Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "defamation," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część szósta
    Journalistic genre as a conditional determinant of a journalistic work. Selected legal aspects. Part VI
    Autorzy:
    Kakareko, Ksenia
    Sobczak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/484692.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    zniewaga
    zniesławienie
    przestępstwo prasowe
    godność człowieka
    dobra osobiste
    insult
    defamation
    press crime
    human dignity
    personality rights
    Opis:
    Wypowiedź może być jednocześnie zniewagą i zniesławieniem. Znieważenie następuje niezależnie od tego, czy znieważany jest zdolny do jego percepcji. Zniewaga jest przestępstwem powszechnym, ma charakter umyślny i może być dokonana w zamiarze bezpośrednim. Ustawodawca bardzo ogólnie określa przestępstwo z art. 216 kk. Zniewagą są zachowania wyrażające pogardę dla godności drugiego człowieka. Znieważenie może przybrać postać słowną (np. wulgaryzmy) w formie ustnej i pisemnej.
    A statement can be seen both as an insult and defamation. According to the law, insult takes place regardless of whether the insulted person is capable of understanding it. An insult is a crime that can be perpetrated by any offender; it is committed intentionally and in a form of direct intention. The legislator in Poland defines the crime in art. 216 of the Criminal Code in a general way. The research emphasises that insults are those behaviours which express contempt for the dignity of another human being. Referencing to the law, it argues that insult can take both the verbal/oral (eg. vulgarity) and a written form.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2018, 4 (75); 31-42
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część czwarta
    Journalistic genre as a conditional determinant of a journalistic work. Selected legal aspects. Part IV
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Kakareko, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/484922.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    zniesławienie osoby nieżyjącej
    utrata zaufania
    kontratyp dozwolonej krytyki
    formy satyryczne
    kontratyp zniesławienia
    szczególna staranność i rzetelność dziennikarza
    defamation of a deceased person
    loss of trust
    countertype of permitted criticism
    satirical
    forms
    countertype of defamation
    special diligence and integrity of the journalist
    Opis:
    W doktrynie akcentuje się wątpliwości, czy zniesławienie może dotyczyć osoby zmarłej, co zdaje się wynikać z konstrukcji dóbr osobistych. Niemniej negatywne wypowiedzi o nieżyjących mogą stanowić przestępstwo zniesławienia, jeżeli naruszają dobra osobiste osób bliskich. Zniesławienie może narazić na utratę zaufania lub poniżyć w opinii publicznej. Dziennikarza chroni jednak zarówno kontratyp z art. 213, jak mniej akcentowany w praktyce kontratyp z art. 41 prawa prasowego.
    The doctrine emphasizes doubts whether defamation may concern a deceased person. That seems to result from the construction of personal goods. However, negative statements about the dead that violate the personal rights of relatives can constitute a crime of defamation. Defamation may result in loss of trust or humiliation in the public opinion. The journalists, however, are protected by both countertypes from article 213 of the Penal Code, as well as by – less stressed in practice – countertypes of article 41 of the Act on press law.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2018, 2 (73); 13-23
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część piąta
    Journalistic genre as a conditional determinant of a journalistic work. Selected legal aspects. Part V
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Kakareko, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/484425.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    diligence and reliability
    defamation
    insult
    invective
    complicity
    counselling
    commanding
    staranność i rzetelność
    zniesławienie
    zniewaga
    obelga
    inwektywa
    sprawstwo
    podżeganie
    pomocnictwo
    Opis:
    The journalist’s particular diligence and integrity is not limited to faithful representation of the information he/she has obtained. The journalist’s duty is to verify, which means checking information in other sources. The result of failure to observe diligence and reliability can be on the one hand defamation of the person, and on the other hand, can be seen as violation of personal rights. Analysing the problem of defamation, one should refer to the public character of this crime, which a journalist commits using media, including the Internet.
    Szczególna staranność i rzetelność dziennikarza nie ogranicza się do wiernego przedstawiania informacji, które uzyskał. Jego obowiązkiem jest także ich weryfikacja, czyli sprawdzenie informacji w innych źródłach. Efektem niezachowania staranności i rzetelności może być z jednej strony zniesławienie jakieś osoby, z drugiej – naruszenie jej dóbr osobistych. Analizując problem przestępstwa zniesławienia, należałoby się odnieść do publicznego charakteru tego przestępstwa, które dziennikarz popełnia przy użyciu środków komunikowania masowego, w tym również za pośrednictwem internetu.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2018, 3 (74); 13-27
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część druga
    Journalistic genre as a conditional determinant of a journalistic work. Selected legal aspects. Part II
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Kakareko, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/485006.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    godność
    pomówienie
    zniesławienie
    rozgłaszanie zarzutu
    prawdziwość zarzutu
    opinia publiczna
    dignity
    slander
    defamation
    spreading of allegation
    a confirmation of allegations
    public opinion
    Opis:
    Zniesławienie godzi w godność człowieka, na straży której stoi, obok art. 212 kk, kodeks cywilny, gdyż godność jako dobre imię należy do dóbr osobistych. Zniesławienie, czyli pomówienie, sprowadza się do „podnoszenia” lub „rozgłaszania” zarzutu. Tak więc sprawca przestępstwa, dziennikarz, może być twórcą zniesławiających treści, może powielać zarzuty, które wcześniej podnosił ktoś inny. Zarzuty dotyczą postępowania lub właściwości, a ich prawdziwość należy oceniać przez pryzmat kryteriów obiektywnych.
    Defamation harms the dignity of a man which is protected by the article 212 of the Penal Code, as well as the Civil Code, because dignity as a good name belongs to the personality rights. Defamation, or slander, is reduced to “raising” or “spreading” allegation. Therefore, the perpetrator of a crime, a journalist, may be the creator of the defamatory content or can duplicate the allegations which was previously raised by someone else. The allegations concern conduct or property; their truthfulness must be judged by the prism of objective criteria.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2017, 4 (71); 41-56
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawne uwarunkowania funkcjonowania mediów. Część 1.
    Legal conditions of media functioning. Part I.
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1289584.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    prawo prasowe
    zawód dziennikarza
    granice wolności prasy
    autoryzacja
    zniesławienie
    tajemnica dziennikarska
    press law
    journalistic profession
    limits of freedom of the press
    authorization
    defamation
    journalistic confidentiality
    Opis:
    Prawne granice wolności prasy wyznaczają: Konstytucja, ustawa Prawo prasowe oraz przepisy Kodeksu karnego (art. 212 k.k., art. 216 k.k.) oraz normy Kodeksu cywilnego stające na straży dóbr osobistych. Niebagatelne znaczenie winny także odgrywać rozważania zawarte w Kodeksie etyki dziennikarskiej. Wolność prasy nie jest bezgraniczna, aczkolwiek trudno przecenić jej znaczenie dla procesów demokratyzacji. Wolna prasa wyzwala dyskusję, pozwala na kształtowanie się opinii publicznej. Coraz częściej jednak prasa nadużywa swojej pozycji, aby celowo i złośliwie podważać dobre imię i uczciwość innych osób. Potęga prasy sprawia, że politycy, od których w dużej mierze zależy kształt prawa, gotowi są w zakresie prawa prasowego pójść na bardzo daleko idące koncesje, byle tylko nie narazić się potężnemu środowisku dziennikarskiemu mającemu przemożny wpływ na opinię publiczną.
    Legal boundaries of freedom of the press are determined by: the Constitution, the Press Law Act and regulations of the Penal Code (art. 212, art. 216) and legal norms of the Civil Code defending personal rights. Elements of the journalistic ethical code should also play a considerable part. Freedom of the press is not boundless, although it is difficult to underestimate its meaning for the process of democratization. Free press strikes discussion and allows for the shaping of public opinion. However, more and more often, press abuses its position in order to deliberately and maliciously undermine the good name and honesty of other people. The power of the press means that politicians, who to the largest degree shape the law, are willing to go to far-standing concessions in terms of press law, not to run the risk of offending the journalistic industry, which has a huge impact on public opinion.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2014, 1 (56); 25-41
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies