Temat: hyperbaric - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wpływ hiperbarycznej terapii tlenowej na układ nerwowy. Przegląd badań
The effect of hyperbaric oxygen therapy on the nervous system. Systematic review
Autorzy:: Kujawski, S.
Kujawska, A.
Kozakiewicz, M.
Olszański, R.
Siermontowski, P.
Zalewski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366191.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: cognitive functioning
hyperbaric chamber
brain
hyperbaric oxygen therapy
funkcje kognitywne
komora hiperbaryczna
mózg
hiperbaria tlenowa
Opis:: Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) is found among the interests of researchers who seek new methods of treatment of diseases of the nervous system. An increase of the partial pressure of oxygen in arterial blood within the appropriate range leads to numerous changes in the cells of the brain tissue. In this paper we analyse the results of selected articles describing HBOT used on pathologies of the nervous system such as stroke, autism, multiple sclerosis and cerebral palsy as well as in the course of research on animal models. The results are promising, although some studies struggled with numerous methodological problems and differences in the applied protocols, which resulted in conflicting results in individual interventions. In consequence, the need for further studies in randomised control trials and determination of the protocol by an international group of researchers dedicated to the use of HBOT was emphasised.
Hiperbaryczna terapia tlenowa znajduje się w kręgu zainteresowań badaczy poszukujących nowych metod leczenia chorób układu nerwowego. Podwyższenie ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi tętniczej w odpowiednim zakresie, prowadzi do licznych zmian w komórkach tkanki mózgowej. W niniejszej pracy przeanalizowano wyniki wybranych artykułów opisujących terapię HTL w przypadku patologii układu nerwowego takich jak udar mózgu, autyzm, stwardnienie rozsiane oraz mózgowe porażenie dziecięce jak i w przypadku badań na modelach zwierzęcych. Rezultaty są obiecujące, chociaż niektóre badania borykały się z licznymi problemami metodologicznymi, jak i różnicami w zastosowanych protokołach poszczególnych badań, co wpłynęło na uzyskanie sprzecznych wyników w pojedynczych interwencjach. Podkreślona została potrzeba prowadzenia dalszych badań w randomizowanych warunkach oraz ustalenie protokołu przez międzynarodową grupę badaczy zajmującą się wykorzystywaniem leczzenia tlenem hiperbarycznym, co w konsekwencji być może zapobiegłoby uzyskiwaniu sprzecznych wyników.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 4(53); 19-27
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: A case of cutaneous leishmaniasis treated with hyperbaric oxygen therapy
Przypadek leiszmaniozy skórnej leczony hiperbarią tlenową
Autorzy:: Olszański, R.
Siermontowski, P.
Juszczak, D.
Dąbrowiecki, Z.
Pedrycz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366219.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: leishmaniasis
antimony
hyperbaric oxygenation
leiszmanioza
antymon
hiperbaria tlenowa
Opis:: Cutaneous leishmaniasis in Poland is an imported disease mainly occurring in tourists who travelled to tropical countries. Cutaneous symptoms occur as late as between ten and twenty days following the return from the tropics. Lesions connected with cutaneous leishmaniasis were most commonly diagnosed by Polish doctors as furuncle, ecthyma or ulceration and ineffectively treated for several weeks with antibiotics. The paper presents the case of leishmaniasis in a 30-year-old male with an ulceration of the left shank, ineffectively treated with antibiotics over a period of four months. The ulceration was healed completely only after leishmaniasis was diagnosed and following the application of a treatment based on antimony derivatives, followed by hyperbaric oxygenation performed in a hyperbaric chamber.
Leiszmanioza skórna w Polsce jest to chorobą z importu i występuje głównie u turystów, którzy przebywali w krajach tropikalnych. Objawy skórne występują dopiero kilkanaście dni od powrotu z tropiku. Zmiany leiszmaniozy skórnej przez lekarzy w Polsce były najczęściej rozpoznawane jako czyrak, niesztowica lub owrzodzenie i nieskutecznie były leczone przez kilka tygodni antybiotykami. Przedstawiono przypadek leiszmaniozy u 30. letniego mężczyzny z owrzodzeniem podudzia lewego, którego nieskutecznie leczono antybiotykami przez cztery miesiące. Dopiero po rozpoznaniu leiszmaniozy i zastosowaniu leczenia pochodnymi antymonu, a następnie hiperbarią tlenową w komorze hiperbarycznej, nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2016, 4(57); 39-44
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Badania powietrzności płuc po doświadczalnym urazie ciśnieniowym
Study of lung aeration after experimental pulmonary barotrauma
Autorzy:: Siermontowski, P.
Koktysz, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366419.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: uraz ciśnieniowy
morfologia
leczenie hiperbaryczne
pulmonary barotrauma
morphology
hyperbaric therapy
Opis:: Uraz ciśnieniowy płuc (PB), choroba związana z nurkowaniem lub stosowaniem mechanicznej wentylacji jest istotnym, choć mało znanym problemem baropatologii. Jedynym sposobem leczenia zatorowości gazowej w przebiegu PB jest rekompresja i dekompresja lecznicza. W niniejszej pracy chcieliśmy przedstawić mikroskopowe badania zmian powietrznosśi płuc po PB. W doswiadczeniu użyto 36 królików obojga płci podzielonych na grupy porównawcza (P) i doświadczalna. Zwierzeta grupy doświadczalnej były poddawane PB i wzgledu na postępowanie po urazie grupę doswiadczalną podzielono na 4 podgrupy. Zwierzęta podgrupy D uśmiercano natychmiast po urazie, podgrupy DL leczono hiperbarią powietrzną i uśmiercano, DO uśmiercano 3 tygodnie po przebyciu urazu i DOL leczono hiperbarią bezpośrednio po urazie a uśmiercano po trzech tygodniach. Badania histologiczne prowadzono na przekrojach czołowych całych płuc, zliczając w polach widzenia w powiekszeniu 40 x pecherzyki płucne i inne zamknięte (patologiczne) przestrzenie powietrzne. Pecherze rozdęciowe, zlokalizowane głównie podopłucnowo, stwierdzono u większosci zwierząt grup D i DL. Ogniska niedodmowe znajdowano u podobnej liczby królików wszystkich grup doświadczalnych. W grupach D i DO powietrzność płuc wzrosła znamiennie w stosunku do grupy P, z czego w grupie DO zmiany były bardziej widoczne. Powietrzność płuc w grupach DL i DOL była również znamiennie większa niżw P, jednak mniej niż D i DL. Powietrzność DOL osiagnęła wartości najbliższe grupom porównawczym. Konkludując, stwierdzono że PB wywołuje zwiększenie przestrzeni powietrznych płuc i zmiana ta nie leczona narasta wraz z upływem czasu, oraz że leczenie hiperbaryczne zapobiega częsciowo powiększaniu przestrzeni powietrznych płuc po PB.
Pulmonary barotrauma (PB), complicating scuba - diving or mechanical ventilation is the most important problem of modern baropathology. In the treatment of PB the method of choice is oxygen and/or air hyperbarism. In the current paper we would like to present a simple microscopic method of an investigation of the alveolar pulmonary changes after PB. The studies were carried out 36 rabbits of either sex divided into two groups: control (P) experimental (D). The rabbits in group D were subjected to pulmonary barotrauma. The experimental group was divided into four equal subgroups. The rabbits in D subgroup - sacrified after PB, DL subgroup - were treated with air hyperbarism after PB and then sacrified, DOL subgroup - treated like DL and then were followed up for 3 weeks, DO followed up for 3 weeks after PB. In histologic sections prepared by the paraffin method in which cross-section of a whole lung were obtained in frontal plane were counted alveole and others closed pathological pulmonary air spaces, which were seen in the field of the objectiv 40x magnification. In the D and DO rabbits lung aeration increased significantly in relation to rabbits in the control groups. It should be stressed that in DO rabbits the increase in aeration of the lung reached the highest values. The values of lung aeration increased significantly in DL and DOL rabbits in relation to control groups, but the Index decreased in relation to D and DO rabbits. It should be stressed that in DOL rabbits the aeration of the lung showed decreasing tendencies in relation to the DL group. Concluding our studies it has to be stressed that pulmonary barotrauma caused a statistically significant increase of the air volume contained in the alveolar tree and the volume increased during three weeks of the follow up. The treatment with air hyperbarism of rabbits after pulmonary barotrauma prevents increase of the alveolar tree volume.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2008, 2(23); 25-34
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Circadian rhythm of core body temperature. Part 2, Hyperbaric environment influence on circadian rhythm of core body temperature
Rytmika dobowych zmian temperatury głębokiej ciała. Cz.2, Wpływ środowiska hiperbarycznego na okołodobową zmienność temperatury głębokiej ciała
Autorzy:: Słomko, J.
Kozakiewicz, M.
Klawe, J. J.
Tafil-Klawe, M.
Siermontowski, P.
Zalewski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366424.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: circadian rhythm
body temperature
hyperbaric
rytmika okołodobowa
temperatura ciała
hiperbaria
Opis:: The aim of this study was to analyse dynamic fluctuations in the circadian rhythm of the core body temperature in healthy adults exposed to conditions in a hyperbaric chamber, using fully objective-telemetric measurement methods. The study group consisted of 13 healthy males (age 32±6.4 years, height 1.85±0.1 m, body weight 84.00±6.3 kg; BMI 24.7±1.2 kg/m2). The core body temperature (CBT) was measured with the Vital Sense telemetry system. The volunteers were placed in a hyperbaric chamber, exposed to compression of 400 kPa, with the exposure plateau of approx. 30 minutes, followed by gradual decompression. The mean core temperature was 36.71oC when registered within 10 minutes before the exposure, 37.20oC during the exposure, 37.27oC one hour after the exposure, 37.36oC 2 hours after the exposure, and 37.42oC three hours after the exposure. The conducted observations show that onehour stay in a hyperbaric chamber at a depth of 30 m results in an increase in the body temperature, particularly significant after the exposure ends, and maintained for at least 3 hours after the exposure.
Celem badań była analiza dynamicznych zmian okołodobowej rytmiki temperatury głębokiej ciała u osób zdrowych poddanych ekspozycji w komorze hiperbarycznej, wykorzystując w pełni obiektywne - telemetryczne metody pomiarowe. Grupę badaną stanowiło 13 zdrowych mężczyzn (wiek 32±6,4 lat; wysokość ciała 1,85±0,1 m, masa ciała 84,00±6,3 kg; BMI 24,7±1,2 kg/m2). Pomiaru temperatury głębokiej ciała (CBT – Core Body Temperature) badanych osób dokonywano przy użyciu telemetrycznego systemu pomiarowego Vital Sense. Ochotnicy zostali umieszczeni w komorze hiperbarycznej i sprężeni do ciśnienia 400kPa, plateau ekspozycji wynosiło ok. 30 minut po czym nastąpiła stopniowana dekompresja. Średnia temperatura wewnętrzna zarejestrowana w przedziale czasowym 10 min przed ekspozycją wyniosła Twew.=36,71oC, podczas ekspozycji Twew. = 37,20oC, godzinę po ekspozycji Twew. = 37,27oC, 2 godziny po ekspozycji Twew. = 37,36oC, 3 godziny po ekspozycji Twew. = 37,42oC. Z przeprowadzonych obserwacji wynika, że godzinny pobyt w komorze hiperbarycznej na głębokości 30 m wpływa na wzrost temperatury ciała, szczególnie istotny po zakończeniu i utrzymujący się przynajmniej 3 godziny po ekspozycji.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2016, 4(57); 19-28
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wymogi formalne i fachowe stawiane personelowi ośrodków hiperbarycznych. Cz. 1
Formal and professional requirements for the staff of hyperbaric centres. Part 1
Autorzy:: Siermontowski, P.
Janas, B.
Olszański, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366111.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: leczenie hiperbaryczne
personel
specjalizacja
kwalifikacje
hyperbaric treatment
personnel
specialisation
qualifications
Opis:: W dwuczęściowym artykule dokonano przeglądu aktualnej sytuacji prawnej personelu fachowego wykonującego procedury hiperbaryczne inne, niż nurkowe. Wykazano liczne sprzeczności pomiędzy obowiązującymi aktami prawnymi i brak regulacji prawnych dotyczących procedur nie finansowanych z budżetu Państwa. Pierwszym istotnym problemem był brak korelacji różnych, dotyczących hiperbarii Rozporządzeń Ministra Zdrowia a także niespójności z obowiązującymi w Polsce programami specjalizacji lekarskich. Drugi problem to brak określenia w dokumentach Ministerstwa Zdrowia wymagań w stosunku do innego niż lekarze i pielęgniarki personelu medycznego. Stwierdzono także, że medyczne ośrodki hiperbaryczne nie ubiegające się o finansowanie z budżetu (NFZ) nie mają określonych nawet minimalnych wymagań co do kwalifikacji pracującego w nich personelu. Brak jest także znajomości wymagań określonych w innych niż dotyczące medycyny aktach prawnych.
This two-part article reviews the current legal situation of specialist staff performing hyperbaric procedures for purposes not related to diving. Numerous discrepancies between the applicable legal acts and the lack of legal regulations concerning procedures not financed from the state budget have been noted. The first significant problem consisted in the lack of a correlation between various Regulations of the Minister of Health concerning hyperbaric oxygenation, as well as inconsistencies with the programmes of medical specialisation effective in Poland. The second problem is the lack of determination requirements of medical personnel other than doctors and nurses in the documents of the Ministry of Health. It was also found that medical hyperbaric centres which do not apply for funding from the budget (National Health Fund), do not even meet the minimum requirements defined as to the qualifications of the staff working there. Moreover, there is a lack of knowledge of the requirements set out in legal acts other than those concerning medicine.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2017, 4(61); 7-14
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Morphological changes in pulmonary parenchyma following ventilation with 20% heliox at an overpressure of 0.5 MPa
Zmiany morfologiczne w miąższu płucnym po wentylacji helioksem 20% przy nadciśnieniu 0,5 MPa
Autorzy:: Siermontowski, P.
Pleskacz, K.
Pedrycz, A.
Olszański, R.
Kulig, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366473.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: lung morphology
heliox
rat
hyperbaric oxygenation
morfologia płuc
helioks
szczur
hiperbaria
Opis:: Breathing mixes, used both in normobaria in medicine as well as in hyperbaric oxygenation in the course of diving, affect the morphological image of pulmonary parenchyma. The changes are commonly associated with the impact of hyperbaric oxygen. The objective of the study was to determine the impact of factors other than hyperbaric oxygenation in hyperbaric exposure with the use of heliox. The study was performed on rats subjected to hyperbaric oxygenation at an overpressure of 0.5MPa with heliox possessing a 20% oxygen content. The control group consisted of rats subjected to the same air exposures. The exposure times were 1, 2 and 4 hours. After the experiment the animals were put to death and microscopic specimens were produced from their lungs, followed by quantitative examination. Only slight deviations from regular pulmonary histology were observed after a one-hour exposure in both groups. Exposure extension to 2 hours resulted in an increased aeration of lungs in the control group and in parenchymal oedema, as well as an occurrence of intra-alveolar oedema in the group breathing with heliox. These changes were not significantly intensified through an exposure extended to 4 hours with the exception of a growing pulmonary oedema.
Stosowane zarówno w normobarii w medycynie, jak i w hiperbarii w nurkowaniu mieszaniny oddechowe wpływają na obraz morfologiczny miąższu płucnego. Zmiany przypisywane są na ogół działaniu tlenu hiperbarycznego. Celem badań było określenie wpływu innych czynników niż hiperbaria tlenowa podczas ekspozycji hiperbarycznej z zastosowaniem helioksu. Badanie wykonano na szczurach, które poddawano działaniu hiperbarii w nadciśnieniu 0,5MPa z helioksem zawierającym 20% tlenu. Grupę kontrolną stanowiły szczury poddane takim samym ekspozycjom powietrznym. Czas ekspozycji 1, 2 i 4 godziny. Szczury po doświadczeniu uśmiercono, wykonano preparaty mikroskopowe z płuc, które poddano badaniom ilościowym. Stwierdzono niewielkie jedynie odchylenia od prawidłowej histologii płuca po jednogodzinnej ekspozycji w obu grupach. Przedłużenie ekspozycji do 2 godzin spowodowało zwiększenie powietrzności płuc w grupie kontrolnej i obrzęk śródmiąższowy, a także pojawienie się obrzęku śródpęcherzykowego w grupie oddychającej helioksem. Zmiany te nie wzrosły znamiennie po przedłużeniu ekspozycji do 4 godzin, za wyjątkiem narastania obrzęku płuc.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2013, 4(45); 37-52
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Czynnik XII – ograniczenie nurków?
Factor XII – a limitation for divers?
Autorzy:: Radziwon, P.
Olszański, R.
Korsak, J.
Siermontowski, P.
Dąbrowiecki, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360156.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: nurkowanie
hiperbaria
dekompresja
fibrynoliza
czynnik XII
diving
hyperbaric oxygenation
decompression
fibrinolysis
factor XII
Opis:: Brak dowodów na zależną od czynnika tkankowego aktywację układu krzepnięcia krwi i uwalnianie trombiny z jednej strony a spadek stężenia czynnika XII po krótkotrwałych ekspozycjach powietrznych oraz saturowanych powietrznych i helioksowych, oraz podwyższone stężenie kompleksu plazminaantyplazmina (PAP) po krótkich nurkowaniach wskazują na możliwość wpływu nurkowania i dekompresji na aktywację fibrynolizy. Celem naszych badań była weryfikacja hipotezy zakładającej, że nurkowanie i dekompresja aktywują układ fibrynolizy oraz wyjaśnienie patomechanizmu tej aktywacji. W badaniach uczestniczyło 50 zdrowych ochotników, których poddano krótkotrwałym, powietrznym ekspozycjom hiperbarycznym pod ciśnieniem 400 kPa i 700 kPa odpowiadającym nurkowaniu na głębokość 30 m i 60 m. Dekompresję stosowano zgodnie z tabelami Marynarki Wojennej. Przed ekspozycją hiperbaryczną oraz po zakończeniu dekompresji we krwi żylnej określano: aktywność czynnika XII, stężenie i aktywność t-PA, stężenie i aktywność PAI-1, stężenie alfa2-antyplazminy, stężenie PAP, stężenie elastazy neutrofili. Stwierdzono istotny statystycznie wzrost aktywności czynnika XII, wzrost stężenia kompleksu PAP, przy jednoczesnym spadku statystycznie istotnym spadku aktywności α2-AP. Nie stwierdzono mierzalnej aktywności t-PA oraz istotnych zmian stężenia t-PA. Stwierdzono istotny statystycznie spadek zarówno aktywności jak i stężenia PAI-1, silniej zaznaczony po ekspozycjach odpowiadających nurkowaniu na 60 m. Stężenia elastazy granulocytow nie różniły się istotnie przed ekspozycją i po dekompresji. Wnioski: U osób kwalifikowanych do nurkowania powinno się sprawdzać czynniki ryzyka zwiększonej aktywności fibrynolitycznej – zaburzenia hemostazy zwiększające ryzyko krwawienia, możliwość występowania zakrzepów/skrzeplin przyściennych.
The lack of evidence for the tissue-factor dependent activation of the coagulation system and the release of thrombin on one hand, and a decreased concentration of factor XII after short term air, saturated air and heliox exposures, as well as an increased concentration of the plasmin-antiplasmin complex (PAP) after short dives indicate that diving and decompression possibly affect fibrinolysis. The aim of our research was to verify the assumption that diving and decompression activate the system of fibrinolysis and the clarification of the pathomechanism of this activation. The study involved 50 healthy volunteers who were subjected to short-term, air hyperbaric exposures at 400 kPa and 700 kPa, which correspond to 30m and 60m dives. Decompression was applied in accordance with Naval tables of decompression. Before hyperbaric exposition and after decompression the following factors were determined: activity of factor XII, concentration and activity of t-PA, concentration and activity of PAI-1, concentration of alpha2antiplasmin, concentration of PAP, concentration of neutrophil elastase. The following observations have been made: a statistically significant increase in the factor XII activity, increase in the PAP complex concentration and a simultaneous significant decline in the α2-AP activity. No measurable t-PA activity or significant changes in t-PA concentration have been observed. In addition, a statistically significant decline in both the activity and concentration of PAI-1 has been observed, which was more pronounced after the expositions that corresponded to 60 m dives. The concentrations of granulocyte elastase did not differ significantly before and after decompression. Conclusions: People qualified for diving should have the following risk factors examined: risk factors of increased fibrynolytic activity – haemostasis abnormalities that increase the risk of haemorrhage, possibility of parietal blood clots/thrombi.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 3(52); 7-16
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Powikłanie naczyniowe w medycynie estetycznej leczone hiperbarią tlenową
Vascular complication in aesthetic medicine treated with hyperbaric oxygenation
Autorzy:: Olszański, R.
Dąbrowiecki, Z.
Marusza, W.
Netsvyetayeva, I.
Niewiedział, D.
Siermontowski, P.
Zieliński, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359291.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: kwas hialuronowy
zespół Nicolau
powikłanie naczyniowe
hiperbaria tlenowa
hyaluronic acid
Nicolau Syndrome
cardiovascular complication
hyperbaric oxygenation
Opis:: Najbardziej niebezpieczne reakcje niepożądane po iniekcjach kwasu hialuronowego w medycynie estetycznej, to powikłania naczyniowe czyli Zespół Nicolau. W artykule przedstawiono powikłanie naczyniowe w okolicy górnej części fałdu nosowo-wargowego lewego po podaniu podskórnie kwasu hialuronowego w ilości 0, 5 ml. W czasie iniekcji wystąpiło zblednięcie, a już po godzinie sinica siateczkowata (livedo racemosa). Po tygodniu pojawiło się owrzodzenie. Dopiero dziesiątego dnia od iniekcji kwasu hialuronowego podano hialuronidazę. Po zastosowaniu 15 ekspozycji hiperbarii tlenowej nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.
The most hazardous adverse reactions following hyaluronic acid injections in aesthetic medicine involve vascular complications, known as the Nicolau Syndrome. This article presents a vascular complication in the area of the upper part of the nasolabial fold following subcutaneous administration of 0.5 ml of hyaluronic acid. At the time of the injection, paling occurred, which was followed by livedo racemosa appearing an hour later. Upon the lapse of a week, an ulceration appeared. It was not until the tenth day after the hyaluronic acid injection that hyaluronidase was administered. After 15 hyperbaric oxygen exposures, the ulcer was completely healed.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2018, 2(63); 33-38
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Opis przypadku pacjentki leczonej w centrum hiperbarii tlenowej i leczenia ran w Bydgoszczy
Patient treatment case description in the centre for hyperbaric oxygen and wound treatment in Bydgoszcz
Autorzy:: Zieliński, E.
Lipińska, A.
Grobelska, K.
Siermontowski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360341.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: hyperbaric oxygen therapy
bone fracture
skin infection
supportive treatment
bone and marrow inflammation
tlenoterapia hiperbaryczna
złamanie kości
zakażenie skóry
leczenie wspomagające
zapalenie kości i szpiku
Opis:: This article presents a description of a case of a patient diagnosed with complicated inflammation of the tibia bone, who was treated hyperbarically, in order to underline the advantages of this method of treatment used not as an alternative to antibiotics and surgery, but as a supportive method.
W niniejszym opracowaniu przedstawiamy opis przypadku pacjentki z rozpoznanym powikłanym zapaleniem kości piszczeli, leczony hiperbarycznie, podkreślając korzyści tej metody leczenia stosowanej nie jako alternatywy do leczenia chirurgicznego i antybiotykoterapii ale jako metody wspomagającej.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 1(50); 25-30
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "hyperbaric" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język