Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lech, Wojciech." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Czy zastosowanie żelu z chlorheksydyną zmniejsza częstość zakażeń miejsca operowanego?
    Autorzy:
    Kolasiński, Wojciech
    Pomorski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391701.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chlorheksydyna
    zakażenia miejsca operowanego
    Opis:
    Wstęp: Zakażenia miejsca operowanego wikłają od 2 do 11% wszystkich procedur chirurgicznych. Założenia pracy: Zastosowanie 6% żelu z chlorheksydyną, jako element przedoperacyjnego przygotowania skóry okolicy operowanej, zmniejsza liczbę zakażeń miejsca operowanego. Cel: Celem pracy jest ocena wpływu: współczynnika masy ciała (BMI), stosunku neutrofili do limfocytów (NLR), stężenia białka całkowitego, glukozy, długości hospitalizacji przed zabiegiem, czasu trwania operacji, długości utrzymania drenów, przetoczenia koncentratu krwinek czerwonych na liczbę zakażeń miejsca operowanego. Materiały i metody: Analizie prospektywnej poddano 248 pacjentów operowanych w latach 2016–2019 w Oddziale Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Urologicznym Wojewódzkiego Szpitala specjalistycznego w Zgierzu. Chorych podzielono na trzy grupy w zależności od mikrobiologicznego stopnia czystości rany pooperacyjnej: I grupa – rany czyste, II grupa – rany czysteskażone, III grupa, do której włączono również zabiegi wykonywane w trybie ostrego dyżuru – rany skażone. W każdej z grup wydzielono po dwie podgrupy w zależności od sposobu przedoperacyjnego przygotowania pola operacyjnego: A – żel bez CHG, B – 6% żel z CHG. Wyniki: Infekcje miejsca operowanego stwierdzono u 22 pacjentów (8,9%). Odpowiednie częstości dla grup I, II, III wynoszą: 3,0% vs 12,9% vs 12,7% (p < 0,05). Wzrost wskaźnika NLR o jedną jednostkę powodował częstsze występowanie zakażeń miejsca operowanego o 11%. Przetoczenie pacjentowi KKCZ skutkowało 3,5-krotnym wzrostem częstości zakażeń miejsca operowanego. Przedłużenie czasu utrzymania drenu o jeden dzień powoduje wzrost częstości ZMO o 41%. Obniżenie stężenia białka całkowitego o co najmniej 1 g/dl poniżej normy zwiększa ryzyko zakażeń miejsca operowanego niemal trzykrotnie. Wnioski: Zastosowanie preparatu 6% żelu z chlorheksydyną, jako elementu przedoperacyjnego przygotowania pola operacyjnego, zmniejsza ryzyko zakażeń miejsca operowanego, szczególnie w ranach czystych-skażonych i skażonych.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 26-31
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Does the use of chlorhexidine gel reduce the frequency of surgical site infections?
    Autorzy:
    Kolasiński, Wojciech
    Pomorski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391686.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    surgical site infections
    chlorhexidine
    Opis:
    Introduction: Surgical site infections (SSI) involve 2–11% of all surgical procedures. Paper assumption: The use of 6% gel with chlorhexidine as an element of preoperative skin preparation of the operated area reduces the number of surgical site infections. Aim: The aim of the study was to assess the impact of body mass index (BMI), neutrophil to lymphocyte ratio (NLR), total protein, glucose, length of hospitalization before surgery, duration of surgery, length of drainage maintenance, transfusion of red blood concentrate on the number of SSI. Materials and methods: 248 patients were subjected to prospective analysis. Patients were operated at the Department of General and Oncological Surgery of the Provincial Specialist Hospital in Zgierz. Patients were divided into three groups depending on the microbiological degree of cleanliness of the postoperative wound: Group I – clean wounds, Group II – cleancontaminated wounds, Group III – contaminated wounds, which also included emergency surgerical procedures. In each group two subgroups were distinguished depending on the method of preoperative preparation of the surgical field: A – gel without CHG, B – 6% gel with CHG. Results: Surgical site infections were found in 22 patients (8.9%). The respective frequencies for groups I, II, III are: 3.0% vs 12.9% vs 12.7%. An increase in NLR by one unit resulted in a higher incidence of surgical site infections by 11%. A transfusion of RBC to the patient resulted in a 3.5-fold increase in the frequency of surgical site infections. Extending the drain maintenance time by one day increases the SSI frequency by 41%. Lowering the total protein concentration by at least 1 g/dl below normal increases the risk of surgical site infections almost three times. Conclusions: The use of a 6% gel preparation with chlorhexidine as an element of preoperative preparation of the surgical field reduces the risk of surgical site infections, especially in clean-contaminated and contaminated wounds.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 26-31
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early predictors of post – thyroidectomy hypoparathyroidism
    Autorzy:
    Sieniawski, Karol
    Kaczka, Krzysztof
    Paduszyńska, Katarzyna
    Fendler, Wojciech
    Tomasik, Bartłomiej
    Pomorski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393727.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    hypoparathyroidism
    thyroid surgery
    total thyroidectomy
    intact PTH assay
    hypocalcemia
    Opis:
    Thyroid surgery is the most commonly performed procedure in the field of endocrine surgery. Studies are still ongoing on the development of a single algorithm for diagnosis and care of patients at risk of postoperative hypoparathyroidism. The aim of the study was to determine the biochemical marker that would allow the most accurate diagnosis of patient groups at risk of developing hypoparathyroidism and to identify risk factors for this disorder. Material and methods. The prospective study included 142 consecutive patients undergoing total thyroidectomy for benign goiter from January 1st 2014 to December 31st 2015. Serum intact parathyroid hormone (iPTH), total calcium (Ca), phosphate (P), and magnesium (Mg) levels have been measured preoperatively and at 1, 6, 24, and 48 h postoperatively. Results. Clinical symptoms of hypoparathyroidism developed in 25 (17.6%) of 142 patients. The best diagnostic accuracy for hypoparathyroidism based on ROC curves was obtained for iPTH at 6h (AUC 0.942; 95% CI: 0.866-1.000, p<0.001) and its percentage change from baseline ΔiPTH at 6h (AUC 0.930; 95% CI: 0.858-1.000, p<0.001). In an multivariate analysis, the preoperative Ca level higher by 0.1 mmol/l, and iPTH level higher by 0.1 pmol/l were associated with a lower risk of hypoparathyroidism, by 68% (p=0.012) and 61% (p=0.007), respectively. A 1% decline in iPTH from baseline increased the risk of hypoparathyroidism by 15% (p<0.001). Conclusions. The most reliable markers indicating a high risk of postoperative hypoparathyroidism are the decline in ΔiPTH at 6h by > 65% or iPTH level at 6h <1.57 pmol /l. A postoperative decline in iPTH levels is an independent risk factor for the development of hypoparathyroidism. Preoperative higher concentrations of Ca and iPTH are protective factors for the development of this disorder.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 540-555
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedoczynność przytarczyc po całkowitym wycięciu tarczycy – wczesne markery prognostyczne
    Autorzy:
    Sieniawski, Karol
    Kaczka, Krzysztof
    Paduszyńska, Katarzyna
    Fendler, Wojciech
    Tomasik, Bartłomiej
    Pomorski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393793.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    niedoczynność przytarczyc
    operacje na tarczycy
    całkowite wycięcie tarczycy
    oznaczenie intact PTH
    hipokalcemia
    Opis:
    Operacje tarczycy to najczęściej wykonywane procedury w zakresie chirurgii endokrynologicznej. Podejmowane są próby stworzenia jednolitego algorytmu diagnostyki i opieki nad chorymi zagrożonymi pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc. Celem pracy było wyznaczenie markera biochemicznego, który najdokładniej posłużyłby do określenia grupy pacjentów zagrożonych pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc oraz identyfikacją czynników ryzyka tego powikłania. Materiał i metodyka. Do prospektywnego badania włączono 142 kolejnych pacjentów poddanych całkowitemu wycięciu tarczycy od 1 stycznia 2014 do 31 grudnia 2015 r. z powodu wola. Stężenia natywnego PTH (iPTH), wapnia całkowitego (Ca), fosforanów (P) oraz magnezu (Mg) były mierzone w surowicy przed operacją oraz w 1, 6, 24 i 48 godzinie po zabiegu. Wyniki. Objawy kliniczne niedoczynności przytarczyc wystąpiły u 25 (17,6%) ze 142 badanych pacjentów. Największą wartość prognostyczną dla niedoczynności przytarczyc na podstawie krzywych ROC miało stężenia iPTH w 6 h (AUC 0,942; 95%Cl: 0,866-1,000, p<0,001) oraz jego procentowa zmiana od wartości początkowej ΔiPTH w 6 h (AUC 0,930; 95%Cl: 0,858-1,000, p<0,001). W analizie wieloczynnikowej, większe stężenie Ca o 0,1 mmol/l, a dla iPTH o 0,1 pmol/l przed zabiegiem wiązało się z 68% (p=0,012) oraz 61% (p=0,007) mniejszą szansą na wystąpienie niedoczynności przytarczyc. Spadek stężenia iPTH o 1% od wartości początkowej zwiększał szansę wystąpienia tego powikłania o 15% (p<0,001). Wnioski. Najlepszym markerem wskazującym na duże ryzyko wystąpienia pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc jest spadek ΔiPTH w 6 h >65% lub stwierdzenie stężenia iPTH <1,57 pmol/l w 6 h po operacji. Spadek stężenia iPTH po zabiegu jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia niedoczynności przytarczyc. Przedoperacyjne wyższe stężenia Ca oraz iPTH są czynnikami ochronnymi dla wystąpienia tego powikłania.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 540-555
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies