Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Etos" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Głos spoza nas. J. Ratzingera/Benedykta XVI tezy o sumieniu
The Voice Beyond Us. J. Ratzinger/Benedict XVI Theses about Conscience
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040197.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sumienie
rozum
wolność
prawda
Europa
etos
moralność
modlitwa
Chrystus
wiara
conscience
mind
freedom
truth
Europe
ethos
morality
prayer
Christ
faith
Opis:
Kultura i liberalno-demokratyczna mentalność ponowoczesnej Europy niejednokrotnie przeciwstawia indywidualne sumienie obiektywnemu i powszechnie obowiązującemu prawu moralnemu, traktując to pierwsze jako zupełnie autonomiczne, to drugie natomiast zastępując większościowo stanowionym prawem. J. Ratzinger/Benedykt XVI przypomina, że sumienie jest normą subiektywną, lecz nie pozbawioną obiektywnego odniesienia. Jako zdolność wpisana przez Stwórcę w naturę człowieka koresponduje z ustanowionym również przez Stwórcę porządkiem bytu i odnosi wolę (wolność) człowieka do woli (wolności) Boga. Właściwa człowiekowi, a dochodząca do głosu w sumieniu, rozumność jako umiejętność poznania prawdy bytu i rozróżniania dobra i zła zasadza się na posłuszeństwie, czyli gotowości słuchania. W istocie jest więc sumienie zdolnością słuchania Boga i współwiedzą z Nim, dlatego modlitwa i respekt dla nauczania Kościoła odgrywają w formowaniu sumienia kluczową rolę, a błąd poznania czy osobista niewiedza nie usprawiedliwiają ani ostatecznie nie zdejmują z człowieka winy. Usprawiedliwia ukrzyżowany i zmartwychwstały Chrystus, do którego wymagania sumienia – poprzez skruchę – prowadzą.
Many times culture and liberal and democratic mentality of post-modern Europe juxtapose individual conscience with objective and commonly valid moral law, treating the former as completely autonomous, while replacing the latter with the law established by majority. J. Ratzinger/Benedict XVI reminds that conscience is a subjective norm, but the one that is not deprived of objective reference. As the ability inherent in human nature by God's intention, it corresponds with the order of things, also established by God, and links a will (freedom) of man with the will (freedom) of God. Rationality, characteristic of a man, and expressing through conscience as the ability to get to know the truth of existence and distinguish good from evil, has its roots in obedience, that is the readiness to listen to. Thus, conscience is, in essence, an ability to listen to God and co-knowledge about Him. That is why, prayer and respect for teaching of the Church play crucial role in shaping conscience and neither cognition mistake nor personal ignorance either do not justify or finally release the man's guilt. It is crucified and resurrected Christ who justifies, and requirements of conscience lead to Christ, through remorse.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 27-51
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kraina niepodobieństwa. J. Ratzinger/Benedykt XVI o (po)nowoczesnej destabilizacji etosu
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041240.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bibel
Glaube
Postmodernismus
Ethos
Relativismus
Konsum
Sinn
Drogenabhängigkeit
Anarchie
Schöpfung
Metanoia
Bible
faith
post-modernity
ethos
relativism
consumerism
sense
drug addiction
anarchy
creation
metanoia
Biblia
wiara
ponowoczesność
etos
relatywizm
konsumpcjonizm
sens
narkomania
anarchia
stworzenie
Opis:
 Interpretując ewangeliczną przypowieść Łk 15,11–32 o marnotrawnym synu i miłosiernym ojcu, J. Ratzinger/Benedykt XVI pokazuje istotę największych problemów współczesnego (zwłaszcza zachodniego) społeczeństwa. Wyprawa młodszego syna w dalekie od ojca strony, symbolizująca zasadniczy rozbrat współczesności z Bogiem, choć obiecywała życie w szczęśliwej niezależności, okazuje się jedynie człowiek upadlać. Ślepe kwestionowanie zastanego porządku (w tym porządku stworzenia!), apoteoza zmienności i aprioryczne założenie wyższości nowego nad starym nieuchronnie prowadzi do dezorientacji, a relatywizm staje się „moralnym” umocowaniem i kryterium wszelkiego działania. Ostatecznie: rozgoryczenie i bunt generujące przemoc, pustka szukająca zaspokojenia w narkotycznej ekstazie, człowiek postrzegany jako niszczyciel i wróg natury. Wyjściem jest walka duchowa i metanoia – powrót do Ojca.
Interpreting the Gospel parable of the Prodigal Son and the Loving Father (Luke 15:11–32), J. Ratzinger/Benedict XVI shows the essence of the biggest problems of modern (particularly Western) society. The younger son’s journey to remote places, far from his father, symbolizes the fundamental gap between the present and God, which - although promising a happy and independent life – turns out to debase him. Blind questioning of the existing order (including the order of Creation!), an apotheosis of variability and a priori assumption of the new-over-the-old superiority, inevitably lead to confusion, with relativism becoming a "moral" reference and criterion for every action. Finally: bitterness and a protest generating violence, emptiness looking for satisfaction in drug-induced ecstasy, men seen as destroyers and enemies of nature. The only solution is a spiritual battle and metanoia – a return to the Father.
Interpretierend das Gleichnis über den verlorenen Sohn und barmherzigen Vater aus dem Evangelium (Lk 15, 11-32), zeigt J. Ratzinger/Benedikt XVI das Wesen der größten Probleme der heutigen (vor allem westlichen) Gesellschaft. Das Weggehen des jüngeren Sohnes vom Vater in ein fernes Land, das die Abspaltung der Moderne von Gott symbolisiert, führt zur Erniedrigung des Menschen, obwohl das Weggehen anfänglich wie eine glückliche Unabhängigkeit erschienen war. Das blinde Infrage stellen der bisherigen Ordnung (darin auch der Schöpfungsordnung!), die Apotheose der Veränderung und die apriorische Annahme, dass das Neue besser und hoher ist als das Alte, führt zu einer Desorientierung. Der Relativismus wird zur "moralischen" Begründung und Kriterium jeglicher Aktivität. Letztendlich führen Verbitterung und Rebellion zur Gewalt und Leere, die ihre Befriedigung in der Drogenekstase zu finden glaubt. Ein solcher Mensch muss als Zerstörer und Feind der Natur angesehen werden. Der Ausweg ist die innere, spirituelle Auseinandersetzung und Metanoia - Rückkehr zum Vater.        
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 159-178
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies