Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "genocide" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Trudne pojednanie w Rwandzie. Refleksje wokół świadectwa ks. Janviera Gasore’a SAC
Difficult reconciliation in Rwanda. Reflections around the testimony of Janvier Gasore SAC
Autorzy:
Stelmach, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047423.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rwanda
genocide
Gacaca
reconciliation
Janvier Gasore
ludobójstwo
pojednanie
Opis:
Rwanda kojarzona jest z tragedią ludobójstwa w 1994 roku, jednak ostatnio staje się przykładem odbudowy kraju i rozwoju gospodarki. W kontekście przebaczenia i pojednania kraj ciągle jest na drodze do pełnego pojednania. Ksiądz Janvier Gasore SAC, opisuje swoją historię przebaczenia i pojednania, jak zmierzył się trudną rzeczywistością swojej wioski, gdzie zginęła prawie cała jego rodzina, oraz jak niósł pomoc więźniom z Gikondo. Pojednanie w życiu księdza Janviera Gasore SAC, dokonuje się w konkretnych sytuacjach życiowych podczas spotkania z ofiarami i oprawcami. Metodą na udane pojednanie jest zastosowanie przebaczenia i zaniechania odwetu, proponowane przez Kosciół katolicki. W ten sposób zatrzymuje się dalszą eskalację zła i zaczyna się inaczej patrzeć na drugiego człowieka, który jeszcze niedawno był moim wrogiem. Istotnym novum świadectwa księdza Janviera Gasore jest fakt, że Gacaca- ludowe trubunały które osądzaly winnych ludobójstwa istniały wcześniej niż w 2001 roku. Powstanie pierwszych Gacacy było z błogosławienstwem Kościoła katolickiego, przy dużej rezerwie władz państwowych. Dopiero po 2001 roku władze państwowe przejmują ten pomysł na uporanie się z koniecznością powszechnego osądzenia winnych ludobójstwa. Nigdzie wcześniej w literaturze przedmiotu nie można było znaleźć wzmianki o istnieniu Gacacy przez 2001 rokiem. Innym ważnym elementem świadectwa jest wspomnienie o męczennikach spośród ludzi Kościoła. Obecnie częściej podkreśla się marginalny udział księży w ludobójstwie, pomijając meczeńśtwo 250 duchownych Koscioła katolickiego. Najczęściej ginęli w obronie niewinnych ludzi.
Rwanda is associated with the tragedy of genocide in 1994, but recently it has become an example of the reconstruction of the country and the development of the economy. In the context of forgiveness and reconciliation, the country is still on the path to full reconciliation. Father Janvier Gasore SAC describes his story of forgiveness and reconciliation, how he faced the difficult reality of his village, where almost all of his family died, and how he helped the prisoners from Gikondo. Reconciliation in the life of Father Janvier Gasore SAC takes place in specific life situations during a meeting with victims and torturers. The method for successful reconciliation is the application of forgiveness and abandonment of retaliation, proposed by the Catholic Church. In this way, the further escalation of evil stops and begins to look differently at the other man who until recently was my enemy. An important novelty of Janvier Gasore’s testimony is the fact that Gacaca - popular tribunals that judged the guilty of genocide existed earlier than in 2001. The rise of the first Gacacas was with the blessing of the Catholic Church, with a large reserve of state authorities. It is only after 2001 that the state authorities take over this idea to deal with the necessity of mass perpetration of those who are guilty of genocide. Nowhere in the literature on the subject could one find information concerning the existence of Gacaca by 2001. Another important element of the testimony is the memory of martyrs among the people of the Church. At present, the marginal participation of priests in genocide is more often emphasized, ignoring the martyrdom of 250 clergy of the Catholic Church.  Most often they died in defense of innocent people.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 243-252
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół miejscem zranienia i uzdrowienia. Historia pojednania Anyesie Mukankaka z Rwandy
The Church as a place of wounds and healing. The story of the reconciliation of Anyesie Mukankak from Rwanda
Autorzy:
Stelmach, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047098.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rwanda
genocide 1994
Gacaca
reconciliation
Anyesie Mukankaka
ludobójstwo 1994
; gacaca
pojednanie
Opis:
Minęło już 25 lat od ludobójstwa w Rwandzie, które miało miejsce w 1994 roku. W zbiorowej świadomości ten afrykański kraj został doświadczony ludobójstwem. Jednak 1 000 000 ofiar to przede wszystkim osobiste dramaty Rwandyjczyków i ich rodzin. Świadectwo Anyesie Mukankaki pokazuje, w jaki sposób kobieta, która straciła męża i dzieci, zmaga się z wyzwaniem przebaczenia swoim życiu, jaką rolę w tym procesie odgrywa także Kościół katolicki. W historii jej życia widać, że Kościół był miejscem, gdzie została zraniona, ale w Kościele doświadczyła także daru przebaczenia i pojednania. Obecnie Kościół katolicki w Rwandzie inspiruje poszczególnych ludzi do działania na rzecz sprawiedliwości, pojednania i do podjęcia terapii celu uleczenia ich straumatyzowanego życia. Historia rwandyjskiego Kościoła najczęściej dzisiaj przywoływana jest kontekście udziału jego członków w ludobójstwie, jednak prawda jest taka, że ponad 250 duchownych katolickich oddało swoje życie w obronie prześladowanych Tutsi. W rwandyjskim Kościele ludzie byli ranieni, był on także raniony w tragicznych wydarzeniach 1994 roku, a obecnie podejmuje leczenie ofiar ludobójstwa.
Rwanda is already 25 years after the 1994 genocide experience. In the collective consciousness, this African country has experienced massive genocide. However, 1,000,000 victims are primarily personal dramas of Rwandans and their families. The testimony of Anyesie Mukankaka shows how a woman who lost her husband and children faces the challenge of forgiving. What role does the Catholic Church play in this process? In the history of her life it can be seen that the Church was a place where she was wounded, but in the Church she also experienced the gift of forgiveness and reconciliation. Currently, the Catholic Church in Rwanda is active in inspiring justice, reconciliation and therapy to heal the traumatized lives of individuals. The history of the Rwandan Church is most often recalled today in the context of participation in genocide, but the truth is that over 250 Catholic clergy gave their lives in defense of the persecuted Tutsi. The Rwandan Church is the one in which people were wounded, the church in which the victims of genocide are treated and is a church that was also wounded in the tragic events of 1994.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 2(26); 249-260
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola duchowieństwa Kościoła rzymskokatolickiego w czasie ludobójstwa w Rwandzie w 1994 roku. Spojrzenie z perspektywy 27 lat po wydarzeniach
The role of the clergy of the Roman Catholic Church during the Rwandan genocide in 1994. A look from the perspective of 27 years after the events
Autorzy:
Stelmach, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16456718.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Church
genocide
priest
clergyman
Rwanda 1994
Kościół
ludobójstwo
ksiądz
duchowny
Opis:
Podczas ludobójstwa w Rwandzie w 1994 r. swoistą rolę odegrali duchowni Kościoła rzymskokatolickiego. W powszechnej opinii publicznej dominuje pogląd, że ci duchowni, bądź biernie, bądź czynnie, wspierali ludobójstwo dokonywane przez plemię Hutu na plemieniu Tutsi. Rzeczywistość jednak jest bardziej skomplikowana. O ile kolaborujących duchownych było około 20, o tyle ponad 200 duchownych zginęło w wyniku ludobójstwa. Niniejszy artykuł ma na celu pokazanie, jak skomplikowana i niejednoznaczna była sytuacja duchownych podczas realnego zagrożenia śmiercią w 1994 r.
During the Rwandan genocide in 1994, the clergy of the Roman Catholic Church played a specific role. The dominant view in the general public opinion is that these clergy either passively or actively supported the genocide committed by the Hutu tribe against the Tutsi tribe. The reality, however, is more complicated. While there were about 20 collaborating clergymen, over 200 clerics died as a result of genocide. Thismarticle aims to show how complicated and ambiguous the situation of the clergy was during the real threat of death in 1994.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 16, 2(30); 247-257
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies