Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chmielewska, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Micromorphology of Rosa rugosa Thunb. petal epidermis secreting fragrant substances
    Mikromorfologia epidermy płatków Rosa rugosa Thunb. wydzielającej substancje zapachowe
    Autorzy:
    Sulborska, A.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27530.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The intensely fragrant flowers of the Rosa rugosa Thunb. have been applied in medicine, and food and cosmetic industries. The species is cultivated for production of rose essential oil (Oleum Rosae) from its flowers. R. rugosa petals secrete the largest quantities of essential oil. The aim of the study was to identify the characteristics of the epidermis of both sides of the petal and to observe whether adaxial and abaxial epidermal cells can secrete essential oil. The investigations were conducted using light and scanning electron microscopy. The analyses were focused on petal thickness and characteristics of the mesophyll. The study has demonstrated that only adaxial epidermal cells form conical papillae covered by massive cuticular striae. The surface of the papillae displayed remnants of a secretory substance. In turn, the inner walls of the abaxial epidermal cells were flat and covered by a striated cuticle, which exhibited various striation patterns. Fragrant substances stored under the cuticle caused local stretching thereof and disappearance of striation. The results of our observations allow a statement that the cells of the adaxial and abaxial epidermis of R. rugosa petals differ in terms of the structure and they secrete fragrant substances.
    Intensywnie pachnące kwiaty Rosa rugosa Thunb. znalazły zastosowanie w lecznictwie, przemyśle spożywczym i kosmetycznym. Dla uzyskania olejku różanego (Oleum Rosae) z kwiatów prowadzone są uprawy krzewów tego gatunku. Najwięcej olejku emitują płatki R. rugosa. Celem badań było określenie charakterystycznych cech epidermy obu stron płatka oraz stwierdzenie, czy komórki adaksjalnej i abaksjalnej epidermy mogą emitować olejek eteryczny. Badania przeprowadzono przy zastosowaniu mikroskopii świetlnej i skaningowej elektronowej. Zwrócono uwagę na grubość płatków i cechy charakterystyczne mezofilu. Z badań wynika, że tylko komórki adaksjalnej epidermy tworzą stożkowate papille pokryte masywnymi prążkami kutykularnymi. Na powierzchni papilli obserwowano pozostałości wydzieliny. Natomiast zewnętrzne ściany komórek abaksjalnej epidermy były płaskie, ale również pokryte prążkowaną kutykulą, która wykazywała różne wzory. Gromadzone pod kutykulą substancje zapachowe powodowały lokalne jej rozciąganie i zanik prążkowanych wzorów. Wyniki naszych obserwacji upoważniają do stwierdzenia, że komórki górnej i dolnej epidermy płatków R. rugosa różnią się budową i emitują substancje zapachowe.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology of trichomes in the flowers of the horse chestnut Aesculus hippocastanum L.
    Mikromorfologia włosków w kwiatach kasztanowca Aesculus hippocastanum L.
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Sulborska, A.
    Michonska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27106.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Aesculus hippocastanum L. is an ornamental tree appreciated for its beautiful flowers and leaves. The flowers of this species contain secondary metabolites exhibiting pharmacological activity. They also produce essential oils and coloured “nectar guides”, which enable insects to reach nectar and pollen. The aim of the study was to investigate the types and characteristics of chestnut flower trichomes, which may contain biologically active substances. The analyses were performed using light, fluorescence, and scanning electron microscopy. Three types of trichomes were found on the sepals and the surface of the ovary, whereas the corolla petals exhibited two types of hairs and papillae. The hairs differ in terms of their length and number of cells. The perianth and pistil had no capitate hairs, whereas the ovary exhibited the presence of colleters. Histochemical assays revealed that all the types of trichomes and papillae contained lipids or essential oils; hence, they can be classified as glandular structures. The “nectar guides” were characterised by higher density of secretory hairs than that on the rest of the petal surface, which implies that these petal fragments may emit stronger fragrance.
    Aesculus hippocastanum L. jest cenionym drzewem ozdobnym ze względu na piękne kwiaty i liście. Kwiaty tego gatunku zawierają wtórne metabolity wykazujące aktywność farmakologiczną. Wytwarzają również olejki eteryczne oraz barwne „nectar guides”, które ułatwiają owadom dotarcie do nektaru i pyłku. Celem pracy było zbadanie typów i właściwości włosków występujących w kwiatach kasztanowca, w których mogą być zlokalizowane substancje biologicznie aktywne. Badania przeprowadzono przy użyciu mikroskopii świetlnej, fluoroescencyjnej i skaningowej elektronowej. Stwierdzono, że na działkach kielicha oraz na powierzchni zalążni występują po trzy typy włosków, natomiast na płatkach korony dwa typy włosków oraz papille. Włoski te różnią się długością i liczbą tworzących je komórek. Na okwiecie i słupku nie znaleziono włosków główkowatych, natomiast na zalążni stwierdzono obecność koleterów. Z zastosowania testów histochemicznych wynika, że wszystkie rodzaje włosków i papille zawierają lipidy lub olejki eteryczne, należą zatem do struktur wydzielniczych. Na powierzchni „nectar guides” obserwowaliśmy większe zagęszczenie włosków wydzielniczych niż na pozostałej powierzchni płatków, co wskazuje, że te fragmenty płatków mogą emitować silniejszy zapach.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
    Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
    Autorzy:
    Sulborska, A.
    Dmitruk, M.
    Konarska, A.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542871.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    adaptation
    Lamium album
    flower
    pollination
    Apoidea
    nectary
    nectar
    trichome
    pollen
    sugar yield
    Opis:
    The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
    Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
    Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
    Autorzy:
    Sulborska, A.
    Dmitruk, M.
    Konarska, A.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542899.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    adaptation
    Lamium album
    flower
    pollination
    Apoidea
    nectary
    nectar
    trichome
    pollen
    sugar yield
    Opis:
    The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
    Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes in the pollen seasons of Acer spp. in Lublin, central-eastern Poland, in 2001–2015
    Zmiany w sezonach pyłkowych Acer spp. w Lublinie, Polska środkowo-wschodnia, w latach 2001-2015
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Piotrowska-Weryszko, K.
    Haratym, W.
    Dmitruk, M.
    Sulborska, A.
    Vorobets, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28357.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Many plant species respond to the climate change reported in the recent decades, which is confirmed by the results of phenological and aerobiological investigations. This paper presents characteristics of the pollen seasons of Acer spp. revealed by aerobiological analyses performed with the volumetric method in Lublin, Poland in 2001-2015. Additionally, phenological observations of flowering of four Acer species, i.e., A. negundo, A. platanoides, A. campestre, and A. pseudoplatanus, were carried out in 2011-2012. The results indicate a slight upward trend in the annual totals of Acer pollen grains. Over the last 10 years, the annual totals of Acer pollen grains have increased in comparison to the previous 5-year period. Acceleration of the onset of pollen seasons and the dates of peak days was noted. The comparison of the pollen seasons and flowering phenology of four Acer species indicates that A. negundo and A. platanoides produce the highest concentrations of pollen grains, whereas the pollen of A. campestre and A. pseudoplatanus accounts for a significantly lower proportion of the pollen content in the air of Lublin.
    Wiele gatunków roślin wykazuje reakcje na zmiany klimatyczne, które rejestrowane są w ostatnich dziesięcioleciach. Potwierdzają to wyniki badań fenologicznych i aerobiologicznych. W pracy przedstawiliśmy charakterystykę sezonów pyłkowych Acer ssp. na podstawie badań aerobiologicznych, przeprowadzonych metodą wolumetryczną w Lublinie w latach 2001-2015. Ponadto wykonaliśmy obserwacje fenologiczne, dotyczące kwitnienia w latach 2011-2012 czterech gatunków Acer: A. negundo, A. platanoides, A. campestre i A. pseudoplatanus. Wyniki badań wskazują na występowanie niewielkiego trendu wzrostowego, dotyczącego sum rocznych ziaren pyłku Acer. Sumy te w ciągu ostatnich 10 lat badań wzrosły o 32% w porównaniu z wcześniejszym pięcioleciem. Zaznaczyło się również przyśpieszenie początku sezonów pyłkowych oraz dat występowania maksymalnych koncentracji ziaren pyłku. Z porównania sezonów pyłkowych i danych dotyczących fenologii kwitnienia 4 gatunków Acer wynika, że najwyższe koncentracje ziaren pyłku przypadają na okres kwitnienia A. negundo i A. platanoides, zaś pyłek A. campestre i A. pseudoplatanus mają znaczenie mniejszy udział w zawartości pyłku rodzaju Acer w powietrzu Lublina.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2016, 69, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fluctuation range of the concentration of airborne Alternaria conidiospores sampled at different geographical locations in Poland (2010–2011)
    Zakres wahań stężenia zarodników konidialnych Alternaria w powietrzu z różnych lokalizacji geograficznych w Polsce (2010–2011)
    Autorzy:
    Kasprzyk, I.
    Sulborska, A.
    Nowak, M
    Szymanska, A.
    Kaczmarek, J.
    Haratym, W.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Jedryczka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28271.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Knowledge of seasonal and diurnal fluctuations of allergenic and phytopathogenic fungal spores in the air and the determination of the influence of weather and environmental parameters on spore concentrations are of great practical use in control of both human and animal health as well as plant diseases. The aim of this study was to evaluate the dynamics of the occurrence of Alternaria spores in the air at three sites located in different geographical regions of Poland. The study was done from 15 April to 30 September in 2010–2011 in Rzeszów (Carpathian Foothills, south-east Poland), Lublin (Lublin Upland, central east), and Poznań (central west); the distance between the experimental sites ranged from 138 to 441 km. To assess the concentration of Alternaria spores, the volumetric method was used. In both years, the highest concentration of spores was observed in Poznań and the lowest in Rzeszów. In 2010 the annual total, monthly total and maximum spore concentration were higher than in 2011 at all monitoring sites. The greatest concentration of Alternaria spores was recorded in August, followed by July. High spore concentrations were also noted at the beginning of September. The differences in daily concentrations, average concentrations and cumulative numbers of spores were statistically significant. The reasons for this can be related not only to weather parameters, which is often raised in the literature, but also to the type of landscape. Landscape and geobotanical conditions of Great Poland and Carpathian Foothills greatly differ. In both years, the highest number of Alternaria spores was found in Poznań – the city with the highest urbanization factor and the capital of the region with large-scale farming, connected with the intensification of agricultural practices.
    Znajomość sezonowej i dobowej rytmiki występowania alergennych i patogennych zarodników grzybów w powietrzu oraz określenie wpływu elementów środowiska na wartości stężeń mogą być wykorzystane w praktyce, w alergologii i w rolnictwie. Celem badań było określenie dynamiki występowania zarodników Alternaria w powietrzu trzech stanowisk zlokalizowanych w różnych regionach geograficznych Polski. Badania prowadzono od 15 kwietnia do 30 września w latach 2010–2011 na terenie Rzeszowa, Lublina i Poznania; odległości pomiędzy punktami badawczymi wynosiły od 138 do 441 km. Do oceny stężenia zarodników rodzaju Alternaria zastosowano metodę wolumetryczną. W obu latach najwyższe stężenia zarodników odnotowano w Poznaniu, a najniższe w Rzeszowie. Na wszystkich stanowiskach w 2010 roku miesięczne i roczne sumy zarodników, jak też ich maksymalne stężenie było wyższe niż w 2011 roku. Stężenie zarodników Alternaria było największe w sierpniu i niewiele niższe w lipcu. Wysokie stężenia odnotowano także na początku września. Różnice w dobowych stężeniach, średnich stężeniach i sumach w kolejnych miesiącach w okresie dwóch lat badań były statystycznie istotne. Przyczyny takich wyników można upatrywać nie tylko w przebiegu pogody, co jest często rozważane w literaturze, ale także w typie krajobrazu. Warunki geobotaniczne Wielkopolski i Podkarpacia bardzo się różnią, a krajobraz Lubelszczyzny jest w tym przypadku pośredni, lecz bardziej zbliżony do Wielkopolski. W obu latach największą liczbę zarodników grzybów rodzaju Alternaria stwierdzono w Poznaniu – mieście o największym współczynniku urbanizacji oraz stolicy regionu z rolnictwem wielkoobszarowym, związanym z intensyfikacją zabiegów agrotechnicznych.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2013, 66, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Searching for a trace of Artemisia campestris pollen in the air
    Poszukiwanie śladów ziaren pyłku Artemisia campestris w powietrzu
    Autorzy:
    Grewling, L.
    Kasprzyk, I.
    Borycka, K.
    Chlopek, K.
    Kostecki, L.
    Majkowska-Wojciechowska, B.
    Malkiewicz, M.
    Myszkowska, D.
    Nowak, M.
    Piotrowska-Weryszko, K.
    Puc, M.
    Stawinska, M.
    Balwierz, Z.
    Szymanska, A.
    Smith, M.
    Sulborska, A.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27159.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    aerobiology
    mugwort
    phenology
    biogeography
    land use
    allergy
    human disease
    Artemisia campestris
    pollen
    distribution
    air
    Opis:
    The aim of the study was to determinate whether Artemisia campestris was present in the vicinity of 8 pollen monitoring stations in Poland by examining temporal variations in daily average airborne Artemisia pollen data recorded by Hirst type volumetric traps. Three day moving averages of airborne Artemisia pollen were examined by Spearman’s rank correlation test. Results show that Artemisia pollen seasons in Poland generally display similar unimodal patterns (correlation coefficients r > 0.900; P < 0.05). The only exception was the Artemisia pollen concentration noted in the outskirts of Poznań (Morasko), where the bimodal pattern was revealed. Correlations between Artemisia pollen data recorded at Poznań-Morasko and the other Polish sites were the lowest in the investigated dataset; this was particularly noticeable in the second part of pollen season (r ~0.730). We show that the typical bimodal pattern in Artemisia pollen seasons, which is characteristic of the presence of both A. vulgaris (first peak) and A. campestris (second peak), does not occur at the majority of sites in Poland and is restricted to the outskirts of Poznań. In fact, it was noted that the pollen monitoring site in Poznań-Centre, just 8 km from Morasko, only exhibited one peak (attributed to A. vulgaris). This shows that the influence of A. campestris on airborne pollen season curves is limited and can be largely disregarded. In addition, this study supports previous records showing that the spatial distribution of airborne Artemisia pollen within a city (urban-rural gradient) can vary markedly, depending on the species composition.
    Celem pracy było stwierdzenie, czy bylica polna (Artemisia campestris) występuje w pobliżu 8 stacji monitoringu aerobiologicznego w Polsce, poprzez prześledzenie czasowej zmienności dobowych wartości stężenia ziaren pyłku Artemisia zarejestrowanych za pomocą aparatów wolumetrycznych typu Hirst. Trzydniowe średnie ruchome średnich wartości stężenia ziaren pyłku bylicy w poszczególnych miastach zostały porównane ze sobą za pomocą testu korelacji rang Spearmana. Wyniki wykazały, że sezony pyłkowe bylicy w Polsce mają generalnie podobny jednomodalny przebieg (współczynnik korelacji > r = 0.900; P < 0.05). Jedynym wyjątkiem była stacja monitoringu aerobiologicznego zlokalizowana na przedmieściach Poznania (Morasko), gdzie sezon pyłkowy Artemisia miał dwumodalny przebieg. Współczynniki korelacji pomiędzy stężeniem ziaren pyłku bylicy odnotowanym na Morasku a innymi miastami w Polsce były najniższe w analizowanej bazie; było to szczególnie widoczne w drugiej części sezonu pyłkowego (r ~0.730). Wykazaliśmy, że typowy dwumodalny przebieg sezonu pyłkowego bylicy, który związany jest z obecnością ziaren pyłku bylicy pospolitej, A. vulgaris (pierwszy szczyt pylenia) i bylicy polnej, A. campestris (drugi szczyt pylenia), nie występuje w większości badanych stanowisk miejskich i jest ograniczony jedynie do terenów podmiejskich Poznania. Co ciekawe, sezon pyłkowy bylicy w centrum Poznania, oddalonego jedynie 8 km od stacji pomiarowej Morasko, charakteryzuje się tylko jednym szczytem pylenia (przypisanym A. vulgaris). Wyniki te pokazują, że wpływ ziaren pyłku bylicy polnej na przebieg sezonu pyłkowego rodzaju Artemisia na obszarach miejskich jest bardzo ograniczony. Badania te, wspierają wcześniejsze prace, wykazujące, że przestrzenny rozkład stężenia ziaren pyłku bylicy w mieście (na osi centrum miasta – tereny podmiejskie) waha się znacząco w zależności od występujących tam gatunków z rodzaju Artemisia.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2015, 68, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies