Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Paleogene/Neogene" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Factors controlling Cenozoic anthracogenesis in the Polish Lowlands
Autorzy:
Kasiński, J. R.
Słodkowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060532.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
lignite
origin conditions
Paleogene/Neogene
Polish Lowlands
Opis:
The accumulation of large amounts of phytogenic matter, leading to the formation of lignite deposits of economic importance, has been determined by two groups of external factors: (a) climatic factors determining the indispensable production of organic matter and (b) geological factors allowing preservation of this matter in the sediment and its diagenetic transformation in the process of coalification. The overriding item among climatic factors was obviously the production of suitable amounts of phytogenic matter. It could be accumulated only under favourable vegetation conditions and therefore a warm and humid climate was a condition sine qua non for the intensive production of phytogenic matter. Problems of lignite origin do not generally relate to the lack of production of phytogenic material, but to preventing preservation in the sediment due to rapid oxidation of this material in very warm conditions. Therefore, the coal-forming process was constrained by two critical temperature values, which had to be neither too low nor too high, wherein sufficiently high humidity persisted throughout the process. Therefore, the range of mean annual temperature, which ensured favourable conditions for the growth and preservation of phytogenic matter, was from approx. 15.5 to 24°C. In the Cenozoic, such conditions commenced in the Early Oligocene and persisted up to the later Miocene – this was the interval of the most intense anthracogenesis in the Polish Lowlands. In the widespread lowland areas, lush swamp forests and peat fens developed, and thick lignite seams reflect the accumulation of phytogenic matter. This interval began with the cooling at the Eocene/Oligocene boundary and terminated at the beginning of the next cooling and drying phase known as that of the “C4 grassland” in the Late Miocene. Both the critical points are related to the surpassing of temperature limits: too high for the preservation of phytogenic deposits, and too low for the extensive development of lignite-forming vegetation. An important condition for the emergence of a large thickness of phytogenic sediments is primarily an existence of the accomodation space, where a considerable amount of plant matter might accumulate. This occurred only in conditions of dynamic equilibrium between the growth of plant matter and the lowering of the depositional surface, which ensured stabilization of the groundwater level. The rate of subsidence of the depositional surface must be balanced by the rate of vegetation growth. Therefore, no single lignite seam corresponding in age to the whole period of potential accumulation was formed at that time. Rather, a few lignite seams, separated by thick successions of mineral deposits, then formed. The vegetation of the wetlands which created the individual lignite seams was similar, this being mostly a facies element. Differences in the composition of vegetation are found mainly in plant communities outside peat-fens and it is the plants outside of the wetlands which allowed for subsequent dating of the lignite seams. The thermophilous vegetation was replaced by plants of lower thermal requirements during the progressive climate cooling towards the end of the Miocene. The ultimate cooling and completion of peat/lignite production was generated by the Middle Miocene uplift of the Carpathians arc in the Alpine orogeny. This natural barrier considerably limited the circulation of warm and humid air masses from the south to the Polish Lowlands area.
Źródło:
Geological Quarterly; 2016, 60, 4; 959--974
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleogen i neogen : czas dynamicznych zmian klimatycznych
Paleogene and Neogene : a time of dynamic changes of climate
Autorzy:
Słodkowska, B.
Kasiński, J. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075567.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
paleogen
neogen
zmiany klimatyczne
zjawiska klimatyczne
Paleogene
Neogene
climatic evolution
climatic events
Opis:
The paper discusses the causes of climate change in the latest Cretaceous and the Paleogene (impact event or huge volcanic eruptions?). The climatic evolution (global and – more specifically – in the territory of Poland) during the Paleogene and Neogene in relation to the major climatic events of these periods (PETM, EECO, C4 grassland, Messinian Salinity Crisis) are described and their causes are discussed. Tectonic transformation, volcanic events and earthquakes led to the change in the position of the continents and in the circulation of ocean currents, as well as to increased emission of greenhouse gases – methane and carbon dioxide. These were the main causes of climate changes during the Paleogene and Neogene.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 1; 15--25
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osady paleogenu i neogenu w wielkoskalowych strukturach glacitektonicznych Wzgórz Dylewskich
Paleogene and Neogene sediments in mega-scale glaciotectonic structures of the Dylewskie Hills
Autorzy:
Słodkowska, B.
Gałązka, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061996.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
palinologia
glacitektonika
paleogen
neogen
Wzgórza Dylewskie
palynology
glaciotectonics
Paleogene
Neogene
Dylewskie Hills
Opis:
Badawczy otwór wiertniczy w Wysokiej Wsi, zlokalizowany w centrum Wzgórz Dylewskich (NE Polska), osiągnął głębokość prawie 490 m, z czego na ponad 400 m przewiercono utwory paleogenu i neogenu. W wyniku badań palinologicznych 47 próbek wyróżniono 13 zespołów palinomorf (sporomorfy, fitoplankton i zoomorfy) i datowano osady. Stwierdzono dwu- i trzykrotne powtarzanie się podobnych zespołów palinomorf w paleogeńskim i neogeńskim odcinku profilu, co wskazuje na silne glacitektoniczne zaburzenie osadów. Udokumentowana w wyniku badań palinologicznych skomplikowana budowa geologiczna odnacza się kilkoma strefami odkłucia i przemieszczenia pakietów skalnych. Najniższy, paleogeński kompleks znajduje się w położeniu pierwotnym, datowano w nim zespoły pyłkowo-fitoplanktonowe: D3–D4 – środkowy paleocen, utwory górnego paleocenu w facji lądowej i D8 – dolny eocen. Na głębokości ok. 455 m występuje pierwsza powierzchnia nieciągłości, gdzie w osady paleogeńskie został wprasowany ponad 100-metrowej miąższości pakiet osadów środkowego miocenu z poziomami sporowo-pyłkowymi V, VI, VIII, IX, XI. Kolejną powierzchnię odkłucia stwierdzono na głębokości ok. 339 m. Na osadach mioceńskich ponownie występuje ok. 60-metrowej miąższości pakiet utworów paleogeńskich, stratygraficznie młodszych od leżących w spągu, datowanych na podstawie poziomów pyłkowo-fitoplanktonowych – górnoeoceński poziom D12 i wykształcone w facji lądowej utwory dolnego oligocenu. W te paleogeńskie osady jest wprasowana kilkumetrowej miąższości seria osadów mioceńskich reprezentująca poziom sporowo-pyłkowy IX. Na głębokości ok. 240 m znów pojawiają się osady środkowomioceńskie ok. 150-metrowej miąższości z poziomami sporowo-pyłkowymi V, VII i IX. Stwierdzone mozaikowe następstwo warstw odzwierciedla skomplikowane procesy glacitektoniczne, które doprowadziły do powstania łusek glacitektonicznych budujących jądro moreny spiętrzonej Wzgórz Dylewskich. W wyniku badań palinologicznych uzyskano unikatowe dane, pozwalające na lokalizację stref odkłuć glacitektonicznych. Brak osadów czwartorzędowych w jądrze moreny spiętrzonej wskazuje na wczesnoplejstoceński wiek deformacji.
The Wysoka Wieś borehole located in the center of Dylewskie Hills (NE Poland) reached a depth of almost 490 metres, with more than 400 metres of the Paleogene and the Neogene deposits. Palynological studies were designed to determine whether this huge Paleogene and Neogene sedimentary complex is located in situ or it has been glacitectonically redeposited. Forty-seven samples were analysed for all palynological matter components, i.e. palynomorphs (sporomorphs, phytoplankton, zoomorphs), palynoclasts (phytoclasts) and inorganic debris. Among the palynomorphs, 13 assemblages have been distinguished. Describing these assemblages from the bottom to the top of the section, dual or triple repetition of the same palynomorph zones indicates a strong glacitectonic deformation of the sediments. Palynological data evidence several disengagement zones and displacement of rock packages. The lowest sedimentary complex occurs in the primary position and it contains the pollen and phytoplankton assemblage D3–D4 of the Middle Paleocene to the Upper Paleocene (terrestrial facies), and the Lower Eocene assemblage D8. At a depth of ca. 455 m there is the first discontinuity zone, along which the over 100-metres thick package of Middle Miocene sediments, containing pollen zones V, VI, VIII, IX and XI, became intruded/ pressed into the Paleogene deposits. The next disengagement zone occurs at a depth of ca. 339 m, where the Miocene sediments are overlain by a about 60-metres thick package of Paleogene deposits dated with the stratigraphically younger pollen and phytoplankton zones D12 of the Upper Eocene and Lower Oligocene (terrestrial facies). These Paleogene deposits were intruded by the Miocene series, a few metres thick, representing pollen zone IX. Then, at a depth of 240 m, occurs the Middle Miocene sedimentary complex, ca. 150 m thick, with pollen zones V, VII and IX. The complicated glacitectonic processes caused such mosaic succession, reflecting the slice structure of glaciotectonic thrust moraines. Palynological studies provided unique data to define the glaciotectonic disengagement zones. The absence of Quaternary deposits in the internal moraine structure indicates the Early Pleistocene age of deformation.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 251--293
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Referencyjny profil osadów neogenu Pomorza Wschodniego w Łęczycach koło Lęborka (północna Polska)
The standard section of Neogene deposits from Eastern Pomerania at Łęczyce near Lębork (northern Poland)
Autorzy:
Kramarska, R.
Kasiński, J. R.
Czapowski, G.
Piwocki, M.
Słodkowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062002.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
neogen
paleogen
litologia
stratygrafia
geneza
Pomorze Wschodnie
Neogene
Paleogene
lithology
stratigraphy
origin
Eastern Pomerania
Opis:
Celem przeprowadzonych prac było rozpoznanie i zbadanie profilu osadów paleogenu i neogenu, ze szczególnym uwzględnieniem młodszego neogenu, w miejscowości Łęczyce koło Lęborka, gdzie w odsłonięciu w skarpie pradoliny Redy-Łeby stwierdzono występowanie utworów neogeńskich. Posadowiony u podstawy odsłonięcia otwór wiertniczy Łęczyce-Tr osiągnął głębokość 110,0 m p.p.t. i został zatrzymany w utworach formacji mosińskiej dolnej z dolnego oligocenu. Próbki pobrane z odsłonięcia i z rdzenia wiertniczego wykorzystano do badań laboratoryjnych składu ziarnowego (133 analizy), węglanowości osadów (122 analizy), składu minerałów ciężkich (41 próbek) i badań zespołów sporowo-pyłkowych i fitoplanktonu (39 próbek). W profilu otworu wiertniczego rozpoznano osady dolnego oligocenu i miocenu odpowiadające formacjom: mosińskiej dolnej, czempińskiej i mosińskiej górnej (dolny oligocen), gorzowskiej i krajeńskiej (dolny/ środkowy miocen) oraz adamowskiej (środkowy miocen). Stwierdzone w profilu odsłonięcia osady plioceńskie uznano za ekwiwalenty formacji poznańskiej i gozdnickiej. Przeprowadzono korelację stratygraficzną rozpoznanej sukcesji z profilami z obszarów sąsiadujących na terenie północno-wschodniej Polski oraz z Półwyspu Sambijskiego. Wyniki badań umożliwiły odtworzenie warunków sedymentacji osadów, prześledzenie następstwa zbiorowisk roślinnych i implikujących je zmian klimatu. Ze względu na zachowanie pełnego profilu osadów kenozoicznych i stwierdzenie występowania osadów plioceńskich (jedyne stanowisko w tym rejonie), profil z Łęczyc uznano za referencyjny dla Pomorza Wschodniego.
The reported study focused on a complex analysis of Paleogene–Neogene section located at Łęczyce near Lębork (Eastern Pomerania). The lower part of the section is represented by Lower Oligocene to Miocene deposits, drilled by the Łęczyce-Tr well to the depth of 110 m. Its upper part consists of the Late Neogene succession exposed in the slope of the Reda–Łeba palaeovalley just above the drill top. Both core and outcrop sections were sampled for analyses of grain size and composition (133 samples), carbonate content (122 samples), heavy mineral composition (41 samples), and spore-pollen and phytoplankton assemblages (39 samples). For the first time in the Eastern Pomerania, a succession of the standard Lower Oligocene to Pliocene formations has been identified in this section including the Oligocene to Miocene deposits represented by the Lower Mosina Fm., Czempin Fm., Upper Mosina Fm. (Lower Oligocene), Gorzów Fm. and Krajenka Fm. (Lower/ Middle Miocene) and Adamów Fm. (Middle Miocene). Outcrop of the Pliocene deposits (unique in the area), being an equivalent of the Poznań Fm., were described. All the distinguished units were correlated with corresponding sections from the north-eastern Poland and the Sambia Peninsula. The study results have enabled to reconstruct the sedimentary conditions and depositional environments, as well as the succession of floral communities that record the paleoclimatic changes. The Łęczyce section, comprising the Lower Oligocene to Pliocene deposits, is a representative section of the Paleogene–Neogene succession for the whole area of Eastern Pomerania.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 193--250
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palynological studies of the Paleogene and Neogene deposits from the Pomeranian Lakeland area (NW Poland)
Autorzy:
Słodkowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204931.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
palinologia
fitoplankton
analiza palinofacjalna
analiza pyłkowa
zbiorowiska roślinne
biostratygrafia
neogen
Pojezierze Pomorskie
palynology
phytoplankton
palynofacies analysis
pollen analysis
plant communities
biostratigraphy
Paleogene
Neogene
Pomeranian Lakeland
Opis:
Część I. W osadach paleogeńskich z Pojezierza Pomorskiego przeprowadzono szczegółowe badania fitoplanktonu z 11 otworów wiertniczych. Wyróżniono 136 taksonów fitoplanktonu należących do gromad Dinoflagellata, Prasinophyta, Chlorophyta i grupy Acritarcha. Na podstawie składu gatunkowego zdefiniowano grupy ekologiczne fitoplanktonu. Zwrócono uwagę na jego rolę jako wskaźnika głębokości zbiornika, odległości od brzegu, dynamiki wód, ich temperatury i zasolenia, a także eustatycznych ruchów poziomu morza. Datowania biostratygraficzne oparte zostały przede wszystkim na fitoplanktonie morskim, w mniejszym stopniu na sporomorfach. Po raz pierwszy z obszaru Polski opisany został paleoceński zespół fitoplanktonu, zaliczony do zelandu (D3–D4). Ponadto datowano zespoły fitoplanktonowe z osadów od eocenu górnego do oligocenu górnego (D12–D15). Metodą analizy palinofacjalnej badano wszystkie szczątki organiczne i nieorganiczne zawarte w maceracie palinologicznym, uzupełniając w ten sposób dane uzyskane z analizy palinomorf. Wśród elementów organicznych brano pod uwagę wszystkie składniki materii palinologicznej — palinomorfy i palinoklasty. Przeprowadzono analizę palinofacji w ujęciu środowiskowym na tle syntetycznego profilu osadów paleogenu z obszaru Pojezierza Pomorskiego. Przedstawiono zależność ilościową i jakościową materii palinologicznej od środowiska sedymentacji w facjach od pełnomorskich do lądowych. Materia palinologiczna występująca w osadach środkowego paleocenu wskazuje na panowanie facji głębszego szelfu. Szczątki organiczne w osadach górnego eocenu świadczą, że sedymentacja miała miejsce w dość głębokim basenie morskim, niezbyt daleko od brzegu. Zespół z osadów eocen/oligocen akumulowany był w basenie płytkomorskim w strefie bardziej odległej od brzegu. Szczątki zawarte w osadach oligocenu dolnego wskazują na wysokoenergetyczne środowisko morskie i niewielką odległość od brzegu. Zespół górnooligoceński rejestruje spłycenie basenu i spadek energii wody. Powyżej, w profilu osadów mioceńskich, panują warunki kontynentalne. Część II. Badania osadów paleogenu i neogenu Pojezierza Pomorskiego pozwoliły na szczegółową charakterystykę zespołów spor i ziarn pyłku z dwunastu profili otworów wiertniczych. Wyróżniono 343 taksony sporomorf i powiązano ze współczesnymi odpowiednikami botanicznymi. Zbliżone spektra pyłkowe zestawiono w grupy, na podstawie których wyznaczono fazy dominujących zbiorowisk roślinnych (A-K). Zdefiniowane fazy dominujacych zbiorowisk roślinnych we wzorcowych profilach Komorza 1/KB i Łosiny 2/KB skorelowano z fazami zbiorowisk w pozostałych profilach. Fazom dominujących zbiorowisk roślinnych przypisano lokalną rangę palinostratygraficzną. Opisane zespoły spor i ziarn pyłku z II, IIA, I i IA pokładów węgla brunatnego oraz z osadów międzywęglowych powiązano z aktualnymi podziałami palinostratygraficznymi, litostratygraficznymi i chronostratygraficznymi neogenu. Odtworzono także następstwo zbiorowisk roślin lądowych, co pozwoliło na rekonstrukcję zmian warunków paleośrodowiskowych. Prześledzenie zmian proporcji pomiędzy elementami geoflory paleotropikalnej i arktycznotrzeciorzędowej dało możliwość stwierdzenia wahań klimatu w czasie tworzenia się badanych osadów. W niższej, paleogeńskiej części profilu osadów zapisane jest panowanie zbiorowisk roślinnych klimatu subtropikalnego, z dominacją mezofilnych lasów mieszanych i obfitym udziałem roślin wiecznie zielonych. Wilgotny i ciepły klimat sprzyjał rozwojowi lasów bagiennych i krzewiastych zarośli, tworzących biomasę węglotwórczą. W wyższej, neogeńskiej części profilu, tworzyły się torfowiska oraz zbiorowiska lasów łęgowych i mieszanych z malejącym udziałem wysoce ciepłolubnych roślin wiecznie zielonych. Element geoflory paleotropikalnej w zbiorowiskach roślinnych neogenu. na skutek wyraźnego ochładzania klimatu, stawał się uboższy w składniki i po raz ostatni dominował w czasie tworzenia się węgli II łużyckiej grupy pokładów. W wyższej części środkowego miocenu trzon roślinności lasów mieszanych i łęgowych stanowił element geoflory arktycznotrzeciorzędowej, typowy dla klimatu umiarkowanego.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 14; 1-116
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies