Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zujko, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Sprouts as potential sources of dietary antioxidants in human nutrition
Autorzy:
Zujko, M.E.
Terlikowska, K.M.
Zujko, K.
Paruk, A.
Witkowska, A.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918350.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Antioxidant potential
polyphenol
flavonoid
sprouts
Opis:
Purpose: The present study evaluates antioxidant activity, as well as polyphenol and flavonoid contents in common sprouts, available on the Polish market. The aim of this study was to extend our already published food databases. Materials and methods: Ten seed species from four plant families were analysed. Total polyphenol content of sprout extracts was determined using the Folin-Ciocalteau method. Total flavonoid content was assessed by the aluminium chloride colorimetric method. Total antioxidant status was measured using FRAP and ABTS methods. Results: The FRAP antioxidant potential was 0.60- 2.53 mmol TE (trolox equivalents)/100 g FM (fresh mass), and arranged in descending order it was: white mustard>cress>radish>broccoli>chickpea> sunflower>mung bean>wheat>green lentil>alfalfa), while the ABTS potential was 3.92-16.19 mmol TE/100 g FM (according to decreasing value: white mustard>green lentil>chickpea>sunflower>mung bean>cress> alfalfa>wheat> broccoli> radish). The polyphenol content was 160-774 mg GAE (gallic acid equivalents)/100 g FM, and flavonoid content 15-53 mg QE (quercetin equivalents)/100 g FM. Conclusion: Our results suggest that sprouts in comparison to other foods, despite small weight can be powerful sources of antioxidants. Special attention in human nutrition should be paid to white mustard sprouts as they are excellent source of polyphenol and flavonoid and are characterized by tremendous antioxidant activity.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2016, 6(2); 77-83
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quantitative evaluation of 1,3,1,6 beta-D-glucan contents in wild-growing species of edible Polish mushrooms
Autorzy:
Mironczuk-Chodakowska, I.
Witkowska, A.M.
Zujko, M.E.
Terlikowska, K.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876709.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
edible mushroom
quantitative evaluation
beta-glucan content
wild species
Polska
Opis:
Background. Macrofungal β-glucans are mainly represented by compounds with β-1,3- and β-1,6 glycosidic bonds. They have been shown to have immunomodulatory, anticancer, and antioxidant properties. Although there are many reports on the bioactivity and structure of fungal glucans, studies on the quantitative assessment of these compounds are sparse. Objective. The aim of the study was to determine total β-glucans and 1,3-1,6-β-D-glucan contents in selected species of wild-growing edible Polish mushrooms. Material and methods. Eight species of wild-growing edible mushrooms Boletus pinophilus, Hydnum repandum, Craterellus cornucopioides, Suillus variegatus, Suillus granulatus, Gyroporus cyanescens, Tricholomopsis rutilans, and Auricularia auricula-judae and one species of cultivated mushroom for comparison purposes Agaricus bisporus, were analyzed. Quantitative analysis of 1,3-1,6-β-D-glucans was done using a colorimetric method in accordance with Nitschke et al. Result. Mean total β-glucan content varied from 13.5 g/100 g dry mass in A. bisporus (portobello variety) to 40.9 g/100 g dry mass in T. rutilans. Mean 1,3-1,6-β-D-glucan content in the analyzed fruiting bodies ranged from 3.9 g/100 g dry mass in Agaricus bisporus (cremini) to 16.8 g/100 g dry mass in Auricularia auricula-judae (wood ear). The following mushrooms demonstrated the greatest percentage of 1,3-1,6-β-D-glucan contents in relation to the total β-glucan content: Gyroporus cyanescens (54%), Suillus granulatus (49.8%), Auricularia auricula-judae (47.9%), and Suillus variegatus (40.6%). Conclusions. Among the analyzed species, wild-growing mushrooms had a generally higher average 1,3-1,6-β-Dglucan content compared with cultivated mushrooms such as A. bisporus. The highest average content of these polysaccharides was observed in medicinal mushroom Auricularia auricula-judae. Comparable 1,3-1,6-β-D-glucan content, in relation to this mushroom species, was found in Gyroporus cyanescens, Suillus granulatus and Suillus variegatus, which points to the possibility of the use of these species of mushrooms as medicinal foods.
Wprowadzenie. β-glukany grzybów wielkoowocnikowych występują głównie w postaci związków o wiązaniach β-1,3 oraz β-1,6 glikozydowych. Wykazano, że posiadają one właściwości immunomodulacyjne, przeciwnowotworowe i przeciwutleniające. Pomimo, że istnieje wiele doniesień na temat bioaktywności i struktury glukanów grzybowych, badania dotyczące ilościowej oceny tych związków są rzadkie. Cel. Celem badań była ocena i oznaczenie całkowitej zawartości β-glukanów oraz 1,3-1,6-β-D-glukanów w wybranych jadalnych gatunkach polskich grzybów dziko rosnących. Materiał i metody. Przebadano osiem gatunków grzybów jadalnych dziko rosnących: borowika sosnowego (Boletus pinophilus), kolczaka obłączastego (Hydnum repandum) lejkowca dętego (Craterellus cornucopioides) maślaka pstrego (Suillus variegatus) maślaka ziarnistego (Suillus granulatus) piaskowca modrzaka (Gyroporus cyanescens), rycerzyka czerwonozłotego (Tricholomopsis rutilans) i uszka bzowego (Auricularia auricula-judae) oraz jeden uprawny – pieczarkę dwuzarodnikową (Agaricus bisporus) w celach porównawczych. Ilościową ocenę 1,3-1,6-β-Dglukanów przeprowadzono metodą kolorymetryczną według Nitschke i wsp. Wyniki. Średnia całkowita zawartość β-glukanów wahała się od 13,5 g/100 g suchej masy w pieczarce dwuzarodnikowej (A. bisporus, odmiany portobello) do 40,9 g/100 g suchej masy w rycerzyku czerwonozłotym (T. rutilans). Średnia zawartość 1,3-1,6-β-D-glukanów w analizowanych owocnikach grzybów wynosiła od 3.9 g/100 g s.m. w pieczarce dwuzarodnikowej (A. bisporus odmiany cremini) do 16,8 g /100 g s.m. w uszaku bzowym (Auricularia auricula-judae). Największy udział 1,3-1,6-β-D-glukanów w stosunku do całkowitej zawartości β-glukanów wykazywały następujące gatunki grzybów: piaskowiec modrzak (Gyroporus cyanescens) (54%), maślak ziarnisty (Suillus granulatus) (49,8%), uszak bzowy (Auricularia auricula-judae) (47,9%) oraz maślak pstry (Suillus variegatus) (40,6%). Wnioski. Pośród analizowanych grzybów, gatunki dziko rosnące charakteryzowały się wyższą średnią zawartością 1,3-1,6-β-D-glukanów w porównaniu do uprawnych – pieczarki dwuzarodnikowej (A. bisporus). Najwyższą średnią zawartość tych polisacharydów stwierdzono w owocnikach grzybów leczniczych – uszak bzowy (Auricularia auricula- judae). Porównywalną zawartość 1,3-1,6-β-D-glukanów, w stosunku do uszaka bzowego, stwierdzono w owocnikach piaskowca modrzaka, maślaka ziarnistego oraz maślaka pstrego, co wskazuje na możliwość wykorzystania tych gatunków grzybów jako żywności funkcjonalnej.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies