echium russicum J.F.Gmel. flowers
Budowa nektarnikow i sekrecja nektaru w kwiatach Echium russicum J.F.Gmel.
Autorzy:
Chwil, M
Weryszko-Chmielewska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27065.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
epidermis
nectar secretion
botany
scanning electron microscopy
flower
nectary structure
Boraginaceae
Echium russicum
Opis:
In this study, the micromorphology of nectaries in Echium russicum J. F. Gmel. flowers was determined by using scanning electron microscopy (SEM) and their anatomy by using light microscopy (LM). The rate of nectar production of flowers and sugar concentration in nectar were investigated. The nectary gland is located below the ovary of the pistil. It is composed of 4 parts corresponding to the parts of the ovary. The widest regions of the nectar-producing tissue are situated by the furrows separating the adjacent parts of the ovary. Nectar is secreted through anomocytic stomata, located only in the lower part of the nectary. The stomata were distributed evenly or they formed clusters of 2-3. The average number of stomata on the surface of the whole nectary was 184. At the nectar secretion stage, open and closed, as well as not fully mature stomata were observed. The orientation of most of the stomata was parallel to the nectary base. The cuticle surface of the cells of the upper and lateral part of the nectary was smooth, whereas in the region producing stomata it showed various folds facilitating the retention of nectar. The flowers produced nectar throughout the flowering period. The weight of nectar secreted throughout the lifetime of ten flowers was, on the average, 20 mg, with the concentration of sugars of 58% and their weight reaching 17 mg.
W przeprowadzonych badaniach określono mikromorfologię nektarników w kwiatach Echium russicum J. F. Gmel. przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) oraz anatomię przy zastosowaniu mikroskopu świetlnego (LM). Zbadano obfitość nektarowania kwiatów i koncentrację cukrów w nektarze. Gruczoł nektamikowy położony jest poniżej zalążni słupka. Składa się z 4 części odpowiadających członom zalążni. Najszersze strefy tkanki nektaronośnej znajdują się przy bruzdach, oddzielających sąsiednie części zalążni. Wydzielanie nektaru odbywało się przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone tylko w dolnej części nektarnika. Szparki były rozmieszczone równomiernie lub tworzyły skupienia po 2-3. Średnia liczba aparatów szparkowych na powierzchni całego nektarnika wynosiła 184. W fazie sekrecji nektaru obserwowano zarówno otwarte, jak i zamknięte oraz nie w pełni dojrzałe aparaty szparkowe. Orientacja większości aparatów szparkowych była równoległa do podstawy nektamika. Powierzchnia kutykuli komórek górnej i bocznej części nektarnika była gładka, natomiast w strefie wytwarzającej szparki wykazywała różne pofałdowania, ułatwiające zatrzymywanie nektaru. Kwiaty nektarowały przez całą długość kwitnienia. Masa nektaru wydzielana przez całe życie dziesięciu kwiatów wynosiła średnio 29 mg, o koncentracji cukrów 58% i masie cukrów osiągającej 17 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of the epidermis of the floral nectary of Rhododendron japonicum [A.Gray] J.V.Suringar ex E.H.Wilson
Mikromorfologia epidermy nektarnika kwiatowego Rhododendron japonicum [A.Gray] J.V.Suringar ex E.H.Wilson
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26668.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Rhododendron japonicum
floral nectary
epidermis
stoma
nectary
botany
flower
micromorphology
cuticle
Opis:
The conducted study related to the structure of the floral nectaries of Rhododendron japonicum (A. Gray) J. V. Suringar ex E. H. Wilson. The structure of the secretory epidermis of the nectaries was analysed by using scanning electron microscopy (SEM). Rhododendron japonicum develops the superior pistil with a 5-loculed ovary equipped in five ribs. The nectary gland is located in the lower part of the ovary. In the nectary regions located on the extension of the ribs of the ovary, stomata were very numerous. In the upper part of the nectary, stomata were arranged individually or in small clusters, whereas at its half-height they formed stomatal areas. The stomata were at different growth stages. They were arranged in different directions. The stomata developed on the nectary surface according to the mosaic pattern. The stomata from the lower situated part of the nectary had a different structure than those occurring in the upper half of the nectary. The stomata in the nectaries of Rh. japonicum belong to the actinocytic type. The cuticle layer in the upper part of the nectary was better developed and had a characteristic sculpture, whereas in the lower part it was smooth.
Przeprowadzone badania dotyczyły struktury nektarników kwiatowych Rhododendron japonicum (A. Gray) J. V. Suringar ex E. H. Wilson. Budowę epidermy sekrecyjnej nektarników analizowano w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Rhododendron japonicum wykształca górny słupek z 5-krotną zalążnią wyposażoną w pięć żeber. Gruczoł nektarnikowy położony jest w dolnej części zalążni. W regionach nektarnika położonych na przedłużeniu żeber zalążni szparki były bardzo liczne. W górnej części nektarnika szparki rozmieszczone były pojedynczo lub w małych skupieniach, zaś w połowie jego wysokości tworzyły pola szparkowe. Aparaty szparkowe znajdowały się w różnych fazach rozwoju. Były położone różnokierunkowo. Rozwój aparatów szparkowych na powierzchni nektarnika odbywał się według wzoru mozaikowatego. Aparaty z niżej położonej części nektarnika miały inną budowę, niż występujące w górnej połowie nektarnika. Szparki w nektarnikach Rh. japonicum należą do typu aktynocytycznego. Warstwa kutykuli w górnej części nektarnika była lepiej rozwinięta i miała charakterystyczną skulpturę, natomiast w dolnej części była gładka.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nutritive for insects attractants in Asphodelus albus Miller flowers
Atraktanty pokarmowe dla owadow w kwiatach Asphodelus albus Miller
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28459.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
white asphodel
morphology
pollen efficiency
pollen grain
nectar secretion
nectary
insect
flower
Asphodelus albus
nutritive attractant
Opis:
The studies on Asphodelus albus Miller flowers were conducted in the Botanical Garden of the UMCS in Lublin in the years 2004-2005. The flower nectaries location was determined in a stereoscopic microscope. The nectaring abundance was studied with a pipette method described by Jabłoński and Szklanowska (1979), while pollen efficiency determined after Warakomska's ether method (1972). Pollen viability was computed in a sample of 400 grains after acetocarmine staining. The following measurements of pollen grains were made: the length of polar axis (P), equatorial longitudinal axis (EL) and equatorial transverse axis (ET). In Asphodelus albus flowers, there are three nectary glands located in the ovary septa whose outlets are situated in the upper part of the ovary. The nectar secretion starts in a dehiscing bud and persists until the withering stage of perianth leaves. Considering the size of monocolpate pollen grains of Asphodelus albus, they are ranked among great, whereas their shape assumed flattened and circular at the polar view. In the Poland climatic conditions, a pollen showed high vitality (98%). The Asphodelus albus plants constitute a valuable source of nutrition for the pollinators as a single flower generated on average 4,22 mg sugars and 0,2 mg of pollen grains.
Badania kwiatów Asphodelus albus Miller przeprowadzono na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie w latach 2004-2005. W mikroskopie stereoskopowym określono położenie nektarników kwiatowych. Obfitość nektarowania badano metodą pipetową opisaną przez Jabłońskiego i Szklanowską (1979). Do oznaczeń wydajności pyłkowej kwiatów zastosowano metodę eterową Warakomskiej (1972). Żywotność pyłku obliczono w próbie 400 ziaren po zabarwieniu acetokarminem. Wykonano pomiary ziaren pyłku: określono długość osi biegunowej (P) oraz osi równikowej podłużnej (EL) i poprzecznej (ET). W kwiatach Asphodelus albus występują trzy gruczoły nektarnikowe położone w przegrodach zalążni, które mają ujścia usytuowane w górnej części zalążni. Sekrecja nektaru rozpoczyna się w pękającym pąku i trwa do fazy więdnięcia listków okwiatu. Jednobruzdowe ziarna pyłku Asphodelus albus pod względem wielkości zaliczono do dużych, zaś ich kształt określono jako spłaszczony, a w położeniu biegunowym kolisty. Pyłek w warunkach klimatycznych Polski wykazał wysoką żywotność (98%). Rośliny Asphodelus albus są wartościowym źródłem pokarmu dla owadów zapylających, gdyż jeden kwiat wytwarzał średnio 4,22 mg cukrów i 0,2 mg pyłku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of nectaries of Rhododendron catawbiense Michx. at different flower development stages
Mikromorfologia nektarnikow Rhododendron catawbiense Michx. w roznych fazach rozwoju kwiatu
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M.
Michonska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28637.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary size
different stage
epidermis
stoma
nectary
botany
development stage
Rhododendron catawbiense
micromorphology
flower development
cuticle
Opis:
The analysis of the structure of floral nectaries of Rhododendron catawbiense Michx. was performed using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. Nectaries were sampled at different development stages: closed bud, budburst and full bloom. The nectary gland exhibits clear ribbings corresponding to five small ribs of the ovary. In the top part of the gland, unicellular and multicellular non-glandular trichomes occur in great density. The upper surface of the nectary differs from its lateral surface by a stronger degree of cuticle development. Stomata are evenly distributed on the upper surface and in the higher regions of the lateral wall. The cuticle forms clear striae on the surface of stomatal cells. Stomata at different development stages were observed, as well as the beginning of nectar secretion which takes places already in the closed bud.
Analizy budowy nektarników kwiatowych Rhododendron catawbiense Michx. wykonano przy zastosowaniu mikroskopu: stereoskopowego, świetlnego i skaningowego elektronowego. Nektarniki pobierano w różnych fazach rozwoju: zamkniętego pąka, pękającego pąka i w pełni kwitnienia. Gruczoł nektarnikowy wykazuje wyraźne żebrowania odpowiadające pięciu niewielkim żebrom zalążni słupka. W szczytowej części gruczołu wyrastają jedno- i wielokomórkowe włoski mechaniczne występujące w dużym zagęszczeniu. Górna powierzchnia nektarnika różni się silniejszym stopniem rozwoju kutykuli od powierzchni bocznej. Aparaty szparkowe rozmieszczone są równomiernie na górnej powierzchni i w wyższych strefach bocznej ściany. Na powierzchni komórek szparkowych kutykula tworzy wyraźne prążki. Obserwowano aparaty szparkowe w różnych stadiach rozwoju oraz początek sekrecji nektaru, który odbywa się już w zamkniętym pąku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diversity of the floral nectaries surface of four Crataegus L. species
Zroznicowanie powierzchni nektarnikow kwiatowych czterech gatunkow z rodzaju Crataegus L.
Autorzy:
Chwil, M
Konarska, A
Weryszko-Chmielewska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26759.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
scanning electron microscope
nectary surface
Crataegus crus-galli
stoma
cuticle
Crataegus curvisepala
diversity
floral nectary
epidermis
Crataegus coccinea
nectary
Crataegus
Crataegus prunifolia
Rosaceae
Opis:
The performed studies focused on the surface structure of floral nectaries of four species from the following genus: C. coccinea L , C. crus-galli L, C. curvisepala Lindm and C. prunifolia (Poiret) Pers. The observations of the epidermis area were made in a scanning electron microscope (SEM). A nectary appears to be shaped like a slightly curved disk situated between the pistil style and the basal part of the stamens filaments. The nectary area of the studied species differed substantially as regards the cuticle sculpture and stomata number. The nectary secretion in Crataegus flowers proceeds through the stomata located below a level of the other epidermis cells, in the deep indents of the secretory tissue. The highest stomata number in 1 mm² nectary epidermis was recorded in C. crus-galli, C. coccínea, C. prunifolia and finally, C. curvisepala. Analyzing the nectary cuticular structure in respect of its increasing complexity (absence or presence of stripes), the investigated taxons can be ordered as following: Crataegus curvisepala, C. coccinea, C. crus-galli and C. prunifolia.
Przeprowadzone badania dotyczyły budowy powierzchni nektarników kwiatowych czterech gatunków z rodzaju Crataegus: C. coccínea L., C. crus-galli L., C. curvisepala Lindm. i C. prunifolia (Poiret) Pers. Obserwacje epidermy przeprowadzono w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Nektarnik ma kształt lekko wygiętego dysku leżącego między szyjką słupka, a nasadową częścią nitek pręcikowia. Powierzchnia epidermy nektarników badanych gatunków różniła się znacznie urzeźbieniem kuty kuli i liczbą aparatów szparkowych. Sekrecja nektaru w kwiatach Crataegus odbywała się przez aparaty szparkowe, które były położone poniżej poziomu pozostałych komórek skórki, w głębokich obniżeniach tkanki wydzielniczej. Największą liczbę szparek w mm² epidermy nektarnika stwierdzono u C. crus-galli, a następnie C. coccínea, C. prunifolia i C. curvisepala. Analizując kutykularną strukturę nektarników pod względem wzrastającego stopnia skomplikowania budowy (brak lub obecność prążków) badane taksony można uporządkować następująco: Crataegus curvisepala, C. coccínea, C. crus-galli i C. prunifolia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology and histochemical traits of staminal osmophores in Asphodelus aestivus Brot. flower
Mikromorfologia i cechy histochemiczne osmoforow precikowych w kwiatach Asphodelus aestivus Brot.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M
Sawidis, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28083.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
scent emission
Asphodelaceae
ornamental plant
structure
Asphodelus aestivus
micromorphology
hair
osmophore
epidermis
botany
histochemical trait
filament
flower
papilla
Opis:
The conducted studies pertained to micromorphology of the surface of epidermis cells and histological traits of staminal filaments of Asphodelus aestivus Brot, flowers. The structure of the filaments was analyzed in a light microscope (LM) using various histochemical techniques. The morphology of the surface of the epidermis of filaments was observed in scanning electron microscope (SEM). Filaments Asphodelus aestivus accrete together with the basal part of the abaxial surface with the leaves of perianth. Their lower, wider, and flattened part surrounds the ovary. The epidermis of the staminal osmophores creates papilliose cells and unicellular hairs of various sizes. In the uppermost part of these structures, round marks in the cuticle layer after the emission of discharge were observed with the SEM. The outside, convex wall of the isodiametric cells of the epidermis, papillae and hairs was significantly thicker from the remaining walls. It was covered with cuticle of different ornamentation. The cells that created papillae and hairs had a large, centrally located vacuole and a thin layer of cytoplasm with numerous small vacuoles as well as large, often lobed nuclei. In the protoplasts of these cells the presence of plastids and lipid droplets was noted. During the time of secretion of elicitor between the wall and cuticle of the epidermis cells, convex bubbles were formed, in which the secreted substance was accumulated. At the end of secretion, on the surface of papillae, hairs and other cells of the epidermis, irregularly protrading cuticle was observed. It was noted that the composition of staminal osmophores in the flowers of Asphodelus aestivus includes papillae, hairs and cells of the epidermis that do not form papillae.
Przeprowadzone badania dotyczyły mikromorfologii powierzchni komórek epidermy i cech histologicznych nitek pręcikowia Asphodelus aestivus Brot. Strukturę nitek pręcikowych analizowano w mikroskopie świetlnym (LM) przy użyciu różnych technik histochemicznych. Morfologię powierzchni epidermy nitek pręcikowia obserwowano w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Nitki pręcików Asphodelus aestivus zrastają się bazalną częścią odosiowej powierzchni z listkami okwiatu. Ich dolna, rozszerzona i spłaszczona część otacza zalążnię. Epiderma nitek pręcikowia wytwarza komórki brodawkowate i jednokomórkowe włoski różnej wielkości. W szczytowej części tych struktur obserwowano w SEM koliste ślady w obrębie kutykuli po emisji wydzieliny. Zewnętrzna, wypukła ściana izodiametrycznych komórek epidermy, papilli i włosków była znacznie grubsza od pozostałych ścian. Była pokryta kutykulą o różnej ornamentacji. Komórki wytwarzające papille i włoski miały dużą, centralnie położoną wakuolę i cienką warstwę cytoplazmy z licznymi małymi wakuolami oraz duże często płatowate jądra komórkowe. W protoplastach tych komórek stwierdzono obecność plastydów i kropel lipidowych. W czasie sekrecji wydzieliny między ścianą a kutykulą komórek epidermy tworzyły się pęcherzykowate uwypuklenia, w których była akumulowana wydzielona substancja. Pod koniec sekrecji na powierzchni papilli, włosków i innych komórek epidermy obserwowano odstającą nieregularnie kutykulę. Stwierdzono, że w skład osmoforów położonych na pręcikach w kwiatach Asphodelus aestivus wchodzą papille, włoski i komórki epidermy nie wytwarzające papilli.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies