Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ion" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Usuwanie jonów ołowiu(II) z modelowych roztworów wodnych metodą wymiany jonowej
    Removal of Pb2+ ions from model aqueous solutions using the exchange method
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Bożęcki, P.
    Kasprzyk, P.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2072508.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    jonity
    wymiana jonowa
    jony ołowiu
    ion-exchange resins
    ion exchange
    lead ions
    Opis:
    W pracy podano wyniki badań usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych z wykorzystaniem procesu wymiany jonowej na jonicie C 160 firmy Purolite. Porównano trzy sposoby wykonywania procesu wymiany jonowej: metodę przepływową w biurecie, metodę dynamiczną z wykorzystaniem mieszadła mechanicznego oraz metodę dynamiczną z zastosowaniem wytrząsarki. Zakres badanych stężeń wyjściowych jonów ołowiu wynosił od 6 do 110 mg/dm3.
    Results of Pb2+ ions removal from model aqueous solutions are presented in the paper. Ion exchange resins C 160 made by Purolite were used in research. Three different methods of ion exchange process, i.e. flow method in the burette, dynamic method using a mechanical stirrer and dynamic method using a shaker are compared. Scope of initial concentrations of lead ions was 6-M10 mg/L.
    Źródło:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2013, 3; 152--154
    0368-0827
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Research of Co2+ ions removal from water solution by using ion exchangers
    Badania nad usuwaniem jonów Co2+ z roztworów wodnych przy użyciu wymieniaczy jonowych
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/216689.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    jonit
    wymiana jonowa
    ścieki
    jony kobaltu
    ion exchange resin
    ion exchange
    wastewater
    cobalt ions
    Opis:
    At present, industrial development is increasing pollution of soils, air and natural waters. These pollutants have a negative effect on the health and life of living organisms. Metals which interfere with the natural biological balance and inhibit self-cleaning processes in water bodies have particularly toxic effects. Cobalt, which gets into the environment from industrial sewage from electrochemical plants and the metallurgical industry, also belong to this group. This is also relatively rare and precious element, so it is important to look for additional sources of its recovery. Chemical and physicochemical methods such as: precipitation, extraction, membrane processes – nanofiltration, reverse osmosis, sorption and ion exchange are used to recover cobalt. The choice of method depends on: the kind and composition of wastewaters as well as on form and concentration of the pollutants. Ion exchange resins produced by Purolite which were used to remove cobalt ions from solutions with concentrations corresponding to its contents in galvanic wastewater was the subject of the study. It has been shown that the C 160 ion exchange resin has the best the sorption properties for Co2+ ions (54.7 mg/g). In case of this ion exchange resin, after sorption process carried out in one 50 minute cycle, cobalt concentration decreased from about 30 g/L to about 9 g/L. The values of the sorption capacity do not depend on the method of introducing the solution into an ion exchange column (pouring or dropping). Each of the tested ion exchange resins is characterized by a high degree of cobalt concentration after regeneration using mineral acids, which can be advantageous in selecting the recovery method for this metal.
    Współcześnie rozwój przemysłu przyczynia się do wzrostu zanieczyszczenia gleb, powietrza i wód naturalnych. Zanieczyszczenia te negatywnie wpływają na zdrowie i życie organizmów żywych. Toksyczne działanie wykazują zwłaszcza metale, które zakłócają naturalną równowagę biologiczną oraz hamują procesy samooczyszczania w zbiornikach wodnych. W tej grupie jest również kobalt, który dostaje się do środowiska naturalnego ze ścieków przemysłowych pochodzących z zakładów elektrochemicznych oraz z przemysłu metalurgicznego. Jest to również stosunkowo rzadki i cenny pierwiastek, dlatego ważne jest poszukiwanie dodatkowych źródeł jego odzysku. Do pozyskiwania kobaltu stosuje się metody chemiczne i fizykochemiczne, takie jak: strącanie; ekstrakcja; procesy membranowe – nanofiltracja, odwrócona osmoza, sorpcja i wymiana jonowa. Wybór metody zależy od rodzaju i składu ścieków oraz postaci i stężenia usuwanych form zanieczyszczeń. Przedmiotem badań były jonity firmy Purolite, które zastosowano do usuwania jonów Co2+ z roztworów o stężeniach odpowiadających zawartościom tego metalu w ściekach galwanicznych. Wykazano, że najlepsze właściwości sorpcyjne w stosunku do badanych jonów ma kationit C 160 (54,7 mg/g). W przypadku tego jonitu po jednym, 50-minutowym cyklu, stężenie kobaltu obniża się z około 30 do około 9 g/dm3. Wartości pojemności sorpcyjnej nie zależą od sposobu wprowadzania roztworu do kolumny jonitowej (wlanie lub wkraplanie). Każdy z badanych jonitów charakteryzuje się wysokim stopniem koncentrowania kobaltu w wyniku regeneracji przy użyciu kwasów mineralnych, co może być korzystne przy wyborze metody odzysku tego metalu.
    Źródło:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2018, 34, 3; 85-98
    0860-0953
    Pojawia się w:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Removal of lead, cadmium and copper ions from aqueous solutions by using ion exchange resin C 160
    Usuwanie jonów ołowiu, kadmu i miedzi z roztworów wodnych za pomocą żywicy jonowymiennej C 160
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Orlof-Naturalna, M.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/216825.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    ion-exchange resin
    ion exchange
    lead
    cadmium
    copper ions
    jonit
    wymiana jonowa
    jony ołowiu
    jony kadmu
    jony miedzi
    Opis:
    Industrial waste solutions may contain toxic Pb, Cu, Cd and other metal ions. These ions may also be components of leachates in landfills of ores. The toxicity of the ionic forms of these metals is high. For this reason the paper presents the results of studies on one of the methods to reduce their concentration in aqueous solutions. The article presents the results of studies on the removal of Pb2+, Cd2+ and Cu2+ ions from model aqueous solutions with synthetic ion exchange resin C 160 produced by Purolite. The investigated ion exchanger contains sulfonic acid groups (–SO3H) in its structure and is a strongly acidic cation-exchange resin. The range of the studied initial concentrations of the Pb2+, Cd2+ and Cu2+ ions in the solutions was from 6.25 mg/L to 109.39 mg/L. The results confirmed that the used ion exchange resin C160 efficiently removes the above-mentioned ions from the studied solutions. The highest degree of purification was achieved in lead solutions for the assumed range of concentrations and conditions of the ion exchange process. It reached 99.9%. In the case of other solutions, the ion exchange process occurs with lower efficiency, however it remains high and amounts to over 90% for all the ions. The results of research were interpreted on the basis of the Langmuir adsorption model. For each studied ion, sorption capacity of the ion exchange resin increases until the saturation and equilibrium state is reached. Based on the interpretation of the Langmuir equation coefficients, an indication can be made that the studied ion exchange resin has a major sorption capacity towards the copper ions. In their case, the highest value of constant qmax was obtained in the Langmuir isotherm. For Cu2+ ions it was 468.42 mg/g. For Pb2+ and Cd2+ ions, this parameter reached the values of 112.17 mg/g and 31.76 mg/g, respectively. Ion exchange resin C 160 shows the highest affinity for the Pb2+ ions. In this case, the achieved value of coefficient b is highest and equals 1.437 L/mg.
    Roztwory odpadowe zawierające m.in. jony metali Pb, Cu, Cd i inne powstają w przemyśle elektrochemicznej obróbki metali, w przemyśle przeróbki rud metali nieżelaznych, a także mogą być składnikiem odcieków ze składowisk odpadów tych rud. Toksyczność jonowych form tych metali jest znaczna, stąd w pracy podano wyniki badań jednego ze sposobów obniżenia ich koncentracji w roztworach wodnych. W artykule podano wyniki badań dotyczących usuwania jonów Pb2+, Cd2+ i Cu2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą syntetycznej żywicy jonowymiennej C 160 firmy Purolite. Badany jonit zawiera w swojej strukturze grupy sulfonowe (–SO3H) i należy do silnie kwaśnych kationitów. Zakres badanych stężeń początkowych jonów Pb2+, Cd2+ i Cu2+ w roztworach wynosił od 6,25 mg/dm3 d o 109,38 m g/dm3. Otrzymane wyniki potwierdziły, że wykorzystana żywica jonowymienna C160 skutecznie usuwa wymienione jony z badanych roztworów. Dla przyjętego zakresu stężeń i warunków procesu wymiany jonowej, największy stopień oczyszczenia roztworów osiągnięto dla ołowiu. Wynosił on 99,9%. W przypadku pozostałych roztworów wymiana jonowa zachodzi z wydajnością niższą, ale wysoką i wynosi dla wszystkich jonów ponad 90%. Wyniki badań zinterpretowano opierając się na modelu adsorpcji Langmuira. Dla każdego badanego jonu pojemność sorpcyjna jonitu wzrasta, aż do osiągnięcia wysycenia i stanu równowagi. Z interpretacji współczynników równania Langmuira wynika, że badany jonit charakteryzuje się największymi zdolnościami sorpcyjnymi w stosunku do jonów miedzi. W ich przypadku otrzymano największą wartość stałej qmax izotermy Langmuira. Dla jonów Cu2+ wyniosła ona 468,42 mg/g. Dla jonów Pb2+ i Cd2+ parametr ten przyjął odpowiednio wartości 112,17 mg/g i 31,76 mg/g. Jonit C160 wykazuje największe powinowactwo w stosunku do jonów Pb2+. W tym przypadku otrzymana wartość współczynnika b jest największa i równa 1,437 dm3/mg.
    Źródło:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2016, 32, 4; 129-139
    0860-0953
    Pojawia się w:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of ion exchangers for removing cobalt and nickel ions from water solutions
    Wykorzystanie wymieniaczy jonowych do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów wodnych
    Autorzy:
    Bożęcka, A. M.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/219593.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    żywice jonowymienne
    jony kobaltu i niklu
    kinetyka wymiany jonowej
    ion exchange resins
    cobalt ions
    nickel ions
    ion exchange kinetics
    Opis:
    The paper presents results of research on cobalt and nickel ions removal from monocomponent solutions using Purolite ion exchange resins. It has been shown that C 160 ion exchange resin has the best sorption properties for both ions (Qe - 72.5 mg Co/g and 88.2 mg Ni/g). Regeneration process of this ion exchanger has high efficiency, achieving about 93% for cobalt ions and about 84% in case of nickel ions. It has been shown that the use of ion exchange method with suitable ion exchange resins guarantees effective removal of cobalt and nickel ions from solutions with very high concentrations corresponding to contents of these metals in industrial wastewaters (e.g. galvanic). In case of C 160 ion exchange resin, after the sorption process is carried out in one 50 minute cycle, the cobalt concentration decreased from about 30 000 mg/L to about 9 500 mg/L (approx. 68%), whereas nickel concentration reached about 6 300 mg/L (approx. 79%). Studied chelating resins don’t have such high sorption capacities. In their case, it is required to convert cobalt and nickel ions into complex forms. The kinetics of studied processes were described by pseudo-second order equations.
    Rozwój przemysłu znacznie wpływa na stan środowiska naturalnego. Zanieczyszczenia emitowane do wód, gleb i powietrza na skutek działalności człowieka stanową zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych. Wśród tych substancji, jako szczególnie niebezpieczne wymienia się metale toksyczne. W ich grupie znajduje się również kobalt i nikiel, których głównym źródeł emisji do środowiska jest przemysł elektrochemiczny i metalurgiczny. Pierwiastki te są stosunkowo rzadkimi i cennymi metalami, dlatego ważne jest poszukiwanie dodatkowych źródeł i metod ich odzysku. Przedmiotem badań były żywice jonowymienne firmy Purolite, które zastosowano do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów monoskładnikowych o stężeniach odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach galwanicznych (ok. 30 000 mg/dm3). W oparciu o wyniki badań można stwierdzić, że najlepsze właściwości sorpcyjne zarówno w stosunku do jonów kobaltu jak i niklu wykazuje kationit C 160. Zdolności sorpcyjne pozostałych jonitów maleją w szeregu S 950 > S 930 > S 910 > S 920. W kolejnym etapie sprawdzono możliwość regeneracji badanych jonitów za pomocą 10% roztworów kwasu azotowego(V) lub kwasu solnego. Proces regeneracji jonów kobaltu zachodzi z większą wydajnością w porównaniu do jonów niklu. Wykazano, że metodą wymiany jonowej z użyciem odpowiednich żywic jonowymiennych można skutecznie usuwać jony kobaltu i niklu z roztworów o bardzo wysokich stężeniach, odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach przemysłowych (m.in. galwanicznych). W przypadku jonitu C 160, po procesie sorpcji wykonanym w jednym, 50 minutowym cyklu, stężenie kobaltu obniżyło się z ok. 30 000 mg/dm3 do wartości ok. 9500 mg/dm3 (ok. 68%), natomiast stężenie niklu osiągnęło wartość ok. 6300 mg/dm3 (ok. 79%) (Tab. 2 i 3). Badane jonity chelatujące nie osiągają tak wysokich pojemności sorpcyjnych. W ich przypadku wymagane jest przeprowadzenie jonów kobaltu i niklu w formy kompleksowe.
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2018, 63, 3; 633-646
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Environmental hazards of the metallurgical wastes dumping sites - barium and arsenic ions elimination with ionits
    Zagrożenie środowiska przez składowiska odpadów metalurgicznych - eliminacja jonów baru i arsenu za pomocą jonitów
    Autorzy:
    Sanak-Rydlewska, S.
    Gala, A.
    Wajda, Ł.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/216524.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    składowisko
    odpady metalurgiczne
    jonity
    wyciąg wodny
    dumping sites
    metallurgical wastes
    ion exchangers
    leachate solutions
    Opis:
    The paper presents an impact of the metallurgical wastes dumping site on the following parts of the environment: air, soil and surface waters. Some of the methods used to prevent wastes interactions were showed. The results of the metallurgical wastes leachate samples research, in which toxic metal ions have been found, are presented results of examinations performed on water extracts derived from two types of metallurgical wastes were given. The chemical analysis of water extracts indicate exceeded concentration of toxic metals, such as: lead, arsenic, barium and others. Preliminary results of some metals elimination from the water extracts with PUROLITE ion-exchangers were also presented. The utilised acidous cationit with Na+ groups exchanges the Ba2+ ions in almost 90%, similar to S 930 ionit with chelating groups (Table 5 and 7). Whereas the anionit with hydroxyl groups removes the arsenic ions(V) from the solution with the 60% efficacy (Table 7).
    W pracy omówiono wpływ składowiska odpadów metalurgicznych na sfery środowiska: powietrze atmosferyczne, glebę i wody powierzchniowe. Przedstawiono niektóre sposoby zapobiegania oddziaływania tych odpadów. Podano wyniki badań wyciągów wodnych próbek odpadów metalurgicznych, w których stwierdzono obecność jonów metali toksycznych dla środowiska. Analizy chemiczne wodnych wyciągów wskazują na przekroczenia zawartości metali toksycznych, m.in. takich jak: ołów, arsen, bar i in. Przedstawiono również wstępne wyniki eliminacji zawartości niektórych metali z wyciągów wodnych za pomocą jonitów Firmy PUROLITE. Zastosowany silnie kwaśny kationit z grupami Na+ wykazuje zdolność wymiany jonów Ba2+ prawie w 90%, podobnie jak jonit z grupami chelatującymi S 930 (tab. 5 i 7). Natomiast anionit z grupami hydroksylowymi usuwa z roztworów jony arsenu(V) z wydajnością około 60% (tab. 7).
    Źródło:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2011, 27, 2; 79-88
    0860-0953
    Pojawia się w:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody usuwania jonów kadmu i ołowiu z roztworów wodnych
    Methods of cadmium and lead ions removal from aqueous solutions
    Autorzy:
    Kasprzyk, P.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/394659.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    wymiana jonowa
    jony kadmu
    jony ołowiu
    Purolite C160
    ion exchange process
    cadmium ions
    lead ions
    Opis:
    W pracy zostaną przedstawione metody eliminacji jonów kadmu i ołowiu z roztworów wodnych. Wśród nich wymiana jonowa staje się coraz popularniejszą metodą usuwania zanieczyszczeń ze ścieków przemysłowych. Za tą metodą przemawiają: prostota procesu, niska energochłonność oraz możliwość selektywnego rozdziału zanieczyszczeń. Wymieniacz jonowy używany w procesie można wielokrotnie stosować, bowiem można go poddawać regeneracji. Stosowanie kolumn jonowymiennych umożliwia także budowę modułową linii technologicznej oczyszczania ścieków oraz szybką wymianę modułów według potrzeb technologicznych i składu ścieków. Wymianę jonową można rozpatrywać jako proces membranowy, gdzie membraną jest powierzchnia ziarna – będąca selektywnie przepuszczalną dla wymienianych jonów. W artykule przedstawiono badania laboratoryjne dotyczące wpływu wybranych parametrów procesu na wydajność wymiany jonowej dla jonów kadmu i ołowiu. Pierwiastki te według polskiego prawodawstwa uznane są za substancje szczególnie szkodliwe i mają działanie kancero- i mutagenne. Najwyższa koncentracja tych pierwiastków występuje na terenach uprzemysłowionych oraz na terenach miejskich. Mogą one pochodzić z przemysłu metalurgicznego, produkcji baterii i akumulatorów, ze spalania paliw kopalnych lub produkcji tworzyw sztucznych. Emisja kadmu i ołowiu do środowiska wodnego odbywa się poprzez odprowadzanie wód kopalnianych czy ścieków z przemysłu hydrometalurgicznego lub z galwanizerni. Badania własne wskazują, że eliminacja jonów Pb i Cd najkorzystniej zachodzi w roztworach o pH około 4 i utrzymuje się na wysokim poziomie w zakresie kwaśnego środowiska. Jonit Purolite C-160 umożliwia osiągnięcie współczynnika wydzielania (X) około 99% dla kadmu – tabela 1, natomiast współczynnik ten dla jonów ołowiu nie przekracza 97% – tabela 2.
    This article presents the methods of cadmium and lead ions removal from aqueous solutions. The ion exchange method is becoming a more and more popular method of removing impurities from wastewater. The main advantages of this method are: process simplicity, low energy consumption and the possibility of the selective separation of pollutants. The ion exchanger used in the process could be regenerated, therefore, it could be used repeatedly. The use of ion-exchange columns also allows for the modular construction of the process line and the rapid replacement of modules according to the technological needs and composition of the wastewater. Ion exchange can be seen as a membrane process in which the grain surface acts as a membrane – which is selectively permeable to the exchanged ions. The article presents laboratory studies on the influence of the ion exchange process parameters on the efficiency of cadmium and lead ion exchange. These elements are suspected of carcinogenicity and teratogenicity, and according to Polish Legislation, are considered to be harmful substances. The highest concentration of these elements occurs in industrialized areas and in urban areas. They may come from the hydrometallurgical industry, the production of batteries and accumulators from the burning of fossil fuels and the production of plastics. The emission of cadmium and lead into the aquatic environment is done through the discharge the mine water and wastewater from the hydrometallurgical industry and from electroplating. Experiments show that the elimination of Pb and Cd ions preferably occurs in aqueous solutions with a pH around 4. Ion exchange resin Purolite C-160 allows a removal coefficient (X) in the range of about 99% for cadmium to be achieved – Table 5.1, while the same coefficient for lead ions does not exceed 97% – Table 5.2.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2016, 94; 205-215
    2080-0819
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości wykorzystania procesu wymiany jonowej na sorbentach do oczyszczania wodnych roztworów z jonów metali toksycznych
    The possibilities of using the ion exchange process of on sorbents for the purification of aqueous solutions from toxic metal ions
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Orlof-Naturalna, M.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/394419.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    wymiana jonowa
    sorpcja
    jony: miedzi, ołowiu, kadmu
    sorbenty naturalne i sztuczne
    ion exchange
    sorption
    ions: copper, lead, cadmium
    natural and artificial sorbents
    Opis:
    Roztwory odpadowe zawierające m.in. jony metali Pb, Cd i Cu i in. powstają w przemyśle elektrochemicznej obróbki metali, w przemyśle przeróbki rud metali nieżelaznych, a także mogą być składnikiem odcieków ze składowisk odpadów po przeróbce rud. Toksyczność jonowych form wymienionych metali jest znaczna, dlatego w pracy skupiono się na badaniu sposobów obniżenia ich koncentracji w roztworach wodnych. W artykule podano wyniki dotyczące usuwania jonów Pb2+ , Cd2+ i Cu2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą wybranych jonitów syntetycznych firmy Purolite (C160, S920) oraz sorbentu naturalnego (łuszczyny słonecznika). W przypadku jonitów największe wartości współczynnika wydzielania osiągnięto dla jonów Pb 2+ na jonicie C160. Jego maksymalna wartość wyniosła 99,9%. Łuszczyny słonecznika są równie skuteczne w usuwaniu jonów Pb2+ . Współczynnik wydzielania tych jonów za pomocą słonecznika osiągnął maksymalną wartość równą 96,3%. Wyniki badań zinterpretowano opierając się na modelu adsorpcji Langmuira. Badane jonity charakteryzują się największymi zdolnościami sorpcyjnymi w stosunku do jonów miedzi (wartość parametru q max wyniosła około 468,4 mg/g dla jonitu C160 i 412,9 mg/g dla jonitu S920). Największą wartość powinowactwa (wartość współczynnika b) osiągnięto dla jonitu C160 i jonów ołowiu (ok. 1,44 dm3 /mg). Z otrzymanych danych wynika, że jonity C160 i S920 oraz łuszczyny słonecznika są skutecznymi wymieniaczami badanych jonów metali dwuwartościowych. Zaletą zastosowanej metody jest możliwość regeneracji użytych wymieniaczy i ponownego ich zastosowania oraz odzysku badanych jonów metali z zatężonych eluatów. Łuszczyny słonecznika są materiałem konkurencyjnym dla badanych żywic syntetycznych, ponieważ są tanie i ogólnodostępne. Dodatkowo istnieje możliwość zwiększania ich zdolności sorpcyjnych poprzez modyfikację powierzchni.
    Waste solutions containing, among others: Pb, Cu, Cd and other metal ions are generated by the industry of electrochemical metalworking, as well as by the processing of non-ferrous metal ores. They may also be a component of eluates from ore waste dumps. The toxicity of ionic forms of the abovementioned metals is substantial; therefore this paper focuses on investigating the methods of reducing their concentration in aqueous solutions. This paper reports on the removal results of Pb2+ , Cd2+ and Cu2+ ions from model aqueous solutions using seected artificial ion exchangers (ionites) by the Purolite company (C160, S920) as well as a natural sorbent (sun- flower hulls). The highest values of the emission coefficient were achieved for Pb2+ ions on C160 ion exchange resin (ionite). The maximum value amounted to 99.9%. Sunflower hulls are equally effective in removing Pb2+ ions. The emission coefficient of these ions by using sunflower hulls achieved a maximum value equal to 96.3%. The research results were interpreted according to the Langmuir adsorption model. The studied ion exchange resins have a major sorption capacity towards the copper ions (the value of the parameter q max was 468.42 mg/g for C160 ion exchange resin and 412.9 mg/g for S920 ion exchange resin). The highest affinity (the value of coefficient b) was achieved for C160 ion exchange resin and for the lead ions (about 1,44 dm3 /mg). The obtained results show that the C160 and S920 ion exchanger as well as sunflower hulls are efficient exchangers of studied divalent metal ions. The possibility of regenerating used exchangers and to reuse them as well as salvage the studied metal ions from tightened eluates are unquestioned advantages of the used method. Sunflower hulls constitute a competitive material for the studied synthetic resins, mainly because they are inexpensive and easily obtainable. Additionally, there is a possibility to increase their sorption capabilities by surface modification.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2016, 94; 185-196
    2080-0819
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Study of chemical surface structure of natural sorbents used for removing of Pb2+ ions from model aqueous solutions (part II)
    Badanie chemicznej struktury powierzchni sorbentów naturalnych wykorzystanych do usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych (część II)
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Bożęcki, P.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/219281.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    sorpcja
    wymiana jonowa
    jony ołowiu
    łuski słonecznika
    łupiny orzecha
    pestki śliwek
    metoda FTIR
    sorption
    ion exchange
    lead ions
    walnut shells
    plums stones
    sunflower hulls
    FTIR method
    Opis:
    This article presents the results of the chemical structure research of organic sorbent surface such as walnut shells, plums stones and sunflower hulls with using such methods as infrared spectrometry (FTIR) and elemental analysis. Based on the IR spectra identification of functional groups present on the surface of studied materials has been done as well as determination of their effect on the sorption mechanism of Pb2+ ions from aqueous model solutions.
    W artykule przedstawiono wyniki badań chemicznej struktury powierzchni sorbentów organicznych takich jak: łupiny orzecha włoskiego, pestki śliwek oraz łuski słonecznika z wykorzystaniem metody spektrometrii w podczerwieni (FTIR) oraz analizy elementarnej. W oparciu o uzyskane widma IR dokonano identyfikacji grup funkcyjnych obecnych na powierzchni tych materiałów i określono ich wpływ na mechanizm sorpcji jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych. Analiza elementarna wykazała, że spośród badanych sorbentów, największą zawartość węgla (49,91%) i wodoru (5,93%) mają pestki śliwek. Najwięcej azotu (1,59%) zawierają łuszczyny słonecznika (tabela 1). Zawartość siarki we wszystkich badanych materiałach jest znikoma, dlatego nie udało się jej oznaczyć tą metodą. Obecność pozostałych pierwiastków może świadczyć o istnieniu zarówno alifatycznych jak i aromatycznych połączeń organicznych. Potwierdzeniem tego są również zarejestrowane widma IR (rysunki 1-3). W oparciu o uzyskane wyniki można przypuszczać także, iż udział procesu wymiany jonowej w sorpcji ołowiu z roztworów wodnych jest znaczący. Świadczą o tym m.in. intensywności pasm na widmach IR dla próbek badanych materiałów po ich kontakcie z roztworami jonów Pb2+ (rysunki 4-6).
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2014, 59, 1; 217-223
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies