- Tytuł:
- Wplyw zwiekszonej czestotliwosci uprawy buraka cukrowego w plodozmianie na stan zachwaszczenia pol
- Autorzy:
-
Tyburski, J
Rychcik, B.
Zawislak, K. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/803275.pdf
- Data publikacji:
- 2003
- Wydawca:
- Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
- Tematy:
-
buraki cukrowe
uprawa roslin
chwasty
pola uprawne
plodozmian
zachwaszczenie - Opis:
-
W latach 1987-1992 w RZD Bałcyny k. Ostródy, na glebie brunatnej płowej, pylastej, kompleksu pszennego dobrego, przeprowadzono drugą rotację ścisłego doświadczenia polowego nad koncentracją uprawy buraka cukrowego w płodozmianie. Uprawiano go w płodozmianach 6-polowych poczynając od kontrolnego (16,7%), przez umiarkowanie specjalistyczny płodozmian buraczany (33,3%), wysoce specjalistyczny płodozmian buraczany (50%), aż do monokultury - uprawa ciągła. W doświadczeniu nie stosowano herbicydów. Skład gatunkowy oraz obsadę chwastów na poletkach z burakiem cukrowym określano przed pierwszą pielęgnacją mechaniczną.
Średnio dla całego doświadczenia w 6-letnim okresie badań stwierdzono występowanie 290 siewek chwastów na 1 m². Jako gatunki dominujące wykazano: Chenopodium album, Thlaspi arvense, Stellaria media, Poa annua, Capsella bursa- pastoris, Viola arvensis, Matricaria maritima ssp. inodora, Fallopia convolvulus, Lamium amplexicaide, Polygonum lapathifolium. Wzrost częstotliwości uprawy buraka cukrowego w 6-polowym płodozmianie z jednego do dwóch pól spowodował zmniejszenie obsady chwastów o 6,8%, dalszy wzrost do trzech pól skutkował redukcją zachwaszczenia o 13,6%, natomiast uprawa buraka w monokulturze obniżyła obsadę chwastów aż o 45,9%.
Narastanie udziału buraka cukrowego w płodozmianie doprowadziło do niewielkich zmian gatunkowych w zbiorowiskach chwastów, dopiero uprawa buraka cukrowego w monokulturze doprowadziła do relatywnego zmniejszenia udziału dominujących gatunków: Chenopodium album i Thlaspi arvense oraz nasilenia występowania Poa annua, Agropyron repens i Sonchus arvensis.
In the years 1987-1992 a second rotation of field experiment on sugar beet concentration in crop rotation was carried out on a loamy, brown, good wheat soil. Sugar beet was grown in 6-field crop rotation from control rotation (1 : 6), through moderate specialised beet rotation (2 : 6), highly specialised beet rotation (3 : 6), to continuous cropping. While carrying out the experiment no herbicides were applied. Weed infestation level and weed floristic composition on sugar beet plots were recorded before first mechanical weeding. 290 weed seedlings per square meter were found as an average weed infestation level in the experiment for the 6-years investigation period. The dominant weed species were: Chenopodium album, Thlaspi arvense, Stellaria media, Poa annua, Capsella bursa-pastoris, Viola arvensis, Matricaria maritima ssp. inodora, Fallopia convolvulus, Lamium amplexi-caule, Polygonum lapathifolium. The increase of sugar beet cropping frequency from 1 field to 2 fields in 6-field crop rotation (from 1 : 6 to 2 : 6) resulted in the reduction of weed infestation by 6.8%, the further increase to 3 fields (3 : 6) resulted in the 13.6% reduction of weed infestation. In the case of sugar beet monoculture weed infestation was reduced by 45.9%. The increase of sugar beet cropping frequency in the scopes from 1 : 6 to 3 : 6 resulted in slight changes in floristic weed composition, whereas sugar beet cropping in monoculture resulted in a decrease of dominant weed species, namely: Chenopodium album and Thlaspi arvense and an increase of Poa annua, Agropyron repens, and Sonchus arvensis. - Źródło:
-
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 257-264
0084-5477 - Pojawia się w:
- Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł