Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "EMIGRACJA POLITYCZNA" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zanim został ministrem. O kontaktach Ryszarda Zakrzewskiego z wywiadem PRL
Autorzy:
Tarka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689866.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ryszard Zakrzewski
polska emigracja polityczna w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej
Polska Partia Socjalistyczna na emigracji
wywiad PRL wobec emigracji
Polish political émigrés in Great Britain after World War II
Opis:
Ryszard Zakrzewski, emigrant polityczny, działacz PPS w Wielkiej Brytanii, na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. kontaktował się w Londynie z funkcjonariuszami wywiadu PRL, podającymi się za dyplomatów. Wiele lat później, na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych był ministrem spraw krajowych w rządzie RP na uchodźstwie. Before he became minister. On Ryszard Zakrzewski’s contacts with the Polish People’s Republic intelligenceAfter the Second World War Ryszard Zakrzewski (1913–1994) was a well-known exile political and social activist in Great Britain. In the late 1940s he became one of the leaders of the Polish Socialist Party in emigration. He was also active in the Polish Ex-Combatants’ Association and the Federation of Poles in Great Britain. In 1956, the intelligence of the Polish People’s Republic got interested in his person. Over the next few years Zakrzewski maintained contacts with intelligence officers, employed as diplomats at the Polish Embassy in London. Despite the fact that he was not formally recruited, he provided information about activities of certain political groups on emigration, especially socialists. And, as evidenced by documents, he was paid money by some of his contacts. And it was also him, who sought to made his talks of political nature. When his contacts were exposed by British counterintelligence, he ended his collaboration. In the following years Zakrzewski continued to participate actively in the political life of the Polish emigration, and in 1989 he became a minister of the last Polish government in exile.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2017, 15
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reglamentowana odwilż. Obóz "zamkowy" na emigracji wobec wydarzeń w Polsce i bloku komunistycznym w 1956 roku
A rationed "thaw". "The Cast" on emigration towards the events in Poland and the Eastern Bloc in 1956
Autorzy:
Tarka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477450.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
polska emigracja polityczna w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej władze RP na uchodźstwie wydarzenia 1956 r. w Polsce
Polish political emigration in the UK after World War II authorities of the Republic of Poland in exile 1956 events in Poland
Opis:
W artykule przedstawiono stanowisko obozu „zamkowego” na emigracji (prezydenta, rządu i Rady RP) wobec wydarzeń w Polsce i bloku komunistycznym w 1956 r. „Zamkowi” politycy i publicyści dostrzegając pewne zmiany w kraju nie liczyli, że doprowadzą one do zmian zasadniczych. Dominował pogląd, że Polska nie jest państwem niepodległym, że okupacja sowiecka trwa nadal. Głosząc postulaty maksymalne (niepodległość, przywrócenie przedwojennej granicy na wschodzie) nie wiązali wielkich nadziei z ewolucyjną drogą zmian. Stawiali na obalenie, a nie na liberalizację systemu komunistycznego w Polsce i pozostałych krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Uważali się za rzecznika interesów Polski, pozbawionej suwerenności i możliwości wyrażania własnej woli. Mimo ofiarności, zaangażowania i oddania sprawie nie mieli jednak możliwości efektywnego działania, nie zdołali wywrzeć bezpośredniego wpływu na wydarzenia w Polsce, a tym bardziej na sytuację międzynarodową. To raczej wydarzenia nad Wisłą stały się pośrednim impulsem do ożywienia prac rządu RP na uchodźstwie. Brak kontaktów z krajem, polityczna marginalizacja na arenie międzynarodowej i wewnętrzne spory sprawiły, że emigranci nie przygotowali realnego planu wyzwolenia Polski. W przeciwieństwie do innych ośrodków na emigracji (Radio Wolna Europa czy „Kultura”), „zamkowi” politycy odcięci od Polski i zrażeni wcześniejszymi doświadczeniami swoich oponentów z Rady Politycznej (sprawa Bergu) nie szukali kontaktów z krajem, mając także mniejsze pod tym względem możliwości finansowe i organizacyjne. Zachowując niezłomną postawę nie widzieli możliwości jakiegokolwiek kompromisu z władzami PRL. Czekali raczej na zmianę ogólnego położenia międzynarodowego. Próbowali też zainteresować (choć bezskutecznie) zachodnie rządy i międzynarodową opinię publiczna sprawą polską.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 232-258
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies