Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rosa, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Soil pollution of selected PHAs as a factor affecting the properties of humic acids
Autorzy:
Dębska, B.
Banach-Szott, M
Rosa, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/123894.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
soils
PAHs
humic acids
elemental composition
UV-VIS
FTIR
Opis:
It is well-known that the properties of humus soil substances (including humic acids) are soil-type-specific. However, one shall consider the fact that properties of organic matter of soil can be modified by farming system (crop rotation, fertilisation) as well as other external factors, including pollutants; PAHs. The objective of the paper is to determine the effect of a single-time pollution of soils with high rates of PAHs on the properties of humic acids. The research was performed with the samples of soils representative for the Kujawy and Pomorze Region (Phaeozems, Luvisol, Haplic Arenosols, Fluvisols). Soil samples were polluted with selected PAHs; fluorene, anthracene, pyrene and chrysene at the amount corresponding to 100 mg PAHs kg-1. Treatments, i.e., soils + PAHs, were incubated for 180 and 360 days at the temperature of 20–25 ºC and at constant moisture of 50% of field water capacity. Humic acids were extracted from the soil samples prior to and after 180 and 360 days of incubation. The following analyses were performed for separating humic acids: elemental composition, UV-VIS and IR spectrophotometric analyses, susceptibility to oxidation. Results demonstrated that a single introduction of fluorene, anthracene, pyrene and chrysene at very high rates into soils affects the properties of humic acids. There was mostly recorded a de-crease in coefficients of absorbance A2/6 and A4/6, an increase in the parameter defining the susceptibility of humic acids to oxidation. There were also noted changes in the pattern of spectra in infrared and the values of the parameter defining the degree of internal oxidation of the humic acids molecules.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2014, 15, 1; 67-73
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Properties of Humic Acids of Luvisols Polluted with Selected PAHs
Właściwości kwasów huminowych gleb płowych zanieczyszczonych wybranymi WWA
Autorzy:
Dębska, B.
Banach-Szott, M.
Rosa, E.
Drąg, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388853.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
PAHs
luvisols
humic acids
WWA
gleby płowe
kwasy huminowe
Opis:
The aim of the present paper was to determine the effect of soil pollution with polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) on the properties of humic acids. The study was carried out based on Luvisols samples representative of the Kujawsko-Pomorskie Region, collected from areas exposed to and protected from direct pollution with PAHs. Soil samples were polluted with selected PAHs (fluorene, anthracene, pyrene and chrysene), at the amount corresponding to 10 mg PAHs/kg. The PAHs-polluted soil samples were incubated for 10, 30, 60, 120, 180 and 360 days at the temperature of 20–25 oC and fixed moisture (50 % of field water capacity). From the soil samples, before and after 180 and 360 days incubation, there were isolated humic acids (HAs), applying the common IHSS method. For isolated HAs the following analyses were made: elemental composition, UV-VIS and IR spectra spectrometric analysis, susceptibility to oxidation and hydrophilic and hydrophobic properties was determined with HPLC used. It was demonstrated that introducing PAHs into soils resulted in a change in some quality parameters of humic acids. There were found eg a decrease in the value of the degree of internal oxidation, an increase in the intensity of absorption bands in the range 1520–1000 cm–1, an increase in the susceptibility to oxidation, a decrease in the share of hydrophilic fractions and an increase in the hydrophobic fractions. The soil pollution with PAHs is, therefore, one of the many factors which can modify the humic acids properties.
Celem pracy było określenie wpływu zanieczyszczeń gleb wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi (WWA) na właściwości kwasów huminowych. Badania zrealizowano dla próbek gleb płowych reprezentatywnych dla Regionu Kujawsko-Pomorskiego, pobrane z terenów narażonych i nienarażonych na bezpośrednie zanieczyszczenia WWA. Próbki gleb zanieczyszczono wybranymi WWA – fluoren, antracen, piren i chryzen – w ilości odpowiadającej 10 mg WWA/kg. Zanieczyszczone przez WWA próbki gleb inkubowano 10, 30, 60, 120, 180 i 360 dni w temperaturze 20–25 oC i w stałej wilgotności – 50 % PPW. Z próbek gleb przed oraz po 180 i 360 dniach inkubacji wyekstrahowano kwasy huminowe. Dla wyseparowanych kwasów huminowych, ogólnie przyjętą metodą IHSS, przeprowadzono analizy: składu pierwiastkowego, spektrofotometryczne w zakresie UV-VIS i IR, podatności na utlenianie oraz oznaczono właściwości hydrofilowo-hydrofobowe z wykorzystaniem HPLC. Wykazano, że wprowadzenie WWA do gleb skutkowało zmianą niektórych parametrów jakościowych kwasów huminowych. Stwierdzono m.in. spadek wartości stopnia utlenienia wewnętrznego, wzrost intensywności pasm absorpcyjnych w zakresie 1520–1000 cm–1, wzrost podatności na utlenianie, spadek udziału frakcji hydrofilowych, a wzrost frakcji hydrofobowych. Zanieczyszczenie gleb WWA jest więc jednym z wielu czynników, które mogą modyfikować właściwości kwasów huminowych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 3; 339-350
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of dressing seed material with a humus preparation and foliar potassium fertilization on the yield and chemical composition of spring barley grain
Wpływ zaprawiania materiału siewnego preparatem humusowym i dolistnego nawożenia potasem na wielkość plonu i skład chemiczny ziarna jęczmienia jarego
Autorzy:
Wilczewski, E.
Szczepanek, M.
Knapowski, T.
Rosa, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
The aim of the study was evaluation of the effect of dressing seed material of spring barley with a humus preparation and foliar potassium fertilization with Drakar on its yield and content of nitrogen, phosphorus, potassium and magnesium in the grain. One-way field experiment was carried out in the years 2006-2008, in Chrząstowo (53°09’ N; 17°35’ E) near Bydgoszcz, on soil classified as mesic Typic Hapludalfs, of a granulometric composition of light sandy loam. The effect of the following was evaluated: humus preparation Humistar (12% humic acids and 3% fulvic acids), used for dressing at a rate of 1 dm3 per 50 kg of barley grain (1), foliar fertilizer Drakar (25.7% K and 3% N), applied at two doses of 2 dm3·ha-1, before flowering and after its end (2), as well as the combined application of Humistar and Drakar (3). The results of using Humistar and Drakar were compared with the control (4) where these preparations were not used. A significant increase was found in 1000 grain weight and yield of barley grain under the effect of dressing the seed material with Humistar. However, this factor’s effect on spike density per unit of area or on the grain number per spike was not indicated. Foliar fertilizer Drakar did not affect significantly the grain yield or its components. The studied preparations did not affect significantly the leaf greenness index in barley in the stage of tillering, shooting and flowering. However, a positive effect of Humistar was found on values of this index in the milk stage. The total nitrogen concentration in barley grain was independent of the used preparations. However, a significant increase in the content of phosphorus and magnesium was found in barley grain dressed with Humistar. Concentration of phosphorus and potassium in barley grain on plots with a foliar fertilization with Drakar was lower, while of magnesium higher than on the control.
Celem badań była ocena wpływu zaprawiania materiału siewnego jęczmienia jarego substancją humusową oraz nawożenia dolistnego nawozem potasowym Drakar na jego plonowanie oraz zawartość azotu, fosforu, potasu i magnezu w ziarnie. Ścisłe, jednoczynnikowe doświadczenie polowe wykonano w latach 2006-2008, w Chrząstowie (53°09’ N; 17°35’ E) koło Bydgoszczy, na glebie brunatnej właściwej, o uziarnieniu gliny lekkiej pylastej. Oceniano wpływ: preparatu humusowego Humistar (12% kwasów huminowych i 3% kwasów fulwowych), stosowanego do zaprawiania w ilości 1 dm3 na 50 kg ziarna jęczmienia (1), nawozu dolistnego Drakar (25.7% K i 3% N), aplikowanego w dwóch dawkach po 2 dm3·ha-1, przed kwitnieniem i po jego zakończeniu (2), oraz łącznego stosowania Humistaru i Drakaru (3). Efekty stosowania Humistaru i Drakaru porównywano z kontrolą (4), w której nie stosowano tych preparatów. Stwierdzono istotne zwiększenie masy 1000 ziaren i plonu ziarna jęczmienia pod wpływem zaprawiania materiału siewnego Humistarem. Nie wykazano jednak wpływu tego czynnika na obsadę kłosów z jednostki powierzchni ani liczbę ziaren w kłosie. Nawóz dolistny Drakar nie wpływał istotnie na plon ziarna i jego komponenty. Badane preparaty nie wpływały istotnie na wskaźnik zieloności liści jęczmienia w okresie krzewienia, strzelania w źdźbło i kwitnienia. Stwierdzono natomiast pozytywny wpływ Humistaru na wartości tego wskaźnika w okresie dojrzałości mlecznej. Koncentracja azotu ogólnego w ziarnie jęczmienia nie była zależna od stosowanych preparatów. Stwierdzono natomiast istotne zwiększenie zawartości fosforu i magnezu w ziarnie jęczmienia zaprawianego Humistarem. Koncentracja fosforu i potasu w ziarnie jęczmienia w obiektach z nawożeniem dolistnym Drakarem była mniejsza, a magnezu większa niż w kontroli.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2014, 13, 4
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of HPLC, Py-GCMS, FTIR methods in the studies of the composition of soil dissolved organic matter
Wykorzystanie HPLC, Py-GCMS i FTIR w badaniach składu rozpuszczalnej materii organicznej gleb
Autorzy:
Rosa, E.
Debska, B.
Banach-Szott, M.
Tobiasova, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/905677.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
soil
organic matter
soil composition
analysis method
high performance liquid chromatography
Py-GCMS zob.pyrolysis gas chromatography mass spectrometry
dissolved organic matter
FTIR method
pyrolysis gas chromatography mass spectrometry
Opis:
The study has determined the composition of dissolved organic matter in Luvisols, Fluvisols and Histosols using spectroscopic (FTIR) and chromatographic (HPLC and Py-GCMS) methods. It has been found that aliphatic hydrocarbons (linear) containing from 4 to 12 atoms of carbon constitute the dominant group of compounds included in the dissolved organic matter (DOC). The preparations isolated from Histosols and Luvisols demonstrated a higher proportion of hydrophobic fraction with a longer retention time probably containing more compounds with long-chain aliphatic and simple aromatic structure than the DOC of Fluvisols. The differences in infrared spectra are evident particularly in the wave number between 1650–1030 cm⁻¹. The DOC of Histosols is richer in aromatic compounds (range 1620 cm⁻¹) but the DOC of Luvisols and Fluvisols is richer in alkene chains and hydroxyl (OH) and methoxy (OCH₃) groups. The results showed differences in the composition of the DOM across the soils, caused their genesis.
W pracy badano skład rozpuszczalnej materii organicznej (RMO) gleb (Luvisols, Fluvisols and Histosols) przy zastosowaniu metod spektroskopowych (FTIR) oraz chromatograficznych (HPLC i Py-GCMS). Stwierdzono, że dominującą grupą związków wchodzących w skład RMO są węglowodory alifatyczne (łańcuchowe) zawierające od 4 do 12 atomów węgla. Preparaty RMO wyizolowane z torfu i gleby płowej charakteryzujące się wyższym udziałem frakcji hydrofobowych o najdłuższym czasie retencji, zawierały najprawdopodobniej więcej związków o długich łańcuchach alifatycznych oraz proste struktury aromatyczne w porównaniu z RMO mady. Przebieg widm w podczerwieni wyraźnie wskazał różnicę w składzie badanych preparatów RMO, szczególnie w zakresie liczb falowych między 1650-1030 cm⁻¹. Preparaty RMO wyizolowane z torfu były bogatsze w związki aromatyczne (pasmo 1620 cm⁻¹) a frakcja RMO wyizolowana z gleby płowej i mady ciężkiej była bogatsza w łańcuchy alkenowe i grupy hydroksylowe (OH) i metoksylowe (OCH₃). Otrzymane wyniki badań wykazały różnice w składzie RMO pomiędzy glebami, wynikające z ich genezy.
Źródło:
Polish Journal of Soil Science; 2015, 48, 1
0079-2985
Pojawia się w:
Polish Journal of Soil Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies