Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Discernment" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Charyzmat instytucji i instytucjonalna struktura charyzmatów
    Charism of Institution and Institutional Structure of Charisms
    Autorzy:
    Sawa, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036757.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Duch Święty
    hierarchia
    instytucja
    charyzmaty
    rozeznawanie
    Holy Spirit
    hierarchy
    institution
    charisms
    discernment
    Opis:
    Kościół ma strukturę instytucjonalną i charyzmatyczną. Hierarchia nadaje Kościołowi stabilność i wierność przez wieki przy jednoczesnym otwarciu na „nowe”. Z kolei charyzmaty odświeżają Kościół i przyozdabiają go przez różne formy działania, służby, ewangelizacji. Źródłem obu porządków jest Duch Święty. W związku z tym trzeba widzieć w strukturze i posłudze hierarchicznej jej charyzmatyczny charakter. Biskupi pełnią swoją funkcję na bazie święceń oraz są prowadzeni przez Ducha Świętego. Oni też mają biblijny charyzmat prawdy, pasterzowania i władzy. Dlatego winni być otwarci na działanie Parakleta. Z kolei dary charyzmatyczne nie mogą istnieć bez hierarchii, bo wtedy łatwo byłoby o błąd czy imitację charyzmatów, a to prowadziłoby do duchowej anarchii. Bogactwo charyzmatów poddane jest więc ocenie biskupów i prezbiterów; oni też strzegą właściwego korzystania z nich. Jednocześnie w samej naturze charyzmatów jest ukierunkowanie na zinstytucjonalizowanie, co objawia się powstaniem jakiejś trwałej struktury umożliwiającej stałą posługę.
    The Church has both institutional and charismatic structure. Hierarchy provides the Church with stability and faithfulness simultaneously allowing it to open for the new. On the other hand, charisms refresh the Church and embellish it through various forms of deeds, services, evangelisation. The Holy Spirit is the source of both structures. Thus, it is necessary to see the charismatic nature of the hierarchical service. Bishops fulfill their role based on their Holy Orders and are led by the Holy Spirit. They also have a biblical charism of power. This constitutes a real challenge for the clergy − to be truly open to the Paraclete and make use of the spiritual gifts. On the contrary, charismatic gifts cannot exist without the hierarchy as it would become too easy to make mistakes or even imitate real charisms which would consequently lead to a spiritual anarchy. Abundance of charisms is therefore put under bishops and presbyters' who also guard their right exercising. Still, it is also the nature of charisms that includes being directed on the institutionalisation, which displays itself in an emergence of some constant structure allowing for a constant service.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 79-91
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synodalność Kościoła w ujęciu papieża Franciszka
    Synodality of the Church as Seen by Pope Francis
    Autorzy:
    Sawa, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36841875.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    synodalność
    papież Franciszek
    rozeznawanie
    sensus fidei
    komunia
    synodality
    Pope Francis
    discernment
    communion
    Opis:
    Pontyfikat Franciszka naznaczony jest uwrażliwieniem katolików na synodalną strukturę Kościoła. Zwłaszcza zwołanie Synodu poświęconego synodalności jest w tym kluczowe, by odkryć synodalność, nauczyć się jej i wprowadzić w codzienność życia wspólnoty. W związku z tym konieczne jest pogłębiona analiza nauczania Franciszka o synodalności. Dlatego w artykule przedstawiono właściwy kontekst synodalności, którą jest ewangelizacja i odnowa Kościoła. Następnie ukazano właściwe filary Franciszkowej synodalności, która wiąże się ze spotkaniem, słuchaniem i rozeznawaniem. Nie ma to więc nic wspólnego z parlamentaryzmem, rezygnacją z prawdy czy hierarchicznej struktury Kościoła. Synodalność jest realizacją sensus fidei, a wyraża się w triadzie komunia, uczestnictwo, misja. Właściwe funkcjonowanie synodalności domaga się również znajomość jej źródeł. Wśród teologicznych są Objawienie i dialog Boga z człowiekiem, eklezjologia Ludu Bożego i komunii, działanie Ducha Świętego, różnorodność charyzmatów i idea współuczestnictwa, antropologia relacji. Do kościelnych należą m.in. synody, kolegialność biskupów, formy współuczestnictwa ochrzczonych (m.in. rady). Wreszcie ważne są doświadczenia jezuickiego rozeznawania indywidualnego i wspólnotowego. Artykuł podejmuje również kwestie wyzwań, które stoją przed Kościołem w kontekście synodalności. Nie mogą one jednak zatrzymać podążania wspólną drogą, by Kościół coraz bardziej przyciągał współczesnych ludzi do Ewangelii.
    Francis’ pontificate is marked by his efforts to make Catholics more sensitive to the synodal structure of the Church. In particular, the convening of the Synod on Synodality is central to discovering what synodality is, how to learn it and how to incorporate it into the daily life of the communities. What is therefore needed is an in-depth analysis of Francis’ teaching on synodality. The article presents the contexts of synodality, namely the evangelisation and the renewal of the Church. Then it discusses the proper pillars of Francis’ synodality, which involves encounter, listening and discernment. It has nothing to do with parliamentarism or abandonment of truth or the hierarchical structure of the Church. The synodality brings the sensus fidei into life and is expressed in the communion, participation, mission triad. For synodality to work, its sources must also be known. The theological ones include the Revelation and the dialogue between God and man, the ecclesiology of the People of God and the communion, the action of the Holy Spirit, the diversity of charisms, the idea of co-participation, and the anthropology of relations. Among ecclesiastical sources are synods, collegiality of bishops, and bodies (e.g. councils) facilitating participation of the baptised. Finally, the experience of individual and community discernment in the Jesuit tradition is also crucial. The article also addresses the challenges facing the Church with respect to synodality. However, the challenges cannot stop the Church from following its path to attract people to the Gospel.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 191-217
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synodality, Discernment, Catholic Movements
    Synodalité, discernement, mouvements ecclésiaux
    Sinodalità, discernimento, movimenti ecclesiali
    Autorzy:
    Sawa, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046938.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    synodality
    discernment
    lay involvement
    church structure
    church movements and communities
    synodalité
    discernement
    implication laïque
    structure de l’église
    mouvements
    et communautés ecclésiaux
    sinodalità
    discernimento
    coinvolgimento dei laici
    struttura ecclesiale
    movimenti ecclesiali e comunità
    Opis:
    One of the basic categories used to describe the nature of the Church is communion with its spiritual, structural, and legal dimensions. On the basis of their  aptism, all the faithful should undertake common responsibility and real care for the life and particular areas of the Church. This also includes discernment within the Church. Synods and synodality are a special case which expresses the communal character of the Church. However, synodality and communal discernment cannot be understood similarl to a parliament where the majority decides. It is about recognising contemporary needs and searching for the place of the Church in the world while preserving the Revelation. In recognising the ways for the Church, her movements are important as they form Catholics who increasingly identify with the mission of the baptised. Deepening their meaning and determining the degree of their influence on discernment in the Church, both universal and local, remains a challenge.
    L’une des catégories fondamentales décrivant la nature de l’Église est la communion, qui a une dimension spirituelle, structurelle et juridique. En vertu du saint baptême, tous les fidèles doivent donc assumer une responsabilité commune et prendre vraiment soin de la vie et des secteurs particuliers de l’activité de l’Église. Cela inclut aussi le phénomène du discernement dans l’Église. Les synodes, ainsi qu’une synodalité au sens large, sont un espace spécial où s’exprime le caractère communautaire de l’Église. La synodalité et le discernement communautaire, cependant, ne peuvent pas être compris de la même manière que le parlement et la prise de décision à la majorité. Il s’agit de discerner les besoins contemporains et de se découvrir en tant qu’Église dans le monde, tout en gardant la vérité révélée. Les mouvements ecclésiaux qui forment des catholiques s’identifiant de plus en plus à la mission des baptisés sont essentiels pour reconnaître les chemins de l’Église. Le défi qui reste à affronter, c’est d’approfondir leur importance et de déterminer l’étendue de leur impact sur le processus de discernement dans l’Église, tant au niveau universel que local. Mots clés : synodalité, discernement, implication laïque, structure de l’Église, mouvements et communautés ecclésiaux.
    Una delle categorie fondamentali che descrivono la natura della Chiesa è la comunione nella sua dimensione spirituale, strutturale e giuridica. In virtù del santo battesimo, tutti i fedeli dovrebbero quindi assumersi la responsabilità comune e curare realmente la vita e i singoli settori dell’attività della Chiesa. Ciò include anche il fenomeno del discernimento nella Chiesa. I Sinodi, così come la sinodalità ampiamente intesa, sono uno spazio speciale dove si esprime il carattere comunitario della Chiesa. La sinodalità e il discernimento comunitario, tuttavia, non possono essere intesi allo stesso modo che il parlamento e il processo decisionale a maggioranza. Si tratta di discernere i bisogni contemporanei e il modo in cui la Chiesa si trova nel mondo, custodendo la verità rivelata. I movimenti ecclesiali formano i cattolici che si identificano sempre di più con la missione dei battezzati sono quindi essenziali per riconoscere le strade per la Chiesa. La sfida da affrontare resta quella di approfondire la loro importanza e di determinare la portata della loro influenza sul processo di discernimento nella Chiesa, sia a livello universale che locale.
    Źródło:
    Ecumeny and Law; 2019, 7; 115-141
    2353-4877
    2391-4327
    Pojawia się w:
    Ecumeny and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies