Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rudzka, Ewa." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Proces demokratyzacji Tunezji w świetle teorii transformacji systemowej
Tunisia’s democratisation process in the light of the system transition theories
Autorzy:
Szczepankiewicz-Rudzka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936122.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Tunezja
transformacja demokratyczna
konsens
Tunisia
democratic transformation
consensus
Opis:
Tunezja jako jedyne państwo obszaru Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu obrała drogę transformacji demokratycznej w następstwie wydarzeń rewolucyjnych tzw. arabskiej wiosny. W świetle dominujących w naukach o polityce teorii transformacji proces „przejścia demokratycznego” odbywa się w dwóch fazach. W pierwszej z nich dochodzi do obalenia autorytarnego reżimu i ustanowienia demokracji, w drugiej kolejności następuje jej konsolidacja. Jednym z czynników dominujących, ułatwiających ustanowienie demokracji, jest konsensualna postawa elit politycznych. Celem artykułu jest próba uchwycenia zjawiska budowy demokracji tunezyjskiej w świetle powyższych stadiów. W dalszej kolejności wykazane zostanie, że zasadniczą przesłanką ułatwiającą transformację demokratyczną i zarazem modelem, w którym dokonuje się zmiana, jest konsens polityczny w procesie ustanawiania instytucji i prawa Tunezji.
Tunisia is the only country of the Middle East and North Africa Region which has chosen the democratic transformation to follow the Arab Spring uprisings. Under the prevailing transitology theories, the democratization proceeds in two major phases. The first one leads to the overthrow of the authoritarian regime and “installation of a democratic government”, while the second one consists of the consolidation of democracy. One of the dominant factors which facilitate the establishment of democracy is the consensual attitude of the political elites. The paper aims to study the phenomenon of the above mentioned stages of Tunisian democratization process. Subsequently, the author attempts to prove that the political consensus of the elites is at the same time a driving force and serves as a model for democratic change to be made.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 7-22
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Libia po interwencji zbrojnej w 2011 roku
Libya after the military intervention in 2011
Autorzy:
Szczepankiewicz-Rudzka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556540.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
post-Qaddafi Libya
state building process
social conflicts
political conflict
Arabska Wiosna
Libia po Kaddafim
odbudowa państwa
konflikty społeczne
konflikt polityczny
Opis:
The Arab Spring in Libya took the form of a civil war, which led to the external military intervention and overthrowing the Muammar Qaddafi regime. Nearly seven years since the war broke out, the country has still remained in chaos. A lack of consensus regarding the form of political system and leadership in the country maintains the status quo and makes the current deadlock increasingly difficult to be broken. The article seeks to analyse the political landscape in Libya as well as the factors affecting the political impasse in the country, which, in the opinion of the author, comprised primarily of the coexistence of several power centres, ethnic conflicts, the activity of armed groups (militias) created both by military members and Islamists, and the weakness as well as the lack of unity in making a compromise on Libya among external actors, including the UN.
Arabska Wiosna przybrała w Libii formę wojny domowej, w następstwie której doszło do zewnętrznej interwencji zbrojnej i obalenia reżimu Muammara Kaddafiego. Bez mała siedem lat od wybuchu wojny państwo nadal pogrążone jest w chaosie. Brak zgody co do kształtu ustrojowego i przywództwa państwa konserwuje status quo i sprawia, że wyjście z impasu jest coraz trudniejsze. W artykule podjęto próbę analizy sytuacji politycznej Libii oraz czynników determinujących impas polityczny, którymi są – zdaniem autorki – przede wszystkim: współistnienie kilku ośrodków władzy, konflikty etniczne, aktywność ugrupowań zbrojnych (milicji), tworzonych zarówno przez wojskowych, jak i islamistów, a także słabość i brak jedności aktorów zewnętrznych, w tym ONZ, w wypracowywaniu kompromisu dotyczącego Libii
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2018, 3; 67-80
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolityczne uwarunkowania bezpieczeństwa w regionie Sahelu
Geopolitical security factors in the Sahel region
Autorzy:
Szczepankiewicz-Rudzka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557448.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
The Sahel is a region of strategic importance. From the geographical point of view, it marks the boundary between “White North Africa” and “Black Sub-Saharan Africa”. From the political point of view, it is an area where various interests collide - those of the states and communities of the subregion, as well as those of external actors, both states parties (China, USA, France) and non-states parties (Al-Qaeda). International drug, illegal arms, and human traffi cking routes into Europe via Maghreb cross in the Sahel region. Taking into consideration the issue of international security, it is important to highlight that radical Islamic groups operate in the inaccessible and diffi cult to control Sahelo-Saharan desert. The article discusses factors present in the Sahel that have an impact on regional and international security. The main attention is paid to economic, political and social factors which determine the weakness of the Sahel states. The paper also includes an analysis of the US administration’s programmes implemented in the region, which are part of the “Global War on Terrorism” campaign.
Sahel jest regionem o strategicznym znaczeniu. Z punktu widzenia geograficznego stanowi granicę między „białą Afryką Północną” i „czarną Afryką Subsaharyjską”. Z punktu widzenia politycznego to obszar, w którym zderzają się interesy państw i społeczeństw subregionu, aktorów zewnętrznych tak państwowych (Chiny, USA, Francja), jak i niepaństwowych (Al-Quaida). W regionie Sahelu krzyżują się międzynarodowe szlaki przemytu narkotyków, broni, nielegalnego transferu ludzi przez Maghreb do Europy. Mając na względzie bezpieczeństwo międzynarodowe, nie bez znaczenia pozostaje fakt, że niedostępne, trudne do kontroli tereny sahelo-saharyjskie są infi ltrowane przez ugrupowania radykalnego islamu. Artykuł prezentuje występujące w Sahelu czynniki wpływające na bezpieczeństwo regionalne i międzynarodowe. Zwrócono uwagę na czynniki ekonomiczne, polityczne, społeczne determinujące słabość państw subregionu. Dalsza część artykułu zawiera analizę programów administracji USA podejmowanych wobec regionu, wpisujących się w program „globalnej wojny z terroryzmem”.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2013, 3; 39-49
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Al-Nisaiyat- różne wymiary zjawiska feminizmu w świecie islamu
Autorzy:
Szczepankiewicz-Rudzka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644119.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Islam
feministische Bewegung
islamischer Feminismus
Stellung der Frau im Islam
feminist movements
feminism in Islam
status of the woman in Islam
islam
ruch feministyczny
islamski feminizm
status kobiety w islamie
Opis:
Das Phänomen des Feminismus wird normalerweise mit der westlichen Welt assoziiert, besitzt jedoch seine Entsprechung im Kreis der islamischen Kultur. Die Anfänge der feministischen Ideologie in der islamischen Welt - An-Nisayat, reichen ins ausgehende 19. Jahrhunderts zurück. Innerhalb dieser Bewegung können wir einige Strömungen unterscheiden. Die erste Strömung wird manchmal als unsichtbarer Feminismus be-zeichnet und fällt auf die Jahre 1860-1920. Die zweite Etappe der Entwicklung findet bis in die 1970er Jahre statt und fällt mit dem Aufbau unabhängiger, moderner Staaten in der arabischen Welt zusammen. Sie zeichnet sich durch eine säkulare, liberale Einstel-lung zu den Rechten der Frauen aus und wird häufig als eine Kopie des westlichen Ge-sellschaftsmodells betrachtet. Die dritte Periode - der islamische Feminismus - sucht im Gegensatz zur früheren Etappe ideologische Fundierung in muslimischer Religion. Der Artikel stellt die drei obengenannten Strömungen im islamischen Feminismus dar. Der Schlussteil des Artikels wurde der Charakteristik einiger wichtigster internationaler Or-ganisationen gewidmet, die die Weltbewegung des islamischen Feminismus bilden.
The phenomenon of feminism, generally associated with the Western world, has its equivalent in the Muslim culture. The beginnings of the feminist ideology in the world of Islam – An- Nisayat date back to the end of the 19th century. Three main streams could be distinguished within the above movement. The first one, called “invisible feminism”, occurred in the period between 1860 and 1920. The second period of the movement took place till the 1970s. It is characterised by the secular and liberal approach to the women's rights and often tends to be referred to as a copy of the model of the Western society. The third period of the movement –Islamic feminism, as opposed to the earlier incarnation of the phenomenon, looks for its ideological bases in Islam. The article presents the three streams of the Muslim feminism as outlined above. The last part of the article discusses several international organisations which form the global, transnational movement of Islamic feminism.
Zjawisko feminizmu, na ogół łączone ze światem zachodnim, posiada swój odpowiednik w kręgu kultury muzułmańskiej. Początki ideologii myśli feministycznej w świecie isla-mu – An-Nisayat – sięgają końca XIX w. W obrębie ruchu możemy wyodrębnić kilka nurtów. Pierwszy, nazywany niekiedy feminizmem niewidocznym, przypada umownie na lata 1860-1920. Drugi etap rozwoju ruchu ma miejsce do lat 70. XX w., wpisuje się w budowę niepodległych, nowoczesnych państw w świecie arabskim. Charakteryzuje się sekularystycznym, liberalnym podejściem do praw kobiet, często też bywa określany kopią modelu społeczeństwa zachodniego. Trzeci okres feminizmu – feminizm islamski – w przeciwieństwie do wcześniejszego etapu poszukuje podbudowy ideologicznej ruchu w religii muzułmańskiej. Artykuł prezentuje trzy wskazane powyżej nurty w feminizmie islamskim. Ostatnia część artykułu została poświęcona charakterystyce kilku najważniej-szych międzynarodowych organizacji tworzących światowy ruch feminizmu islamskie-go.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2014, 9
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies