Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "flowers" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Characteristics of the secretory structures in the flowers of Rosa rugosa Thunb.
Charakterystyka struktur wydzielniczych w kwiatach Rosa rugosa Thunb.
Autorzy:
Sulborska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26678.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Due to the presence of secondary metabolites exhibiting pharmacological activity, the flowers of Rosa rugosa Thunb. have found application in traditional and folk medicine. The essential oil obtained from them is also considered to be a phytoncide. The morphological and anatomical characters of glandular trichomes located on the sepals of R. rugosa were studied by light and scanning electron microscopy. Using histochemical tests, the type of secretion produced in the trichomes was determined and its contents were compared with the secretion produced by the papillae on the petals. It was found that multicellular glandular trichomes, having the features of colleters, and non-glandular trichomes were located on the abaxial epidermis, while only non-glandular trichomes were situated on the adaxial epidermis. The stalk cells of the glandular trichomes are arranged in multiple rows, whereas the epidermal cells of the head are arranged radially. The capitate trichomes were classified into two types: short and long trichomes. The largest density of glandular trichomes was recorded in the basal abaxial epidermis and in the middle part of the sepals. During the initial stages of bud development, the glandular hairs were green colored, whereas in the next development stages they changed the color to red. The histochemical tests used allowed us to find that the trichomes on the sepals and the papille on the petals produced lipid substances, polyphenols, tannins, and flavonoids. Sesquiterpenes were found only in the secretion of the glandular hairs on the sepals.
Kwiaty Rosa rugosa Thunb. z uwagi na obecność metabolitów wtórnych wykazujących działanie farmakologiczne znalazły zastosowanie w tradycyjnej i ludowej medycynie. Pozyskiwany z nich olejek eteryczny zaliczany jest także do fitoncydów. Wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową badano cechy morfologiczno-anatomiczne włosków gruczołowych zlokalizowanych na działkach kielicha R. rugosa. Przy użyciu testów histochemicznych określono typ wytwarzanej we włoskach wydzieliny, a także porównano jej zawartość z wydzieliną produkowaną przez papille płatków korony. Stwierdzono, że w epidermie odosiowej działek kielicha zlokalizowane są wielokomórkowe włoski gruczołowe posiadające cechy koleterów oraz włoski mechaniczne, natomiast w epidermie doosiowej usytuowane są tylko włoski mechaniczne. Komórki trzonka włosków gruczołowych ułożone są wielorzędowo, zaś komórki epidermy główki mają układ promienisty. Główkowate trichomy zaklasyfikowano do dwóch typów: włosków krótkich i długich. Największe zagęszczenie włosków gruczołowych zarejestrowano w epidermie odosiowej bazalnej i środkowej części działek kielicha. We wczesnych fazach rozwoju pąków włoski wydzielnicze miały zielone zabarwienie, zaś w kolejnych stadiach rozwojowych stopniowo zmieniały barwę na czerwoną. Zastosowane testy histochemiczne pozwoliły stwierdzić, że trichomy na działkach kielicha i papille płatków korony produkują substancje lipidowe, polifenole, taniny oraz flawonoidy. Natomiast jedynie seskwiterpeny zarejestrowano tylko w wydzielinie włosków gruczołowych działek kielicha.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of flowers, anatomy and ultrastructure of Chamomilla recutita (L.) Rausch. (Asteraceae) nectary
Mikromorfologia kwiatów, anatomia i ultrastruktura nektarników Chamomilla recutita (L.) (Asteraceae)
Autorzy:
Sulborska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27726.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Investigations of the micromorphology of flowers and the structure of nectaries in Chamomilla recutita L. (Rausch.) were carried out with the use of stereoscopic, light, scanning and transmission electron microscopy. Biseriate glandular trichomes consisting of 5-6 cell layers were found on the surface of the corollas of ray and disc florets. Accumulation of secretion within the subcuticular space was accompanied by degradation of trichome cells. Secretion release followed rupture of the cuticle in the apical part of the trichome. The ovary of the ray florets exhibited characteristic ribs covered with epidermis composed of radially elongated palisade cells. Nectariferous glands were present only in the disc florets. The ring-like nectary (93×163 µm; height x diameter) was located above the inferior ovary. The gland structure was formed by single-layer epidermis and 5-8 layers of specialised nectariferous parenchyma. Nectar was released via modified 15-20 µm wide stomata. The guard cells were slightly elevated above the surface of the other epidermal cells or were located slightly below them. The stomatal cells were characterised by small external and internal cuticular ledges. No vascular bundles were observed in the nectary. The gland was supplied by branches of vascular bundles reaching the style and ending at the nectary base. The nectariferous tissue was formed by isodiametric cells with a diameter of 11-20 µm. The cell interior was filled with electron dense cytoplasm containing a large nucleus, numerous pleomorphic plastids, mitochondria with a distinct system of cristae, Golgi bodies, ER profiles, and ribosomes. The plastid stroma was characterised by presence of pastoglobuli, intraplastid tubules, and lighter zones. Several small vacuoles were found in each cell. Plasmodesmata were visible in the walls of some cells. Lighter periplasmic space in which apoplastic transport of nectar might take place was observed between the plasmalemma and the cell wall. The presence of an osmiophilic substance in the intercellular spaces additionally corroborates this assumption.
Przy zastosowaniu mikroskopii stereoskopowej, świetlnej, skaningowej i transmisyjnej elektronowej przeprowadzono badania mikromorfologii kwiatów i struktury nektarników Chamomilla recutita L. (Rausch.). Na powierzchni korony kwiatów rurkowatych i języczkowatych stwierdzono obecność dwurzędowych włosków gruczołowych utworzonych z 5-6 pięter komórek. Wraz z gromadzeniem się wydzieliny w przestrzeni subkutykularnej postępowała degradacja komórek włosków. Uwolnienie wydzieliny następowało po rozerwaniu kutykuli w apikalnej części włoska. Na zalążni kwiatów rurkowatych obserwowano charakterystyczne żebra, które okrywała epiderma zbudowana z palisadowych komórek wydłużonych w kierunku promieniowym. Gruczoły nektarnikowe występowały tylko w kwiatach rurkowatych. Pierścieniowaty nektarnik (93 x 163 µm; wysokość x średnica) usytuowany był powyżej dolnej zalążni. Strukturę gruczołu tworzyła jednowarstwowa epiderma oraz 5-8 warstw wyspecjalizowanej parenchymy nektaronośnej. Nektar wydzielany był za pośrednictwem zmodyfikowanych aparatów szparkowych o szerokości 15-20 µm. Aparaty szparkowe były lekko wyniesione ponad powierzchnię pozostałych komórek epidermy lub znajdowały się nieco poniżej tych komórek. Komórki aparatów szparkowych charakteryzowały się niewielkimi zewnętrznymi i wewnętrznymi listwami kutykularnymi. Na obszarze nektarnika nie obserwowano wiązek waskularnych. Gruczoł odżywiany był przez odgałęzienia wiązek przewodzących biegnących do szyjki słupka, które kończyły się u podstawy nektarnika. Parenchymę nektarnika tworzyły izodiametryczne komórki o średnicy 11-20 µm. Wnętrze tych komórek wypełniała elektronowo gęsta cytoplazma zawierająca duże jądro komórkowe, liczne pleomorficzne plastydy, mitochondria z wyraźnym systemem grzebieni, aparaty Golgiego, profile ER oraz rybosomy. Stroma plastydów cechowała się obecnością plastoglobul, intraplastydowych tubul oraz jaśniejszych stref. W każdej komórce występowało kilka niewielkich wakuol. W ścianach niektórych komórek obecne były plazmodesmy. Pomiędzy plazmolemą a ścianą komórkową obserwowano jaśniejszą przestrzeń peryplazmatyczą, w której mógł się odbywać apoplastyczny transport nektaru. Obecność osmofilnej substancji w przestrzeniach międzykomórkowych dodatkowo potwierdza to przypuszczenie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological characters of the flowers and the structure of the nectaries of Acer platanoides L.
Cechy morfologiczne kwiatów i struktura nektarników Acer platanoides L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Sulborska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26812.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the nectaries and of other elements of the flower was examined by scanning electron microscopy (SEM). The anatomy of the nectaries was determined using light microscopy (LM). The inflorescences of A. platanoides comprise flowers included in two categories: functionally male and female. Nectaries of similar structure are found in both types of these flowers. The nectary gland located on the surface of the receptacle belongs to interstaminal nectaries. It has the form of a fleshy ring situated between the petals and the pistil. The bases of the staminal filaments are located in the depressions of the nectary. The outer diameter of the nectary reaches ca. 5 mm, while the thickness of this gland’s tissues is 400-700 µm. In the epidermis of the nectary gland, there are numerous, evenly distributed stomata through which nectar release occurs. The stomata function asynchronously. In some stomata, we could observe nectar drops flowing out and a layer of this secretion around the stomata. The secretory parenchyma of the nectary is composed of several layers of thick-walled cells, whereas the ends of the vascular bundles with xylem and phloem elements are situated in the subglandular parenchyma. Chloroplasts are found both in the epidermal cells and in the glandular parenchyma cells and photosynthesis can take place in them due to the nectary’s good exposure to light. The presence of starch grains was found in the chloroplasts; they can be energy material for nectar production.
Struktura nektarników kwiatowych Acer platanoides nie została dotychczas wystarczająco poznana. Mikromorfologię nektarników i innych elementów kwiatu badano przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Anatomię nektarników określono w mikroskopie świetlnym (LM). W kwiatostanach A. platanoides występują kwiaty zaliczane do dwóch kategorii: funkcjonalnie męskie i żeńskie. W obu typach kwiatów występują nektarniki o podobnej budowie. Gruczoł nektarnikowy położony na powierzchni dna kwiatowego należy do nektarników interstaminalnych. Ma postać mięsistego pierścienia położonego między płatkami a słupkiem. Nasady nitek pręcikowych znajdują się w obrębie zagłębień nektarnika. Zewnętrzna średnica nektarnika osiąga ok. 5 mm, a grubość tkanek gruczołu 400-700 µm. W epidermie gruczołu nektarnikowego występują liczne, równomiernie rozmieszczone aparaty szparkowe, przez które odbywa się uwalnianie nektaru. Aparaty szparkowe funkcjonują niesynchronicznie. W niektórych szparkach obserwowano wypływające krople nektaru, a wokół nich warstwę tej wydzieliny. Parenchymę wydzielniczą nektarnika tworzy kilka warstw grubościennych komórek, natomiast w parenchymie podgruczołowej są widoczne zakończenia wiązek przewodzących. Zarówno w komórkach epidermy, jak też w komórkach parenchymy gruczołowej występują chloroplasty, w których może się odbywać proces fotosyntezy ze względu na dobrą ekspozycję nektarnika na światło. W chloroplastach stwierdzono obecność ziaren skrobi, które mogą stanowić materiał energetyczny do produkcji nektaru.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of trichomes in the flowers of the horse chestnut Aesculus hippocastanum L.
Mikromorfologia włosków w kwiatach kasztanowca Aesculus hippocastanum L.
Autorzy:
Chwil, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Sulborska, A.
Michonska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27106.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Aesculus hippocastanum L. is an ornamental tree appreciated for its beautiful flowers and leaves. The flowers of this species contain secondary metabolites exhibiting pharmacological activity. They also produce essential oils and coloured “nectar guides”, which enable insects to reach nectar and pollen. The aim of the study was to investigate the types and characteristics of chestnut flower trichomes, which may contain biologically active substances. The analyses were performed using light, fluorescence, and scanning electron microscopy. Three types of trichomes were found on the sepals and the surface of the ovary, whereas the corolla petals exhibited two types of hairs and papillae. The hairs differ in terms of their length and number of cells. The perianth and pistil had no capitate hairs, whereas the ovary exhibited the presence of colleters. Histochemical assays revealed that all the types of trichomes and papillae contained lipids or essential oils; hence, they can be classified as glandular structures. The “nectar guides” were characterised by higher density of secretory hairs than that on the rest of the petal surface, which implies that these petal fragments may emit stronger fragrance.
Aesculus hippocastanum L. jest cenionym drzewem ozdobnym ze względu na piękne kwiaty i liście. Kwiaty tego gatunku zawierają wtórne metabolity wykazujące aktywność farmakologiczną. Wytwarzają również olejki eteryczne oraz barwne „nectar guides”, które ułatwiają owadom dotarcie do nektaru i pyłku. Celem pracy było zbadanie typów i właściwości włosków występujących w kwiatach kasztanowca, w których mogą być zlokalizowane substancje biologicznie aktywne. Badania przeprowadzono przy użyciu mikroskopii świetlnej, fluoroescencyjnej i skaningowej elektronowej. Stwierdzono, że na działkach kielicha oraz na powierzchni zalążni występują po trzy typy włosków, natomiast na płatkach korony dwa typy włosków oraz papille. Włoski te różnią się długością i liczbą tworzących je komórek. Na okwiecie i słupku nie znaleziono włosków główkowatych, natomiast na zalążni stwierdzono obecność koleterów. Z zastosowania testów histochemicznych wynika, że wszystkie rodzaje włosków i papille zawierają lipidy lub olejki eteryczne, należą zatem do struktur wydzielniczych. Na powierzchni „nectar guides” obserwowaliśmy większe zagęszczenie włosków wydzielniczych niż na pozostałej powierzchni płatków, co wskazuje, że te fragmenty płatków mogą emitować silniejszy zapach.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542899.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542871.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies