Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "flysch" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Ichnological analysis of an Eocene mixed marly-siliciclastic flysch deposits in the Nienadowa Marl Member, Skole Unit, Polish Flysch Carpathians
    Ichnologia eoceńskiego fliszu silikoklastyczno-marglistego z ogniwa margli z Nienadowej (og) (jednostka skolska, Polskie Karpaty Fliszowe)
    Autorzy:
    Rajchel, J.
    Uchman, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191310.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Opis:
    The Nienadowa Marl Member, composed mainly of various marly, mixed siliciclastic-marly, or siliciclastic thin-bedded turbidites, is deeply burrowed by opportunistic Thalassinoides, Chondrites, Phycosiphon and Scolicia. Ichnofabrics and the trace fossil assemblage indicate well oxygenated environment. Relatively low ichnodiversity is probably related to opportunistic burrowers influenced by possible eutrophy and strong sediment heterogeneity, as well as to preservational potential. Ichnofabrics and trace-fossil tiering patterns are different in the basinal sections of the Nienadowa Marl Member and in the slope/shelf environment represented by marlstone clasts in the coeval debris-flow deposits of the Czudec Clay. Thalassinoides penetrates deeper than Chondrites in the proximal turbidites and shallower than Chondrites in the distal turbidites.
    Ogniwo margli z Nienadowej (og) złożone jest głównie z różnorodnych, marglistych, mieszanych silikoklastyczno-marglistych i silikoklastycznych, cienkoławicowych turbidytów. Utwory te są głęboko zbioturbowane i zawierają oportunistyczne skamieniałości śladowe: Thalassinoides, Chondrites, Phycosiphon i Scolicia. Ichnofabric i zespół skamieniałości śladowych wskazują na środowisko dobrze natlenione. Stosunkowo niskie zróżnicowanie ichnotaksonomiczne związane jest z oportunizmem infauny penetrującej w osadzie, przypuszczalnie powodowanym eutrofią, heterogenicznością składu petrograficznego osadu, oraz niskim potencjałem zachowania skamieniałości śladowych. Ichnofabric i skamieniałości śladowe różnią się między basenowymi facjami reprezentowanymi przez ogniwo margli z Nienadowej (og), a facjami skłonu i głębszego szelfu, obecnymi w klastach z równowiekowych osadów spływów kohezyjnych (iły z Czudca). Thalassinoides penetruje głębiej niż Chondrites w facjach proksymalnych turbidytów, a płycej niż Chondrites w turbidytach facji dystalnych.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 1998, 68, 1; 61-74
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Conventional and high-resolution heavy mineral analyses applied to flysch deposits : comparative provenance studies of the Ropianka (Upper Cretaceous–Paleocene) and Menilite (Oligocene) formations (Skole Nappe, Polish Carpathians)
    Autorzy:
    Salata, D.
    Uchman, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2060326.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    heavy minerals
    high-resolution
    correlation
    sedimentary provenance
    flysch
    Outer Carpathians
    Skole Nappe
    Opis:
    Conventional and high-resolution analyses of heavy minerals from the gravity flow-deposited sandstones of the Campanian–Maastrichtian interval of the Ropianka (Upper Cretaceous–Paleocene) and Menilite (Oligocene) formations of the Polish Carpathians display similar compositions in terms of mineral species. Zircon, tourmaline, rutile, garnet, staurolite and kyanite belong to the main constituents in both formations. Apatite is common in the Ropianka Fm., while the Menilite Fm. almost lacks this mineral. Furthermore, individual hornblende grains were found in the Ropianka Fm., while andalusite is present only in the Menilite Fm. The Ropianka Fm. is relatively richer in zircon, tourmaline, garnet and apatite, while the Menilite Fm. contains more staurolite and kyanite. Zircon and tourmaline colour and morphological varieties are similar in both formations. The similarities of the heavy mineral assemblages studied suggest origin of these minerals from lithologically similar rocks. Negative correlations between the zircon + tourmaline + rutile (ZTR) values and the content of garnet and staurolite in the Ropianka Fm. may indicate, to a large extent, first-cycle delivery of garnet and staurolite to the formation. Negative, but low, correlation valid only for ZTR and garnet and positive correlations for ZTR and staurolite and kyanite in the Menilite Fm. suggest delivery of these minerals from sedimentary rocks or/and palimpsest sediments. The data obtained on mineral relationships and their morphology suggest mixed first-cycle and recycled provenance of the heavy minerals studied. Additionally, the first-cycle material input seems to be larger during the Ropianka Fm. sedimentation, while during the deposition of Menilite Fm. the contribution of material delivered from erosion of recycled sediments appears more prominent. The heavy mineral evidence suggests a change at the northern margin of the Skole Basin from an immature passive margin with a high relief during sedimentation of the Campanian–Maastrichtian part of the Ropianka Fm. to a mature passive margin with a low relief during sedimentation of the Menilite Fm.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2013, 57, 4; 649--664
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taxonomy and ethology of flysch trace fossils: revision of the Marian Ksiazkiewicz collection and studies of complementary materia
    Autorzy:
    Uchman, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191312.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Opis:
    Ichnotaxonomy of 1,840 of flysch trace fossil specimens from the Ksiazkiewicz collection is revised. The specimens derive from diverse Tithonian?Miocene flysch deposits of the Polish Carpathians. Their ichnotaxonomy, based on morphology, was published by Ksiazkiewicz in 1997. In the revision presented in this publication, the ichnotaxonomic subdivisions are based on type of behaviour represented by the considered trace fossil. As a result, several diagnoses are changed and several ichnospecies ascribed to other ichnogenera. Ichnogenera Hormosiroidea, Saerichnites, ?Parahaentzschelinia, Halopoa, Nereites, Beaconites, Cladichnus, Protovirgularia, Ubinia and Oscillorhaphe are used the first time in the Polish Carpathians. The ichnogenera Pararusophycus, Rhabdoglyphus, Fucusopsis, Traucumichnis, Sabularia, Granularia, Bostricophyton, Halymenidium, Buthotrephis, Tubulichnium, Tuberculichnus, Helminthoida, Muensteria, Keckia, and Taphrhelminthoida are not recommended for further use. The new ichnogenus Belocosmorhaphe n. igen. and the new ichnospecies name Cosmorhaphe carpathica nom. nov. are proposed. Ichnotaxa Trichichnus linearis Frey, Imponoglyphus torquendus Vialov, Palaeophycus tubularis Hall, Chondrites ?recurvus (Brongniart) and Arenituba isp. are distinguished for the first time in the Carpathian flysch on the base of Ksiazkiewicz material.
    1840 okazów fliszowych skamieniałości śladowych z kolekcji Książkiewicza poddano ichnotaksonomicznej rewizji. Okazy te pochodzą z różnych tytońsko-mioceńskich utworów fliszowych Karpat polskich. Ich ichnotaksonomia, oparta na morfologii, była przedstawiona przez Książkiewicza w 1977 roku. W rewizji przedstawionej w niniejszej publikacji, wydzielenia ichnotaksonomiczne oparto na typie behawioru reprezentowanego przez daną skamieniałość śladową. W rezultacie, zmieniono szereg diagnoz. Wiele ichnogatunków zaliczono do innych niż dotąd ichnorodzajów. Ichnorodzaje Hormosiroidea, Saerichnites, ?Parahaentzschelinia, Halopoa, Nereites, Beaconites, Cladichnus, Protovirgularia, Ubinia i Oscillorhaphe użyto po raz pierwszy w Karpatch polskich. Ichnorodzaje Pararusophycus, Rhabdoglyphus, Fucusopsis, Traucumichnis, Sabularia, Granularia, Bostricophyton, Halymenidium, Buthotrephis, Tubulichnium, Tuberculichnus, Helminthoida, Muensteria, Keckia i Taphrhelminthoida nie są rekomendowane do dalszego używania. Zaproponowano nowy ichnorodzaj Belocosmorhaphe n. igen. i nową nazwę ichnogatunkową Cosmorhaphe carpathica nom. nov. Ichnotaksony Trichichnus linearis Frey, Imponoglyphus torquendus Vialov, Palaeophycus tubularis Hall, Chondrites ?recurvus (Brongniart), Arenituba isp. są wyróżnione po raz pierwszy we fliszu karpackim, w oparciu o materiał z kolekcji Książkiewicza.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 1998, 68, No. 2-3; 105-218
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Arthrodendron borberensis sp. nov., a large protist (Foraminifera) from the Pagliaro Formation (Paleocene), Northern Apennines, Italy
    Autorzy:
    Uchman, A.
    Kaminski, M. A.
    Rattazzi, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058964.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Italy
    Liguria
    flysch
    micropalaeontology
    taxonomy
    Arthrodendron
    Opis:
    Arthrodendron borberensis sp. nov. is described from the Pagliaro Formation (Paleocene) of the Northern Apennines. Specimens of the new species are preserved on the sole of a turbiditic sandstone bed. Arthrodendron borberensis sp. nov. is characterized by its long chambers (some exceeding 10 mm in length), its generally straight course, and rare branching at an acute angle. This large foraminifer lived infaunally within the sediment and possibly as epifauna after exhumation by erosion, prior to the deposition of the host turbiditic sandstone bed. Assemblages of smaller agglutinated foraminifera (a flysch-type fauna) and trace fossils (Nereites ichnofacies) point to a deep-sea environment for the discussed protist
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2012, 56, 1; 215-224
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trace fossils in the Cretaceous-Eocene flysch of the Sinop-Boyabat Basin, Central Pontides, Turkey
    Autorzy:
    Uchman, A.
    Janbu, N. E.
    Nemec, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191637.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    ichnology
    Nereites ichnofacies
    bathymetry
    turbidites
    tempestites
    rift
    foreland
    Opis:
    Sixty six ichnotaxa have been recognized in Barremian-Lutetian deep-marine deposits of the Sinop- Boyabat Basin, north-central Turkey, which evolved from a backarc rift into a retroarc foreland, with two episodes of major shallowing. The blackish-grey shales of the Çađlayan Fm (Barremian-Cenomanian) contain low- diversity traces fossils of mobile sediment feeders influenced by low oxygenation. One of the oldest occurrences of Scolicia indicates early adaptation to burrowing in organic-rich mud. The "normal" flysch of the Coniacian- Campanian Yemişliçay Fm bears a low-diversity Nereites ichnofacies influenced by volcanic activity. The Maastrichtian-Late Palaeocene carbonate flysch of the Akveren Fm contains a Nereites ichnofacies of moderate diversity, which is impoverished in the uppermost part, where tempestites indicate marked shallowing. The overlying variegated muddy flysch of the Atbaşý Fm (latest Palaeocene-earliest Eocene) bears an impoverished Nereites ichnofacies, which is attributed to oligotrophy and reduced preservation potential. The sand-rich silici-clastic flysch of the Kusuri Fm (Early-Middle Eocene) bears a high-diversity Nereites ichnofacies, except for the topmost part, where tempestites and littoral bioclastic limestone reflect rapid shallowing due to the tectonic closure of the basin. The turbiditic channel-fill and proximal lobe facies show a reduced trace-fossil diversity, but abundant Ophiomorpha , which is typical of the Ophiomorpha rudis sub-ichnofacies of the Nereites ichnofacies. The high abundance of Ophiomorpha in the Kusuri Fm and its low abundance in the Akveren Fm are related to plant detritus supply. The Kusuri turbiditic system was fed by a large delta, supplying rich plant detritus, whereas the Akveren system was fed by a carbonate ramp that supplied little or no such material. The extension of the Nereites ichnofacies into the tempestite-bearing neritic deposits at the top of both the Akveren and Kusuri formations indicates the capacity of the deep-water ichnofauna to survive in a rapidly-shoaling restricted basin. Only the topmost shoreface sandstones of the Akveren Fm show sporadic Ophiomorpha ? nodosa, a typical shallow-marine trace fossil.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2004, 74, No 2; 197-235
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Two ammonites from the Early Cretaceous deep-sea sediments of the Silesian Nappe, Polish Carpathians, and stratigraphic problems resulted from micropalaeontological dating of their sites
    Autorzy:
    Vašíček, Z.
    Gedl, E.
    Kędzierski, M.
    Uchman, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191914.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    ammonites
    nannoplankton
    dinocysts
    biostratigraphy
    Lower Cretaceous
    flysch Carpathians
    Opis:
    Two ammonites Teschenites subflucticulus Reboulet and Criosarasinella mandovi Thieuloy have been found for the first time in the Flysch Carpathians. They occur in the so far poorly dated Early Cretaceous flysch deposits of the Silesian Nappe at Poznachowice Dolne, in the Upper Cieszyn Shale and the Hradiště (Grodziszcze) beds lithotypes, respectively. Teschenites subflucticulus points to Late Valanginian (Furcillata Zone), but nanno- plankton points to Late Hauterivian-Late Barremian and dinocysts to Late Hauterivian, all analyzed from the same sample. Criosarasinella mandovi points also to Late Valanginian (Furcillata Zone), what is not in contra-diction with the nannoplankton assemblage (Early Valanginian-Early Barremian) analyzed from the same bed, but dinocysts suggest Late Hauterivian. Preservation of the ammonites and sedimentary features of their host beds exclude redeposition. The difference in age by almost 3 Ma years between the ammonites and microfossils cannot be satisfactorily explained according to the current knowledge on their biostratigraphic meaning; it is left as it is as a dilemma.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2010, 80, No 1; 25-37
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late Maastrichtian foraminiferids and diatoms from the Polish Carpathians (Ropianka Formation, Skole Nappe): a case study from the Chmielnik-Grabówka composite section
    Autorzy:
    Gasiński, M. A.
    Olshtynska, A.
    Uchman, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138777.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Carpathians
    Skole Nappe
    Cretaceous
    microfossils
    plankton
    foraminiferids
    diatoms
    flysch
    Karpaty
    płaszczowina skolska
    kreda
    mikroskamieniałości
    okrzemki
    flisz
    Opis:
    Well-preserved foraminiferids have been found in the Chmielnik-Grabówka section (Skole Nappe, Polish Carpathians). The Abathomphalus mayaroensis (late Maastrichtian) and Racemiguembelina fructicosa (earlylate Maastrichtian) standard planktonic foraminiferal biozones have been recognized, based on the occurrence of their respective index species. Sediments of the R. fructicosa Zone contain diatoms, which are a rare component of Cretaceous flysch microfossil assemblages in the Carpathians. The diatom frustules and some foraminiferid tests are pyritized, probably after burial in the sediment, below the redox boundary or in the oxygen-deficient microenvironment inside the frustules or tests of microfossils; the presence of trace fossils and bioturbational structures in the same bed indicate an oxygenated sea floor.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 515-525
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies