Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "anorexia nervosa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Czy istnieją zaburzenia funkcji poznawczych specyficzne dla jadłowstrętu psychicznego?
    Are there any cognitive functioning disorders specific for anorexia nervosa?
    Autorzy:
    Śmiech, Anna
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945667.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anorexia nervosa
    cognitive deficits
    cognitive functions
    deficyty poznawcze
    emacination
    funkcje poznawcze
    jadłowstręt psychiczny
    neuropsychologia
    neuropsychology
    wyniszczenie
    Opis:
    Aim: Review of studies on cognitive functioning disorders in anorexia nervosa. Views: The neuroimaging studies on patients with diagnosed anorexia nervosa demonstrate the presence of various structural and functional deviations of the central nervous system in these patients, mostly cortico-subcortical atrophies and increased volume of fluid spaces. These conclusions entailed studies on the status of cognitive functions in anorexia nervosa patients. Yet, the results of the studies carried out so far are not coherent, sometimes they are even contradictory. In some of them significant deviations were found within cognitive functioning: mostly these are disorders in attention, working memory and visual – spatial skills. In other studies the average level of individual cognitive functioning in the patients did not differ from control groups or it was even higher. In most studies no correlation was found between neuropsychological parameters and the degree of emaciation, duration of the disease and severity of concomitant mental disorders. Furthermore, evidence was collected that some of the disorders of cognitive functions occurring in the active period subside during remission of anorexia nervosa symptoms, however some authors support the hypothesis about premorbid and pathogenetic nature of cognitive disorders in anorexia nervosa. Conclusions: In the course of anorexia nervosa the disorders of various cognitive functions were found which do not explicitly correlate with the clinical image and course of eating disorders, sometimes subsiding during remission of anorexia nervosa.
    Cel: Przegląd badań na temat zaburzeń funkcji poznawczych w jadłowstręcie psychicznym. Poglądy: Badania neuroobrazowe pacjentów z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego wykazują u tych osób obecność rozmaitych odchyleń strukturalnych i funkcjonalnych OUN, przede wszystkim zaniki korowo-podkorowe oraz zwiększenie objętości przestrzeni płynowych. Te odkrycia przyczyniły się do podjęcia badań nad stanem funkcji poznawczych osób chorujących na jadłowstręt psychiczny. Wyniki przeprowadzonych do tej pory badań nie są jednak spójne, czasem są nawet sprzeczne. W części z nich stwierdzano znaczące odchylenia w zakresie funkcji poznawczych: najczęściej zaburzenia uwagi, pamięci operacyjnej i zdolności wzrokowo-przestrzennych. W innych z kolei średni poziom poszczególnych funkcji poznawczych pacjentek nie różnił się od grup kontrolnych lub okazywał się nawet wyższy. W większości prac nie zaobserwowano korelacji parametrów neuropsychologicznych ze stopniem wyniszczenia, czasem trwania choroby i nasileniem współwystępujących zaburzeń psychicznych. Zebrano również dowody, że niektóre z pojawiających się w aktywnym okresie zaburzeń funkcji poznawczych wycofują się w remisji objawów jadłowstrętu psychicznego, jednak niektórzy autorzy są zwolennikami hipotezy o przedchorobowym i patogenetycznym charakterze zaburzeń poznawczych w jadłowstręcie psychicznym. Wnioski: W przebiegu jadłowstrętu psychicznego stwierdzano zaburzenia różnych funkcji poznawczych, które nie korelowały jednoznacznie z obrazem klinicznym i przebiegiem zaburzeń odżywiania, niekiedy ustępowały w okresie remisji jadłowstrętu psychicznego.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 4; 169-177
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fakty i mity na temat stosowania leków przeciwpsychotycznych w terapii jadłowstrętu psychicznego
    Facts and myths regarding treatment with antipsychotics in anorexia nervosa
    Autorzy:
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943331.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anorexia nervosa
    antipsychotics
    drug efficacy
    pharmacotherapy
    review of studies
    farmakoterapia
    jadłowstręt psychiczny
    leki przeciwpsychotyczne
    przegląd badań
    skuteczność
    Opis:
    Recent reviews of research and meta-analyses indicate that there is no evidence of the efficacy of antipsychotics in treatment of anorexia nervosa. The authors of all available guidebooks and standards of treatment of anorexia nervosa warn against inclusion of psychotropic drugs when the BMI amounts to <15 or there are somatic complications of eating restrictions. Furthermore, emphasized is unnecessary risk of hasty decisions in the case of concomitant symptoms of other mental disorders, because they may subside with increased body mass or result from patients’ personality traits. Considered should always be the possible occurrence of adverse symptoms of applied pharmacotherapy, especially within the circulatory system and prolactin secretion disorders. The use of antipsychotics may be considered in special cases of patients resistant to treatment, with extremely persistent, at times absurd and uncorrectable convictions about one’s body size and shape, and eating habits. Yet it should be emphasized that too fast body mass gain which sometimes occurs after therapy with some of these medicinal drugs, may appear a disadvantageous factor enhancing the fear of the body mass change in patients who are not psychologically prepared for so fast changes and consequently cease the progress achieved due to psychological therapy. Changes in prolactin secretion, occurring due to the use of certain antipsychotics, may inhibit the return of correct levels of sex hormones in women, and menstruation, and increase osteoporosis which is almost always present in some of the chronically emaciated patients.
    Z ostatnich przeglądów badań i metaanalizy wynika, że nie ma żadnych dowodów na skuteczność leków przeciwpsychotycznych w leczeniu jadłowstrętu psychicznego. Autorzy wszystkich dostępnych przewodników i standardów leczenia jadłowstrętu psychicznego przestrzegają przed włączaniem leków psychotropowych, gdy BMI wynosi <15 lub występują powikłania somatyczne restrykcji w zakresie odżywiania się. Podkreśla się również niepotrzebne ryzyko pochopnych decyzji w przypadku towarzyszących objawów innych zaburzeń psychicznych, gdyż mogą one ustąpić wraz ze wzrostem masy ciała lub wynikać z cech osobowościowych pacjentów. Należy zawsze brać pod uwagę możliwość wystąpienia objawów niepożądanych zastosowanej farmakoterapii, szczególnie z zakresu układu krążenia oraz zaburzeń wydzielania prolaktyny. Stosowanie leków przeciwpsychotycznych można rozważyć w szczególnych przypadkach pacjentów opornych na leczenie, z niezwykle trwałymi, czasem absurdalnymi, niepoddającymi się korekcie przekonaniami na temat rozmiarów i kształtów swojego ciała, sposobów odżywiania się. Należy jednak podkreślić, że zbyt szybki przyrost masy ciała, który zdarza się po terapii niektórymi z tych leków, może okazać się czynnikiem niekorzystnym, nasilającym lęk przed zmianą masy ciała u osób nieprzygotowanych psychologicznie na tak szybką przemianę i w konsekwencji zatrzymać postępy uzyskane dzięki terapii psychologicznej. Zmiany w zakresie wydzielania prolaktyny, występujące po niektórych lekach przeciwpsychotycznych, mogą utrudnić powrót prawidłowych poziomów hormonów płciowych u kobiet oraz miesiączkowania, nasilić osteoporozę, która niemal zawsze jest obecna u części długotrwale wyniszczonych pacjentek.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 183-186
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dysmorfia mięśniowa – wariant dysmorfofobii? Badania nad zaburzeniami obrazu ciała u mężczyzn
    Muscle dysmorphia – a variant of dysmorphophobia? Studies on the body image disorders in men
    Autorzy:
    Kropiwnicki, Paweł
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945755.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anabolic-androgenic steroids
    disturbances of self-image
    dysmorfia mięśniowa
    men
    muscle dysmorphia
    mężczyźni
    odwrócona anoreksja
    reverse anorexia nervosa
    sterydy anaboliczno-androgeniczne
    zaburzenia obrazu ciała
    Opis:
    The body image disorders are concomitant with certain mental disorders, such as anorexia nervosa and bulimia, but sometimes they also occur independently as dysmorphophobia. The nature of this disorder is quite well known in women suffering from eating disorders. It was only in the 80s of the 20th century that researchers became interested in the body image disorder in men. They found out that men as early as in their school years devoted much attention to their body and introduced various methods to modify their appearance. Unlike women who use all sorts of diets, boys and men more often do physical exercises. Girls and women more often concentrate on lower areas of their bodies (hips, underbelly, thighs), whereas boys and men – on upper areas (epigastric region, chest, shoulders). These studies revealed a special form of dysmorphophobia characterised by a sense of having a low body weight and low muscular mass, accompanied by a strong discomfort having a significant impact on the subjects’ behaviour: they used strict diets, underwent intense weight training, neglecting everyday duties and aggravating their social relationships. They devoted much time to checking their appearance in mirrors, asked their friends if they did not look too puny, and wore loose clothes to visually augment their body size, used anabolic steroids to accelerate the muscular mass increase. The observed disorder was first called a “reversed anorexia” due to the similarity of some symptoms to those observed in anorexia nervosa, when perceiving their body as too slim and puny. Subsequent studies caused a change of the name into “muscle dysmorphia”.
    Zaburzenia obrazu ciała towarzyszą niektórym zaburzeniom psychicznym, takim jak jadłowstręt psychiczny i bulimia, niekiedy też występują samodzielnie jako dysmorfofobia. Dosyć dobrze poznano charakter tej nieprawidłowości u kobiet cierpiących z powodu zaburzeń jedzenia. Dopiero w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku badacze zajęli się problemem obrazu własnego ciała u mężczyzn. Stwierdzono, że już we wczesnych latach szkolnych chłopcy poświęcają dużo uwagi swemu ciału, wprowadzają różne metody celem modyfikacji wyglądu. Chłopcy i mężczyźni częściej stosują ćwiczenia fizyczne w przeciwieństwie do kobiet, które częściej praktykują różnego rodzaju diety. Dziewczynki i kobiety bardziej koncentrują się na dolnych rejonach ciała (biodra, podbrzusze, uda), chłopcy i mężczyźni – na górnych (nadbrzusze, klatka piersiowa, ramiona). W wyniku tych badań zauważono szczególną postać dysmorfofobii charakteryzującą się poczuciem posiadania niskiej masy ciała, niskiej masy mięśniowej, czemu towarzyszyło uczucie silnego dyskomfortu mające istotny wpływ na zachowania badanych: stosowali oni rygorystyczne diety, poddawali się intensywnemu treningowi siłowemu, zaniedbywali codzienne obowiązki, pogarszały się ich relacje społeczne. Wiele czasu poświęcali na sprawdzanie swojego wyglądu w lustrach, dopytywali się znajomych, czy nie wyglądają zbyt wątło, ubierali się w luźne stroje, aby wizualnie powiększyć rozmiary ciała, stosowali sterydy anaboliczne dla szybszego wzrostu masy mięśniowej. Zaobserwowane zaburzenie początkowo nazwano „odwróconą anoreksją” ze względu na podobieństwo niektórych objawów do tych, obserwowanych w jadłowstręcie, przy postrzeganiu swego ciała jako zbyt szczupłego i wątłego. W wyniku późniejszych badań zmieniono nazwę zaburzenia na „dysmorfia mięśniowa” (muscle dysmorphia).
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 1; 44-51
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies