Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish zone" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Distribution of common bivalves in the Polish coastal zone of the Baltic Sea
    Rozmieszczenie pospolitych małży w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku
    Autorzy:
    Piesik, Z.
    Obolewski, K.
    Strzelczak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/85235.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    distribution
    common bivalve
    bivalve
    Polish coastal zone
    Baltic Sea
    coastal zone
    density
    Macoma balthica
    Mytilus edulis
    Cerastoderma glaucum
    Opis:
    The populations of common Baltic bivalves Macoma balthica, Mytilus edulis and Cerastoderma glaucum were studied in the Polish coast (up to 4 Nm), both in estuary and open coastal zones of the Middle Pomerania as well as in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk (up to 2 Nm). The following parameters were investigated: density of the bivalves and environmental conditions (distance from the shore, substrate type, coast type, depth). Relationships between environmental conditions and abundance of the consecutive bivalve species were analysed with the help of ordination method (redundancy analysis RDA) and multivariate regression trees (MRT). RDA analysis indicated that C. glaucum density depended mainly on the localisation along the coast while M. edulis occurrence was governed by the distance from the shore and depth. Only density of M. balthica depended evenly on all the environmental parameters. MRT analysis revealed that the main factors influencing the distribution of bivalves were sediment granularity and depth.
    Badano populację pospolitych bałtyckich małży Macoma balthica, Mytilus edulis i Cerastoderma glaucum w polskiej strefie przybrzeżnej (do 4 Nm) w strefach estuariowych i otwartego wybrzeża Pomorza Środkowego oraz strefie Zatoki Puckiej i Gdańskiej (do 2 Nm). Określono zagęszczenie badanych gatunków w wodach przybrzeżnych, w tym w rejonach ujść rzek Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby oraz na obszarze Zatoki Puckiej i Gdańskiej, a także warunki środowiskowe (odległość od brzegu, typ podłoża, typ wybrzeża, głębokość). Z wykorzystaniem metod ordynacyjnych (RDA) oraz drzew regresyjnych (MRT) ustalono znaczenie poszczególnych parametrów środowiskowych dla każdego z gatunków małży. Według RDA zagęszczenie C. glaucum związane jest głownie z miejscem wybrzeża, natomiast M. edulis z odległością od brzegu i głębokością. Jedynie zagęszczenie M. balthica było równocześnie uzależnione od wszystkich parametrów. Drzewo regresyjne (MRT) wytypowało główny czynnik, jakim była w pierwszej kolejności ziarnistość osadów, a następnie głębokość.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2009, 13 part II
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distribution and the role of Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) in the Polish Baltic Sea coast
    Rozmieszczenie i rola Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) w polskiej przybrzeżnej strefie Bałtyku
    Autorzy:
    Obolewski, K.
    Konkel, M.
    Strzelczak, A.
    Piesik, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/84793.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    distribution
    abundance
    biomass
    Cerastoderma glaucum
    Polish coastal zone
    Baltic coast
    Baltic Sea
    eutrophication
    population density
    bottom
    environment condition
    Opis:
    A population of Cerastoderma glaucum Poiret 1789 was studied in the Polish coastal zone (up to 3 Nautical miles) of the Baltic Sea within the Puck Bay and part of the Gulf of Gdańsk. The frequency (F) in the sheltered coastal zone of bays was high (65%), whereas at the exposed open coast of the Middle Pomerania it was lower (43%). Also, abundance in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk was over 3-fold higher than in the coastal zone of the Middle Pomerania. By means of classic statistical methods (essential tests) we proved the significance of differences between mean abundance at west and east transects in estuaries and between open coast and estuaries. The multivariate regression and classification trees (MR&CT) indicated that biomass and abundance of C. glaucum in the Baltic Sea were affected by the kind of bottom, whereas depth and distance to the bank influenced cockles' abundance and biomass in bays. The population's structure in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk was determined mainly by the depth. In the Wieprza River estuary only specimens from age group 1+ were found. On all the other studied profiles cockles lived up to 3 or 4 years and the dominant group was 2+. The highest mean width of shell was in the Słupia River estuary, and in the bays shell width increased from west to east. In comparison to the other bivalves inhabiting the discussed area, C. glaucum does not play an important role as food source for fish and other consumers but may serve as an indicator of environmental conditions.
    Badano populację małża sercówki bałtyckiej Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku (do 3 Mm), oraz w Zatoce Puckiej i Zatoczce Gdyńskiej (część Zatoki Gdańskiej). Frekwencja dla strefy przybrzeżnej zatok była wysoka i wynosiła średnio F = 65%, a dla strefy przybrzeżnej Wybrzeża Środkowego tylko F = 43%. W strefie przybrzeżnej Zatoki Puckiej i Gdyńskiej zagęszczenie Cerastoderma było ponad 3-krotnie wyższe w porównaniu do masy mokrej w strefie przybrzeżnej Wybrzeża Środkowego. Przy użyciu klasycznych metod statystycznych (testów istotności) wykazano różnice w średnim zagęszczeniu pomiędzy profilami wschodnimi i zachodnimi w estuariach oraz pomiędzy otwartym wybrzeżem a strefami estuariowymi. Zastosowana metoda MR&CT (drzewa regresyjne) dla danych z Morza Bałtyckiego wskazała, że na biomasę i zagęszczenie Cerastoderma wpływ ma jedynie granulacja podłoża, natomiast na obszarze zatok na zagęszczenie wpływa głębokość, a na biomasę odległość od brzegu. Struktura populacji Cerastoderma glaucum zasiedlającej Zatokę Pucka i Gdańską jest determinowana głównie przez głębokość. Najkrócej sercówki żyły w estuarium Wieprzy, gdzie występowały wyłącznie osobniki z grupy wiekowej 1+. Na pozostałych badanych pod tym względem profilach małże te dożywały wieku 3 i 4 lat, z dominującymi starszymi grupami wiekowymi, głównie 2+. Badania szerokości muszli wykazały, że średnia szerokość muszli badanych Cerastoderma na obszarze Wybrzeża Środkowego była największa w estuarium Słupi, natomiast na obszarze zatok zasadniczo wzrastała z zachodu na wschód. W porównaniu do innych gatunków małży zasiedlających badany obszar, Cerastoderma glaucum, ze względu na niewielką liczebność, nie odgrywa większej roli ekologicznej oraz nie tworzy bogatej bazy pokarmowej dla ryb i innych hydrobiontów, może natomiast posłużyć jako organizm wskaźnikowy niekorzystnych zmian zachodzących w środowisku.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2007, 11
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quantitative structure of Hediste diversicolor (O. F. Muller) in estuary zones of the southern Baltic Sea (Polands central coastline)
    Struktura ilościowa Hediste diversicolor (O. F. Muller) w strefach estuariowych Bałtyku Południowego (wybrzeże środkowej Polski)
    Autorzy:
    Obolewski, K.
    Strzelczak, A.
    Bodo, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/85165.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    quantitative structure
    Hediste diversicolor
    estuary zone
    Baltic Sea
    Polska
    Polish coastline
    benthic fauna
    Pomeranian region
    river mouth
    Opis:
    This study concerns the distribution of nereid Hediste diversicolor in the Middle Pomerania, near the estuaries of five rivers (Parsęta, Wieprza, Słupia, Łupawa and Łeba). The highest density of Hediste was observed in the vicinity of the Wieprza estuary while the lowest (7-fold lower) in the estuary of the Łeba River. As for biomass, it was the highest in the river mouth of Parsęta and the lowest in the Wieprza estuary. Frequency in the studied estuaries was low and amounted to 32%. Using standard statistical methods (significance tests) we indicated differences in average Hediste density and biomass between the eastern and western transects. Nereid’s density was 2-fold higher in the eastern transects while biomass in western. The applied multivariate regression and classification tree method (MR&CT) revealed that the density of Hediste was determined only by the depth of a sampling site while biomass by the distance from the coast. The Spearman’s correlation coefficient analysis indicated significant (p < 0.05) dependence of biomass and density on depth and distance from the shore. Due to ecological role of H.diversicolor as a food source for benthivorous fish, including valuable and endangered species (cod, flatfish), the analysis of food supply can be important in the identification of fish feeding grounds.
    Przeprowadzono badania nad rozmieszczeniem wieloszczeta Hediste diversicolor w częściach estuariowych polskiego Wybrzeża Środkowego, w strefie przyujściowej 5 rzek (Parsęty, Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby). Największe zagęszczenie Hediste obserwowano w okolicach ujścia Wieprzy, a najmniejsze (blisko 7-krotnie niższe) w estuarium rzeki Łeby, natomiast biomasa tego gatunku najwyższe wartości uzyskała w ujściu Parsęty, zaś najniższe – Wieprzy. Frekwencja dla obszarów estuariowych była niewielka i wyniosła zaledwie F = 32%. Przy użyciu klasycznych metod statystycznych (testów istotności) wykazano różnice w średnim zagęszczeniu i biomasie pomiędzy profilami wschodnimi i zachodnimi w estuariach. Nereida osiągała blisko 2-krotnie wyższe zagęszczenie na profilach wschodnich, natomiast biomasa w takim samym zakresie była wyższa na profilach zachodnich. Zastosowana metoda MR&CT (drzewa regresyjne) dla danych z Morza Bałtyckiego wskazała, że na zagęszczenie Hediste wpływ ma jedynie głębokość wody w miejscu poboru, natomiast na biomasę odległość od brzegu. Analiza korelacji Spearmana wskazuje na istotną zależność (p < 0.05) zagęszczenia i biomasy od głębokości i odległości od brzegu. Ze względu na ekologiczną rolę H. diversicolor jako bazy pokarmowej dla ryb bentosożernych, w tym cennych, a zarazem zagrożonych gatunków (dorsz, płastuga itp.), określenie potencjalnej bazy pokarmowej może być cenną wskazówką co do identyfikacji miejsc ich żerowania.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2009, 13 part I
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies