Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Osuch Wójcikiewicz, Ewa" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Nowotwory z tkanki limfoidalnej i krwiotwórczej w regionie szyi – analiza epidemiologiczno-kliniczna na przestrzeni 15 lat
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Zwierzyńska, Klaudyna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398576.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nowotwory z tkanki limfoidalnej
chłoniaki nieziarnicze
chłoniaki ziarnicze
węzły chłonne szyi
ślinianki
Opis:
Cel: Celem pracy jest analiza epidemiologiczna i kliniczna zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi powstała na podstawie materiałów z 15 lat obserwacji. Materiał: Analizie retrospektywnej poddano dane z badań podmiotowych i przedmiotowych, wyników badań obrazowych i histopatologicznych 97 chorych w wieku od 17 do 88 lat (średnia wieku 60,3 lata). Wyniki: Prawie wszystkie przypadki stanowiły nowotwory wywodzące się z limfopoezy – 95 chorych (98%). Najczęściej rozpoznawano chłoniaka z komórek B – 74 przypadków (76%), następnie chłoniaka Hodgkina – 19 przypadków (20%), tylko u dwóch pacjentów stwierdzono chłoniaka z komórek T (2%). Przeważały zachorowania wśród kobiet, współczynnik kobiet do mężczyzn dla całej grupy wyniósł 51: 46, natomiast przewagę zachorowań wśród mężczyzn odnotowano w grupie chorych z chłoniakiem Hodgkina (K:M=7:12). Na przestrzeni 15 lat obserwacji stwierdzono wzrost liczby zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej. Najczęstszą lokalizacją na szyi były węzły chłonne –71 przypadków (73,2%). Pozawęzłowe umiejscowienie (26,8% przypadków) obejmowało najczęściej ślinianki przyuszne i podżuchwowe, gdzie dominował chłoniak pozawęzłowy strefy brzeżnej MALT (14 przypadków). U 57% chorych wynik BAC był fałszywie ujemny, dodatni wynik uzyskano u 32% pacjentów. Wnioski: Nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi są najczęściej chłoniakami nieziarniczymi z komórek B lub chłoniakami ziarniczymi. Niespecyficzne objawy kliniczne i niecharakterystyczne obrazy radiologiczne, a także niemiarodajne wyniki BAC, utrudniają skuteczne różnicowanie chłoniaków z przerzutami do węzłów chłonnych. Diagnostyka histopatologiczna usuniętego węzła pozostaje nadal standardem rozpoznawania chłoniaków.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 1-9
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sjögrens syndrom – the review of the latest diagnostic guidelines essential for otolaryngologists
Autorzy:
Kruk, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399442.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
autoimmune sialadenitis
dry mouth
dryness syndrome
sicca syndrome
Sjögren syndrome
Opis:
Sjogren’s syndrome (SS) is a complex connective tissue disease with autoimmune background and high clinical, radiological and molecular heterogeneity. SS is typically manifested by sicca syndrome, characterized by dry eyes and dry mouth due to autoimmune-induced inflammation of the lacrimal and salivary glands. Complications of sicca syndrome are dental caries, oral candidiasis, dysosmia, dysgeusia, difficulties in swallowing and chewing. SS may coexist with other diseases of rheumatoid and autoimmune etiology. SS is linked to an 16-fold increased risk of non-Hodgkin lymphoma. Early diagnosis results in appropriate treatment and may slow down the course of the disease and limit extraglandular involvement. Due to diverse clinical phenotypes and symptomatology, establishing of the diagnosis is often difficult. In 2016 the AmericanEuropean Consensus Group (AECG) and European League Against Rheumatism (EULAR) proposed a classification system that defines SS as a systemic disease. Diagnostic tools in establishing SS diagnosis are serological tests, ultrasonography, Schirmer’s test, unstimulated whole saliva flow rate and Ocular Staining Score. The complete curing of SS is still not possible. As a complex multisystem disease, SS requires multidisciplinary cooperation and individual diagnostic and therapeutic approaches in patients. Therapy is focused on the treatment of symptoms and prophylaxis of complications. The laryngological treatment of oral cavity symptoms in SS include supervision of proper oral hygiene habits and adequate fluids supplementation. The EULAR Sjögren’s syndrome disease activity index (ESSDAI) and Clinical Oral Dryness Score(CODS) are used to monitor disease progression and treatment effectiveness.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół Sjögrena – przegląd najnowszych wytycznych diagnostycznych istotnych w praktyce otolaryngologa
Autorzy:
Kruk, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399473.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
autoimmunologiczne zapalenie ślinianek
suchość jamy ustnej
zespół Sjögrena
zespół suchości
Opis:
Zespół Sjögrena (ZS) jest złożoną chorobą tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym i dużej heterogeniczności klinicznej, radiologicznej i molekularnej. Charakterystycznym jej obrazem jest tzw. zespół suchości (sicca, dryness syndrome), w którym suchość oczu i błon śluzowych jamy ustnej spowodowane są naciekami limfocytarnymi gruczołów ślinowych i łzowych. Wtórnie do zespołu suchości rozwijają się: próchnica zębów, zakażenia grzybicze, zaburzenie lub utrata węchu i smaku, problemy z mową i żuciem. ZS może współwystępować z innymi schorzeniami o etiologii reumatoidalnej i autoimmunologicznej. Ze względu na zróżnicowany przebieg choroby, jej rozpoznanie może stwarzać trudności. W 2016 roku American-European Consensus Group (AECG) i European League Against Rheumatism (EULAR) opracowały nowe kryteria rozpoznania ZS. Narzędziami diagnostycznymi stosowanymi w jej identyfikowaniu są: testy serologiczne, ultrasonografia ślinianek, test Schirmera, badanie niestymulowanego przepływu śliny, metoda Ocular Staining Score. Brakuje jednak jednego tzw. „złotego standardu”. Całkowite wyleczenie ZS nie jest obecnie możliwe. Opisywana choroba ma charakter wieloukładowy, jej leczenie wymaga współpracy wielodyscyplinarnej oraz indywidualnego podejścia diagnostycznoterapeutycznego u chorych. Terapia jest ukierunkowana na leczenie objawów i profilaktykę powikłań. Leczenie objawów ZS w zakresie jamy ustnej polega na wdrożeniu odpowiednich nawyków w zakresie higieny jamy ustnej oraz przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów. W monitorowaniu postępu i efektów leczenia choroby wykorzystuje się skalę ESSDAI (The EULAR Sjögren’s syndrome disease activity index) oraz CODS (Clinical Oral Dryness Score).
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Advanced sinonasal malignancy – therapeutic challenge. Report of two cases and literature review
Autorzy:
Bieńkowska, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399640.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
malignant tumor
maxillofacial tumors
paranasal sinuses malignancies
prognosis
skull base infiltration
treatment
Opis:
Maxillofacial tumors are rare malignancies that constitute about 0.2–0.5% of all human malignancies. The initial symptoms of the disease are non-typical and imitate inflammation of paranasal sinuses. Most often, patients report one-sided nasal obstruction with bloody and purulent discharge and headaches. In addition to physical examination – often with the use of endoscopic nasal cavity assessment, it is necessary to perform computed tomography of the paranasal sinuses and magnetic resonance for accurate assessment of the extent of the lesions. Histopathological examination of tumor specimens is necessary for making the final diagnosis and planning treatment. Squamous cell carcinoma is the most common histological type in the sinonasal region. Other common malignancies in this area include adenocarcinoma, carcinoma adenoides cysticum, lymphomas, melanoma, and olfactory neuroblastoma. The treatment of choice of all malignant changes in the sinonasal complex, except for lymphomas, is surgical treatment. Unfortunately, a still high percentage of lesions is diagnosed at an advanced stage of the disease, when the infiltration includes the skull base. In these cases, the decision to perform a radical surgical treatment in the patient is very difficult and requires a lot of experience in the surgery of the skull base. However, due to the low radiosensitivity and low effectiveness of chemotherapy in sinonasal malignancy, resection of lesions and complementary treatment contribute to the prolongation of overall survival in this group of patients. The article discusses the cases of two patients with advanced cancer of the sinonasal complex reffered to the Otolaryngology Department of the Medical University of Warsaw.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 24-30
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaawansowane nowotwory masywu szczękowo-sitowego – wyzwanie terapeutyczne. Opis dwóch przypadków i analiza literatury
Autorzy:
Bieńkowska, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399679.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
guzy masywu szczękowo-sitowego
leczenie
naciekanie podstawy czaszki
nowotwory złośliwe zatok przynosowych
nowotwór złośliwy
rokowanie
Opis:
Guzy masywu szczękowo-sitowego (MSS) są rzadkimi nowotworami złośliwymi i stanowią około 0,2–0,5% wszystkich nowotworów złośliwych człowieka. Początkowe objawy choroby nie są charakterystyczne, imitują stany zapalne zatok. Chorzy najczęściej zgłaszają jednostronną niedrożność nosa z krwisto-ropną wydzieliną oraz bóle głowy. Poza badaniem przedmiotowym, często z wykorzystaniem endoskopowej oceny jamy nosowej, dla dokładnej oceny rozległości zmian konieczne jest wykonanie: tomografii komputerowej zatok przynosowych oraz rezonansu magnetycznego. Badanie histopatologiczne wycinka z guza jest niezbędne do postawienia ostatecznej diagnozy i zaplanowania leczenia. Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący to najczęściej rozpoznawany typ histologiczny w rejonie MSS. Inne częste nowotwory złośliwe tego obszaru to: gruczolakorak, rak gruczołowo-torbielowaty, chłoniaki, czerniaki błony śluzowej oraz nerwiak węchowy zarodkowy. Leczeniem z wyboru wszystkich złośliwych zmian MSS, poza chłoniakami, jest leczenie chirurgiczne. Niestety nadal duży odsetek zmian rozpoznawany jest w zaawansowanym stadium choroby, gdy naciek obejmuje struktury podstawy czaszki. W tych przypadkach decyzja o wykonaniu u chorego leczenia operacyjnego jest bardzo trudna i wymaga dużego doświadczenia w chirurgii podstawy czaszki. Z uwagi jednak na niską promienioczułość i niewielką skuteczność chemioterapii w rakach MSS, resekcja zmian i leczenie uzupełniające przyczyniają się do wydłużenia całkowitego przeżycia w tej grupie chorych. W artykule omówione zostały przypadki dwóch pacjentów z zaawansowanym nowotworem MSS, skierowanych do Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 24-30
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lymphoid tissue neoplasms in the neck region – epidemiological and clinical analysis over 15 years
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Zwierzyńska, Klaudyna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398538.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
lymphoid tissue neoplasms
non-Hodgkin's lymphoma
Hodgkin's lymphoma
neck lymph nodes
salivary glands
Opis:
Aim: Epidemiological and clinical analysis of lymphoid tissue neoplasms in the neck region over a 15-year period. Material: There was performed retrospective analysis of 97 patients, aged 17 to 88 years, mean age of 60.3 years. The analysis included data from subjective study, physical examination, image and histopathological studies Results: Almost all cases were lymphoid neoplasms - 95 patients (98%). B cell lymphoma was the most commonly diagnosed lymphoma – 74 cases (76%), followed by Hodgkin's lymphoma- 19 cases (20%). Only two patients had T-cell lymphoma (2%). There was observed prevalence among women, K: M ratio for the whole group was 51: 46, while male predominance was reported in Hodgkin's lymphoma patients (K: M = 7: 12). Over the 15-year period, there was an increase in the number of lymphoid tumors. The most common location on the neck were lymph nodes - 71 (73.2%). Extranodal localizations (26.8%) were most often associated with salivary glands: parotid and submandibular involvement and with the dominant lymphoma of the marginal zone MALT (14 cases). In 57% of patients the fine needle aspiration biopsy (FNAB) results were false, with positive results only in 32% of patients. Conclusions: Tumors from lymphoid tissue in the neck region are most commonly B-cell lymphomas or Hodgkin,s lymphomas. Non-specific clinical signs and non-specific radiological images, as well as non-diagnostic results o FNAB, make it difficult to effectively differentiate lymphomas with cancer metastasis in neck lymph nodes. Histopathology results of the excised lymph nodes remains a standard for lymphoma diagnosis.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 1-9
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medialization thyroplasty in glottis insufficiency due to unilateral vocal fold paralysis and after laser cordectomies – preliminary report
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Sielska-Badurek, Ewelina
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398469.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
thyroplasty
unilateral vocal fold paralysis
cordectomy
glottis insufficiency
voice quality
Opis:
Medialization thyroplasty (type I) is surgical procedure performed on the thyroid cartilage. The major indication for this surgery is significant glottis insufficiency due to unilateral vocal fold paresis. However the proce¬dure is also performed after vocal fold resections during cordectomy. The aim: The evaluation of voice results in patients after medialisation throplasty. Material and methods: In Otolaryngology Department of Medical University of Warsaw there were performed so far 8 thyroplasty procedures under local anaesthesia with implantation of medical silicon protesis. 6 patients had unilat¬eral vocal fold paresis and the rest two underwent in the past laser cordectomy due to T1a vocal carcinoma. Results: There were no complications during and post the surgery. The follow up examination in 1st , 3rd, 6th i 12th months postoperatively revealed for all patients significant improvement of glottal closure in laryngeal videostrobos¬copy. The voice quality improved both in perceptual evaluation (GRBAS scale) and acoustic analysis (F0, jitter, shim¬mer, NHR) in both patients groups. However the rate of improvement was much more significant in group with uni¬lateral vocal fold paresis. In all patients the maximum phonation time (MPT) increased. The self-evaluation of voice quality with Voice Handicap Index questionnaire confirmed also individual improvement. Conclusions: The speech rehabilitations is not successful in each patient with glottis insufficiency. The medialisation thyroplasty remains the standard procedure for permanent improvement of voice quality in those cases.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 1; 22-29
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tyreoplastyka medializująca jako metoda leczenia niewydolności głośni w jednostronnym porażeniu fałdu głosowego i po chordektomii laserowej – doniesienie wstępne
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Sielska-Badurek, Ewelina
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398474.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tyreoplastyka
porażenie fałdu głosowego
chordektomia
niewydolność głośni
jakość głosu
Opis:
Wstęp: Tyreoplastyka typu I medializująca jest zabiegiem operacyjnym wykonywanym na chrząstce tarczowatej krtani. Głównym wskazaniem do tej operacji jest istotna niewydolność głośni z powodu porażenia fałdu głosowego. Może być również stosowana po operacjach usunięcia fałdu głosowego – chordektomii. Cel: Ocena wyników jakości głosu u chorych po zabiegach tyreoplastyki medializującej. Materiał i metody: W Klinice Otolaryngologii WUM wykonano dotychczas 8 zabiegów tyreoplastyki typu I z wszcze¬pieniem implantu silikonowego. Zabiegi przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym. Sześć tyreoplastyk wykonano u chorych z jednostronnym porażeniem fałdu głosowego (JPFG), dwie – u chorych po zabiegach chordektomii laser¬owej z powodu raka fałdu głosowego T1a. Wyniki: U żadnego pacjenta nie odnotowano komplikacji około- i pooperacyjnych. Wideostroboskopowe badanie kontrolne przeprowadzone po 1, 3, 6 i 12 miesiącach wykazało poprawę zwarcia fonacyjnego u wszystkich pacjen¬tów. Jakość głosu – zarówno w ocenie percepcyjnej (skala GRBAS), jak również na podstawie analizy akustycznej (częstotliwość podstawowa – F0, jitter, shimmer, NHR) – uległy znacznej poprawie, szczególnie u chorych z JPFG. U wszystkich pacjentów stwierdzono wydłużenie maksymalnego czasu fonacji. Samoocena jakości głosu – na pod¬stawie kwestionariusza Voice Handicap Index – uległa znacznej poprawie. Wnioski: Wśród pacjentów z niewydolnością głośni nie wszyscy chorzy odnoszą korzyści z leczenia rehabilitacyjnego. Tyreo¬plastyka medializująca pozostaje standardową procedurą w trwałej poprawie jakości głosu w tej grupie chorych.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 1; 22-28
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surgical treatment results of parapharyngeal space tumors: a report of 22 cases
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Krupa, Zuzanna
Durmaj, Aneta
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398289.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
parapharyngeal space
neck tumor
salivary gland tumor
surgical treatment
Opis:
Introduction: Parapharyngeal space (PPS) is the anatomical area lateral to the upper pharynx and clinically important due to PPS tumors. They account for less than 1% of head and neck neoplasms. Both benign and malignant neoplasms may arise there and typical for this localization is diversity of histological origin. Complete surgical excision is still the basis of treatment. Aim of the study: Evaluation of the results of surgical treatment of PPS tumors in the Department of Otolaryngology at the Medical University over the period 2015–2017. Material and methods: A retrospective analysis of medical records including complaints, physical examination, results of imaging studies, surgical approach, postoperative complication and histopathological results in 22 patients with a diagnosis of a PPS tumors. Results: The most frequent complaints reported by the patients were: discomfort in the throat, dysphagia, hearing disorders and a palpable tumor on the neck. Asymptomatic course of the disease was demonstrated in 4 cases. All patients were treated surgically: 2 with transoral approach, 9 with transparotid-transcervical approach, 11 with transcervical approach. In most cases the tumor was removed radically. In 2 patients intracapsular tumor resection was performed. Based on histopathological examination the benign lesions dominated (18/22). In 4 cases malignant neoplasms were diagnosed: carcinoma ex pleomorphic adenoma, adenoid cystic carcinoma and two cases of squamous cell carcinoma. The most common origin of PPS tumors was deep lobe of parotid gland and for this group 11 patients had diagnosis of pleomorphic adenoma. Other diagnosis included: paraganglioma, neurofibroma, hemangioma, lymphangioma and rhabdomyoma. Postoperative complications occurred in 9 patients and presented as hoarseness and dysphagia due to paresis of the lower group of cranial nerves (IX, X, XII). Significant intraoperative bleeding during surgery occurred in 2 cases and ligation of the external carotid artery was necessary. Conclusion: Due to the anatomical topography of PPS and its content with the essential vessels and the lower group of cranial nerves, the surgical treatment of pathology of this area is still a challenge for head and neck surgeons. The decrease of voice quality and impaired speech and swallowing should always be considered as complications post the surgical resection in PPS.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 4; 9-16
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyzwojaki szyi w materiale Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2001-2010
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Kulesza, Andrzej
Bruzgielewicz, Antoni
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398674.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przyzwojaki
przyzwojaki tętnicy szyjnej
przyzwojaki nerwu błędnego
przyzwojaki krtani
Opis:
Paragangliomas are rare neoplasms of neurological origin and account for 0.012% of all tumors. Only 10% of them have extraadrenal localization. Head and neck paragangliomas account for 0.33% neoplasms of that localization. Typically paragangliomas are benign tumors, but even 19% cases may have malignant potential. On the neck they are located typically closely to carotid artery bifurcation, jugular bulb and along the course of vagus nerve. Laryngeal localization is very rare. Nonspecifi c manifestation and wide spectrum of symptoms cause diffi culty in diagnosis of paragangliomas. Aim: Presentation of the diagnostic process, performed treatment and obtained results of neck paragangliomas in the material of the Department of Otolaryngology of Warsaw Medical University in years 2001-2010. Material and methods: There was performed retrospective analysis, based on the medical documentation of 14 patients with neck paragangliomas (9 women and 5 men), age range 25-62 years, hospitalized in the Department of Otolaryngology of Warsaw Medical University during the last 10 years. The date from the history, physical examination, radiological evaluation and the method of performed treatment and post – treatment complications were studied. Results: Out of 14 patients with neck paragangliomas, there were 9 cases of isolated tumors and 5 cases of synchronic, multicentric neoplasms. The most common and single symptom was nonspecifi c neck mass. Doppler ultrasonography was adequate diagnostic tool in carotid artery paragangliomas. To diagnose mulicentric paraganglioma, vagal or laryngeal paraganglioma more thorough radiological examination was necessary, including computed tomography, magnetic resonance and angiography. All patients had performed surgical treatment. There were observed very good results in patients with isolated paragangiomas of carotid artery or larynx. Surgical management of multicentric and vagal paragangliomas was exposed to higher risk of cranial nerve paresis. Conclusions: 1. Paragangliomas are rare tumors of nonspecifi c clinical manifestation, making the early diagnosis very diffi cult. 2. Precise radiological evaluation is necessary taking into consideration quite high incidence of multicentric paragangliomas. 3. There is higher risk of cranial nerve paresis after surgical treatment of multicentric paragangliomas, neoplasms larger then 5 centimeters in diameter and vagal paragangliomas then in isolated carotid artery paragangliomas.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 65-72
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gender-related incidence, risk factors exposure and survival rates of laryngeal cancers – the 10-years analysis of trends from one institution
Autorzy:
Majszyk, Daniel
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397790.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
laryngeal cancer
epidemiology
men and women
risk factors
Opis:
Objectives: The aim of the study was the analysis of the epidemiology of laryngeal cancer over 10 years in relation to known risk factors and to assess the current survival rates in this group of patients. Methods: The data were retrospectively collected from patients’ medical records, then entered in the database using dedicated software and a statistical analysis was performed. Results: 512 subjects - 443 men (86.5%) and 69 women (13.5%) were enrolled into the study. The male-to-female ratio was 6.4:1. There were 97.1% smoking women and 98% smoking men, however the history of more than 20 cigarettes per day smoking admitted 81.1 % of women and 94.6% of men. Heavy alcohol consumption was the case in 14 (20.3%) women and in 307 (69.3%) men. For both the size of heavy alcohol consumption and the size of excessive tobacco use, there was found statistically significant difference between women and men with laryngeal cancer (p<0.05). In the majority of male and female subjects, the tumour was located in the supraglottis/glottis area. Apparently this tumour location was much more common among women, accounting for 60.9% of cases , while in men was confirmed in 39.3% of cases. The stages of the laryngeal cancer were similarly of high advancement for both the men and women - stages III and IV were confirmed in 82.6% of women and in 77.6% of men. The over 5-year survival rate was 39.1% among women and 37.2% among men. Conclusions Contradictory to decreased exposure to risk factors and the shorter period for diagnosis, the higher stages of cancer were observed in women. Although in women the advancement was higher and the majority of cases were located in unfavourable supraglottic area, the survival rates were higher. Key words: laryngeal cancer, epidemiology, men and women, risk factors
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 3; 6-10
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manifestacja sarkoidozy na szyi
Autorzy:
Stańska, Karolina Anna
Rzepakowska, Anna
Osuch_Wójcikiewicz, Ewa
Majszyk, Daniel
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399975.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
sarkoidoza pozapłucna
guz ślinianki przyusznej
guz ślinianki podżuchwowej
limfadenopatia
guz krtani
Opis:
Sarkoidoza jest chorobą układową o nieznanej etiologii. Charakteryzuje się powstawaniem ziarniniaków, które nie ulegają martwicy. Typowe dla sarkoidozy zmiany zapalne mogą wystąpić w każdym narządzie, ale najczęściej zajmują węzły chłonne i płuca. Bardzo rzadką lokalizacją sarkoidozy są narządy w rejonie głowy i szyi. Opisywane przypadki dotyczą węzłów chłonnych, ślinianek, krtani, zatok. Analizie poddano dwa przypadki sarkoidozy gruczołów ślinowych (podżuchwowego i przyusznego), dwa przypadki sarkoidozy krtani i jeden przypadek z zajęciem węzłów chłonnych szyi. Pacjenci – 4 kobiety i 1 mężczyzna w wieku 26–76 lat – zostali skierowani do kliniki z podejrzeniem nowotworu ślinianki lub krtani oraz limfadenopatią szyjną. Jedna pacjentka miała rozpoznaną wcześniej sarkoidozę płucną. Badania diagnostyczne wykonane przedoperacyjnie u pozostałych chorych (ultrasonografia, biopsja, RTG klatki piersiowej) nie nasunęły podejrzenia sarkoidozy we wstępnej ocenie. Resekcja chirurgiczna zmienionych tkanek i badanie histopatologiczne potwierdziły rozpoznanie sarkoidozy pozapłucnej. Tylko u jednej chorej, u której występowało zajęcie ślinianki podżuchwowej, na podstawie tomografii komputerowej (TK) klatki piersiowej potwierdzono współistnienie zmian w miąższu płuc.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 16-20
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A manifestation of sarcoidosis in the neck region
Autorzy:
Stańska, Karolina Anna
Rzepakowska, Anna
Osuch_Wójcikiewicz, Ewa
Majszyk, Daniel
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399939.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
extrapulmonary sarcoidosis
submandibular gland tumor
parotid gland tumor
cervical lymphadenopathy
laryngeal tumor
Opis:
Sarcoidosis is a systemic disease of unknown etiology. It is characterized by a formation of lumps known as noncaseating granulomas, which are not affected by necrosis. Typical collections of inflammatory cells may be found in any organ tissues but mainly in the lungs, skin or lymph nodes. Head and neck organs involvement is rare, although sarcoidosis can be found in lymph nodes, salivary glands, larynx and sinuses. A search was performed based on medical records of patients admitted to the Department of Otolaryngology within four previous years. We analyzed two cases of sarcoidosis of salivary glands (parotid and submandibular), two cases of larynx involvement and one case of lymphadenopathy due to sarcoidosis. Patients (4 women and 1 man), age range 26–76 years old, were directed to the Otolaryngology Department with neck lymphadenopathy or a suspicion of a neoplastic tumor of salivary gland or larynx. Only one patient had previous diagnosis of pulmonary sarcoidosis. Preoperative diagnostic procedures such as ultrasonography, biopsy, chest radiography did not suggest sarcoidosis on the initial assessment in other patients. Surgical removal of the pathological findings and histopathological examination confirmed extrapulmonary sarcoidosis. The computed tomography of lungs confirmed coexisting pulmonary sarcoidosis in only one patient.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 16-20
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The predictive value of videostroboscopy in the assessment of premalignant lesions and early glottis cancers
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Sielska-Badurek, Ewelina
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Sobol, Maria
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398516.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
laryngovideostroboscopy
precancerous lesions
larynx
glottis
early glottic cancer
Opis:
Objective: To assess the sensitivity and specificity of larngovideostroboscopy (LVS) in the diagnosis of precancerous and malignant lesions of the vocal folds. Material and methods: In 175 patients (128 men and 47 women), aged 19-88 years, mean age 61.5, who were admitted to the clinic with diagnosed premalignant conditions of vocal fold mucosa (leukoplakia, chronic hypertrophic inflammatory lesions) and thickening or tumor on the vocal fold, there was performed LVS before the laryngeal microsurgery. The LVS study included: localization of the leasion, movement of the vocal folds, mucosal wave, shape of glottis clousure, amplitude and symmetry of vocal fold vibration. In the evaluation, a point scale was applied for the individual functional parameters. The scale ranged from 0 to 14. Patients with impaired vocal fold motion or absent mucosal wave were positive on LVS for malignant lesions. Those with limitted mucosal wave were positive on LVS for dysplastic lesions. The results were compared with the final histopathological examination and the sensitivity, specificity, accuracy, positive (PPV) and negative (NPV) predictive value were calculated. Results: On the basis of histopathological examination, benign lesions (normal or inflammatory mucosa) accounted for 20% of diagnoses, hypertrophy and parakeratosis for 28%, low and middle grade dysplasia accounted for 10% and malignant lesions (high-grade dysplasia, pre-invasive cancer, Invasive cancer) was diagnosed in 42% of patients. The overall mean score for LVS was 4.5 and 8.0, respectively for benign and malignant lesions. Sensitivity, specificity, accuracy, PPV and NPV of LVS in detecting malignant lesions were respectively - 95.6%, 23.8%, 61.1%, 57.6% and 83.3% and in detecting both premalignant and malignant lesions were respectively – 90.7%, 31.4%, 78.9%, 84.1% and 45.8%. Conclusions: Because of the high sensitivity of LVS in detecting precancerous and malignant lesions, this method is a very good tool for screening of pathology within the larynx.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 14-18
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość predykcyjna badania wideostroboskopowego w ocenie zmian przednowotworowych i wczesnych nowotworów głośni
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Sielska-Badurek, Ewelina
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Sobol, Maria
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398532.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
wideolaryngostroboskopia
zmiany przednowotworowe
głośnia
rak głośni
Opis:
Cel: Ocena czułości i swoistości wideolaryngostroboskopii (VLS) w diagnostyce różnicowej zmian przednowotworowych i złośliwych błony śluzowej krtani. Materiał i metody: U 175 pacjentów (128 mężczyzn i 47 kobiet), w wieku od 19-88 lat, średnia wieku 61.5, którzy zostali przyjęci do Kliniki z rozpoznaniem zmian przednowotworowych błony śluzowej krtani (leukoplakia, przewlekłe przerostowe zmiany zapalne) oraz pogrubieniem lub obecnością guza fałdu głosowego wykonano badanie VLS przed planowanym zabiegiem mikrochirurgii krtani. Badanie VLS uwzględniało ocenę: lokalizacji zmiany, ruchomości fałdów głosowych, przesunięcia brzeżnego, zwarcia fonacyjnego, amplitudy i symetrii wibracji. W ocenie zastosowano skalę punktową dla poszczególnych parametrów funkcjonalnych. Zakres skali wynosił od 0 do 14. Zmianę głośni kwalifikowano jako złośliwą, gdy w VLS upośledzała ruchomość fałdu głosowego i/lub powodowała brak przesunięcia brzeżnego. Ograniczone przesunięcie brzeżne w VLS kwalifikowało zmianę jako dysplastyczną. Wyniki porównano z ostatecznym badaniem histopatologicznym i wyliczono czułość, swoistość, dokładność, pozytywną (PPV) i negatywną (NPV) wartość predykcyjną metody. Wyniki: Na podstawie badania histopatologicznego zmiany łagodne (prawidłowa lub zapalnie zmieniona błona śluzowa) stanowiły 20% rozpoznań, zmiany przerostowe hiper – i parakeratoza 28%, dysplazja małego i średniego stopnia stanowiły 10 %, a zmiany złośliwe (dysplazja dużego stopnia, rak przedinwazyjny, rak inwazyjny) rozpoznano u 42% chorych. Sumaryczny średni wynik oceny VLS wyniósł 4.5 oraz 8.0, odpowiednio dla zmian łagodnych i złośliwych. Czułość, swoistość, dokładność, PPV i NPV badania VLS w wykrywaniu zmian złośliwych wyniosły odpowiednio 95.6%, 23.8%, 61.1%, 57.6% and 83.3% .Natomiast w wykrywaniu zarówno zmian dysplastycznych, jak i złośliwych wyniosły odpowiednio 90.7%, 31.4%, 78.9%, 84.1% and 45.8%. Wnioski: Ze względu na dużą czułość VLS w wykrywaniu zmian przednowotworowych i złośliwych metoda ta stanowi bardzo dobre narzędzie do diagnostyki przesiewowej zmian patologicznych w krtani.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 14-18
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies