- Tytuł:
- Comparison of harmfulness of the two-spotted spider mite Tetranychus urticae Koch and the carmine spider mite Tetranychus cinnabarinus [Boisduval] on greenhouse grown cucumber
- Autorzy:
-
Bichta, P
Tomczyk, A. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/65455.pdf
- Data publikacji:
- 2002
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
Tetranychus cinnabarinus
sugar
greenhouse
reducing sugar
harmfulness
cucumber
Tetranychus urticae
two-spotted spider mite
phenolic compound
population
carmine spider mite - Opis:
-
Experiment was conducted twice: in spring of 1999 and 2000. Two greenhouse cucumber varieties (Aramis and Corona) with different susceptibility to spider mites were employed to compare the harmfulness of the two-spotted spider mite and the carmine spider mite. Effects of the two-spotted spider mite and the carmine spider mite feeding either on the fruit production or on the content of some organic compounds were measured. Moreover, development of spatially separated populations of the two-spotted spider mite and the carmine spider mite was analysed. Two abiotic parameters were taken into account: temperature and sunlight duration. Increment of the carmine spider mite population density was faster during the season of higher temperature and sunlight duration (spring of 2000). Differences in the development of two-spotted spider mite were not observed. The increase of fruit weight was closely correlated with increase of density of spider mites. The feeding of relatively low populations of the carmine spider mite (up to 5-7 mobile stages per leaf) stimulated the weight increase of fruits collected from Aramis and Corona varieties. The feeding of two-spotted spider mite and the carmine spider mite affected the distribution of organic compounds produced in plants. In quite severely infested leaves (2-3 damage level of De Ponti scale) total amount of sugars and phenolic compounds increased as compared to control leaves.
Eksperyment został przeprowadzony dwukrotnie: w 1999 i w 2000 roku. Użyto dwóch odmian ogórka szklarniowego (Aramis i Corona) różniących się podatnością na przędziorki. Jako miarę szkodliwości przędziorków wzięto pod uwagę: wpływ żerowania przędziorka chmielowca i przędziorka szklarniowca na owocowanie oraz na zawartość wybranych substancji organicznych. Prześledzono także rozwój odseparowanych przestrzennie populacji obu badanych gatunków przędziorków z uwzględnieniem wpływu wybranych czynników abiotycznych (temperatura i usłonecznienie). Zauważono, że przyrost zagęszczenia populacji przędziorka szklarniowca był intensywniejszy podczas sezonu o wyższej temperaturze i usłonecznieniu. W przypadku przędziorka chmielowca nie zauważono korelacji pomiędzy rozwojem populacji a zmieniającymi się warunkami abiotycznymi. Przyrost masy owoców był ściśle związany z tempem rozwoju szkodnika. Zauważono, że żerowanie relatywnie małych populacji przędziorka szklarniowca (do 5-7 stadiów ruchomych na liść) stymulowało przyrost masy owoców na odmianach Aramis i Corona. Żerowanie przędziorka chmielowca i przędziorka szklarniowca wpłynęło na dystrybucję substancji organicznych produkowanych przez badane rośliny. W dość silnie porażonych liściach (2-3 w skali De Pontiego) zwiększyła się zawartość cukrów ogólnych i fenoli. - Źródło:
-
Journal of Plant Protection Research; 2002, 42, 2
1427-4345 - Pojawia się w:
- Journal of Plant Protection Research
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł