Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "równowagi" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Rehabilitacja chorych w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi
    Autorzy:
    Krajewski, Krzysztof
    Rosiak, Oskar
    Szczepanik, Marcin
    Walak, Jarosław
    Woszczak, Marek
    Gawrońska, Anna
    Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398190.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    zaburzenia równowagi
    zawroty głowy
    wiek podeszły
    Opis:
    Wstęp: Zawroty głowy i zaburzenia równowagi w wieku podeszłym mogą być wywołane dysfunkcją ośrodkowego układu nerwowego na różnych poziomach, związaną zarówno procesem starzenia, jak i współistniejącymi chorobami ogólnoustrojowymi. Cel pracy: Ocena skuteczności rehabilitacji u pacjentów w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Materiał i metody: Do badań włączono 31 osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Pacjentów wyłoniono z grupy 84 pacjentów w wieku powyżej 65. roku życia, u których rozpoznano uszkodzenie ośrodkowe w badaniu wideonystagmograficznym (VNG). U chorych przeprowadzono badanie otoneurologiczne z oceną równowagi i chodu wg skali Tinetti, test „Wstań i idź“ oraz test sięgania (FR). Badani wypełniali też kwestionariusz samooceny (DHI). Pacjentów badano dwukrotnie – na wstępie i po zakończeniu terapii. Sesje rehabilitacji przedsionkowej (VR) trwały 2 tygodnie, po 5 razy w tygodniu. Wyniki: Po terapii VR stwierdzono istotne statystycznie różnice w kwestionariuszu samooceny DHI w punktacji całkowitej jak i w 3 podskalach. U 70% pacjentów stwierdzono istotną poprawę w testach chodu i stabilności. W teście „Wstań i idź” średnio 15,3 sekund, w teście Tinetti średnio 22 punkty (mniejsze prawdopodobieństwo upadków), w teście sięgania 27 cm. Wnioski: U pacjentów w wieku podeszłym rehabilitacja przedsionkowa jest metodą znacznie poprawiającą stabilność postawy i chodu. U osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi w wieku podeszłym kliniczne badania funkcjonalne oraz dodatkowe mogą służyć nie tylko do potwierdzenia diagnozy, ale i do monitorowania postępów VR terapii.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 5-10
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Innovative System for Evaluation and Rehabilitation of Human Imbalance
    Nowatorski system do oceny i rehabilitacji układu równowagi
    Autorzy:
    Gawrońska, Anna
    Zamysłowska-Szmytke, Ewa
    Janc, Magdalena
    Kotas, Rafal
    Kamiński, Marek
    Marciniak, Paweł
    Tylman, Wojciech
    Woźniak, Sebastian
    Napieralski, Jan
    Sakowicz, Bartosz
    Pajor, Anna
    Rosiak, Oskar
    Puzio, Anna
    Lucas-Brot, Weronika
    Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27320345.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-08
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    balance dysfunction
    dizziness
    mobile posturography
    vertigo
    vestibular rehabilitation
    posturografia mobilna
    rehabilitacja przedsionkowa
    zaburzenia równowagi
    zawroty głowy
    Opis:
    Introduction: Mobile posturography is based on wearable inertial sensors; it allows to test static stability (static posturography) and gait disturbances. Aim: The aim of this work was to present the results of research on the innovative MEDIPOST system used for diagnosis and rehabilitation of balance disorders. Material and methods: Fourteen articles published in influenced foreign journals were presented and discussed. The deve-lopment and construction of the device was preceded by a literature review and methodological work. The Dizziness Handi-cap Inventory (DHI) questionnaire was translated and validated. The methodology of posturography with head movements with a frequency of 0.3 Hz was also developed in the group with chronic vestibular disorders. Simultaneous measurements were performed (static posturogrphy vs. MEDIPOST) in the CTSIB-M (Modified Clinical Test of Sensory Interaction in Balance) test in healthy subjects and patients with unilateral peripheral dysfunction. Results: In the posturography with head movements the improvement of sensitivity (67 to 74%) and specificity (65 to 71%) was noted. In the CTSIB-M test the intraclass correlation coefficients for both methods were 0.9. The greatest differences between examinations were observed for the mean angular velocity in the tests on the foam (trials no. 3 and 4), in particular on the foam with eyes closed (trial no. 4 – sensitivity 86.4%, specificity 87.7%). Two functional tests were analyzed: the Swap Seats test and the 360 degree turn test. In the former, the results are studied from 6 sensors – 86% of the true positives and 73% of the true negatives for the fall/ no-fall group classification. The second test differentiates people with vestibular impairment and healthy people. It can be analyzed with 1 (sensitivity 80%) and 6 sensors (sensitivity 86%, specificity 84%). Currently, the MEDIPOST device is in the development and certification phase
    Wstęp: Posturografia mobilna, oparta o czujniki sensoryczne montowane na tułowiu, pozwala na badanie stabilności statycznej (posturografia statyczna), a także na rejestracje zaburzeń podczas chodu. Cel: Celem tej pracy było przedstawienie wyników badań z zastosowaniem nowatorskiego systemu MEDIPOST, wykorzystanego do diagnostyki i rehabilitacji zaburzeń układu równowagi. Materiał i metody: Przedstawiono i omówiono 14 artykułów opublikowanych w zagranicznych czasopismach. Opracowanie i skonstruowanie urządzenia poprzedził przegląd literatury oraz prace metodyczne. Przetłumaczono i zwalidowano kwestionariusz niepełnosprawności Dizziness Handicap Inventory (DHI). Opracowano również metodykę posturografii z ruchami głowy o częstotliwości 0,3 Hz w grupie osób z przewlekłymi zawrotami głowy. Przeprowadzono jednoczasowo pomiary przy użyciu posturografii mobilnej ME-DIPOT i postruografii statycznej w teście MCTSIB (ang. Modified Clinical Test of Sensory Interaction in Balance) u osób zdrowych i chorych z jednostronną dysfunkcją obwodową układu równowagi. Wyniki: W badaniu posturografii z ruchami głowy stwierdzono poprawę czułości (z 67 do 74%) oraz swoistości (z 65 do 71%). W teście MCTSIB współczynniki korelacji wewnątrzklasowej dla obu metod (posturografia mobilna MEDIPOST vs statyczna) wynosiły 0,9. Największe różnice między badaniami zaobserwowano dla średniej prędkości kątowej środka ciężkości w próbach na piance (próba 3. i 4.), w szczególności zaś w próbach na piance z oczami zamkniętymi (próba 4. – czułość 86,4%, swoistość 87,7%). Dwa testy funkcjonalne poddano szczegółowej analizie: test przesiadania się między krzesłami (ang. Swap Seats) oraz test obrotu o 360 stopni. W pierwszym wyniki odczytywane są z 6 czujników – 86% wyników prawdziwie dodatnich i 73% wyników prawdziwie ujemnych dla klasyfikacji grup upadający/nieupadający. Drugi test pozwala różnicować osoby z uszkodzeniami przedsionkowymi i zdrowymi. Wynik może być analizowany z 1 (czułość 80%) i 6 czujników (czułość 86%, swoistość 84%). Aktualnie urządzenie MEDIPOST jest w fazie opracowywania i certyfikacji.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2022, 76, 3; 7-11
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena skuteczności rehabilitacji przedsionkowej u pacjentów z dysfunkcją błędnika
    Effectiveness of vestibular rehabilitation in patients with vestibular dysfunction
    Autorzy:
    Rosiak, Oskar
    Szczepanik, Marcin
    Woszczak, Marek
    Lucas-Grzelczyk, Weronika
    Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162705.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    rehabilitacja
    zawroty głowy
    posturografia
    zaburzenia równowagi
    wirtualna rzeczywistość
    środek nacisku na podłoże
    rehabilitation
    vertigo
    postural stability
    loss of balance
    virtual reality
    center of pressure
    Opis:
    Wstęp Zawroty głowy i zaburzenia równowagi spowodowane dysfunkcją błędnika są częstą przyczyną absencji chorobowej o wyraźnej tendencji wzrastającej w ostatnich latach. Brak pełnej spontanicznej kompensacji uszkodzenia wymaga rehabilitacji przedsionkowej, której dostępność jest ograniczona. Dlatego poszukiwane są nowe, innowacyjne metody rehabilitacji, które mogłyby zwiększyć dostęp do tej terapii. Jedną z nich jest wirtualna rzeczywistość (WR), która staje się coraz popularniejszą metodą rehabilitacji, wykorzystywaną np. w leczeniu udarów lub schizofrenii. Celem pracy była ocena i porównanie 2 technik rehabilitacji u pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika. Materiał i metody Badania dotyczyły 43 pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika diagnozowanych w Zakładzie Układu Równowagi I Katedry Otorynolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Chorych przydzielono do 2 grup, które rehabilitowano w trakcie 10 sesji terapeutycznych za pomocą treningu z zastosowaniem WR (grupa 1, N = 22) lub treningu na platformie posturograficznej (grupa 2, N = 21). Pacjentów badano trzykrotnie: przed rozpoczęciem rehabilitacji oraz miesiąc i 3 miesiące po jej ukończeniu. Podczas każdego badania wykonano testy posturograficzne, a chorzy wypełniali kwestionariusze subiektywnej oceny zawrotów głowy. Wyniki W obu grupach badanych zaobserwowano zmniejszenie całkowitej długości środka ciężkości w kolejnych pomiarach czasowych oraz subiektywne zmniejszenie objawów związanych z zawrotami głowy wyrażone w punktacji i subiektywnej ocenie zawrotów głowy (Vertigo Syndrom Scale – short form − VSS-sf). W porównaniu metod nie wykazano przewagi żadnej formy treningu w poprawie parametrów posturograficznych, natomiast nieznacznie większą poprawę subiektywną stwierdzono w grupie 1. Uzyskana w trakcie rehabilitacji poprawa utrzymywała się w badaniu kontrolnym po 3 miesiącach. Wnioski Obie formy rehabilitacji są skuteczne w zwiększeniu stabilności posturalnej i redukcji objawów subiektywnych. Trening z zastosowaniem WR powoduje większą redukcję objawów subiektywnych. Med. Pr. 2019;70(5):545–553
    Background Vertigo and instability due to vestibular dysfunction have been a frequent cause of work absence, with a clearly upward tendency observed in recent years. Uncompensated vestibular hypofunction requires vestibular rehabilitation, but access to this form of treatment remains limited. Therefore, innovative methods of rehabilitation utilizing new technologies, which could promote this therapy, are searched for. Virtual reality (VR) is becoming a popular method of rehabilitation used, for example, in the treatment of stroke or schizophrenia. The aim of this study was to compare and evaluate 2 methods of vestibular rehabilitation in patients with unilateral vestibular disorders. Material and Methods Forty-three patients with unilateral vestibular disorders diagnosed at the Balance Disorders Unit, 1st Otolaryngology Department of the Medical University of Lodz, were included in this study. The patients, divided into 2 groups, received 10 sessions of rehabilitation. Group 1 (N = 22) was rehabilitated using a VR unit consisting of a forceplate and a motion sensor, while Group 2 (N = 21) performed training on a static posturography platform under physiotherapist supervision. The patients were examined at the baseline, 1 month and 3 months after rehabilitation. During each assessment, posturography was performed which recorded the center of pressure (CoP) displacement. The patients also filled out a questionnaire to quantify vertigo symptoms. Results The CoP parameters decreased in both groups, with no superiority of either form of training. Analysis of the subjective symptoms reduction revealed a decrease in the Vertigo Syndrome Scale – short form (VSS-sf) score in the second evaluation in both groups, which was slightly greater in the VR group. The improvement remained stable 3 months after rehabilitation. Conclusions Both forms of rehabilitation are effective in increasing postural stability and reducing subjective symptoms. Virtual reality training achieves a slightly greater subjective improvement. Med Pr. 2019;70(5):545–53
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 5; 545-553
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies