Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stępczyńska, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Charakterystyka i zastosowania kompozytów jednopolimerowych
Characteristic and applications of single polymer composites
Autorzy:
Żenkiewicz, M.
Moraczewski, K.
Rytlewski, P.
Stepczyńska, M.
Żuk, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947028.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
kompozyty jednopolimerowe
wytrzymałość na rozciąganie
moduł Younga
adhezja międzyfazowa
temperatura topnienia
single polymer composites
tensile strength
Young's modulus
interface adhesion
melting temperature
Opis:
Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej właściwości i zastosowań kompozytów jednopolimerowych (SPC), stosunkowo nowej i obiecującej grupy materiałów polimerowych o dużych możliwościach aplikacyjnych. Omówiono rodzaje i wybrane właściwości SPC i porównano ich najważniejsze cechy: adhezję na granicy wzmocnienia i osnowy kompozytu, różnicę wartości temperatury topnienia fazy krystalicznej wzmocnienia i osnowy, wytrzymałość na rozciąganie i moduł Younga. Scharakteryzowano SPC wytwarzane obecnie w skali przemysłowej.
This paper constitutes a review of the literature concerning properties and applications of the single polymer composites (SPC). These materials are a relatively new and promising group of polymer composites which have good mechanical properties and high potential of application. The types and selected properties of single polymer composites were discussed. The most significant of these properties include adhesion at the interface of reinforcement and matrix, different melting points of crystalline phase of reinforcement and matrix, tensile strength and Young's modulus. Additionally, SPC currently produced in an industrial scale were characterized.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 1; 3-11
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metalizowanie bezprądowe tworzyw polimerowych
Electroless metallization of plastics
Autorzy:
Żenkiewicz, M.
Moraczewski, K.
Rytlewski, P.
Stepczyńska, M.
Jagodziński, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/150657.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
metalizowanie bezprądowe
miedziowanie
modyfikowanie warstwy wierzchniej
prekursory metalizowania
kompleksy metaloorganiczne
electroless metallization
copper deposition
surface layer modification
metallization precursors
organometallic complexes
Opis:
Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej bezprądowego metalizowania tworzyw polimerowych. Przedstawiono podstawowe rodzaje metalizowania: na drodze wymiany, w wyniku redukcji pierwiastka metalicznego oraz autokatalityczne. Omówiono znaczenie odpowiedniego przygotowania warstwy wierzchniej (WW) metalizowanych wytworów, umożliwiającego osadzanie i aktywowanie prekursorów metalizowania, a także dominującą rolę palladu jako uniwersalnego katalizatora metalizowania. Opisano też znaczenie kompleksów metaloorganicznych stosowanych w charakterze prekursorów w procesach metalizowania bezprądowego. Wskazano możliwości wykorzystania materiałów i przedmiotów metalizowanych bezprądowo.
This article is a review of the literature related to the electroless metallization of plastics. The basic methods of electroless metallization by: displacement, metal reduction, and autocatalysis have been described. The importance of proper preparation of the surface layer of metallized materials, which enables the deposition and activation of metallization precursors, as well as the dominant role of palladium as a common metallization catalyst have been discussed. The role of organometallic complexes as precursors of electroless metallization has also been described. The possible applications of electroless metallized plastics and most recent research trends have been presented.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 3; 163-169
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autokatalityczne miedziowanie bezprądowe tworzyw polimerowych
Autocatalytic electroless copper plating of polymeric materials
Autorzy:
Żenkiewicz, M.
Moraczewski, K.
Rytlewski, P.
Stepczyńska, M.
Jagodziński, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205270.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
autokatalityczne metalizowanie bezprądowe
miedziowanie
kompozyty polimerowe
kompleksy metaloorganiczne
autocatalytic electroless metallization
copper plating
polymer composites
organometallic complexes
Opis:
Artykuł stanowi przegląd wyników badań doświadczalnych dotyczących procesu autokatalitycznego miedziowania bezprądowego wybranych tworzyw polimerowych. Przedstawiono wpływ acetyloacetonianu miedzi(II) [Cu(acac)2] i tlenku miedzi(II) (CuO), dodawanych łącznie do poliamidu 6 (PA6) lub kompozytu na osnowie z PA6, na przebieg tego procesu. Stwierdzono, że Cu(acac)2 i CuO stosowane łącznie są skutecznymi prekursorami miedziowania, dzięki występującemu efektowi synergii, zwiększającemu szybkość tego procesu. Wykazano, że napromienianie laserowe powoduje powstawanie stożkowej struktury geometrycznej powierzchni PA6 zawierającego te prekursory. Materiał znajdujący się na wierzchołkach utworzonych stożków nie ulega ablacji i stanowi ochronę dla materiału usytuowanego niżej. Miedź osadzana w procesie autokatalitycznego miedziowania bezprądowego ma strukturę ziarnistą, a wielkość ziaren i grubość warstwy osadzanej miedzi zależą od czasu trwania procesu. Omówiono także wyniki badań nowego kompozytu na osnowie PA6, zawierającego prekursory Cu(acac)2 i CuO oraz włókna szklane. Kompozyt ten charakteryzuje się dobrymi właściwościami przetwórczymi, a obecność w nim włókien szklanych wpływa na zwiększenie wytrzymałości adhezyjnej warstwy miedzi nanoszonej na ten kompozyt, chroniącej przed ablacją laserową polimer osnowy. Zaprezentowano efekty wstępnych badań trzech nowych kompleksów metaloorganicznych, w tym L-tyrozyny miedzi, która może być cennym prekursorem autokatalitycznego miedziowania bezprądowego materiałów polimerowych.
The paper presents areview of experimental studies related to the process of autocatalytic electroless copper plating of selected polymeric materials. The effect of copper(II) acetylacetonate [Cu(acac)2] and copper(II) oxide (CuO), added together to polyamide 6 (PA6) or its composite on the metallization process is discussed. It was found that Cu(acac)2 and CuO applied together are effective precursors for copper deposition due to asynergistic action of the precursors, increasing significantly the rate of deposition. It was also shown that laser irradiation caused the formation of conical structure of PA6 surface containing these precursors. The material located on the tops of the cones does not undergo ablation, acting as amask protecting material situated below. Copper deposited in the autocatalytic electroless plating process has agrain structure. The grain size and the thickness of the deposited copper layer depend on the metallization time. The results of tests on new composite composed of PA6 matrix, Cu(acac)2 and CuO precursors and glass fibers have been discussed. This composite is characterized by good processing properties. The glass fibers significantly increase the adhesion strength of the deposited copper layer, which protects the matrix polymer from laser ablation. The results of preliminary tests of three new organometallic complexes have been presented, from which L-tyrosine-copper can be avaluable precursor for autocatalytic electroless copper plating of polymeric materials.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 5; 371-379
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical properties and biodegradability of flax fiber-reinforced composite of polylactide and polycaprolactone
Właściwości mechaniczne i biodegradowalność wzmocnionego włóknami lnianymi kompozytu polilaktydu z polikaprolaktonem
Autorzy:
Rytlewski, P.
Stepczyńska, M.
Moraczewski, K.
Malinowski, R.
Jagodziński, B.
Żenkiewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947048.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polylactide
polycaprolactone
flax fibers
mechanical properties
biodegradation
polilaktyd
polikaprolakton
włókna lniane
właściwości mechaniczne
biodegradacja
Opis:
The aim of this work was to produce a composite based on the blend of polylactide and polycaprolactone and reinforced with flax fiber, intended for processing by injection molding, with improved mechanical and biodegradation properties as compared to neat polylactide (PLA) and polycaprolactone (PCL). The material was prepared by mixing PLA, PCL and flax fibers (about 5 mm long), extrusion and granulation with subsequent injection molding to obtain test samples. The composites differed in the content of PCL (0, 5, 10, 15 and 30 wt %) whereas the content of flax fibers was kept constant (20 wt %). The samples were characterized by means of scanning electron microscopy (SEM), tensile and impact strength measurements, differential scanning calorimetry (DSC) and dynamic mechanical analysis (DMA). Biodegradation studies were carried out using proteinase K at laboratory conditions. It was found that a reduction of fiber lengths took place during the extrusion process and that addition of flax fibers to PLA/PCL blend resulted in an increase in elastic modulus and biodegradation rate. The composite impact strength was significantly improved at 30 wt % PCL fraction.
Celem badań było opracowanie kompozytu wzmocnionego włóknem lnianym na osnowie z mieszaniny polilaktyd/polikaprolakton, przeznaczonego do przetwórstwa metodą wtryskiwania, wykazującego lepsze właściwości mechaniczne oraz lepszą biodegradowalność niż niemodyfikowane polilaktyd (PLA) i polikaprolakton (PCL). Materiał przygotowano metodą wytłaczania. PLA, PCL oraz włókna lniane (o długości około 5 mm) mieszano, wytłaczano, granulowano, a następnie wtryskiwano w celu uzyskania próbek do badań. Kompozyty różniły się zawartością PCL (0, 5, 10, 15 lub 30% mas.), natomiast udział procentowy włókien lnianych był stały (20% mas.). Próbki badano metodami: skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz dynamicznej analizy mechanicznej (DMA). Oceniano też ich wytrzymałość na jednoosiowe rozciąganie i udarność. Podatność na biodegradację badano w warunkach laboratoryjnych z zastosowaniem enzymu proteinazy K. Stwierdzono, że w procesie wytłaczania nastąpiła znaczna redukcja długości włókien lnianych, ich dodatek do mieszaniny PLA/PCL wpłynął na zwiększenie modułu sprężystości i szybkości biodegradacji, a udział 30% mas. PCL wyraźnie poprawił udarność kompozytu.
Źródło:
Polimery; 2018, 63, 9; 603-610
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Electrostatic separation of binary mixtures of some biodegradable polymers and poly(vinyl chloride) or poly(ethylene terephthalate)
Separacja elektrostatyczna dwuskładnikowych mieszanin wybranych polimerów biodegradowalnych i poli(chlorku winylu) lub poli(tereftalanu etylenu)
Autorzy:
Żenkiewicz, M.
Żuk, T.
Pietraszek, J.
Rytlewski, P.
Moraczewski, K.
Stepczyńska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947168.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
electrostatic separation
binary mixtures
biodegradable polymers
PVC
PET
separacja elektrostatyczna
mieszaniny dwuskładnikowe
polimery biodegradowalne
Opis:
There are presented results of investigation of electrostatic separation of binary mixtures containing a biodegradable polymer {polylactide (PLA), polycaprolactone (PCL), or poly(3-hydroxybutyrate-co-4-hydroxybutyrate) [P(3,4HB)]} and a commonly used polymer [poly(vinyl chloride) (PVC) or poly(ethylene terephthalate) (PET)]. It was found that the binary mixtures of these polymers could be efficiently separated. The electrostatic separation process of the P(3,4HB)/PET mixture appeared to be most successful. It is indicated that the share of a biodegradable component in the mixture essentially influences the separation effects. Therefore, suitable choice of necessary conditions is needed to perform the separation process, which includes appropriate separator settings, depending on fractions of individual components in the mixture being separated.
W artykule przedstawiono wyniki badań procesu separacji elektrostatycznej mieszanin dwuskładnikowych zawierających polimery biodegradowalne {polilaktyd (PLA), polikaprolakton (PCL) lub poli(3-hydroksymaślan-co-4-hydroksymaślan) [P(3,4HB)]} i polimery powszechnego użytku [poli(chlorek winylu) (PVC) lub poli(tereftalan etylenu) (PET)]. Stwierdzono, że mieszaniny tych polimerów mogą być skutecznie rozdzielane w tym procesie. Najbardziej efektywna okazała się separacja mieszaniny P(3,4HB)/PET. Z badań wynika również, że najistotniejszym czynnikiem wpływającym na skuteczność tej separacji jest udział masowy składnika biodegradowalnego w danej mieszaninie. Z tych względów wymagany jest odpowiedni dobór warunków prowadzenia separacji elektrostatycznej, w tym nastaw separatora w zależności od udziału poszczególnych składników mieszaniny rozdzielanej.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 11-12; 835-843
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies