Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hip joint" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Hip joint arthroscopy in professionally active patients with osteoarthritis
    Autorzy:
    Drobniewski, Marek
    Synder, Marek
    Skrzypek, Michał
    Pstrągowski, Kajetan
    Polguj, Michał
    Borowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2161984.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-27
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    degenerative disease
    return to work
    arthroscopy
    hip joint
    WOMAC
    Harris Hip Score
    Opis:
    Objectives The primary endpoints of the study were to assess the effectiveness of hip joint arthroscopy in the treatment of femoroacetabular impingement (FAI) in patients with joint gap stenosis and to determine if and how quickly patients were able to return to work and physical activity. Material and Methods The prospective study of patients undergoing hip joint arthroscopy due to pain in FAI has been conducted. They were divided into 2 groups depending on the degree of the radiological examination. The criterion was the width of the joint gap. The study group involved 47 patients with hip joint gap of 2–3 mm, identified by means of the standardized X-ray examination. The control group consisted of 45 patients with hip joint gap > 3 mm. The post-operative follow-up period of the patients lasted at least 2 years. In addition, the Western Ontario McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) questionnaire together with Harris Hip Score (HHS) were applied. The patients were also evaluated for the post-operative time period enabling return to work. Results All the patients after hip joint arthroscopy returned to normal physical activity within 12 weeks after operation, enabling their return to work. However, it should be noted that during the post-operative follow-up, pain sensations either recurred or did not regress in 37 patients in the study group and 12 patients in the control group after treatment. The nearly equal results of the WOMAC questionnaire and HHS before operation significantly vary between both groups in the last follow up. In the study group they did not change expressively. Conclusions Despite the little invasiveness, hip joint arthroscopy in patients with joint gap stenosis brings about the far from satisfactory results. This procedure is not worth considering. Despite unsatisfactory pain relief, patients decided to returned to work, due to their occupational position and for fear of losing the job due to long absenteeism. Int J Occup Med Environ Health. 2019;32(1):115–20
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2019, 32, 1; 115-120
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza wyników zabiegów endoprotezoplastyki stawu biodrowego z zastosowaniem trzpieni z grupy VI według Khanuja i wsp.
    Analysis of the Results of Hip Arthroplasty with the Use of Khanuja Group 6 stems
    Autorzy:
    Drobniewski, Marek
    Krasińska, Magdalena
    Synder, Marek
    Borowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409391.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-25
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    aloplastyka
    staw biodrowy
    trzpień anatomiczny Antega
    wyniki
    hip joint
    arthroplasty
    Antega anatomical stem
    results
    Opis:
    Wstęp. Zabieg całkowitej aloplastyki stawu biodrowego jest obecnie powszechnie uznaną metodą leczenia zaawansowanych postaci choroby zwyrodnieniowej tego stawu. Wielokierunkowe badania szerokiej grupy specjalistów nad implantami, doprowadziły do powstania specjalnych wszczepów, które mogą być użyte i spełniają swoje zadanie nawet w najbardziej zaawansowanych deformacjach stawu biodrowego. Celem pracy jest przedstawienie analizy wyników zabiegów aloplastyki stawu biodrowego z zastosowaniem trzpienia anatomicznego Antega. Materiał i metody. Do badań zakwalifikowano 533 pacjentów (342 kobiet i 191 mężczyzn), u których wykonano w sumie 595 zabiegów aloplastyki stawu biodrowego z użyciem trzpienia anatomicznego Antega. Średni wiek pacjentów w dniu zabiegu wynosił 56,2 lat (w zakresie od 20 do 87 lat). Średni okres obserwacji wynosił 7,3 lat (w zakresie od 5 do 15,5 lat). Wyniki. W ocenie przedoperacyjnej wszyscy pacjenci uzyskali wynik zły wg klasyfikacji Merle d‘Aubigne i Postela w modyfikacji Charnleya. Średnia poprawa po operacji według użytej skali wyniosła 6,1 punktów. Wynik bardzo dobry odnotowano w 419 przypadkach (70,4%), wynik dobry w 102 przypadkach (17,1%), wynik dostateczny w 39 (6,6%), a wynik zły w 34 przypadkach. Wyniki złe z reguły związane były z obluzowaniem jednego z elementów endoprotezy. W 37 przypadkach (6,2%) odnotowano obecność kostnienia pozaszkieletowego. Według estymatora Kaplana -Meiera 10-letnie prawdopodobieństwo przeżycia całej endoprotezy wyniosło 89,9%, a samego trzpienia 96,1%. Wnioski. 1. Nasze średnio ponad dziesięcioletnie obserwacje wskazują, że zastosowanie anatomicznego trzpienia Antega daje znakomity wynik kliniczny i funkcjonalny operowanym pacjentom. 2. Przy braku powikłań i prawidłowej technice operacyjnej ryzyko aseptycznego obluzowania jest znikome. 3. Modyfikacja techniki implantacji trzpienia Antega pozwala w znacznym stopniu ograniczyć ryzyko wystąpienia tak zwanych niewyjaśnionych dolegliwości bólowych uda pojawiających się niekiedy po zabiegach aloplastyki stawu biodrowego. 4. Ze względu na średni okres obserwacji należy liczyć się z możliwością zwiększenia się liczby obluzowań, głównie komponentu panewkowego endoprotezy wraz z biegiem lat, co stwarza konieczność regularnych kontroli w dłuższym okresie obserwacji.
    Background. Total cementless hip joint arthroplasty is universally recognized as a method of treatment of advanced hip osteoarthritis. Multifaceted research by a wide group of implant specialists has led to the development of special implants that fulfill their purpose even in the most severe deformities of the hip joint. The aim of the study is to present and analyse the results of hip joint arthroplasty with the Antega anatomical stem. Materials and methods. The study enrolled 533 patients (342 women and 191 men) who underwent a total of 595 hip joint arthroplasties with the Antega anatomical stem. The mean age of the patients at surgery was 56.2 years (range: 20-87 years). The mean follow-up period was 7.3 years (range: 5-15.5 years). Results. Pre-operative Merle d’Aubigne-Postel scores (modified by Charnley) were poor in all patients. Mean post-operative improvement was 6.1 points. The outcomes were classified as excellent in 419 cases (70.4%), good in 102 cases (17.1%), satisfactory in 39 (6.6%) and poor in 34 cases. Poor results were usually associated with loosening of one of the prosthetic components. Heterotopic ossification was noted in 37 cases (6.2%). According to the Kaplan-Meier estimator, 10 years’ survival probability was 89.9% for the whole implant and 96.1% for the stem alone. Conclusions. 1. Our follow-up data (from a mean follow-up period of more than 10 years) indicate that the Antega anatomical stem affords excellent clinical and functional results. 2. With good surgical technique and in the absence of complications, the risk of aseptic loosening is minimal. 3. Modification of the Antega stem implantation technique significantly reduces the risk of so-called unexplained thigh pain, which sometimes occurs following hip replacement surgery. 4. As only medium-term follow-up data are available, there may be more cases of loosening (mainly of the acetabular cup) over time, requiring regular long-term follow-up.
    Źródło:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(5); 361-374
    1509-3492
    2084-4336
    Pojawia się w:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wczesne wyniki zabiegów aloplastyki stawu biodrowego z zastosowaniem wkręcanej panewki stożkowej
    Early Results of Total Cementless Hip Joint Arthroplasty with a Conical Screw Cup
    Autorzy:
    Drobniewski, Marek
    Synder, Marek
    Krasińska, Magdalena
    Borowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408851.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-02
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    aloplastyka stawu biodrowego
    stożkowa panewka wkręcana
    endoproteza typu Zweymüller
    wyniki aloplastyki
    hip joint arthroplasty
    conical screw cup
    Zweymüller endoprosthesis
    arthroplasty outcomes
    Opis:
    Wstęp. Wraz z rozwojem endoprotezoplastyki stawu biodrowego, przybywa wskazań do skutecznego zastosowania tej metody operacyjnej. Coraz śmielej stosuje się endoprotezy w trudnych przypadkach wtórnych koksartroz oraz u coraz to młodszych pacjentów. Celem pracy jest przedstawienie wczesnych wyników zabiegów aloplastyki stawu biodrowego z zastosowaniem endoprotezy typu Zweymüller z wkręcaną panewką stożkową. Materiał i metody. Do badań zakwalifikowano 117 pacjentów (64 kobiet i 53 mężczyzn), u których wykonano w sumie 123 zabiegi aloplastyki stawu biodrowego z użyciem endoprotezy typu Zweymüller z wkręcaną panewką stożkową. Średni wiek pacjentów w dniu zabiegu wynosił 60,8 lat (w zakresie od 26 do 81 lat). Średni okres obserwacji wynosił 7,7 lat (w zakresie od 5 do 12,6 lat). Wyniki. W ocenie przedoperacyjnej wszyscy pacjenci uzyskali wynik zły wg klasyfikacji Merle d‘Aubigne i Postela w modyfikacji Charnleya. Średnia poprawa po operacji według użytej skali wyniosła 6,3 punktów. Wynik bardzo dobry odnotowano w 42 przypadkach (34,15%), wynik dobry w 56 przypadkach (45,53%), wynik dostateczny w 14 przypadkach (11,38%), a wynik zły uzyskano w 11 przypadkach. Wyniki złe zawsze związane były z obluzowaniem endoprotezy. W 8 przypadkach (6,5%) odnotowano obecność kostnienia pozaszkieletowego. Według estymatora Kaplana-Meiera pięcioletnie prawdopodobieństwo przeżycia całej endoprotezy wyniosło 91,1%, a wkręcanej panewki stożkowej 94,3%. Wnioski. 1. Nasze, średnio ponad siedmioletnie obserwacje wskazują, że zastosowanie endoprotezy typu Zweymüller z wkręcaną panewką daje znakomity wynik kliniczny i funkcjonalny operowanym pacjentom z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi stawu biodrowego. 2. Przy odpowiedniej kwalifikacji do zabiegu, braku powikłań i prawidłowej technice operacyjnej, ryzyko aseptycznego obluzowania implantu jest znikome. 3. Ze względu na średni okres obserwacji należy liczyć się wraz z biegiem lat z możliwością obluzowań, co wskazuje na konieczność regularnych kontroli w dłuższym okresie obserwacji.
    Background. With the development of hip arthroplasty, there are increasingly more indications for effective use of this surgical method. Endoprostheses are now being more and more commonly used in difficult cases of secondary coxarthrosis and in increasingly younger patients. The aim of this study is to present the early results of hip joint arthroplasty with the Zweymüller conical screw cup. Materials and methods. The study enrolled 117 patients (64 women and 53 men) who underwent a total of 123 hip joint arthroplasties with the Zweymüller conical screw cup. The mean age of the patients at surgery was 60.8 years (range: 26-81 years). The mean follow-up period was 7.7 years (range: 5-12.6 years). Results. Pre-operative Merle d’Aubigne-Postel scores (modified by Charnley) of the study group were poor in all patients. Mean post-operative improvement was 6.3 points. The outcomes were classified as excellent in 42 cases (34.15%), good in 56 cases (45.53%), satisfactory in 14 (11.38%) and poor in 11 cases. Poor results were always associated with implant loosening. Heterotopic ossification was noted in 8 cases (6.5%). According to the Kaplan-Meier estimator, 5-year survival probability was 91.1% for the whole implant and 94.3% for the stem alone. Conclusions. 1. Our follow-up data (from a mean follow-up period of more than 7 years) indicate that the Zweymüller conical screw cup affords excellent clinical and functional results in patients operated on for advanced hip osteoarthritis. 2. In patients correctly qualified for this procedure, with good surgical technique and in the absence of complications, the risk of aseptic loosening is minimal. 3. As only medium-term follow-up data are available, there may be more cases of loosening over time, indicating a need of regular long-term follow-up.
    Źródło:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(1); 31-42
    1509-3492
    2084-4336
    Pojawia się w:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies