Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "(SAJ)." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Arkadiusz Domaszk, Dobra doczesne Kościoła. Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2016, ss. 322
Autorzy:
SAJ, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661060.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 185-187
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Woda święcona czy pobłogosławiona? Analiza prawno-liturgiczna
Holy or blessed water? Legal and liturgical analysis
Autorzy:
SAJ, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662157.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
woda pobłogosławiona
księgi liturgiczne
używanie wody podczas liturgii
blessed water
Liturgical books
using water during liturgy
Opis:
During celebration of a different kind of liturgical acts water is used frequently. According to liturgical acts water should be previously blessed with the appriopriate prayer. After that act of prayer water becomes blessed water. However, within the Church the notion „holy water” is widely applied. Legal and liturgical research  shows that the only proper phrase is „aqua benedicta” - blessed water. It is difficult to explain why that improper notion „holy water” is so strongly rooted in Polish reality. Probably it derives from the fact that the phrase „holy water” is introduced in liturgical books. It seems necessary to provide formation for both laity and clergymen to make them aware of the fact why the notion „blessed water” is the only proper one.
Zaprezentowana analiza prawno-liturgiczna dotycząca pojęciowego określania używanej w liturgii Kościoła wody stanowi ogólne spojrzenie na to zagadnienie. Dokonane badania pozwalają stwierdzić, iż wyrażenie „aqua benedicta” obecne w typicznych wydaniach ksiąg liturgicznych ich polskie tłumaczenia oddają najczęściej jako „woda święcona” lub „poświęcona”. Rzadko kiedy funkcjonuje termin „woda pobłogosławiona”. W zasadzie stosują je tylko dwie księgi, mianowicie Ceremoniał liturgicznej posługi biskupów oraz Obrzędy egzorcyzmów. Trudno znaleźć przyczynę, dla której w polskiej rzeczywistości kościelnej tak mocno zakorzeniło się nieprawidłowe określenie; być może dlatego, że tak właśnie było to zapisane w księgach liturgicznych. Aktualnie nie chodzi o to, by jakby na siłę próbować je wyeliminować z praktyki pastoralnej, choć z drugiej strony z pewnością byłoby dobrze używać prawidłowego nazewnictwa i w ten sposób formować wiernych świeckich. Już sama świadomość niepoprawności tych wyrażeń, zwłaszcza u duchownych, byłaby dużym osiągnięciem.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 59-72
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies