Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geršon" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Pushkin and Ovid
    Puszkin i Owidiusz
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045695.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ‘docufiction’
    Tynyanov
    Stendhalian
    Pnin
    Propertius
    Opis:
    Alexander Pushkin knew what he shared with Ovid. Both were exiled, having enjoyed a splendid life, both were highly gifted, and not too shy of erotic adventures – of which they speak amply in their poetry. The Russian formalist Tynyanov pointed at such similarities, inventing the literary genre of ‘docufiction’.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 2; 105-117
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hellenistic mimetic poetry
    Hellenistyczna poezja mimetyczna
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046825.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    estrangement device
    mimetic hymns
    urban bucolic
    Opis:
    Since Callimachus’ mimetic hymns, super-realistic sceneries are common in Alexandrian poetry. This type of ‘realism’, however, only accompanies textual interplay. It may even be subordinated to it, as a new reading of Theocritus’ Adoniazusae (Idyll 15) suggests.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 1; 5-15
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Time and Age as Protagonists in Sophocles’ Oedipus Coloneus
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046794.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Time
    Age
    Classical Tragedy
    Oedipus
    King Lear
    Macbeth
    Opis:
    Sophocles’ second Oedipus-play clearly relates to the first; it holds, however, a particular place in literary history, for it was the last play to be included into the canon of classical Attic tragedy. Moreover, the play shows another peculiarity: though the idea that death can be preferable to life is familiar to all Sophoclean protagonists, Oedipus was the only one allowed to get old, a process depicted quite realistically by old Sophocles. Oedipus’ self-explanation, however, that he suffered himself more than he really acted, resembles much a Catch-22 situation: if that were the case in those days, as Oedipus says that it was, he then was crazy and didn’t have to do what he did; but if he didn’t want to do what he did then, he was sane and had to do it, because the gods wanted him to do it. The proposed new reading of the play shows how time and age work on Oedipus’ frame of mind: a desire for whitewashing is acted out in a blame-game, awareness of what is to come is coupled with rather a hesitant manner as though he is slightly unsure of himself (what he is not), and eventually, being out of touch with time and fearing to be left alone make Oedipus curse, for he had been treated unjustly: Oedipus comes close to Shakespeare’s King Lear, though he does not go mad, he only becomes bad and dangerous to know.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 2; 5-14
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Son of Homer – Ezra Pound’s Odyssey
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046573.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    multi-layered intertextuality
    Alfred Tennyson
    Andreas Divus Justinopolitanus
    Palamedes
    Opis:
    Ezra Pound was obsessed with Ulysses. He identified with him throughout his Cantos, a work Pound opens by stealthily reworking a passage from an obscure 16th-century Latin translation of Homer’s Odyssey. The son of Homer Pound, Ezra led a Ulyssean life in various senses – leaving his home country only to return after his adventures, simulating madness, telling lies. He shares the lying and the way of life with his contemporary Lawrence of Arabia. Both translated the Odyssey and both, like Ulysses, lost all their friends (or alienated nearly everyone). All three were much despised for their habits, Ulysses in general by the Greek classical tragedians, Pound in particular by George Orwell, and Lawrence by practically everybody.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 2; 103-112
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An Ulsterman Named Achilles
    Ulsterczyk o imieniu Achilles
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045684.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Achilles
    Homer
    Michael Hughes Country
    intertextuality
    ‘Irish’ gaze
    décalage
    Opis:
    Schade Gerson, An Ulsterman Named Achilles (Ulsterczyk o imieniu Achilles).A new novel by an English-writing author turns out to be a careful reworking of the story of Achilles, as it is told by Homer. The article elucidates how the modern text works and suggests how it may relate to an ‘Irish’ gaze. A new term, décalage, is introduced to describe a particular poetic device that belongs to the many ways of establishing intertextuality.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 1; 143-155
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maurice Halbwachs, social memory, and the Greek lyric poets
    Maurice Halbwachs, pamięć zbiorowa i lirycy greccy
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046636.pdf
    Data publikacji:
    2016-10-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Maurice Halbwachs
    social memory
    epinician poetry
    Sappho & Alcaeus.
    Opis:
    Literary texts may enable a much later reader to observe how collective memory interrelates with personalremembrance. This goes without saying for Jane Austen or George Eliot. What is new, however, is that passagesfrom epinician poetry by Simonides, Pindar, and Bacchylides may inform on the same process, i.e. theinvention of a society’s collective remembrance, or social memory. The argument is inspired by MauriceHalbwachs, according to whom a society’s cultural complexity is revealed by literature. Halbwachs readBalzac and Dickens, he often cited Stendhal and even Proust, but the practice of which he speaks obtained alsoin those groups in antiquity where Sappho and Alcaeus performed.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2016, 26, 1; 41-52
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘You too, my child?’ On trust and perfidy in classical literature
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046756.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Shakespeare
    Hamlet
    Julius Caesar
    Alcibiades
    Clytemnestra
    Phaedra
    Iason
    Medea
    πίστις
    fides
    Eduard Fraenkel
    Émile Benveniste
    Opis:
    A tripartite approach is proposed in order to get hold of the complex phenomenon of trust and perfidy in classical literature. In a first part two cases of political treason are discussed: the most prominent victim of treason, Julius Caesar, who was very much surprised when he saw Brutus among his assassins, and the greatest traitor in antiquity ever, Alcibiades. Protean perfidy, however, is a gender-crossing issue, and a second part is dedicated to literary figures, in particular to women. Aeschylus’ Clytemnestra is an outstanding example of a perfidious character. Finally, a third part is concerned with words, for πίστις and fides have attracted the attention of classical scholars and structural linguists alike. At the beginning, however, Hamlet is introduced, an expert both in trust and perfidy as well as in classical literature.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 1; 185-201
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some Observations on T.S. Eliot’s “Murder in the Cathedral”
    Kilka uwag na temat sztuki T.S. Eliota pt. „Mord w K atedrze”
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046648.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Eliot Murder in the Cathedral
    Aeschylus Agamemnon
    Louis MacNeice
    Wyndham Lewis
    Opis:
    Louis MacNeice translated Aeschylus’ Agamemnon in such a way that some were reminded of T.S. Eliot’s playMurder in the Cathedral. Both plays were staged in the mid-1930s in England, and the authors correspondedwith each other. At first sight, this is the story of a minor figure imitating greater stylishness. A closer analysis,however, reveals that Eliot drew largely on Aeschylus’ Agamemnon. This is new, yet on second thoughts, notsurprising: being obsessed by heritage and tradition, Eliot was surely a fervent reader of classical tragedies,perhaps even a fine connoisseur. Nevertheless, there is another story, lurking in the background so to say, thistime about a great poet indebted to a subtle and sensitive mind.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2016, 26, 2; 143-151
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezwykły przypadek wczesnego Mocka i klasyków
    The strange case of early Mock and the Classics
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365009.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    reception of Greek and Latin poetry
    crime-novel
    reception of classical education
    Achilles
    recepcja poezji greckiej i łacińskiej
    kryminał
    recepcja edukacji klasycznej
    Opis:
    Od ponad dekady Marek Krajewski publikuje kryminały, w których pojawia się postać oficera policji Eberharda Mocka. Choć proletariusz Mock jest synem szewca, uczył się w gimnazjum, a nawet na uniwersytecie. Widzimy, jak w międzywojennym Wrocławiu przypomina sobie klasyczne teksty, które nadal czytuje w oryginale. Nie jest jedynym policjantem z powieści kryminalnej, który ma taki zwyczaj. Do klasycznych tekstów powraca również we współczesnej Wenecji Commissario Brunetti, bohater opowieści Donny Leon. Jednak dobry glina Brunetti, człowiek spokojny i ustatkowany, szczęśliwy mąż wykładowczyni anglistyki na Uniwersytecie Ca’ Foscari, bardzo się różni od złego gliny Mocka, bohatera bardziej impulsywnego, nieustannie pobudzanego przez rudowłose prostytutki. Mock studiował kiedyś języki klasyczne i publikował artykuły naukowe po łacinie. Teraz prowadzi rozwiązłe życie, spędzając więcej czasu w burdelach niż w domu i to nie tylko z powodu obowiązków służbowych. Może to intensywne wspomnienia sprawiają, że działa w sposób tak niezrównoważony? Najczęściej Mock przypomina sobie swoją edukację klasyczną nagle, mimowolnie, tak, jakby przypominał sobie traumę. Kiedy przyjrzymy się bliżej, okazuje się, że te na pierwszy rzut oka przypadkowe cytaty stanowią komentarz do narracji, a proces ten jest zrozumiały wyłącznie dla Mocka, który upodabnia się coraz bardziej do zanurzonego w klasyce samotnika. Jako że jego siłami napędowymi są olbrzymi gniew i przytłaczający smutek, Mock odzwierciedla wielkiego bohatera Homeryckiego, Achillesa.
    For more than a decade now, Marek Krajewski is publishing crime novels, starring police officer Eberhard Mock. Although son of a shoe-maker, prole Mock went to high-school, even to university. In Wrocław between the wars, we see him remembering his classical texts, which he still reads in the original. He’s not the only police man in a crime novel to do so. In contemporary Venice, Commissario Brunetti, the protagonist of Donna Leon’s stories, regularly returns to classical texts, too. Good cop Brunetti, however, a calm and settled man, luckily married to a professor of English at Ca’ Foscari, differs much from bad cop Mock, a more agitated character, unremittingly aroused by red-haired prostitutes. Once, Mock studied classical languages and published academic papers in Latin. Now, we find him leading a dissolute life, spending more time in brothels than at home, and this not only for reasons of duty. Perhaps, his intense flash-backs make him behave so erratically? In fact, more often than not, Mock remembers his classical education suddenly, involuntarily, as if he is reminded of a trauma. On closer inspection, these at first sight arbitrary citations comment on the narrative, a process intelligible to Mock alone, who more and more imitates the life of a highly classical loner. Since monstrous anger and over-whelming sorrow are his driving forces, Mock mirrors a great Homeric hero, Achilles.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2018, 13; 62-75
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies