Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polska Akademia Nauk." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
NIC
NOTHING
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342063.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
John Cage
Nam June Paik
znacząca pustka
zen
significant void
Opis:
Artykuł zestawia 4’33’’ (1952) Johna Cage’a i Zen for Film (1964) Nam June Paika – dwa przełomowe utwory amerykańskiej awangardy. Andrzej Pitrus próbuje uchwycić rodzaj dialogu, jaki został nawiązany przez dwóch artystów wprowadzających do swego artystycznego języka elementy aleatoryczne. Autor omawia także kwestie związane z odwołaniem się do „znaczącej pustki”, ta zaś – zgodnie z tradycją zen – stanowi rodzaj przestrzeni, w której słuchacz i widz mogą budować własne sensy i realizować doświadczenia odbiorcze. Obydwie prace niczego odbiorcy nie narzucają: Zen jest wskazówką. Twórcy nie proponują żadnych zamkniętych znaczeń, zadowalając się swoiście rozumianym artystycznym koanem. Ich dzieła nie zawierają NIC, lecz niewątpliwie uruchamiają niekończący się ciąg skojarzeń i zapewne jeszcze długo będą stanowić inspirację dla interpretatorów.
The article summarizes 4’33’’ (1952) by John Cage and Zen for Film (1964) by Nam June Paik – two groundbreaking works of the American avant-garde. Andrzej Pitrus tries to capture the kind of dialogue established between the two artists who introduced into their artistic language aleatoric elements. The author also discusses issues related to the reference to a “significant void”, and this – in the tradition of Zen – is a kind of space where the listener and the viewer may build their own senses and realise the experience of perception. Both works do not impose anything on the viewer – Zen is just a suggestion. The artists do not propose any closed interpretation, and are satisfied by a specifically understood artistic koan. Their works contain NOTHING, yet they trigger an endless string of associations, and are sure to inspire interpreters for a long time to come.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 246-252
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mike Leigh po raz pierwszy
Mike Leigh for the First Time
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341206.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Mike Leigh
Artur Piskorz
kino brytyjskie
British cinema
Opis:
Recenzja książki Artura Piskorza Kino organiczne Mike’a Leigh (2016). Jak podkreśla Pitrus, publikacja Piskorza jest pierwszą na polskim rynku pracą poświęconą dokonaniom tego brytyjskiego reżysera. Nie jest to jednak kompletna monografia twórcy, bowiem Piskorz ujmuje dokonania bohatera swojej pracy w sposób aspektowy, chcąc nieco zawęzić perspektywę i uczynić tom łatwiejszym w lekturze, ale także zapewne dążąc do samookreślenia przyjętej perspektywy badawczej. Pitrus zwraca uwagę, że Artur Piskorz jest nie tylko kulturoznawcą spoglądającym na kino, ale także anglistą zainteresowanym kulturą Wielkiej Brytanii, w tym również samym jej językiem, co także znalazło odzwierciedlenie w tej publikacji. Recenzent omawia budowę książki i jej najważniejsze założenia metodologiczne, wskazuje jej ewidentne zalety, ale także pewne braki, zaś w zakończeniu pozwala sobie na sugestię, że z autorem Kina organicznego należy dyskutować i upominać się o uwzględnienie innych perspektyw interpretacyjnych, choć jego publikacji nie można odmówić spójności.
Review of Artur Piskorz’s book Kino organiczne Mike’a Leigh [Mike Leigh’s Organic Cinema] (2016). As Pitrus emphasizes, Piskorz’s publication is the first work on the Polish market devoted to the achievements of this British director. However, this is not a complete monograph on the director, because Piskorz captures the achievements of the protagonist of his work only in a certain aspect, in order to narrow down the perspective and make the volume easier to read, but also probably striving to define the adopted research perspective. Pitrus points out that Artur Piskorz is not only a culture studies specialist looking at the cinema, but also an English philologist interested in the culture of Great Britain, including its language, which is also reflected in this publication. The reviewer discusses the construction of the book and its most important methodological assumptions, indicates its stronger points, but also some shortcomings, and in the end allows himself to suggest that one should question the author of Organic Cinema strategy and demand that he takes into account other interpretative perspectives, although his publication cannot be denied consistency.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 253-257
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawie wszystkie kolory Indii
Almost All the Colours of India
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342053.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
literatura indyjska
Grażyna Stachówna
Tatiana Szurlej
Indian literature
Opis:
Tekst jest recenzją tomu zbiorowego Od Ramajany do Slumdoga. Filmowe adaptacje literatury indyjskiej (2015) pod redakcją Grażyny Stachówny i Tatiany Szurlej. Książka zawiera dwadzieścia esejów poświęconych filmom zrealizowanym na podstawie literatury indyjskiej. Autor recenzji zwraca uwagę na eklektyzm publikacji wynikający z różnorodności literatury Indii czy wręcz niemożności zdefiniowania jednej literatury indyjskiej. Tom został jednak oceniony wysoko jako pionierskie wydawnictwo będące odpowiedzą na wzrastające zainteresowanie przedstawionym w nim fenomenem.
The text is a review of a collected volume Od Ramajany do Slumdoga. Filmowe adaptacje literatury indyjskiej [From Ramajana to Slumdog. Film Adaptations of Indian Literature] (2015) edited by Grażyna Stachówna and Tatiana Szurlej. The book includes twenty essays on films realised on the basis of Indian literature. The reviewer highlights the eclecticism of the publication resulting from the diversity of literature in India or even the inability to define one Indian literature. The volume, however, was highly evaluated as a pioneering publication which responds to the growing interest in the phenomenon dealt with in the book.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 301-303
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane i znane formy
Known and Unknown Forms
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28638499.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kamila Kuc
Michael O’Pray
polskie kino awangardowe
Polish avant-garde film
Opis:
Recenzja książki The Struggle For Form. Perspectives on Polish Avant-Garde Film 1916-1989 (red. Kamila Kuc, Michael O’Pray; 2014). Autor dokonuje prezentacji tomu, który przybliża anglojęzycznemu czytelnikowi problematykę związaną z polskim kinem awangardowym. W tomie wykorzystano teksty wcześniej publikowane, co autor recenzji uważa za największy jej mankament – nie udało się bowiem zaproponować spójnej wizji rodzimego kina eksperymentalnego. Wysoko ocenione zostały natomiast wybrane rozdziały, których autorzy są wybitnymi znawcami tematu.
Book review of The Struggle For Form: Perspectives on Polish Avant-Garde Film 1916-1989 (eds. Kamila Kuc and Michael O’Pray, 2014). The author presents the volume, which familiarises the English speaking reader with the problematics of Polish avant-garde cinema. The book consists of previously published texts, which the reviewer considers its greatest fault – as it proved impossible to present a unitary vision of Polish experimental cinema. However selected chapters written by experts in the field, are highly praised.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 293-296
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młodzi (i zdolni) o animacji
Young (and Talented) on Animation
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341258.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Olga Bobrowska
Michał Bobrowski
Europa Środkowa
animacja
Central Europe
animation
Opis:
Autor przedstawia recenzję pracy zbiorowej Obsession, Perversion, Rebellion. Twisted Dreams of Central European Animation pod redakcją Olgi Bobrowskiej i Michała Bobrowskiego (2016). Ta angielskojęzyczna publikacja gromadzi – jak zauważa Pitrus – teksty o ambicjach naukowych, choć czasem są one bliższe nieco „unaukowionej” krytyce niż „twardej” nauce. Tematyka została zawężona do animowanego kina Europy Środkowej, ale dodatkowo uzupełniono ją o wątki włoskie. Jak przekonują redaktorzy tomu, animowane kino Italii (zwłaszcza północnych Włoch) pozostaje w bliskiej relacji z realizacjami z krajów Grupy Wyszehradzkiej. Tu natomiast uprzywilejowaną pozycję zajmują Polska i Czechy, bowiem to właśnie w tych dwóch krajach animacja autorska ma, lub przynajmniej miała, się najlepiej. Część pierwsza antologii dotyczy kontekstów kina animowanego, natomiast w części drugiej zaprezentowano cztery case studies. W opinii recenzenta książka ta, ze względu na język publikacji, może być na świecie doskonałą wizytówką kina animowanego z tej części Europy.
The author presents a review of the collective work Obsession, Perversion, Rebellion: Twisted Dreams of Central European Animation edited by Olga Bobrowska and Michał Bobrowski (2016). This English-language publication consists of - as Pitrus notes - texts with academic ambitions, which in fact are sometimes closer to a critique with elements of popular science, rather than hard science. The subject was narrowed down to the animated cinema of Central Europe but additionally supplemented with Italian themes. As illustrated by the editors of the volume, animated cinema of Italy (especially northern Italy) remains in a close relation with the productions of the countries of the Visegrad Group. Here, however, Poland and the Czech Republic have a privileged position, because it is in these two countries that original, independent animation fares, or at least fared, the best. The first part of the anthology deals with the contexts of animated cinema, while the second part presents four case studies. In the reviewer’s opinion, this book, due to the language of publication, can be the perfect showcase of animated cinema in this part of Europe.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 223-226
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieistniejąca historia polskiej awangardy filmowej
A Non-existent History of the Polish Film Avant-Garde
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341026.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kamila Kuc
polska awangarda filmowa
alternatywna historia kina
kino eksperymentalne
Polish film avant-garde
alternative cinema history
experimental cinema
Opis:
Recenzja książki Kamili Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016), poświęconej początkom polskiej awangardy filmowej. Autorka omawianego tomu proponuje autorską perspektywę, zwracając uwagę na zjawiska do tej pory nieopisane lub ignorowane. Jej refleksja skupia się na relacjach między filmem i innymi obszarami awangardy. Zdaniem Andrzeja Pitrusa książka jest nie tylko wartościowym wypełnieniem luki w piśmiennictwie poświęconym wczesnemu polskiemu kinu eksperymentalnemu, ale także oryginalną propozycją „alternatywnej” historii kina.
The book review of Kamila Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016) is devoted to the beginnings of the Polish film avant-garde. The author of this volume proposes an original perspective, paying attention to phenomena that have not been yet described or that have been so far ignored. Her reflection focuses on the relationship between the film and other areas of the avant-garde. According to Andrzej Pitrus, the book is not only a valuable by filling the gap in the literature devoted to early Polish experimental cinema, but also an original proposal of an “alternative” cinema history.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 307-310
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozbawiony tytułu esej o państwie, które odwróciło się od własnych dzieci
An Essay Devoid of a Title, About a Country that Turned its Back on its Children
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340618.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ai Wei Wei
Opis:
Trzęsienie ziemi w Seczuanie (2008) było nie tylko naturalnym kataklizmem, ale również „plamą na honorze” chińskiego rządu, chcącego zmienić wizerunek kraju. Chiny – w przededniu Olimpiady w Pekinie – miały być krajem nowoczesnym, otwartym na świat, dynamicznym i wolnorynkowym. Autor artykułu podejmuje problem ideologicznego uwikłania dyskursu o katastrofie, która nawiedziła jedną z najbiedniejszych prowincji Chin. Interesują go reakcje artystów – bardzo różne, od zdecydowanie krytycznych po jawnie propagandowe. Najbardziej znanym twórcą, który zareagował na kryzys w Seczuanie, był Ai Wei Wei. Początkowo zaangażowany w organizację Olimpiady, szybko stał się wrogiem numer jeden chińskiego reżimu. Ciekawe są jednak również głosy innych artystów. Andrzej Pitrus spogląda na nie w kontekście ustrojowej pseudozmiany, jaka nastąpiła w Chińskiej Republice Ludowej.
The earthquake in Szechuan (2008) was not only a natural disaster, but also a “stain on the honour” of the Chinese government, which desired to change the image of the country. China – on the eve of the Olympic Games in Beijing – was to be a modern country, open to the world and dynamic, with a free market economy. The author of the article addresses the problem of the ideological entanglement of the disaster discourse that hit one of the poorest provinces in China. He is interested in the diverse reactions of artists – both those that are definitely critical and those that are openly part of the propaganda. The most famous artist who reacted to the crisis in Szechuan was Ai Wei Wei. Initially involved in organizing the Olympics, he quickly became the enemy number one of the Chinese regime. However, the voices of other artists are also interesting. Andrzej Pitrus considers them in the context of the systemic pseudo-change that took place in the People’s Republic of China.  
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 217-224
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atlas działań niepotrzebnych Juliana Rosefeldta
Atlas of Unnecessary Actions of Julian Rosefeldt
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341016.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Julian Rosefeldt
film galeryjny
sztuka współczesna
instalacja artystyczna
gallery film
contemporary art
installation art
Opis:
Tekst jest prezentacją twórczości Juliana Rosefeldta, którego Manifesto stało się sensacją w świecie zarówno filmu artystycznego, jak i sztuki współczesnej. Rosefeldt reprezentuje sferę tak zwanego filmu galeryjnego. Jego prace sytuują się na pograniczu kina, fotografii i instalacji. Różnorodność stylistyk i tematów utrudnia jednoznaczne podsumowanie jego twórczości, ale uwagę zwracają próby mierzenia się z najnowszą historią Niemiec, a także podejmowane coraz częściej wątki egzystencjalne. Pitrus analizuje również kwestie formalne – bardzo ważne w dokonaniach niemieckiego artysty, coraz częściej sięgającego po rozwiązania rodem z wysokobudżetowych produkcji Hollywoodu.
The text is a presentation of the work of Julian Rosefeldt, whose Manifesto has become a sensation in the world of both artistic film and contemporary art. Rosefeldt represents the sphere of the so called gallery film. His works are located on the borderline of cinema, photography and installation art. The variety of styles and themes makes it difficult to unambiguously summarize his work, but attention is drawn to the attempts to confront the latest history of Germany, as well as increasingly present existential themes. Pitrus also analyses formal issues - very important in the achievements of the German artist, increasingly reaching for solutions straight from high-budget Hollywood productions.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 203-210
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To Sang Fotostudio/„To Sang Fotostudio”: koda – Alicja – sens
To Sang Fotostudio/”To Sang Fotostudio”: Coda – Alicja – Sense
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341063.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Johan van der Keuken
Alicja Helman
Artur Piskorz
Opis:
Sequel lub koda artykułu poświęconego filmowi To Sang Fotostudio, który został opublikowany w setnym, jubileuszowym wydaniu „Kwartalnika Filmowego”. Autor postanowił odwiedzić miejsce, gdzie nakręcono dokument Johana van der Keukena, nie tyle po to, by przeprowadzić tam śledztwo, ile by zrealizować rodzaj eksperymentu – wizyta miała stanowić okazję do otwarcia się na doświadczenie, z założenia niekompletne i zamknięte w obrębie kilku dni. Tekst jest nie tyle uzupełnieniem interpretacji zawartej w poprzednim artykule, ile raczej próbą zastanowienia się nad wartością poznawczą indywidualnego doświadczenia w kontekście rozpoznania możliwych znaczeń dzieła filmowego. Pitrus przyjmuje postawę skrajnie subiektywną, ale sugeruje, że i takie odczytania mogą mieć sens dla czytelnika. W wyprawie brali także udział bliski przyjaciel autora Artur Piskorz i Miłość Jego Życia – Alicja Helman. Ich obecność była wielce znacząca dla powodzenia przedsięwzięcia.
A sequel or coda of the article devoted to the film To Sang Fotostudio, which was published in the hundredth, jubilee edition of the “Kwartalnik Filmowy”. The author decided to visit the place where Johan van der Keuken’s documentary was made. The purpose of the expedition was not so much to conduct an investigation, but an experiment - the visit was to be an opportunity to open up oneself to experience, that is by assumption incomplete and closed within a few days. The text is not so much a complement to the interpretation contained in the previous article, but rather an attempt to reflect on the cognitive value of individual experience in the context of recognizing the possible meanings of a film work. Andrzej Pitrus takes an extremely subjective attitude, but suggests that such readings may make sense for the reader. In the expedition, the close friend of the author Artur Piskorz and the Love of his Life - Alicja Helman also took part. Their presence was very significant for the success of the undertaking.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 218-226
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy to śpiewa Orfeo, czy to drzewa tak szumią?
Is It Orpheus Singing or Is It the Sound of the Trees in the Wind?
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28635734.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Romeo Castellucci
wideo
teatr włoski
video
Italian theatre
Opis:
Artykuł jest poświęcony inscenizacji Orfeusza i Eurydyki Glucka dokonanej przez wybitnego reżysera włoskiego teatru Romea Castellucciego. Andrzej Pitrus dokonuje aspektowej analizy oraz interpretacji utworu, w którym w sposób niezwykle nowatorski i oryginalny wykorzystano medium wideo. Reżyser wprowadził na scenie przekaz na żywo realizowany poza sceną, a nawet budynkiem opery. Nie tylko osiągnął w ten sposób rozszerzenie przestrzeni teatralnej, ale wprowadził poruszający wątek egzystencjalny. Opowieść o mitycznych kochankach została zderzona z losami dwóch współczesnych Eurydyk – młodych kobiet cierpiących na „syndrom zamknięcia”.
The article is devoted to the analysis of the staging of Gluck’s Orpheus and Eurydice made by the famous theatre director Romeo Castellucci. Andrzej Pitrus carries out a multifaceted analysis and interpretation of the play, in which in an extremely innovative and original way the medium of video is used. The director introduced a life transmission of scenes taking place away from the stage or even the building of the opera. Not only did he manage to widen the space of the theatre in this manner, but introduced a moving existential theme. The story of the mythical lovers was confronted with the fate of two contemporary Eurydici – young women suffering from the “locked in syndrome”.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 232-239
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrisa Markera podróże w czasie: o dziwnych losach „La Jetée”
Chris Marker’s Travels in Time: The Curious Fate of “La Jetée”
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222550.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Chris Marker
kino francuskie
kino eksperymentalne
French cinema
experimental cinema
Opis:
Artykuł jest próbą skonfrontowania filmu Chrisa Markera pod tytułem La Jetée (1962) z utworami, które zostały przezeń zainspirowane. Choć eksperyment francuskiego reżysera był przez lata niemal nieznany, dziś stał się natchnieniem dla filmowców, muzyków, a nawet twórców teledysków. Autor stawia tezę, że jest tak dlatego, iż film ten odwraca się od konwencji głównego nurtu, starając się „wynaleźć” kino od nowa. Dlatego też chętnie nawiązują do niego twórcy należący do kolejnych pokoleń rewolucjonistów i eksperymentatorów.
The article is an attempt to confront Chris Marker’s film La Jetée (1962) with works that have been inspired by it. Although the experiment of the French director remained obscure for many years, today it inspires filmmakers, musicians and even the directors of music video clips. The author argues that it is because the film does not fall within the mainstream, but tries to “reinvent” the cinema. That is why artists belonging to new generations of revolutionaries and experimenters like to refer to it in their own work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 320-326
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To my wymyśliliśmy czas. „Ocean Without a Shore” i „Transfigurations” Billa Violi
It is Us Who Invented Time: “Ocean Without a Shore” and “Transfigurations” by Bill Viola
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409015.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Bill Viola
sztuka wideo
przemijanie
video art
passage of time
Opis:
Artykuł zawiera interpretacje prac amerykańskiego artysty wideo Billa Violi Ocean Without a Shore i Transfigurations. W obydwu artysta wykorzystał niecodzienną technologię łączącą zapis HD, prymitywne kamery telewizji przemysłowej i techniki inscenizacyjne własnego pomysłu. Wspólnym tropem jest tu czas ukazany w wielu kontekstach. Pozornie powtarzalna forma stała się dla Violi pretekstem do rozważań o przemijaniu, śmierci, reinkarnacji. Po raz kolejny wyrafinowana technologia ujawnia swoje „ludzkie” oblicze, po raz kolejny także Bill Viola proponuje widzom zmierzenie się z erudycyjną układanką, która pod pozornie prostoduszną powierzchnią kryje wiele fascynujących odniesień – przede wszystkim do filozofii i systemów religijnych Wschodu.
The article contains interpretations of two works of the American video artist Bill Viola: Ocean Without a Shore and Transfigurations. In both of them the artist used an unusual technique combining a HD recording, primitive CCTV recordings and his own staging techniques. The common theme is time depicted in many contexts. Seemingly repetitive form became, for Bill Viola, a pretext for reflection on transience, death and reincarnation. Once again, sophisticated technology shows its “human” face, and once again Bill Viola offers the audience the challenge of an erudite puzzle, which under an apparently artless surface hides many fascinating references, in particular to philosophy and religious systems of the East.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 161-170
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozbawiony tytułu esej z sześcioma przypisami o trzech innych esejach o milczeniu. Metodologicznie słaby
An Essay Devoid of a Title, With Six Footnotes, About Other Three Essays on Keeping Silent: Methodologically Frail
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341080.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zagłada
milczenie
wideoesej
Holocaust
silence
video essay
Opis:
Autor pisze o trzech eseistycznych filmach poświęconych obozom koncentracyjnym. Powstały one w różnym czasie, a także w różnych krajach. Ich twórcy – choć charakteryzują się odmienną wrażliwością, a ich dzieła dowodzą pojemności formuły eseju – przemawiają poniekąd wspólnym głosem. Chcą mówić o tym, co w istocie nienazwane, co wykracza poza możliwość wyobrażenia sobie ogromu zła Zagłady. Żaden z nich nie jest dokumentalistą. Zamiast głośno oskarżać, eksplorują sferę milczenia. Autor artykułu próbuje dotrzeć do tego, jak można zmierzyć się z trudnym tematem – kiedyś, niemal na gorąco, i dzisiaj, kiedy przez Europę i świat przetacza się fala ruchów neonacjonalistycznych.
The author writes about three essayistic films concerning to concentration camps. They were created at different times, as well as in different countries. Their creators – although they are characterized by a different sensitivity, and their works prove the breadth of the formula of an essay – speak in a way with a common voice. They want to talk about what is in fact unnamed, which goes beyond the possibility of imagining the magnitude of the evil of the Holocaust. None of them is a documentalist. Instead of loud accusations, they explore the realm of silence. The author of the article tries to find out how to face a difficult topic – in the past, almost at the time of perpetration, and today, when a wave of neo-nationalist movements is sweeping through Europe and the world.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 35-44
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozbawiony tytułu esej o podróży do domu, którego nie ma i może nigdy nie będzie, albo do domu, który kiedyś należał do kogoś zupełnie innego
An Essay Devoid of a Title, About a Journey Home, Which Home Does Not Exist and Perhaps Never Will Be, or to a Home Which Once Belonged to Entirely Someone Else
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340649.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
imigracja
migracja
immigration
migration
Opis:
Autor podejmuje problem imigracji z perspektywy opartej na założeniu, że człowiek zmieniający – z różnych powodów – miejsce zamieszkania odgrywa pewną rolę. Inną rolę ma z kolei do wykonania „swój” spotykający się z „obcym”. Pitrus skupia się na utworach z pogranicza sztuk – są to zawsze dzieła łączące elementy kina i teatru czy też – szerzej – sztuk performatywnych. Artyści wypowiadający się na temat różnego rodzaju „wędrówek ludów” używają takiej hybrydowej formy, by skłonić widza do wejścia w rolę obcego lub tego, kto się z nim spotyka. Andrzej Pitrus pisze między innymi o pracach Ariane Mnouchkine, Romea Castellucciego i Pippo Delbono.
The author addresses the issue of immigration from a perspective based on the assumption that a person changing – for various reasons – the place of residence plays a certain role. In turn a “native” meeting a “stranger” has a different role to play. Pitrus focuses on works at the crossroads of different art forms – they are always works combining elements of cinema and theatre or – more broadly – performative arts. Artists talking about various kinds of“migration of peoples” use such a hybrid form to induce the viewer to enter the role of a stranger or the one who meets him. Andrzej Pitrus writes about the works of Ariane Mnouchkine, Romeo Castellucci and Pippo Delbono, among others.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 206-214
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies