- Tytuł:
-
Antimicrobial properties of flax fibers in the enzyme retting process
Właściwości antybakteryjne lnu w procesie enzymatycznego roszenia - Autorzy:
-
Tian, Y.
Liu, X.
Zheng, X.
Wang, L. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/231965.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
- Tematy:
-
flax fibre
pectic substance content
antibacterial property
retting
włókno lniane
substancja pektynowa
właściwości antybakteryjne
roszenie - Opis:
-
“GB/T 20944.3-2008--Part 3: Shake flask method” was applied to assess the antimicrobial property of flax fibres. The antimicrobial efficiency of flax fibre was represented as the absolute antimicrobial rate and relative antimicrobial rate. Cotton fibre served as a contrast in relation to the antimicrobial rate. The retted flax fibre showed an absolute antimicrobial rate against E.coli and S. aureus, but only presented a relative antimicrobial rate against S. cerevisiae. The contents of pectic substances of flax straw such as cerolipoid, hydrotrope, pectin, hemicellulose and lignin declined during flax retting, especially lignin, whose content declined from 24% to 7.13%, and gaps appeared between the fibre bundles. Consequently the antimicrobial efficiency of flax fibre decreased gradually. This experiment confirmed the existence of antibacterial substances, but exactly what compounds associated with flax exhibiting antimicrobial properties is not discussed.
Właściwości antybakteryjne włókien lnianych badano zgodnie z normą GB/T20944.32008: Właściwości oceniano poprzez bezwzględną i względną antybakteryjną intensywność. Włókna bawełniane służyły jako materiał porównawczy przy ocenianiu antybakteryjnej intensywności względnej. Roszone włókna lnu wykazywały bezwzględną intensywność antybakteryjną przeciwko E. coli i S. aureus, ale tylko względną intensywność antybakteryjną przeciwko S. cerevisiae. Zawartość substancji pektynowych w słomie lnianej, takich jak cerolipoidy, hydrotopy, pektyny, chemiceluloza, i ligniny zmniejszała się podczas roszenia. Szczególnie zmniejszyła się zawartość lignin spadając z 24% do 7,13%. W czasie roszenia pojawiały się szczeliny pomiędzy wiązkami włókien. W konsekwencji zdolności antybakteryjne włókien lnianych ulegały systematycznej degradacji. Przeprowadzony eksperyment potwierdził istnienie antybakteryjnych substancji ale nie stwierdzono, które składniki były najbardziej aktywne antybakteryjnie. - Źródło:
-
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2016, 1 (115); 15-17
1230-3666
2300-7354 - Pojawia się w:
- Fibres & Textiles in Eastern Europe
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł