Wszystkie pola: eliot - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: This music crept by me upon the waters” : The Musical Quality of Eliot’s The Waste Land and Four Quartets
Autorzy:: Piechucka, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/600806.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica; 2003, 6
1427-9673
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: “The River Is within Us, the Sea Is All about Us”: Symbolist-Inspired Water Motifs in T. S. Eliot’s Verse
„Rzeka jest w nas, a wszystko wokoło jest morzem”. Motyw wody w poezji T. S. Eliota i francuskich symbolistów
Autorzy:: Piechucka, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945350.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:: Wśród motywów krajobrazowych pojawiających się w poezji Eliota szczególną rolę odgrywają motywy rzeki i morza, a sposób ich potraktowania przez autora wiele zawdzięcza wpływowi francuskiego symbolizmu. Wczesną twórczość Eliota przepełnia poczucie wyczerpania, którego wyrazem są wszechobecne motywy jałowości i suszy. We współczesnym sztucznym i zurbanizowanym świecie odnowa poprzez wodę okazuje się drogą prowadzącą do ukojenia i poczucia pełni. Dlatego też w „wielkomiejskiej” poezji Eliota i francuskich symbolistów krajobraz miasta w sposób niemal fantastyczny przeplata się z obrazami morza. Ponieważ woda symbolizuje wolność, a jej brak śmierć i niewolę, porzucenie przytłaczającego miasta na rzecz morza staje się dla Eliota i symbolistów kolejną formą eskapizmu. Morze stanowi odzwierciedlenie ludzkiej psychiki, a nadmorskie krainy - takie jak Bretania u Corbiere’a i wybrzeża Atlantyku u Eliota - ostoję wartości moralnych i religijnych. Kojące milczenie morza przeciwstawione zostaje zgiełkowi nowoczesnej metropolii, a woda ukazana jest jako narzędzie oczyszczenia, odnowy duchowej i zbawienia. Wspólny Eliotowi i symbolistom motyw „śmierci przez wodę” zawiera w sobie paradygmat ludzkiego losu. Żeglarz-topielec, którego ciało zawłaszcza i oczyszcza morska woda, symbolizuje niepewność i fatalizm wpisane w kondycję ludzką, ale także możliwość transcendencji, puryfikacji i jedności z naturą. Ablucje nierozerwalnie związane z motywem wody są symbolem wyzwolenia spod jarzma cielesności, które to wyzwolenie jest z kolei warunkiem duchowego odrodzenia.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica; 2009, 8
1427-9673
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: "And I Must Borrow Every Changing Shape 7 To Find Expression": Direct Borrowings from French Symbolism in T. S. Eliot’s Poetry
„A ja mam szukać przebrania 7 Żeby oddać uczucie”. Intertekstualny aspekt bezpośrednich zapożyczeń w poezji T. S. Eliota
Autorzy:: Piechucka, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945354.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:: Bezpośrednie zapożyczenia z poezji francuskich symbolistów, które Eliot włącza do własnych utworów ukazują angloamerykańskiego poetę jako bardziej pozbawionego złudzeń i cynicznego niż jego francuscy poprzednicy. Na ich tle Eliot jawi się jako poeta chłodny i beznamiętny, który często podkreśla ironiczny kontrast między wzniosłym lub tragicznym tonem symbolistycznego wiersza, z którego pochodzi dane zapożyczenie a trywialnością czy wulgarnością kontekstu, w którym to zapożyczenie umieszcza we własnym utworze. Obecność cytatów w poezji Eliota ma dalekosiężne konsekwencje i nadaje jego utworom wymiar intertekstualny. Technika zapożyczeń to dla Eliota kolejny sposób na osiągnięcie Poetyckiej depersonalizacji i uniknięcie bezpośredniości ekspresji przy jednoczesnym złożeniu hołdu tradycji. Ponadto, bezpośrednie zapożyczenia z poezji symbolistycznej stanowią niejako podsumowanie kluczowych motywów w twórczości Eliota, takich jak kontrast między wzniosłością a przyziemnością oraz między tym, co romantyczne i tym, co żałosne, poczucie zagubienia i straty, kosmopolityzm, utrata tożsamości, jałowość, samotność, bezradność i świadomość rozpadu. Symbolistyczne zapożyczenia podkreślają też filozoficzno-religijne fascynacje Eliota, którym dał wyraz w swojej poezji: rozważania na temat istoty grzechu * odkupienia przeplatają się w niej z refleksjami dotyczącymi losu człowieka rozdartego pomiędzy ziemskimi rozkoszami i wzniosłym ideałem, czystością i żądzą, mityczną przeszłością i odstręczającą teraźniejszością. Cytaty z francuskich symbolistów, rozmieszczone w twórczości Eliota z zadziwiającą symetrią, są niczym drogowskazy, ukazujące jak poezja autora Ziemi jałowej ewoluuje w kierunku zagadnień o charakterze filozoficznym, metaliterackim i metafizycznym takich jak czas, wieczność, język, rola poety, muzyczność wiersza, a także dążenie do Absolutu w wymiarze artystycznym i religijnym.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica; 2009, 8
1427-9673
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "eliot" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Autor

Typ dokumentu

Język