Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Elektrochemia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Codeposition of SiC particles with electrolytic nickel
Współosadzanie cząstek SiC z niklem w procesie elektrolizy
Autorzy:
Dobosz, I.
Rudnik, E.
Burzyńska, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351442.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
elektrochemia
kompozyt
nikiel
węglik krzemu
electrodeposition
composite
nickel
silicon carbide
Opis:
Ni/SiC composite coatings were produced by electrodeposition from chloride-sulphate bath. The effect of SiC concentration on the percentage of embedded particles at two current densities (0.75 and 1.50 Aźdm-2) was determined. SiC content in the nickel matrix was in the range of 13-23 vol%, but lower values were found for higher current density. Increased particles contents in the coatings practically did not change microhardness of deposits (approximately 300 HV), but it increased corrosion resistance. Morphology and particle distribution in the deposits was studied with optical and transmission electron microscopes. Specific surface charge of SiC particles as well as adsorption of Ni2+ions on the powder particles were also determined.
Powłoki kompozytowe Ni/SiC otrzymywano na drodze elektrolizy z zastosowaniem kąpieli chlorkowo-siarczanowej. Określono wpływ stężenia SiC na skład osadów katodowych uzyskiwanych przy dwóch gęstościach prądu (0.75 and 1.50 Aźdm-2). Udział SiC w osnowie niklowej wynosił 13-23 %obj., przy czym niższe zawartości stwierdzono w powłokach otrzymanych przy wyższej gęstości prądu. Wzrost zawartości fazy dyspersyjnej w osadach katodowych nie wpływa na mikrotwardość kompozytów (ok. 300 HV), następuje natomiast wzrost ich odporności korozyjnej. Morfologię powierzchni i rozkład cząstek dyspersyjnych w osnowie niklowej określano na podstawie obserwacji mikroskopowych. Wyznaczono ładunek powierzchniowy cząstek SiC oraz wielkość adsorpcji jonów Ni2+.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2011, 56, 3; 665-670
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Electrochemical behavior of tellurium in acidic nitrate solutions
Elektrochemiczne zachowanie się telluru w kwaśnych roztworach azotanowych
Autorzy:
Rudnik, E.
Biskup, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/264230.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
tellurium
cyclic voltammetry
pH
electrochemistry
nitrate
tellur
woltamperometria cykliczna
elektrochemia
azotan
Opis:
Electrochemistry of tellurium stationary electrode was studied in acidic nitrate solutions with pH 1.5–3.0. Cyclic voltammetry indicated that two products were formed at potentials above 300 mV (SCE): soluble HTeO2+ (500 mV) and sparingly soluble H2TeO3 (650 mV), but the former seemed to be an intermediate product for TeO2 precipitation on the electrode surface. Formation of the solid products as porous layers was almost undisturbed and no electrode passivation was observed. H2TeO3 and TeO2 dissolved to HTeO2+ under acidic electrolyte, but this process was hindered by pH increase. Cathodic polarization of tellurium electrode below –800 mV was accompanied by the evolution of H2Te, which was then oxidized at the potentials approx. –700 mV. H2Te generated in the electrochemical reaction decomposed to elemental tellurium as black powdery precipitates in the bulk of the solution and a bright film drifting on the electrolyte surface.
Przeprowadzono badania elektrochemiczne telluru w kwaśnych roztworach azotanowych o pH 1.5–3.0. Pomiary metodą woltammetrii cyklicznej wykazały obecność dwóch produktów tworzących się przy potencjałach powyżej 300 mV (NEK): rozpuszczalny HTeO2+ (500 mV) i trudno rozpuszczalny H2TeO3 (650 mV), przy czym pierwszy z nich stanowi produkt pośredni tworzenia się TeO2. Formowanie się produktów stałych w postaci porowatych warstw nie prowadziłodo pasywacji elektrody. H2TeO3 i TeO2 ulegały rozpuszczaniu pod wpływem roztworu z utworzeniem HTeO2+, lecz proces ten ulegał zahamowaniu przez wzrost pH. Katodowa polaryzacja elektrody tellurowej poniżej –800 mV prowadziła do tworzenia się H2Te, który ulegał utlenianiu przy potencjałach ok. –700 mV. H2 Te generowany w reakcji elektrodowej ulegał rozpadowi do telluru elementarnego występującego w dwóch postaciach (jako czarny osad i srebrzysty film).
Źródło:
Metallurgy and Foundry Engineering; 2014, 40, 1; 15-31
1230-2325
2300-8377
Pojawia się w:
Metallurgy and Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies