Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Orzech, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wpływ sposobu nawożenia azotem na jakość ziarna pszenżyta jarego odmiany Milewo. Część I - zawartość i skład frakcyjny białka
Systems of nitrogen fertilizing on quality of grain of spring triticale Milewo variety. Part I - content and composition of protein
Autorzy:
Stepien, A.
Wojtkowiak, K.
Orzech, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805310.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
nawozenie azotem
metody nawozenia
ziarno
pszenzyto jare
odmiany roslin
pszenzyto jare Milewo
zawartosc bialka
bialko
sklad frakcyjny
nitrogen fertilization
fertilization method
grain
spring triticale
plant cultivar
Milewo cultivar
triticale
protein content
protein
fractional composition
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu nawożenia azotem nawozem jedno- lub wieloskładnikowym na zawartość i skład frakcyjny białka ziarna pszenżyta jarego odmiany Milewo. Analiza jakościowa ma pokazać możliwości poprawiania cech wypiekowych ziarna pszenżyta jarego pod wpływem zastosowanych sposobów nawożenia. Po zastosowaniu nawożenia azotem z dodatkiem nawozu wieloskładnikowego w formie azofoski nastąpiły zmiany w zawartości poszczególnych frakcji. Największy udział wśród analizowanych białek właściwych stanowiły białka zapasowe, z przewagą gliadyn w stosunku do glutelin. Świadczy to o znacznej, potencjalnej przewadze lepkich cech białka nad sprężystymi i pogorszeniu wartości technologicznej białka. Ze zwiększeniem poziomu nawożenia azotem z 80 do 120 kg·ha⁻¹ w postaci mocznika i po zastosowaniu mocznika stosowanego razem z azofoską zmniejszała się ilość szkodliwego, wywołującego alergię, białka gliadyn ω i α/β.
The aim of the study was to assess the influence of nitrogen application as into-soil one- or multi-component fertilizer on content and fraction composition of protein and on in grain of spring triticale of the Milewo variety. Quality analysis is targeted on exposing of possibilities of bread – making traits improvement of spring triticale grain with applied fertilizing systems. The field experiment was realized in 2010–2011 in the Didactic and Experimental Department of UWM in Tomaszkowo, Poland; the soil was medium rich in phosphorous, potassium, zinc and manganese and low in copper. The experiment was founded by the method of randomized blocks. Different fertilizing with nitrogen at 80 and 120 kg·ha⁻¹ with doses partition by 40 kg N·ha⁻¹ with microelements additives or without the addition (azofoska) was applied. Application of nitrogen fertilizing with addition of multi-component fertilizer (azofoska) resulted in change of composition of individual protein fractions. The highest content ratio among all the analysed specific proteins were storage proteins, with the prevalence of gliadins over glutelins. This fact results in potential prevalence of sticky features of protein over springy ones and worsening technological quality of protein. Increasing the level of nitrogen fertilization from 80 to 120 kg·ha⁻¹ in the form of urea and application of urea together with azofoska diminished content of hazardous, allergy causing, gliadin proteins of ω and α/β type.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 576
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nutritional and technological characteristics of common and spelt wheats are affected by mineral fertilizer and organic stimulator NANO-GRO
Zmiana wartości odżywczej i technologicznej ziarna pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz pod wpływem nawożenia mineralnego i organicznego stymulatora NANO-GRO
Autorzy:
Stepien, A.
Wojtkowiak, K.
Orzech, K.
Wiktorski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47317.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
The effect of biostimulators on plants affects an increase in the level of plant resistance to stress factors which normally occurs in plants, while under non-stress conditions it affects better utilization of the genetically conditioned potential. Based on the field experiments conducted in the years 2011-2013 at the Experimental Station in Tomaszkowo, the effect of mineral fertilization and an organic plant growth stimulator, NANO-GRO®, was determined on the height of grain yield and its components, on the content of macro- and microelements and technological quality (protein and its fraction composition, starch, gluten, Zeleny index, hardness and bulk density) in the grain of common wheat and spelt. The combined application of basic mineral fertilization (NPK) with an organic growth stimulator, NANO-GRO®, had no effect on the grain yield and its components in common wheat and spelt, except increasing 1000 grain weight in spelt. Additional spraying of plants with preparation NANO-GRO® contributed to an increase in the content of P, Ca, Cu, Mn, Zn, a decrease in Mg content in spelt grain, an increase in the amount of Cu, Fe, and a decrease in Mg, Ca, Mn in wheat grain. It also caused an increase in the content of protein, gluten and Zeleny index, and a decrease in bulk density in common wheat grain. The content of starch increased in spelt grain, while the content of protein, gluten and grain hardness decreased. The amount of enzymatic proteins (albumins and globulins) increased in both cereals, while the amount of glutenins (as a result of a decrease in low molecular weight fractions, LMW) increased in spelt grain. An increase in gliadins was observed (ω, α/β, γ) as well as a decrease in the total glutenins (as a result of a decrease in LMW fractions) in common wheat grain. The use of the growth stimulator NANO-GRO® favorably affected the ratio of gliadins to glutenins in spelt grain.
Oddziaływanie biostymulatorów na rośliny wpływa na podwyższenie poziomu, naturalnie występującej u roślin, odporności na czynniki stresowe, a w warun-kach bezstresowych na lepsze wykorzystanie genetycznie uwarunkowanego potencjału. Na podstawie badań polowych przeprowadzonych w latach 2011-2013 w Zakładzie Dydaktyczno-Doświadczalnym w Tomaszkowie określono wpływ nawożenia mineral-nego i organicznego stymulatora wzrostu roślin NANO-GRO® na wysokość plonów ziarna i jego składowych, zawartość makro- i mikroelementów oraz jakość technolo-giczną (białko i jego skład frakcyjny, skrobia, gluten, wskaźnik Zeleny’ego, twardość i gęstość usypowa) ziarna pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz. Łączne zastosowanie podstawowego nawożenia mineralnego (NPK) z organicznym stymulatorem wzrostu – NANO-GRO® nie miało wpływu na plon ziarna i jego składowe pszenicy zwyczajnej i orkiszu ozimego, z wyjątkiem zwiększenia masy tysiąca ziaren orkiszu. Dodatkowe zastosowanie opryskiwania roślin preparatem NANO-GRO® przyczyniło się do zwiększenia zawartości P, Ca, Cu, Mn, Zn, obniżenia zawartości Mg w ziarnie orkiszu, zwiększenia ilości Cu, Fe i zmniejszenia Mg, Ca, Mn w ziarnie pszenicy. Spowodowało także zwiększenie zawartości białka, glutenu oraz wskaźnika Zeleny’go, a zmniejszenie gęstości objętościowej w ziarnie pszenicy zwyczajnej. W ziarnie orkiszu wzrosła zawartość skrobi, a zmniejszyła się zawartość białka, glutenu i twardość ziarna. Zwiększyła się ilość białek enzymatycznych (albumin i globulin) w obu zbożach oraz ilość glutenin (jako efekt spadku frakcji niskocząsteczkowych – LMW) w ziarnie orkiszu. Stwierdzono zwiększenie gliadyn (ω, α/β, γ) oraz zmniejszenie sumy glutenin (jako efekt spadku frakcji LMW) w ziarnie pszenicy zwyczajnej. Użycie stymulatora wzrostu NANO-GRO® korzystnie wpłynęło na stosunek gliadyn do glutenin w ziarnie orkiszu.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2016, 15, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of soil compaction and tillage methods on penetration resistance of soil and yields in the crop rotation system
Wpływ ugniatania i metody uprawy roli na zwięzłość gleby i plonowanie roślin w zmianowaniu
Autorzy:
Orzech, K.
Wanic, M.
Zaluski, D.
Stepien, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35707.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
soil compaction
tillage method
penetration resistance
soil
yield
crop rotation system
Opis:
Changes in soil penetration resistance and yields of winter rapeseed, winter wheat and spring barley cultivated in the 3-year rotation system under the influence of soil compaction and four tillage methods were evaluated in a field experiment conducted in 2009-2012. During the stage of full emergence of winter rapeseed, at the depth of 0-10 and 10-20 cm (lots without compaction) after U-2 cultivation (subsoiler 40 cm, disk cultivator, harrowing, cultivating, sowing ploughing 20 cm), the resistance of the soil decreased significantly as compared to the plough cultivation (control lot). At the level of 20-30 cm, after conventional cultivation, significantly lower compaction of the soil was found compared to the other cultivation variants. On the compacted lots, the opposite situation was found. During the full blossom stage, in the lots without compaction, tillage increased the soil compaction significantly within the studied soil levels, compared to the reduced tillage variants. On the other hand, at the depth of 20-30 cm (lots with compaction), regardless of the reduced tillage variant, significantly higher compaction of the soil, as compared to the plough cultivation, was recorded. After rapeseed harvest, at the depth of 10 cm (lots without compaction), after U-2 cultivation, almost 2-fold increase in the value of the analysed characteristic was recorded as compared to the plough cultivation. During the wheat stem elongation stage, on the lots without and with compaction, the highest soil compaction was found at the depth of 20-30 cm after U-3 cultivation. In the lots without compacting, during the heading, the application of the ripper (U-2 cultivation) significantly decreased the compaction of soil down to 10 cm. In the 20-30 cm layer (lots with compaction), soil resistance increased, assuming the highest values after subsoiler and single ploughing. After the harvest of crops from the lots without compaction, an increase of soil compaction, as compared to the plough cultivation, was recorded after U-2 cultivation at the depth of up to 10 cm and in the 10-20 cm layer after the application of subsoiler and single ploughing. The degree of compaction and the method of soil cultivation diversified significantly the yields of the analysed cereal. Following spring barley harvest, in the lots without compaction, significantly higher soil resistance was found after applying full plough cultivation compared to the lots with compaction (depth 10-20 cm). Similar outcomes were obtained at the levels of 0-10 and 10-20 cm after U-2 cultivation (skimming, cultivator, harrow + pre-winter tillage to 25 cm) and at the depth of 20-30 cm after the application of the cultivator and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-3 cultivation). On the compacted lots, as compared to the lots that were not compacted, a significantly higher yield of winter rapeseed was obtained following U-3 cultivation. Postharvest cultivation using the subsoiler and pre-sowing cultivation by single ploughing decreased the winter wheat yield the most as compared to the traditional cultivation. The yield of grain from lots with soil compaction, compared to lots without compaction, was significantly higher. In the case of lots with compaction, the application of skimming, cultivator treatment and harrowing of the field after harvest of the forecrop and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-2 cultivation) increased spring barley yield significantly compared to the conventional cultivation.
W doświadczeniu polowym, realizowanym w latach 2009-2012, oceniano zmiany zwięzłości gleby i plonowania uprawianych w 3-letnim zmianowaniu rzepaku ozimego, pszenicy ozimej i jęczmienia jarego pod wpływem ugniatania roli i 4 sposobów jej uprawy. W fazie pełni wschodów rzepaku ozimego na głębokości 0-10 i 10-20 cm (poletka bez ugniatania) uprawa U-2 (głębosz 40 cm, talerzówka, kultywator, brona, orka siewna 20 cm) istotnie zmniejszyła opór gleby, w odniesieniu do uprawy płużnej (obiekt kontrolny). W poziomie 20-30 cm po uprawie tradycyjnej stwierdzono istotnie mniejszą zwięzłość gleby w stosunku do pozostałych wariantów uprawowych. Na obiektach ugniatanych wykazano sytuację odwrotną. W fazie pełni kwitnienia na poletkach bez ugniatania w badanych poziomach gleby uprawa płużna, w odniesieniu do wariantów uproszczonych, istotnie zwiększyła zagęszczenie gleby. Z kolei na głębokości 20-30 cm (obiekty z ugniataniem), bez względu na wariant upraszczania uprawy, odnotowano istotne większą zbitości gleby, w stosunku do uprawy płużnej. Po zbiorze rzepaku na głębokości do 10 cm (poletka bez ugniatania), po uprawie U-2, odnotowano prawie 2-krotny wzrost wartości analizowanej cechy w stosunku do uprawy płużnej. W fazie strzelania w źdźbło pszenicy na obiektach bez i z ugniataniem największą zbitość gleby stwierdzono na głębokości 20-30 cm po uprawie U-3. Na poletkach bez ugniatania, w fazie kłoszenia, (poletka bez ugniatania) zastosowanie glebogryzarki (uprawa U- 2) istotnie zmniejszyło zwięzłość gleby w poziomie do 10 cm. W warstwie 20-30 cm (obiekty z ugniataniem) opór gleby wzrastał, przyjmując najwyższą wartość po głęboszu i orce razówce. Po zbiorze roślin na obiektach bez ugniatania istotny wzrost zwięzłości gleby w stosunku do uprawy płużnej odnotowano po uprawie U-2 na głębokości do 10 cm, a w warstwie 10-20 cm po zastosowaniu głębosza i orki razówki. Stopień ugniecenia i sposób roli istotnie różnicowały wydajność analizowanego zboża. Po zbiorze jęczmienia jarego, na obiektach bez ugniatania, w stosunku do poletek z ugniataniem (głębokość 10-20 cm) stwierdzono istotnie większy opór gleby po zastosowaniu pełnej uprawy płużnej. Podobne efekty uzyskano w poziomach 0-10 i 10-20 cm po uprawie U-2 (podorywka, kultywator, brona + orka przedzimowa 25 cm) oraz na głębokości 20-30 cm po zastosowaniu kultywatora i po wykonaniu orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-3). Na poletkach ugniatanych, w odniesieniu do nieugniatanych, odnotowano istotnie wyższą wydajność rzepaku ozimego po uprawie U-3. Uprawa pożniwna z głęboszem i przedsiewna z orką razówką najbardziej obniżyły plon pszenicy ozimej, w odniesieniu do uprawy tradycyjnej, przy czym wydajność ziarna na poletkach z ugniataniem gleby w odniesieniu do obiektów bez ugniatania była istotnie wyższa. Na obiektach z ugniataniem zastosowanie podorywki, kultywatorowania i bronowania pola po zbiorze przedplonu i wykonanie orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-2) istotnie zwiększyło wydajność jęczmienia jarego w stosunku do uprawy tradycyjnej.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2016, 23, 4
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies