- Tytuł:
-
WZORCE HARMONII OPARTEJ NA GEOMETRIACH NIEEUKLIDESOWYCH W ARCHITEKTURZE WSPÓŁCZESNEJ. CZĘŚĆ I
Patterns of harmony based on non-Euclidean geometry in contemporary architecture. Part I - Autorzy:
- Tobolczyk, Marta
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/440096.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Akademia Finansów i Biznesu Vistula
- Tematy:
-
architektura
harmonia oparta na geometrii
forma brył geometrycznych
proporcja matematyczna w architekturze
architecture
harmony based on Non-Euclidean geometry
hyperbolic geometry in architecture - Opis:
-
Ład przestrzenny w architekturze oparty na proporcjach matematycznych
i kompozycji prostych brył geometrycznych ma ugruntowaną tradycję sięgającą
starożytności. Geometria euklidesowa, poszerzona w XVII wieku przez
francuskiego matematyka i filozofa Kartezjusza (fr. René Descartes), aż do
połowy XX wieku stanowiła nienaruszalną bazę architektonicznych poszukiwań
twórczych w zakresie geometrii. Jednak wraz z doskonaleniem nowych
technologii budowania opartych na żelbecie i stali oraz rozwojem cyfryzacji,
w kręgach twórców architektury narastało przekonanie o potrzebie przekroczenia
dotychczasowych ograniczeń klasycznej geometrii. Przełom dokonany
w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych poprzedniego stulecia rozpoczął
nową erę architektury opartej na geometriach nieeuklidesowych. W niniejszym
artykule przedstawiono osiągnięcia pionierów (m.in. takich jak: Felix
Candela, Maciej Nowicki, Frei Otto), którzy przyczynili się do wypracowania
nowych wzorców dynamicznej ekspresji we współczesnej architekturze. Celem
artykułu badawczego jest prezentacja indywidualnych osiągnięć na tym polu
kilku wybitnych twórców. Przeprowadzona analiza i studium przypadków
wykazują śmiałość nowoczesnych kompozycji architektonicznych opartych
na układach nieliniowych w stosunku do tradycyjnej modernistycznej architektury.
Praca ma wartość edukacyjną i praktyczną, stanowiąc źródło wiedzy
i inspiracji dla współczesnej twórczości architektonicznej.
The spatial order in architecture, based on mathematical proportions and compositions of simple geometric solids, has a strongly established tradition dating back to antiquity (Ancient Egypt, Babylon, Greece). The greatest contribution to the creation of the European fundamentals of this type of harmony laid Pythagoreans, Plato and Euclid. The Euclidean geometry, extended in 3D dimensions in the 17th century by the French mathematician and philosopher Descartes (fr. René Descartes), was an inviolable base of architectural exploration of the geometry up to the middle of the 20th centuries. However, with the development of new building technologies based on reinforced concrete & steel and along with the development of digitization, modern engineers and architects felt the need to exceed the existing limitations of classical geometry. The breakthrough, made in the fifties and sixties of the previous century, opened a new era of architecture based on Non-Euclidean geometry. This article presents the achievements of pioneers (i.e. Felix Candela, Maciej Nowicki, Frei Otto) who have contributed to the development of new patterns of dynamic expression based on hyperbolic geometry in modern architecture. The purpose of this research article is to indicate individual achievements in this field by several prominent creators. The analysis and case study in the article demonstrated the boldness of modern architectural compositions based on non-linear systems compared to traditional modernist architecture. The work has an educational and practical value to be a source of knowledge and inspiration for contemporary architects. - Źródło:
-
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2019, 1(59); 31-42
2084-4689 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł