Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Fizjoterapia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Femoroacetabular Impingement of the Hip Joint – a Review of Literature
Konflikt udowo-panewkowy stawu biodrowego – przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Nieszporska, Olga
Truszczyńska-Baszak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790643.pdf
Data publikacji:
2021-05-09
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
staw biodrowy
operacja artroskopowa
diagnostyka
fizjoterapia
hip joint
arthroscopic surgery
diagnostics
physiotherapy
Opis:
Wstęp: U pacjentów z dolegliwościami bólowymi stawu biodrowego stosunkowo często rozpoznawanym schorzeniem jest konflikt udowo-panewkowy. Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie anatomii, biomechaniki, patomechanizmu konfliktu udowo-panewkowego, diagnostyki i leczenia operacyjnego oraz postępowania fizjoterapeutycznego, w tym udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: 1. Jakie są przyczyny rozwoju konfliktu udowo-panewkowego stawu biodrowego i jaka jest jego najczęstsza postać? 2. Na czym oparta jest diagnostyka kliniczna i obrazowa konfliktu udowo-panewkowego? 3. Jakie cele skupia w sobie postępowanie fizjoterapeutyczne w leczeniu chorych z konfliktem udowo-panewkowym stawu biodrowego w okresie pooperacyjnym? Materiał i metoda: Dokonano analizy aktualnego piśmiennictwa fachowego w oparciu o przegląd baz internetowych, w tym Pubmed, Google Scholar. Wyniki: Z wymienionych baz internetowych wyodrębniono 30 pozycji aktualnego piśmiennictwa fachowego dotyczącego analizowanych zmiennych. Wnioski: Przyczyny rozwoju konfliktu udowo-panewkowego stawu biodrowego są złożone, w tym są to zaburzenia rozwojowe stawu biodrowego lub przewlekłe jego przeciążenie, a najczęściej występującą jego postacią jest typ mieszany. Podstawowym badaniem obrazowym jest badanie radiologiczne wykonane w pozycji przednio-tylnej, a klinicznym test zderzenia przedniego i tylnego. Fizjoterapia powinna być indywidualnie dobrana i skupiać się na poprawie zakresów ruchu i siły mięśniowej stawu biodrowego.
Introduction: In patients experiencing pain in the hip joint, femoroaceta bular impingement is a relatively frequently diagnosed condition. Study aim: The aim of the study was to present the anatomy, biomechanics, pathomechanism, diagnostics and surgical treatment, as well as physiotherapeutic procedures of femoroacetabular impingement, including providing answers to the following questions: 1. What are the causes of the development of femoroacetabular impingement and what is its most common form?; 2. What is the clinical and imaging diagnosis of the femoroacetabular impingement based on?; 3. What are the goals of physiotherapeutic treatment in the treatment of patients with postoperative femoroacetabular impingement? Materials and methods: The current professional literature was analysed based on a review of Internet databases, including Pubmed and Google Scholar. Results: From the abovementioned Internet databases, 30 items from current professional literature on the analysed variables were identified. Conclusions: The reasons for the development of femoroacetabular impingement are complex, including developmental disorders of the hip joint or its chronic overload, the most common form being mixed-type. The basic imaging test used is anterior-posterior X-ray, while the clinical test comprises anterior-posterior impingement test. Physiotherapy should be individually tailored and focus on improving range of motion and muscle strength of the hip joint.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(2); 32-39
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Femoroacetabular Impingement of the Hip Joint – a Review of Literature
Konflikt udowo-panewkowy stawu biodrowego – przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Nieszporska, Olga
Truszczyńska-Baszak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790633.pdf
Data publikacji:
2021-05-09
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
hip joint
arthroscopic surgery
diagnostics
physiotherapy
staw biodrowy
operacja artroskopowa
diagnostyka
fizjoterapia
Opis:
Introduction: In patients experiencing pain in the hip joint, femoroacetabular impingement is a relatively frequently diagnosed condition. Study aim: The aim of the study was to present the anatomy, biomechanics, pathomechanism, diagnostics and surgical treatment, as well as physiotherapeutic procedures of femoroacetabular impingement, including providing answers to the following questions: 1. What are the causes of the development of femoroacetabular impingement and what is its most common form?; 2. What is the clinical and imaging diagnosis of the femoroacetabular impingement based on?; 3. What are the goals of physiotherapeutic treatment in the treatment of patients with postoperative femoroacetabular impingement? Materials and methods: The current professional literature was analysed based on a review of Internet databases, including Pubmed and Google Scholar. Results: From the abovementioned Internet databases, 30 items from current professional literature on the analysed variables were identified. Conclusions: The reasons for the development of femoroacetabular impingement are complex, including developmental disorders of the hip joint or its chronic overload, the most common form being mixed-type. The basic imaging test used is anterior-posterior X-ray, while the clinical test comprises anterior-posterior impingement test. Physiotherapy should be individually tailored and focus on improving range of motion and muscle strength of the hip joint.
Wstęp: U p acjentów z dolegliwościami bólowymi stawu biodrowego stosunkowo często rozpoznawanym schorzeniem jest konflikt udowo-panewkowy. Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie anatomii, biomechaniki, patomechanizmu konfliktu udowo-panewkowego, diagnostyki i leczenia operacyjnego oraz postępowania fizjoterapeutycznego, w tym udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: 1. Jakie są przyczyny rozwoju konfliktu udowo-panewkowego stawu biodrowego i jaka jest jego najczęstsza postać? 2. Na czym oparta jest diagnostyka kliniczna i obrazowa konfliktu udowo-panewkowego? 3. Jakie cele skupia w sobie postępowanie fizjoterapeutyczne w leczeniu chorych z konfliktem udowo-panewkowym stawu biodrowego w okresie pooperacyjnym? Materiał i metoda: Dokonano analizy aktualnego piśmiennictwa fachowego w oparciu o przegląd baz internetowych, w tym Pubmed, Google Scholar. Wyniki: Z wymienionych baz internetowych wyodrębniono 30 pozycji aktualnego piśmiennictwa fachowego dotyczącego analizowanych zmiennych. Wnioski: Przyczyny rozwoju konfliktu udowo-panewkowego stawu biodrowego są złożone, w tym są to zaburzenia rozwojowe stawu biodrowego lub przewlekłe jego przeciążenie, a najczęściej występującą jego postacią jest typ mieszany. Podstawowym badaniem obrazowym jest badanie radiologiczne wykonane w pozycji przednio-tylnej, a klinicznym test zderzenia przedniego i tylnego. Fizjoterapia powinna być indywidualnie dobrana i skupiać się na poprawie zakresów ruchu i siły mięśniowej stawu biodrowego.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(2); 32-39
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physiotherapy in diastasis of the rectus abdominis muscle for woman during pregnancy and postpartum – a review paper
Postępowanie fi zjoterapeutyczne u kobiet w ciąży i w połogu z rozstępem mięśnia prostego brzucha
Autorzy:
Gruszczyńska, Dominika
Truszczyńska-Baszak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790818.pdf
Data publikacji:
2019-09-26
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
pregnancy
puerperium
physical therapy
rectus abdominis
muscle dehiscence
ciąża
połóg
fizjoterapia
mięsień prosty brzucha
rozejście mięśni
Opis:
Introduction: Diastasis recti abdominis (DRA) is defined as the increase between two abdominal rectal muscles located on both sides of the linea alba at the height of the navel. It occurs in pregnant and postpartum women due to the loosening of the linea alba during pregnancy under the influence of hormones and the developing foetus. The most common risk factors for dehiscence are: large foetus, large volume of foetal waters, multiple pregnancy, excessive abdominal muscle overload during the third trimester, obesity and too intense pressure during delivery. Study aim: The aim of the study was to present diagnostics and surgical as well as non-operative treatment for women with abdominal muscle diastasis due to pregnancy and during the puerperium period. Diagnosis of dehiscence primarily includes palpation, calliper measurements, ultrasound and CT scan. Materials and methods: Scientific bases such as Pubmed, Sciencedirect, Google Scholar and Ebsco were searched. Results: A total of 48 scientific reports from Pubmed, Sciencedirect and Google Scholar were collected. Conclusions: Diastasis of the rectus abdominis muscle can be treated preventively by introducing appropriate prophylaxis, which aims to strengthen the transverse and the rectus abdominis muscles, as well as learning the right posture and principles of proper performance of activities such as lifting heavy objects. In the event of diastasis occurring in the puerperium period, its size can be reduced in a non-invasive manner or even completely eliminated after introducing appropriate exercises, being supported with orthopaedic equipment if necessary. Exercises should be individually selected by a therapist and performed under his/her supervision at the initial stage of training to teach the patient to properly activate the transverse abdominal muscle. Pregnant women who do not have contraindications to physical activity can reduce the risk of the DRA by performing appropriate exercises.
Wstęp: Rozstęp mięśni prostych brzucha definiowany jest jako zwiększenie odległości na wysokości pępka pomiędzy dwoma mięśniami prostymi brzucha położonymi po obu stronach kresy białej. Dochodzi do niego u kobiet w ciąży i po porodzie z powodu rozluźnienia kresy białej w przebiegu ciąży pod wpływem hormonów i rozwijającego się płodu. Najczęstsze czynniki ryzyka wystąpienia rozstępu to: duży płód, duża objętość wód płodowych, ciąża mnoga, nadmierna praca mięśni brzucha w trzecim trymestrze ciąży, otyłość oraz zbyt intensywne parcie podczas porodu. Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie diagnostyki oraz leczenia operacyjnego i nieoperacyjnego kobiet z rozstępem mięśni prostych brzucha z powodu ciąży i w okresie połogu. Diagnostyka rozstępu obejmuje przede wszystkim badanie palpacyjne, suwmiarką, USG i TK. Materiał i metoda: Prześledzono bazy naukowe takie jak Pubmed, Sciencedirect i Google Scholar, Ebsco. Wyniki: Łącznie zgromadzono 48 doniesień naukowych z baz Pubmed, Sciencedirect i Google Scholar. Wnioski: Rozejście mięśnia prostego brzucha może być leczone zapobiegawczo przez wprowadzenie odpowiedniej profilaktyki, która ma na celu wzmocnienie mięśnia poprzecznego i mięśnia prostego brzucha oraz naukę odpowiedniej postawy i zasad prawidłowego wykonywania czynności takich jak np. podnoszenie ciężkich przedmiotów. W przypadku wystąpienia rozejścia w połogu, można w sposób nieinwazyjny zmniejszyć jego rozmiar lub nawet całkowicie zlikwidować po wprowadzeniu odpowiednich ćwiczeń, wspomagając się w razie konieczności zaopatrzeniem ortopedycznym. Ćwiczenia powinny być indywidualnie dobierane przez terapeutę oraz wykonywane pod jego kontrolą w początkowym etapie treningu aby nauczyć pacjenta prawidłowej aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha. Kobiety w ciąży, które nie mają przeciwwskazań do aktywności fizycznej, wykonując odpowiednie ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia RMPB.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(3); 31-38
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical therapy in stress urinary incontinence among women – a review of the literature and a suggested treatment protocol
Fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu u kobiet – przegląd piśmiennictwa oraz propozycja protokołu postępowania
Autorzy:
Krzysztoszek, Katarzyna
Truszczyńska-Baszak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790978.pdf
Data publikacji:
2018-04-25
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stress urinary incontinence
urogynaecological physiotherapy
pelvic floor muscle exercises
wysiłkowe nietrzymanie moczu
fizjoterapia uroginekologiczna
ćwiczenia mięśni dna miednicy
Opis:
Introduction: Stress urinary incontinence is an increasingly common problem among women. The disorder affects every third woman, regardless of age. To make treatment of these women more effective, the therapeutic treatment path should be regulated. Important elements are cooperation between specialists, prevention and conservative treatment. This paper is a systematic review of current literature concerning physiotherapy in the treatment of stress urinary incontinence in women. Aim of the study: The main aim of the study was to develop a physiotherapy protocol for this particular group of patients. Material and methods: The following databases: Pubmed, Google Scholar, Cochrane Library, Scopus were searched using the following keywords: stress urinary incontinence therapy/ physiotherapy/manual therapy, pelvic floor muscle training/ diagnostic/ investigation, pelvic floor dysfunction, diaphragm. The information available on the websites of the Polish Urogynecological Association, Przegląd Urologiczny (Urological Review) and the UroConti Association was also used. Results: On the basis of the collected literature, the Polish medical care system for patients with stress urinary incontinence in Poland was presented, the effectiveness of physiotherapeutic methods was determined and elements of therapy worthy of further attention were marked. On the basis of the collected information, a physiotherapeutic protocol was proposed in stress urinary incontinence. Conclusions: 1. Physiotherapy as a form of treatment of stress urinary incontinence should always constitute a part of the therapeutic process. Used as the first in some cases, it helps avoid surgical intervention. It can also reduce the risk of complications after surgical intervention. 2. The therapeutic treatment path should also include diagnostics and physiotherapeutic treatment. 3. In the treatment of a patient with stress urinary incontinence, the following elements should be taken into account: body posture, breathing method, patient’s habits, pelvic floor muscle work. 4. For physiotherapy in stress urinary incontinence to be more accessible and widespread, it should be refunded. 5. Physiotherapy in stress urinary incontinence requires further systematic research. Article received: 04.01.2018; Accepted: 15.04.2018 null
Wprowadzenie: Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest coraz częściej występującym problemem wśród kobiet. Dolegliwość ta dotyka co trzecią kobietę w różnym wieku. Aby leczenie tych kobiet było skuteczniejsze, należałoby uregulować ścieżkę postępowania terapeutycznego. Ważnym elementem jest współpraca między specjalistami, profilaktyka oraz leczenie zachowawcze. Niniejsza praca jest przeglądem systematycznym aktualnej literatury dotyczącej fizjoterapii w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Cel pracy: Celem głównym pracy było opracowanie protokołu postępowania fizjoterapeutycznego w tej grupie pacjentek. Materiał i metody: Przeszukano następujące bazy: Pubmed, Google Scholar, Cochrane Library, Scopus, stosując następujące słowa kluczowe: stress urinary incontinence therapy/physiotherapy/manual therapy, pelvic floor muscles training/diagnostic/investigation, pelvic floor dysfunction, diaphragm. Wykorzystano również informacje dostępne na stronach internetowych Polskiego Towarzystwa Uroginekologicznego, Przeglądu Urologicznego i Stowarzyszenia UroCon-ti. Wyniki: Na podstawie zebranego piśmiennictwa przedstawiono system opieki pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu w Polsce, określono skuteczność metod fizjoterapeutycznych oraz zaznaczono elementy terapii, na które warto zwrócić uwagę. Na podstawie zebranych informacji zaproponowano protokół postępowania fizjoterapeutycznego w wysiłkowym nietrzymaniu moczu. Wnioski: 1. Fizjoterapia jako forma leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu powinna być zawsze częścią procesu terapeutycznego. Stosowana w pierwszej kolejności w niektórych przypadkach po-zwala uniknąć zabiegu operacyjnego. Może również zmniejszyć ryzyko powikłań po interwencji chirurgicznej. 2. Ścieżka postępowania terapeutycznego powinna uwzględniać również diagnostykę oraz leczenie fizjoterapeutyczne. 3. W terapii pacjentki z wysiłkowym nietrzymaniem moczu należy wziąć pod uwagę następujące elementy: postawę ciała, sposób oddychania, nawyki pacjenta, pracę mięśni dna miednicy. 4. Aby fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu była bardziej dostęp-na i powszechna należy ją refundować. 5. Postępowanie fizjoterapeutyczne w wysiłkowym nie-trzymaniu moczu wymaga dalszych, systematycznych badań.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(4); 60-67
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies