Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Niemczyk, Kazimierz" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Difficulties in clinical staging of external ear canal carcinoma– a case report
Autorzy:
Żurek, Michał
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399738.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
squamous cell carcinoma
external auditory canal
lateral petrosectomy
facial nerve
Opis:
Carcinoma of the external auditory canal (EAC) is known to be very rare with a rate of 1-6 per million people. It affects mostly people over the age of 50 regardless of gender. The most common type of carcinoma of EAC is squamous cell carcinoma (SCC). The aim of this paper is to present the case of a 56-year-old woman with carcinoma of EAC. She was admitted to otolaryngology clinic due to ear buzzing lasting for five months, periodic otorrhea and hearing deterioration in her right ear. In otoscopic examination a tumor in the right ear meatus was identified. It filled almost the entire canal. Biopsy confirmed the presence of squamous-cell cancer. Tumor advancement was diagnosed using computer tomography of the temporal bones, magnetic resonance imaging of the head and ultrasonography of the neck. Imaging examinations indicated T3 N0 stage. Doctors decided to perform lateral petrosectomy with elective neck dissection. During the operation, the results of histopathological examination of frozen specimens from marginal tissues revealed an invasion of the anterior wall of the ear canal, capsule of temporomandibular joint and parotid gland. The resection eventually included also parotid gland and temporo-mandibular joint with the caput of the mandible. After recuperation, the patient had complementary radiotherapy. The presented case shows that precise imaging is necessary before surgical treatment, but unfortunately the invasion of cancer may not be estimated properly. Based on literature, the best prognosis concerns wide resection with complementary radiotherapy, although the schedule of treatment is not determined.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 45-50
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w ocenie zaawansowania raka przewodu słuchowego zewnętrznego – opis przypadku
Autorzy:
Żurek, Michał
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399748.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak płaskonabłonkowy
przewód słuchowy zewnętrzny
petrosektomia boczna
nerw twarzowy
Opis:
Nowotwory przewodu słuchowego zewnętrznego (PSZ) są niezwykle rzadkie, występują z częstotliwością 1–6 przypadków na 1 000 000 pacjentów. Zazwyczaj dotykają osoby w średnim wieku (50–60 lat), równie często kobiety, jak i mężczyzn. Najczęstszym typem histologicznym jest rak płaskonabłonkowy. Celem pracy jest omówienie przypadku raka PSZ u 56-letniej pacjentki leczonej w Klinice Otolaryngologii WUM. Pacjentka zgłosiła się z powodu trwającego od ponad 5 miesięcy szumu w prawym uchu, stopniowego pogorszenia słuchu i okresowego wycieku z prawego ucha. W badaniu otoskopowym uwidoczniono guz w PSZ całkowicie wypełniający jego światło. Wykonano biopsję tkanek guza. Rozpoznano raka płaskonabłonkowego. Następnie wykonano tomografię komputerową kości skroniowych, rezonans magnetyczny głowy i badanie ultrasonograficzne szyi. Na ich podstawie ustalono stopień zaawansowania guza na T3 N0. Zaplanowano zabieg petrosektomii bocznej z elektywną operacją węzłów chłonnych szyi. W czasie resekcji śródoperacyjne badania histopatologiczne potwierdziły naciekanie przez raka przedniej ściany PSZ, jamy bębenkowej, szczytu piramidy kości skroniowej, torebki stawu skroniowo-żuchwowego oraz ślinianki przyusznej. Poszerzono resekcję o staw żuchwowo-skroniowy wraz z głową żuchwy oraz śliniankę przyuszną. Przypadek pokazuje, że badania obrazowe są niezbędne przed planowanym leczeniem operacyjnym, ale rozległość nacieku raka często jest niedoszacowana. Dostępne w literaturze wyniki badań sugerują, że najlepsze rokowania mają chorzy poddani rozległej resekcji, uzupełnionej radioterapią, choć dokładny schemat leczenia nie został do tej pory w pełni ustalony.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 45-50
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laryngeal reinnervation in unilateral vocal fold paralysis- case report and literature review
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Jachimowska, Justyna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400263.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
laryngeal reinnervation
unilateral vocal fold paralysis
glottis insufficiency
Opis:
Laryngeal reinnervation is the method of treatment in unilateral vocal fold paralysis. During the surgery an anastomosis between the main branch of ansa cervicalis and recurrent laryngeal nerve is formed. Regeneration of the nerve’s functional abilities is a long process, lasting from 4 to 6 months, up to a year. A 35 year-old male was admitted to the Department of Otolaryngology at Warsaw Medical University in order to undergo surgical removal of reoccurrence of Schwannoma in left cerebellopontine angle by translabyrinthine approach. Post-operative period was complicated with vagal nerve paralysis. The patient reported hoarseness, dysphagia and choking. Physical examination revealed left vocal fold immobilization in abducted position, saliva in piriform fossa and left-sided soft palate paralysis yet the patient was discharged home. 4 weeks after the surgery, the patient was admitted to the hospital again due to developing aspiration pneumonia. Augmentation of the left vocal fold with calcium hydroxyapatite was performed 2 months later. After this intervention temporary vocal improvement and choking frequency reduction was observed. Finally, the patient underwent laryngeal reinnervation with formation of ansa cervicalis main branch to recurrent laryngeal nerve anastomosis. Left vocal fold regained its functional abilities and the quality of the voice improved. Laryngovideostroboscopy performed 6 months later revealed mobilization of left vocal fold sufficient for proper glottis closure. The voice measures normalized and the swallowing improved. Conclusions This case report and analyzed data confirm that laryngeal reinnervation surgery in unilateral vocal fold paralysis helps achieve satisfactory effects in voice function and life quality.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 36-41
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinnerwacja krtani w jednostronnym porażeniu fałdu głosowego -opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Jachimowska, Justyna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400381.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
reinnerwacja krtani
jednostronne porażenie fałdu głosowego
niedomykalność głośni
Opis:
Reinnerwacja krtani jest jedną z metod leczenia jednostronnego porażenia fałdu głosowego. Jedna z technik operacyjnych polega na wypreparowaniu nerwu krtaniowego wstecznego przy jego wejściu od krtani oraz zespoleniu go z gałęzią pętli szyjnej. Proces powrotu czynności nerwu krtaniowego wynosi średnio 4-6 miesięcy, ale może przedłużyć się nawet do roku. Autorzy przedstawiają opis przypadku pacjenta, u którego wystąpiło jednostronne porażenie fałdu głosowego na skutek uszkodzenia nerwu błędnego po reoperacji z dostępu przezbłędnikowego wznowy nerwiaka osłonkowego w kącie mostowo – móżdżkowym. Z powodu zaburzeń głosu oraz połykania, wykonano u chorego zabieg reinnerwacji krtani, który pozwolił uzyskać powrót ruchomości fałdu głosowego i trwałą poprawę głosu.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 36-41
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza morfologii potencjałów słuchowych z pnia mózgu u pacjentów z samoistnym obwodowym porażeniem nerwu twarzowego
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Morawski, Krzysztof
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398688.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
porażenie nerwu twarzowego
potencjały słuchowe z pnia mózgu
audiometria tonalna
Opis:
Introduction: Idiopathic facial nerve paresis still remains a challenge for laryngologists and neurologists. The etiology of idiopathic peripheral facial nerve paresis has not been explained so far. There is a group of patients that complain about coexisting hearing abnormalities. Aim: Analysis of audiological abnormalities in patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis on the basis of pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Material and methods: The retrospective analysis of 35 patients, aged under 40 years, with idiopathic peripheral facial nerve paresis hospitalised in Department of Otolaryngology of Warsaw Medical University – Poland (2004-2009). Control group consisted of age-matched, 23 healthy subjects. Each patient underwent audiometric evaluation that included pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Statistical analysis was performed with Student’s t-test. Results: In the analysed group of 35 patients (17 male + 18 female), age ranged 13-40 years (mean 26.7 ± 7.1) signifi cantly prolonged latencies of wave III and V and III-V and I-V intervals in comparison with control group where observed (p<0.05). We found also that 48.6% patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis had high-frequency hearing loss. Conclusions: The auditory brainstem responses in this study showed an association between retrocochlear pathology of the auditory system and idiopathic peripheral facial nerve paresis. Further investigations are necessary to estimate the etiopathology of these coexisting abnormalities.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 27-31
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idiopatic facial nerve palsy in pregnancy – facts and myths
Autorzy:
Rybak, Przemysław
Rybak, Klaudia
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399802.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Bell’s palsy
idiopathic facial nerve palsy
pregnancy
puerperium
treatment
Opis:
Idiopathic facial nerve palsy, also called Bell’s palsy, can be a challenge for clinicians if a pregnant woman reports symptoms of facial paresis. The incidence of Bell’s paralysis in pregnant women is almost three times higher than in the age group of non-pregnant women. The problem is lack of guidelines for treatment of idiopathic facial nerve palsy in this group of patients. Randomized studies, but without the participation of pregnant women, showed greater efficacy in the return of nerve function after early treatment with corticosteroids than with other methods. The dilemma concerning therapy is intensified by the fact that prognosis regarding the return of facial nerve function in pregnant women is significantly worse than in the remaining population, even though the weakness of the facial muscles is diagnosed in a young woman. This article presents an example of a patient consulted in our department and a review of current literature. We introduce recommendations for treatment of pregnant women with facial nerve palsy. Benefits, advised medicines, doses, necessary precautions and potential side effects of corticosteroids, being the only ones that have proven efficacy in the treatment of Bell's paralysis in pregnant women are discussed.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 3; 27-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoistne porażenie nerwu twarzowego w ciąży - fakty i mity
Autorzy:
Rybak, Przemysław
Rybak, Klaudia
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399890.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
porażenie Bella
samoistne porażenie nerwu twarzowego
ciąża
połóg
leczenie
Opis:
Idiopatyczne porażenie nerwu twarzowego, zwane również porażeniem Bella, może stanowić dla klinicystów duże wyzwanie, jeżeli z objawami niedowładu mięśni twarzy zgłasza się pacjentka w ciąży. Częstość występowania porażenia Bella u kobiet w ciąży jest prawie trzy razy większa, niż w odpowiadającej wiekowo grupie kobiet nieciężarnych. Problem stanowi brak wytycznych leczenia samoistnego porażenia nerwu twarzowego w tej grupie chorych. W randomizowanych badaniach, ale bez udziału ciężarnych pacjentek, potwierdzono większą skuteczność w powrocie funkcji nerwu po wcześnie włączonym leczeniu glikokortykosteroidami, w porównaniu z innymi metodami. Dylemat dotyczący terapii potęguje fakt, iż rokowanie co do powrotu funkcji nerwu twarzowego u ciężarnych są znamiennie gorsze niż w pozostałej populacji, a niedowład mięśni twarzy dotyczy przecież młodej kobiety. W artykule na przykładzie chorej konsultowanej w Klinice oraz na podstawie przeglądu aktualnego piśmiennictwa, przedstawione zostały zalecenia postępowania w samoistnym porażeniu nerwu twarzowego u kobiet w ciąży. Przedstawiono korzyści, zalecane preparaty, dawki, niezbędne środki ostrożności i potencjalne skutki uboczne stosowania kortykosteroidów, które jako jedyne mają potwierdzoną skuteczność w leczeniu porażenia Bella u kobiet będących w ciąży.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 3; 27-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fibromatosis aggressiva of parapharyngeal space – a case report and review of literature.
Autorzy:
Piotrowska, Angelika
Rzepakowska, Anna
Chęciński, Piotr
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400253.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
desmoid-type fibromatosis
parapharyngeal space tumor
head and neck neoplasms
Opis:
Desmoid fibromatosis is defined as a rare fibroblastic proliferation. Although histologically benign, desmoids are locally invasive and associated with a high local recurrence rate. When located in the head and neck region, fibromatosis tends to be more aggressive and associated with significant morbidity, which may be attributed to the proximity of the vital structures. We report a case of 33-year-old woman with aggressive fibromatosis of parapharyngeal space. Complete surgical excision of the lesion was performed and the postoperative period was without complications. The patient remains under careful follow-up and there is no recurrence of the disease.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 10-15
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemangiopericytoma – opis przypadku rzadkiego guza przestrzeni przygardłowej
Autorzy:
Cybulska, Klaudia
Jarosz, Małgorzata
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400307.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemangiopericytoma
przestrzeń przygardłowa
nowotwory mezenchymalne
Opis:
Hemangiopericytoma jest nowotworem mezenchymalnym, który wywodzi się z perycytów otaczających naczynia włosowate. Etiologia tego nowotworu nie została dotychczas poznana. Może lokalizować się on w dowolnej części ciała, najczęściej występuje w miednicy i kończynach dolnych, znacznie rzadziej w rejonie głowy i szyi. Charakterystyczną cechą guza jest jego powolny wzrost, niezależnie od stopnia złośliwości, oraz bogate unaczynienie. Leczeniem z wyboru jest operacyjne usunięcie guza z zastosowaniem uzupełniającej radioterapii. Opis przypadku: Opisano przebieg objawów klinicznych, proces diagnostyczny i terapeutyczny u 71-letniej pacjentki przyjętej do Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu obustronnej niedrożności nosa i zaburzeń połykania nasilających się od 6 miesięcy. Po przeprowadzeniu diagnostyki obrazowej stwierdzono bogato unaczyniony guz obejmujący przestrzeń przygardłową oraz wypełniający nosogardło po stronie lewej. Zaplanowano i przeprowadzono resekcję guza z dostępu szyjnego. W badaniu histopatologicznym rozpoznano hemangiopericytomę. Okres pooperacyjny nie był powikłany. Chora zakwalifikowana została do uzupełniającego leczenia radioterapią. Od czasu zabiegu nie zaobserwowano wznowy miejscowej. Pacjentka pozostaje pod obserwacją. Wnioski: Hemangiopericytoma jest rzadkim guzem, który charakteryzuje się różnorodnym obrazem klinicznym oraz trudnym do przewidzenia rokowaniem przeżycia wolnego od wznowy po zastosowanym leczeniu. Długotrwały, bezobjawowy wzrost nowotworu jest przyczyną rozpoznawania go w zaawansowanym stadium. Diagnostyka opiera się na badaniach obrazowych, a przede wszystkim na wyniku badania histopatologicznego. Najlepsze efekty przynosi radykalne leczenie operacyjne guza. W celu zmniejszenia ryzyka wznowy zalecane jest zastosowanie uzupełniającej radioterapii. Nawroty miejscowe mogą pojawić się nawet po długim czasie od zakończenia leczenia, dlatego konieczna jest wieloletnia obserwacja.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 56-63
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fibromatoza przestrzeni przygardłowej – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Piotrowska, Angelika
Rzepakowska, Anna
Chęciński, Piotr
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400385.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fibromatoza złośliwa
przestrzeń przygardłowa
guzy przestrzeni przygardłowej
nowotwory głowy i szyi
Opis:
Fibromatoza jest rzadką chorobą nowotworową. Charakteryzuje się miejscową agresywnością i dużą tendencją do wznowy miejscowej. Lokalizacja fibromatozy w rejonie głowy i szyi wiąże się z cięższym przebiegiem i gorszym rokowaniem w związku z występowaniem w tej okolicy ważnych życiowo struktur anatomicznych. Przedstawiono opis procesu diagnostycznego i postępowania terapeutycznego u 33-letniej pacjentki z fibromatozą przestrzeni przygardłowej po stronnie lewej. Zastosowana resekcja chirurgiczna zmiany z dostępu szyjnego pozwoliła na radykalne usunięcie nowotworu bez istotnych powikłań pooperacyjnych. Chora pozostaje w obserwacji ambulatoryjnej bez wznowy choroby.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 10-15
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recurrent hypertrophic laryngeal lesions in a patient with a history of pesticide exposure – a case report
Nawracające zmiany przerostowe krtani u chorego z wywiadem narażenia na pestycydy – opis przypadku
Autorzy:
Kloc, Michał
Krawczyk, Przemysław
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399161.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysphonia
hoarseness
larynx
pachydermia
pesticides
chrypka
dysfonia
krtań
pestycydy
Opis:
Chronic irritation of the laryngeal mucosa by external factors can lead to the development of dysphonia: hoarseness, change of the voice tone or weakening of its strength. Patients who additionally report alarming symptoms, such as dyspnea, dysphagia, or odynophagia require urgent diagnosis and treatment. Long-term exposure to irritants may lead to the development of numerous recurrent hypertrophic laryngeal lesions requiring continuous otorhinolaryngological care and multiple surgical procedures, as it was in the presented case.
Przewlekłe drażnienie błony śluzowej krtani przez czynniki zewnętrzne może prowadzić do rozwoju dyfonii o charakterze: chrypki, zmiany barwy głosu lub osłabienia jego siły. Chorzy zgłaszający dodatkowo objawy alarmowe, takie jak: duszność, dysfagia lub odynofagia, wymagają pilnej diagnostyki i leczenia. Wieloletnie narażenie na czynniki drażniące może prowadzić do rozwoju licznych, nawracających zmian przerostowych krtani, wymagających stałej opieki otorynolaryngologicznej oraz wielokrotnych zabiegów operacyjnych, tak jak to miało miejsce w prezentowanym przypadku.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 39-44
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemangiopericytoma – a case report of a rare tumour of the parapharyngeal space
Autorzy:
Cybulska, Klaudia
Jarosz, Małgorzata
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400275.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemangiopericytoma
parapharyngeal space
mesenchymal neoplasms
Opis:
Introduction: Hemangiopericytoma is a mesenchymal tumour originating from pericytes surrounding the capillary vessels. The etiology of this tumour is still unknown. It may be located in any part of the human body. The most common sites are pelvis and lower limbs and less often it occurs in the head and neck. The characteristic signs of hemangiopericytoma are slow growth regardless of the malignancy level and high vascularity. Surgical excision of the tumour with additional radiotherapy is the treatment of choice. Case report: A symptom presentation and diagnostic-therapeutic process in a 71-year-old woman admitted to the Department of Otolaryngology of the Medical University of Warsaw due to increasing bilateral nasal obstruction and dysphagia is herein described. Diagnostic imaging showed highly vascularized tumour in the parapharyngeal space also obstructing the left side of the nasopharynx. After evaluation, tumour resection from the external approach was planned and performed, followed by an uncomplicated postoperative course. Histopathological examination revealed hemangiopericytoma. The patient was qualified for adjuvant radiotherapy. She stays under observation with no signs of recurrence since surgery. Conclusions: Hemangiopericytoma is a rare tumour with a wide variety of clinical presentations and a relapse-free survival that is difficult to predict. Long-lasting asymptomatic tumour growth results in late diagnosis. Imaging and primarily, histopathological examination are fundamental for the diagnostic process. The best outcome is observed after radical surgical treatment. In order to reduce the risk of recurrence, additional radiotherapy is advised. Local recurrence may appear years after finished treatment, therefore long-term follow-up is essential.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 56-63
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory z tkanki limfoidalnej i krwiotwórczej w regionie szyi – analiza epidemiologiczno-kliniczna na przestrzeni 15 lat
Autorzy:
Rzepakowska, Anna
Zwierzyńska, Klaudyna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398576.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nowotwory z tkanki limfoidalnej
chłoniaki nieziarnicze
chłoniaki ziarnicze
węzły chłonne szyi
ślinianki
Opis:
Cel: Celem pracy jest analiza epidemiologiczna i kliniczna zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi powstała na podstawie materiałów z 15 lat obserwacji. Materiał: Analizie retrospektywnej poddano dane z badań podmiotowych i przedmiotowych, wyników badań obrazowych i histopatologicznych 97 chorych w wieku od 17 do 88 lat (średnia wieku 60,3 lata). Wyniki: Prawie wszystkie przypadki stanowiły nowotwory wywodzące się z limfopoezy – 95 chorych (98%). Najczęściej rozpoznawano chłoniaka z komórek B – 74 przypadków (76%), następnie chłoniaka Hodgkina – 19 przypadków (20%), tylko u dwóch pacjentów stwierdzono chłoniaka z komórek T (2%). Przeważały zachorowania wśród kobiet, współczynnik kobiet do mężczyzn dla całej grupy wyniósł 51: 46, natomiast przewagę zachorowań wśród mężczyzn odnotowano w grupie chorych z chłoniakiem Hodgkina (K:M=7:12). Na przestrzeni 15 lat obserwacji stwierdzono wzrost liczby zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej. Najczęstszą lokalizacją na szyi były węzły chłonne –71 przypadków (73,2%). Pozawęzłowe umiejscowienie (26,8% przypadków) obejmowało najczęściej ślinianki przyuszne i podżuchwowe, gdzie dominował chłoniak pozawęzłowy strefy brzeżnej MALT (14 przypadków). U 57% chorych wynik BAC był fałszywie ujemny, dodatni wynik uzyskano u 32% pacjentów. Wnioski: Nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi są najczęściej chłoniakami nieziarniczymi z komórek B lub chłoniakami ziarniczymi. Niespecyficzne objawy kliniczne i niecharakterystyczne obrazy radiologiczne, a także niemiarodajne wyniki BAC, utrudniają skuteczne różnicowanie chłoniaków z przerzutami do węzłów chłonnych. Diagnostyka histopatologiczna usuniętego węzła pozostaje nadal standardem rozpoznawania chłoniaków.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 1-9
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sjögrens syndrom – the review of the latest diagnostic guidelines essential for otolaryngologists
Autorzy:
Kruk, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399442.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
autoimmune sialadenitis
dry mouth
dryness syndrome
sicca syndrome
Sjögren syndrome
Opis:
Sjogren’s syndrome (SS) is a complex connective tissue disease with autoimmune background and high clinical, radiological and molecular heterogeneity. SS is typically manifested by sicca syndrome, characterized by dry eyes and dry mouth due to autoimmune-induced inflammation of the lacrimal and salivary glands. Complications of sicca syndrome are dental caries, oral candidiasis, dysosmia, dysgeusia, difficulties in swallowing and chewing. SS may coexist with other diseases of rheumatoid and autoimmune etiology. SS is linked to an 16-fold increased risk of non-Hodgkin lymphoma. Early diagnosis results in appropriate treatment and may slow down the course of the disease and limit extraglandular involvement. Due to diverse clinical phenotypes and symptomatology, establishing of the diagnosis is often difficult. In 2016 the AmericanEuropean Consensus Group (AECG) and European League Against Rheumatism (EULAR) proposed a classification system that defines SS as a systemic disease. Diagnostic tools in establishing SS diagnosis are serological tests, ultrasonography, Schirmer’s test, unstimulated whole saliva flow rate and Ocular Staining Score. The complete curing of SS is still not possible. As a complex multisystem disease, SS requires multidisciplinary cooperation and individual diagnostic and therapeutic approaches in patients. Therapy is focused on the treatment of symptoms and prophylaxis of complications. The laryngological treatment of oral cavity symptoms in SS include supervision of proper oral hygiene habits and adequate fluids supplementation. The EULAR Sjögren’s syndrome disease activity index (ESSDAI) and Clinical Oral Dryness Score(CODS) are used to monitor disease progression and treatment effectiveness.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół Sjögrena – przegląd najnowszych wytycznych diagnostycznych istotnych w praktyce otolaryngologa
Autorzy:
Kruk, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399473.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
autoimmunologiczne zapalenie ślinianek
suchość jamy ustnej
zespół Sjögrena
zespół suchości
Opis:
Zespół Sjögrena (ZS) jest złożoną chorobą tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym i dużej heterogeniczności klinicznej, radiologicznej i molekularnej. Charakterystycznym jej obrazem jest tzw. zespół suchości (sicca, dryness syndrome), w którym suchość oczu i błon śluzowych jamy ustnej spowodowane są naciekami limfocytarnymi gruczołów ślinowych i łzowych. Wtórnie do zespołu suchości rozwijają się: próchnica zębów, zakażenia grzybicze, zaburzenie lub utrata węchu i smaku, problemy z mową i żuciem. ZS może współwystępować z innymi schorzeniami o etiologii reumatoidalnej i autoimmunologicznej. Ze względu na zróżnicowany przebieg choroby, jej rozpoznanie może stwarzać trudności. W 2016 roku American-European Consensus Group (AECG) i European League Against Rheumatism (EULAR) opracowały nowe kryteria rozpoznania ZS. Narzędziami diagnostycznymi stosowanymi w jej identyfikowaniu są: testy serologiczne, ultrasonografia ślinianek, test Schirmera, badanie niestymulowanego przepływu śliny, metoda Ocular Staining Score. Brakuje jednak jednego tzw. „złotego standardu”. Całkowite wyleczenie ZS nie jest obecnie możliwe. Opisywana choroba ma charakter wieloukładowy, jej leczenie wymaga współpracy wielodyscyplinarnej oraz indywidualnego podejścia diagnostycznoterapeutycznego u chorych. Terapia jest ukierunkowana na leczenie objawów i profilaktykę powikłań. Leczenie objawów ZS w zakresie jamy ustnej polega na wdrożeniu odpowiednich nawyków w zakresie higieny jamy ustnej oraz przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów. W monitorowaniu postępu i efektów leczenia choroby wykorzystuje się skalę ESSDAI (The EULAR Sjögren’s syndrome disease activity index) oraz CODS (Clinical Oral Dryness Score).
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies