Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "CIC 1983" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Pojęcie zamieszkania w obowiązującym prawie kanonicznym
    Autorzy:
    Skonieczny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554755.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    domicile (domicilium)
    can. 100
    102–107 CIC/1983
    physical person
    zamieszkanie (domicilium)
    kan. 100
    102–107 CIC/83
    osoba fizyczna
    Opis:
    This article presents the notion of domicile in the Latin and Eastern canon law from a canonical point of view. The Author claims that in the current canon law there is no legal definition of domicile. A definition has to be deduced from other norms, especially concerning its acquisition and loss, based on the legal-theoretical and historical principles of this institution (1.1.). Describing domicile’s traditional elements (corpus and animus), the Author notes some inflexibility in the notion of domicile (2.1.3.). Then, basing himself on the criterion of the will, he indicates three theories regarding domicile in canonical doctrine (3.1.). The Author favours the mixed theory or the two-part modified theory, and so he distinguishes proper domicile (and there exist a voluntary and a factual domicile) from improper domicile (that is, the necessary or legal domicile) (3.1.3.).
    Artykuł przedstawia pojęcie zamieszkania w prawie kanonicznym łacińskim i wschodnim z punktu widzenia doktryny kanonistycznej. Autor twierdzi, że w obowiązującym prawie kanonicznym brak definicji legalnej zamieszkania. Należy ją zatem wyprowadzić z innych przepisów, głównie o jego nabywaniu i utracie, wychodząc przed wszystkim z założeń teoretyczno- i historyczno-prawnych tej instytucji (1.1.). Opisując tradycyjne elementy zamieszkania (corpus i animus), autor zauważa pewną nieelastyczność pojęcia domicylu (2.1.3.). Posługując się zaś kryterium woli, wskazuje trzy teorie koncepcji domicylu w kanonistyce (3.1.). Opowiada się za teorią mieszaną lub dwudzielną zmienioną i wyróżnia zamieszkanie właściwe (a w nim: zamieszkanie swobodne oraz zamieszkanie faktyczne) i niewłaściwe (czyli ustawowe; 3.1.3.).
    Źródło:
    Annales Canonici; 2019, 15, 1
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zamieszkanie w prawie kanonicznym. Założenia i ewolucja koncepcji
    Autorzy:
    Skonieczny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554843.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    domicile (domicilium)
    can. 100
    102–107 CIC/1983
    physical person
    zamieszkanie (domicilium)
    kan. 100
    102–107 CIC/83
    osoba fizyczna
    Opis:
    This article presents the principles and the concept of domicile. The Author explains the anthropological meta-principles of this institution in a legal comparative light (1), the principles from the Roman and canonical traditions (2), and finally the guidelines for the legislative work leading to the 1983 Code (3). According to the Author, domicile is a term individualising the physical person and not an element affecting the canonical condition (1.3.). Its role in the canonical order is only disciplinary (3.2.1.). Domicile refers to a fact, so its acquisition cannot be a juridical act (1.1). Thanks to its roots in Roman Law, it is an institution common to all legal systems, and therefore a comparative legal comment is possible.
    Artykuł przedstawia założenia i koncepcję zamieszkania. Autor wyjaśnia przedzałożenia antropologiczne tej instytucji w świetle prawnoporównawczym (1), założenia wywodzące się z prawa rzymskiego oraz tradycji kanonicznej (2), a w końcu założenia rządzące pracami ustawodawczymi nad kodeksem z 1983 roku (3). Zdaniem Autora zamieszkanie jest pojęciem indywidualizującym osobę fizyczną, a nie jest czynnikiem wpływającym na pozycję kanoniczną (1.3.). Jego rola w porządku kanonicznym jest tylko porządkowa (3.2.1.). Zamieszkanie odnosi się do sytuacji faktycznej, a zatem jego nabycie nie może być czynnością prawną (1.1.). Dzięki korzeniom w prawie rzymskim jest wspólna instytucja dla wszystkich systemów prawnych i stąd możliwe są jej studia prawnoporównawcze.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2018, 14, 1
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umowa powierzenia parafii instytutowi zakonnemu: uwagi ogólne
    The Agreement Entrusting a Parish to a Religious Institute: A General Comment
    Autorzy:
    Skonieczny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607364.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    agreement (conventio)
    entrusting of a parish to a religious institute
    can. 520 1983 CIC
    umowa (conventio)
    powierzenie parafii instytutowi zakonnemu
    kan. 520 KPK z 1983 r.
    Opis:
    This article presents the general and theoretical problem concerning the agreement (conventio) entrusting a parish to a clerical religious institute or to a clerical society of apostolic life (canon 520 of the 1983 Code of Canon Law). The author distinguishes contractus from conventio in the Latin Code now in force, considering the agreement specified in canon 520 of the 1983 Code as a public law contract. He then analyzes the parties to this agreement and rejects the opinion that canon 520 of the 1983 Code could be applied directly to religious entities other than those specified in the above canon. Finally, the author analyzes the essentialia conventionis, i.e. the essential and sufficient elements of the commented agreement: quae actum ipsum essentialiter constituunt (canons 124 § 1 and 520 § 1 of the 1983 Code). According to the author three elements are necessary to reach the consensus between parties to the agreement: (1) the designation of the parties in accordance with canon 520 of the 1983 Code; (2) the essence of the agreement: the commitment of a parish, consisting in the pastoral care of the Christian faithful who form the community; (3) the specification of the entrusted parish as an object of the commitment. Lastly, the author criticizes the legal technicalities adopted in the commented canon.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 269-304
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo kanoniczne naruszenia przepisów Kościoła w Polsce o ochronie danych osobowych. Komentarz do art. 42 ust. 2–4 dekretu KEP z 13 marca 2018 roku
    The canonical delict of violating the regulations of the Church in Poland on the protection of personal data. Commentary on Article 42 section 2–4 of the General decree of the Polish Bishops’ Conference of 13 March 2018
    Autorzy:
    Skonieczny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11332194.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Article 42 section 2–4 of the General decree of the Polish Bishops Conference
    canonical delict
    personal data
    can. 1389 §§ 1–2 1983 Code
    can. 1464 §§ 1–2 Oriental Code
    art. 42 ust. 2–4 dekretu ogólnego KEP z 13.03.2018
    przestępstwo kanoniczne
    dane osobowe
    kan. 1389 § 1–2 CIC/83
    kan. 1464 § 1–2 CCEO
    Opis:
    Artykuł przedstawia zagadnienie nowego przestępstwa kanonicznego z art. 42 ust. 2–4 dekretu ogólnego KEP z 13 marca 2018 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim. Autor analizuje problem na tle kan. 1389 § 1–2 CIC/83 oraz kan. 1464 § 1–2 CCEO, a także analogicznego dekretu włoskiego z 2018 roku. Wskazuje na wiele błędów komentowanej regulacji. De lege ferenda postuluje zmianę komentowanych przepisów, proponując zwłaszcza podkreślenie odpowiedzialności dyscyplinarnej, a dopiero potem karnej.
    The article presents the issue of a new canonical delict under Article 42 section 2–4 of the General decree by the Polish Bishops’ Conference of 13 March 2018 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data in the Catholic Church. The author analyzes the problem against the background of can. 1389 §§ 1–2 of the 1983 Code and can. 1464 §§ 1–2 of the Oriental Code, as well as the corresponding Italian decree of 2018. He indicates many errors in the commented regulation. De lege ferenda, he postulates a change in the provisions discussed, proposing in particular to emphasize disciplinary and then criminal liability.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2020, 16, 1; 59-106
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies