Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "demoralization" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Legitymizowanie etykiety demoralizacji ucznia. Doświadczenia biograficzne dorosłych przestępców powrotnych
Legitimizing the Student Demoralization Label. Biographical Experiences of (Adult) Habitual Offenders
Autorzy:
Szczepanik, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140158.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
badania biograficzne
teoria ugruntowana
naznaczenie społeczne
autoprezentacja
relacje nauczycieli z uczniami
biographical study
grounded theory
labeling theory
presentation of self
teacher–student relationship
Opis:
Celem artykułu jest analiza procesu potwierdzania etykiety i utrwalania naznaczenia demoralizacją ucznia. Ponadto celem jest również pokazanie możliwości, jakie daje przyjęta perspektywa teoretyczno-metodologiczna w badaniu problemów demoralizacji nieletnich. Punktem wyjścia analiz podjętych w artykule są następujące pytania: jakie znaczenia nadają recydywiści działaniom szkoły na rzecz legitymizacji ich statusu zdemoralizowanego nieletniego? Po jakie taktyki autoprezentacji w interakcjach z nauczycielami sięgają uczniowie z etykietą demoralizacji? I w końcu: w jakie relacje ze zdemoralizowanymi uczniami wchodzą nauczyciele? Uczestnikami badań byli recydywiści, którzy w okresie dorastania mieli doświadczenie pobytu w placówkach resocjalizacyjnych. Materiał empiryczny stanowiły zapisy autobiograficznych wywiadów narracyjnych i pogłębionych z elementami narracji. Przyjęcie perspektywy poznania wykraczającej poza indywidualne biografie jednostek i dającej warunki odkrywania ogólnych wzorów i mechanizmów kształtujących sens działaniauczniów i nauczycieli umożliwiły procedury metodologii teorii ugruntowanej. Działania podejmowane przez nauczycieli na rzecz legitymizacji statusu ucznia zdemoralizowanego poprzez umieszczenie w placówce resocjalizacyjnej określono jako strategię „reguły drugiej szansy”. Oprócz opisu znaczeń, jakie przyjmuje dla zdemoralizowanych uczniów ta reguła, zaproponowano także typologięnauczycieli, których działania tworzą określone warunki autoprezentacji uczniów – kandydatów na wychowanków placówek resocjalizacyjnych. Badania w nurcie interpretatywnym oraz kierowanie się założeniami symbolicznego interakcjonizmu stwarza możliwość analizy i interpretacji wzajemnych interakcji (nauczyciele – naznaczeni uczniowie) i podejmowanych działań (przez obie strony). Przyjęta perspektywa poznawcza jest przydatna dla opisu dynamiki etykietowania ucznia. Umożliwia również zrozumienie warunków procesu negocjacji charakteru i zakresu jego dewiacji, a także sposobu definiowania przez ucznia zdemoralizowanego zaangażowania nauczycieli w rozwiązywanie jego problemów.
The aim of the article is to analyze the process of confirming and perpetuating the demoralization of students. Moreover, its aim is also to show the possibilities offered by the theoretical and methodological perspective adopted in studying the problems of demoralization of minors. The starting point for the analysis undertaken in the article are the following questions: What meaning do habitual offenders ascribe to the school’s actions to legitimize their status as a “minor offender”? What are the tactics of autopresentation in the interactions with teachers for students with the demoralization label? And finally: how do teachers relate to the demoralized students? The participants of the study were recidivists who experienced staying in social rehabilitation centers during their adolescence. The empirical material were the records of autobiographical narrative interviews and in-depth interviews with elements of a narrative. The adoption of the cognitive perspective going beyond the individual biographies and giving the conditions for discovering general patterns and mechanisms shaping the sense of action of students and teachers, were made possible with the pocedures of the grounded theory methodology. Actions taken by the teachers to legitimize the status of the demoralized student through the placement in a social rehabilitation facility were defined as the strategy of the “second-chance rule”. In addition to the description of meanings that this rule adopts for demoralized students, the article proposes a typology of teachers whose activities create specific conditions for the self-presentation of students – candidates for correctional institutions’ inmates. Relying on the interpretative trend and following the assumptions of symbolic interactionism creates the opportunity to analyze and interpret mutual interactions (teachers–marked students) and undertaken actions (by both sides). The adopted cognitive perspective is useful for describing the dynamics of confirming the label of students’ demoralization. It also enables understanding of the conditions of the negotiation process of the character and scope of its deviation, as well as the way in which the demoralized student defines the commitment of teachers to solving their problems.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2019, 22, 1(85); 65-87
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zobowiązanie do określonego postępowania w strukturze sądowych środków wychowawczych stosowanych wobec nieletnich. Analiza pedagogiczna.
Commitment to a Specific Conduct in Court Educational Measures for Minors; a Pedagogical Analysis.
Autorzy:
Jaros, Agnieszka
Staniaszek, Magdalena
Szczepanik, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498228.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
nieletni
środki wychowawcze stosowane przez sąd wobec nieletnich
prace społeczno-użyteczne
zobowiązanie nieletniego do określonego postępowania
sprawiedliwość naprawcza
demoralizacja nieletnich
nieletni sprawcy czynów karalnych
przestępczość nieletnich
mediacja
juveniles
court educational measures targeting minors
socially useful work
commitment of a minor to a specific conduct
restorative justice
demoralization of minors
juvenile offenders
juvenile delinquency
mediation
Opis:
Polski model zapobiegania demoralizacji i przestępczości nieletnich zorientowany jest przede wszystkim na osiąganie celów wychowawczych, a podstawową przesłanką prawno-społecznych form reakcji jest kierowanie się dobrem (i ochroną dóbr) dziecka. Ustawodawca daje sędziom szerokie możliwości i swobodę operowania oraz modyfikacji wymienionych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich środków, które stanowią formalno-prawny, acz nasycony przesłankami pedagogicznymi, rodzaj reakcji wobec przejawów demoralizacji dziecka. Celem artykułu jest pedagogiczna analiza środka wychowawczego wymienionego w ustawie pod nazwą zobowiązanie do określonego postępowania oraz ukazanie jego miejsca i charakteru, a przede wszystkim potencjałów, jakie w sobie mieści. Analiza wyników badań pozwoliła na sformułowanie podstawowego wniosku, że treści oraz charakter orzeczonych zobowiązań nie wykorzystują potencjału pedagogicznego tkwiącego w tym środku wychowawczym, a zakres i charakter jego stosowania w minimalny sposób wychodzi poza schematy paternalistycznego modelu taktowania nieletnich. Ponadto sądy wykazują niską inwencję oraz nie sięgają po możliwości korzystania z rzeczywiście pedagogicznych przesłanek sprawiedliwości naprawczej w postępowaniu z nieletnimi. W praktyce nie mamy do czynienia z funkcją kompensacyjną, ale co ważniejsze – także z istotnie wychowawczym (w znaczeniu psychopedagogicznym) charakterem oddziaływania środka wychowawczego, jakim jest zobowiązanie do określonego postępowania.
The Polish model of juvenile demoralization and delinquency is oriented, first of all, towards educational goals, with the well-being (and welfare protection) of the child as an overarching reason for any legal and social response. The legislator provides judges with a wide range of options, the margin of operation and the possibility to modify means which are set forth in the Act on handling minor-related cases and which are a formal and legal form of response to manifestations of child demoralization, yet imbued with some pedagogical premises. The aim of the paper is to analyze, in pedagogical perspective, one of the educational measures included in the Act, and labelled “commitment to a specific conduct”, and to discuss the place, the nature and, most of all, the potential of this measure. Based on the analysis of research results, we were able to draw our basic conclusion: contents and nature of commitments decided by court do not make use of the full potential of the said educational measure, while the scope and mode of its application only slightly go beyond the paternalistic approach to minors. In practice, the commitment to a specific conduct does not play its compensatory function, and what’s more, has no intended educational impact(in a psycho-pedagogical sense of the term).
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2015, 25; 79-109
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies