Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pea plant" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.I. Wydajność biomasy i zdrowotność roślin
    Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part I. Biomass yield and plant health status
    Autorzy:
    Skinder, Z.
    Lemanczyk, G.
    Wilczewski, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47140.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    miedzyplony scierniskowe
    rosliny motylkowe
    groch siewny
    uprawa roslin
    seradela
    zdrowotnosc roslin
    gleby lekkie
    plonowanie
    biomasa
    lubin zolty
    biomass
    garden pea
    light soil
    papilionaceous plant
    plant cultivation
    plant health
    serradella
    stubble intercrop
    yellow lupin
    yielding
    Opis:
    Celem badań było określenie wydajności biomasy i zdrowotności trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym po jęczmieniu jarym. Badania polowe przeprowadzono w latach 2002-2004 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, na glebie lekkiej, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Spośród badanych roślin najwięcej suchej masy całkowitej wytworzył łubin żółty (3,31 t·ha-1), a najmniej seradela (2,43 t·ha-1). Groch siewny wytworzył największy plon biomasy nadziemnej, natomiast łubin żółty istotnie większą niż seradela i groch masę resztek pozbiorowych. Obserwowano stosunkowo niskie porażenie szyjki korzeniowej i korzeni seradeli, nieco wyższe łubinu żółtego i grochu. Główną przyczyną obserwowanych objawów chorobowych były grzyby z rodzaju Fusarium, zwłaszcza F. solani. Nie stwierdzono istotnego wpływu międzyplonów na skład chemiczny gleby.
    The aim of the present research was to determine the biomass yield and health status of three legume species: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, after spring barley. Fields experiments were carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz, on light soil, of very good rye complex soil, over 2002-2004. Of the crops studied, the greatest amount of the total dry matter was produced by yellow lupin (3.31 t·ha-1), and the least – by serradella (2.43 t·ha-1). Pea produced the greatest aboveground biomass yield, while yellow lupin – significantly greater post-harvest residue mass than serradella and pea. There was observed a relatively low infection of the root crown and roots in serradella, slightly higher – in yellow lupin and pea. The main reason of the disease symptoms observed were Fusarium genus fungi, especially F. solani. There was found no significant effect of intercrops on the chemical composition of soil.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 23-33
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.III. Wpływ następczy dla pszenicy jarej
    Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part III. After-effect for spring soil
    Autorzy:
    Wilczewski, E.
    Skinder, Z.
    Lemanczyk, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47196.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    pszenica jara
    miedzyplony scierniskowe
    rosliny motylkowe
    groch siewny
    uprawa roslin
    seradela
    gleby lekkie
    wplyw nastepczy
    lubin zolty
    garden pea
    light soil
    papilionaceous plant
    plant cultivation
    serradella
    spring wheat
    stubble intercrop
    yellow lupin
    Opis:
    Celem badań było określenie wpływu następczego dla pszenicy jarej trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym. Badania polowe wykonano w latach 2003- 2005 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Badane rośliny motylkowate znacząco poprawiały stanowisko dla pszenicy jarej. Pozytywny wpływ przyoranej biomasy ujawniał się poprzez zwiększenie obsady kłosów oraz plonu ziarna i słomy. Nie stwierdzono istotnego wpływu badanych roślin na liczbę ziaren w kłosie i masę 1000 ziaren uprawianej po nich pszenicy jarej. Wpływ następczy międzyplonu grochu i seradeli był silniejszy, gdy wykorzystano na zielony nawóz całą wytworzoną biomasę. W przypadku łubinu żółtego dla uzyskania maksymalnego efektu wystarczyło przyorać same resztki pozbiorowe.
    The aim of the present research was to determine the after-effect of legumes: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, for spring wheat. Field experiments were carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz, over 2003-2005. The papilionaceous plants researched considerably enhanced the stand for spring wheat. A positive effect of the ploughed-in biomass was seen by increasing the density of spikes and the grain and straw yield. There was found no significant effect of the plants researched on the number of grains per spike and 1000 grain weight of spring wheat grown after them. The after-effect of the intercrop of pea and serradella was stronger when the entire biomass produced was used for green fertilizer. In the case of yellow lupin, to obtain a maximum effect, it was enough to plough in post-harvest residue only.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 45-56
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość gospodarcza ozimych rodów hodowlanych grochu siewnego (Pisum sativum L.) w warunkach regionu kujawsko-pomorskiego
    Economic value of winter pea breeding lines (Pisum sativum L.) in the conditions of Kujawy-Pomerania region
    Autorzy:
    Andrzejewska, J.
    Marciniak, J.
    Skinder, Z.
    Skotnicka, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47278.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    groch siewny
    Pisum sativum
    rody hodowlane
    groch ozimy
    rody hodowlane francuskie
    uprawa na zielonke
    miedzyplony ozime
    uprawa na nasiona
    zimotrwalosc
    wyka ozima
    plony
    zielona masa
    region kujawsko-pomorski
    garden pea
    breeding strain
    winter pea
    plant cultivation
    winter catch crop
    seed crop
    winter hardiness
    winter vetch
    yield
    green mass
    Kujawy region
    Pomeranian region
    Opis:
    W dwóch doświadczeniach polowych badano przydatność dwóch francuskich rodów grochu ozimego do uprawy na zielonkę w międzyplonie ozimym oraz na nasiona w plonie głównym. W ośmioletnim okresie badawczym przezimowanie roślin grochu wynosiło średnio 51%, przy rozpiętości od 0 do 92%. O przezimowaniu decydowały przede wszystkim minimalne temperatury powietrza przy gruncie, a całkowite wymarznięcie następowało przy -18oC. Ze względu na słabe zimowanie groch w uprawie na zielonkę ustępował wyce kosmatej, mimo że potencjał plonowania obu gatunków był zbliżony. Groch i wyka nie różniły się pod względem wiosennego tempa rozwoju oraz zawartości białka ogółem w masie nadziemnej. Przerzedzenie plantacji grochu i niska masa 1000 nasion decydowały o relatywnie niskich plonach nasion na poziomie 10-12 dt·ha-1. Współczynnik rozmnożenia grochu ozimego wynosił w zależności od rodu 8 lub 12.
    Two field experiments investigated the applicability of two French breeding lines of winter pea for green crop as winter catch crop and for seeds as the main crop. Over the eight-year research period winter survival of pea plants accounted for an average of 51%, ranging from 0 to 92%. Minimal temperature at the ground determined winter survival most considerably, while the total freezing of plants occurred at -18oC. Due to poor winter survival, pea grown for green crop was inferior to hairy vetch although the yield potential of both species was similar. Spring development rate and the content of total protein in the aboveground parts of pea and vetch plants were similar. Pea winter losses and a low 1000 seed weight resulted in a relatively low seed yield of 10-12 dt·ha-1. Winter pea reproduction coefficient ranged from 8 to 12, depending on the breeding line.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies