Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cesarstwo rzymskie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Późnorzymskie ustawodawstwo państwowe przeciw Żydom (IV–V wieku). Egzemplifikacja na podstawie ograniczeń praw obywatelskich
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041138.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Judaismus
    römisches Recht
    römisches Kaiserreich
    bürgerliche Freiheiten
    Kodex des Theodosius
    Judaism
    Roman Law
    Roman Empire
    Civil Liberties
    Theodosianus Codex
    judaizm
    prawo rzymskie
    cesarstwo rzymskie
    swobody obywatelskie
    Kodeks Teodozjański
    Opis:
    Przedmiotem publikacji są cesarskie ograniczenia ogłoszone względem Żydów przez rzymskich cesarzy chrześcijańskich w okresie późnego cesarstwa. Opracowanie zawęża tą problematykę tylko do dziedziny prawodawczej, ponieważ skupia się tylko na późnoantycznym ustawodawstwie skierowanym przeciwko wyznawcom judaizmu. Materiał źródłowy stanowią, zamieszczone w Kodeksie Teodozjańskim, cesarskie rozporządzenia ogłoszone w latach 339-438. Ustawodawcy zakazali wyznawcom judaizmu zawierania małżeństw mieszanych oraz nabywania niewolników-chrześcijan. Ograniczeniom uległy również kwestie zdolności sporządzania przez nich ważnych testamentów. Żydom zakazano również, bez specjalnego pozwolenia ze strony władz państwowych,  nie tylko budowania nowych synagog, ale również remontowania już istniejących świątyń żydowskich. Na początku V wieku cesarze także zdecydowali się podjąć kroki prawne w kierunku ograniczenia wyznawcom judaizmu praw publicznych, bowiem ustawowo zakazano im sprawowania niektórych urzędów. Wszystkie te ustawy z całą pewnością pogarszały sytuację prawną tej grupy ludzi.
    The subject of this publication are the imperial restrictions announced toward the Jews by the Christian Roman emperors in the late Empire. The author narrows these issues only to the field of legislation, because he focuses only on late-antique legislation directed against the followers of Judaism. The source material is, contained in the Theodosianus Codex, imperial regulation promulgated in the years 339-438. The lawmakers banned the followers of Judaism to undertake mixed marriages and to acquire Christian-slaves. The restrictions were also issues about the ability to draw up their important testaments. The Jews were also forbidden, without special permission from the state authorities, not only to build new synagogues, but also repair already existing Jewish temples. At the beginning of the fifth century emperors also decided to take legal steps towards reducing the civil rights of the followers of Judaism, because the statutes prohibit the exercise of certain offices. All these laws certainly worsened the legal situation of this group of people.
    Gegenstand des folgenden Artikels sind kaiserliche Begrenzungen gegenüber den Juden, eingeführt durch römische christliche Kaiser in der späten Kaiserzeit. Die Problematik wird hier auf den rechtlichen Bereich eingegrenzt, indem eine besondere Aufmerksamkeit auf die spätantike Rechtsprechung gerichtet gegen die Anhänger des Judaismus gelegt wird. Das Quellenmaterial bietet kaiserliche Erlasse aus den Jahren 339‒338 und enthaltenen im Kodex des Theodosius. Die Gesetzgeber verboten den Juden, Mischehen einzugehen sowie christliche Sklaven zu erwerben. Einige Begrenzungen bezogen sich auch auf die Fähigkeit, rechtsgültige Testamente anzufertigen. Ohne eine spezielle Erlaubnis der Staatsmacht wurde den Juden auch verboten, neue Synagogen zu errichten, und bestehende jüdische Tempel zu renovieren. Anfang des 5 Jh. haben die Kaiser einige rechtliche Schritte unternommen, den Anhängern des Judentums öffentliche Freiheiten zu begrenzen, indem ihnen die Bekleidung bestimmter Ämter verboten wurde. Alle diese Erlasse haben zweifelsohne die rechtliche Stellung dieser Personen verschlechtert.   
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 109-122
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teodoret z Cyru wobec kultu pogańskiego w świetle dzieła "Leczenie chorób hellenizmu"
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158274.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Theodoret of Cyr
    pagan worship
    Treatment of the diseases of hellenism
    Roman Empire
    antiquity
    Teodoret z Cyru
    kult pogański
    Leczenie chorób hellenizmu
    Cesarstwo Rzymskie
    historia starożytna
    Opis:
    W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę dzieła Teodoreta z Cyru, teologa i egzegety greckiego z V w. pt. Leczenie chorób hellemnizmu w odniesieniu do fragmentów przedstawiających kwestię kultu pogańskiego, a konkretnie jego stanowiska względem niego. Antiocheńczyk doskonale rozumie, że literatura, kultura i filozofia są miejscem spotkania chrześcijaństwa z hellenizmem, dlatego wprost nie odrzuca całego dorobku kultury greckiej, ponieważ wierzy, że próba pojednania chrześcijaństwa z hellenizmem jest możliwa, jednak bez udziału kultu pogańskiego. Wyższość nad hellenizmem należy przyznać bez wątpienia chrześcijaństwu. Autor apologii proponuje poganom lekarstwo, aby wyleczyli się z choroby zarozumiałości.  Teodoret z Cyru potępił m.in. sekretne praktyki i kłanianie się rzeźbom (III, 84; III 85), odrzucił krwawe i bezbożne ofiary (VII, 3; VII, 10; VII 22; VII, 24), przestrzegł, aby nie mylić kultu męczenników z ofiarami błagalnymi dla zmarłych za pomyślność żyjących (VIII, 33; VIII 34) oraz krytycznie odniósł się do wyroczni greckich (X, 2-3; X, 9). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia, omówiono również kontekst historyczno-społeczny analizowanej apologii oraz okoliczności kształtowania się rozumu i duchowości samego autora.
    This paper presents a detailed analysis of the work of Theodoret of Cyrus, the theologian and representative of the fifth-century Antiochian exegetical school, entitled Cure of the Greek Maladies, with reference to the passages presenting the question of pagan worship and, more specifically, his [Theodoret’s] position towards it. The Antiochenian understands perfectly well that literature, culture and philosophy are the meeting point between Christianity and Hellenism. He does not explicitly reject the entire output of Greek culture, because he believes that an attempt to reconcile Christianity with Hellenism is possible, but without the participation of pagan worship. Christianity’s superiority to Hellenism must undoubtedly be granted. The author of the apologia offers the pagans a remedy to cure themselves of the disease of conceit.  Theodoret of Cyrus condemned, among other things, secret practices and bowing to statues (III, 84; III 85), rejected bloody and impious sacrifices (VII, 3; VII, 10; VII 22; VII, 24), warned not to confuse the cult of martyrs with supplication offerings to the dead for the well-being of the living (VIII, 33; VIII 34), and was critical of the Greek oracles (X, 2-3; X, 9). In order to show more fully the issue referred to in the theme, the historical and social context of the apologia are analysed and the circumstances of the formation of the author's own reason and spirituality are also discussed.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2022, 17; 255-270
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konstantyn I Wielki i Sobór Nicejski I (325) w wybranych źródłach historycznych
    Constantine the Great and the First Council of Nicaea (325) in selected historical sources
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480116.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Cesarstwo Rzymskie
    historia Kościoła
    Konstantyn I Wielki
    Sobór Nicejski I
    starożytność
    Constantin I the Great
    Council of Nicaea I (325)
    Church History
    Roman Empire
    antiquity
    Opis:
    Sobór Nicejski I (325) uznać należy za wydarzenie przełomowe w historii Kościoła i chrześcijaństwa. Podjęte tam decyzje wywarły olbrzymi wpływ na rozwój nowej religii rzymskiej, jak również na wydarzenia polityczne. Jedną z kluczowych postaci Soboru jest Konstantyn I Wielki (306-337). Cesarz „porzucił” oficjalnych bogów Romanitas i opowiedział się za Chrystusem. Nawrócenie Konstantyna miało jednak formę przyjęcia chrześcijańskiego Boga zgodnie z rzymską mentalnością. Celem artykułu było ukazanie wkładu Konstantyna w zwołanie Soboru Nicejskiego, jego przebieg oraz końcowe postanowienia. Przedstawiono szczegóły tego wydarzenia z uwzględnieniem podobieństw i różnic w przekazach historyków Kościoła starożytnego: Sokratesa Scholastyka, Sozomena, Filostorgiusza oraz Teodoreta z Cyru. Zwięzłe omówienie historii Soboru wyjaśnia okoliczności jego zwołania, przebieg, znaczenie podjętych tam postanowień.
    The Council of Nicaea I (325) should be considered as a breakthrough event in the history of the Church and Christianity. Decisions taken there had a huge impact on the development of the new Roman religion as well as on political events. One of the key figures of the Council is Constantine the Great (306-337). The emperor “abandoned” the official Romanitas deities and opted for Christ. Constantine’s conversion, however, took the form of receiving Christian God in accordance with the Roman mentality. The purpose of the article is to show the role of Constantine in the convocation of the Council of Nicaea (325), its course and final provisions. Details of this event were presented, taking into account the similarities and differences in the accounts of historians of the ancient Church: Socrates Scholastic, Sozomen, Philostorgius and Theodoret of Cyrus. A brief discussion of the history of the Council explains the circumstances of its convocation, its course, and the significance of its provisions.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 112-130
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Plaga Justyniana” jako „dzieło Boga” w relacji Prokopiusza z Cezarei
    “The Plague of Justinian” as “God’s Work” in the Account of Procopius of Caesarea
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2026030.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Cesarstwo Rzymskie
    „dzieło Boga”
    dżuma
    historia
    „plaga Justyniana”
    Prokopiusz z Cezarei
    wczesne chrześcijaństwo
    “Justinian plague”
    Procopius of Caesarea
    the plague
    “God’s work
    early Christianity
    Roman Empire, history
    Opis:
    Dzisiaj słowa: choroba zakaźna, zaraza, plaga, epidemia, pandemia budzą strach i przerażenie. Nie inaczej było w przeszłości. Celem niniejszej pracy jest spojrzenie na „plagę Justyniana”, nękającą świat w VI wieku, oczami Prokopiusza z Cezarei. Bizantyjski historyk w roku 542 przebywał w Konstantynopolu, gdzie dżuma pochłonęła tysiące ofiar. Prokopiusz, wzorując się prawdopodobnie na Tukidydesie, opisał przyczyny, przebieg oraz skutki zarazy, zbierającej śmiertelne żniwo za czasów panowania Justyniana. Historyk odniósł się również do cesarza i jego działań w walce ze skutkami choroby. Dalsze badania pozwoliły odpowiedzieć na pytanie, czy Prokopiusz postrzegał tę chorobę racjonalnie, czy metafizycznie; czy uważał (jak Hippokrates), że jest ona skutkiem zaistnienia czynników naturalnych, czy raczej jawi mu się jako „dzieło Boga”. Z uwagi na tytuł artykułu celowo pominięto inne relacje na temat epidemii z VI wieku, pochodzące m.in. od Agatiasza, Ewagriusza Scholastyka, Jana z Efezu oraz Grzegorza z Tours i Pawła Diakona.
    Today, the words infectious disease, plague, epidemic and pandemic inspire fear and terror. It was not different in the past. The purpose of this work is to look at the “plague of Justinian” that plagued the world in the 6th century through the eyes of Procopius of Caesarea. The Byzantine historian was in Constantinople in 542, where the plague claimed thousands of lives. Procopius, probably following the example of Thucydides, described the causes, course and effects of the plague that took a deadly toll during the reign of Justinian. The historian also referred to the emperor and his actions in the fight against the effects of the disease. Further research allowed to answer the question whether Procopius perceived this disease rationally or metaphysically; whether he believed (like Hippocrates) that it was the result of natural factors, or was it “God’s work”? Due to the title of the article, other reports on the epidemic from the 6th century, such as from Agathias, Evargius Scholastica, John of Ephesus and Gregory of Tours and Paul the Deacon.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2021, 1; 178-198
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedstawiciele zawodów scenicznych w świetle dokumentów wczesnochrześcijańskich synodów (IV-V w.)
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040952.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Schauspieler
    Mime
    Zirkuskutscher
    Synode
    frühes Christentum
    römisches Kaisertum
    Geschichte des Altertums
    actor
    mime
    circus driver
    synod
    early Christianity
    Roman Empire
    ancient history
    aktor
    mim
    woźnica cyrkowy
    wczesne chrześcijaństwo
    cesarstwo rzymskie
    historia starożytna
    Opis:
    Formy i środki teatralnego wyrazu w antycznej kulturze rzymskiej, obfitując różnorodnością form  artystycznych, miały doskonałe warunki do rozwoju. Kulturowa działalność człowieka w naturalny sposób stworzyła potrzebę uprawiania zawodów scenicznych. W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę postanowień synodów zwoływanych i obradujących w I V i V wieku n.e. oraz dokładnie przywołano ich treści, względem aktorów, mimów i woźniców cyrkowych. Powodem takiego zarysu badań jest wspólna dlatych wszystkich zawodów klasyfikacja ogólnie ich określająca jako przedstawicieli sztuk scenicznych. Analizie w tej kwestii poddano m.in. kanony ogłoszone w E lwirze (306), Arles (314), Kartaginie (15 VI 401), Hipponie (427) oraz ponownie w Arles (442–506). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia omówiono również sytuację przedstawicieli sztuk scenicznych na przykładzie aktorów w rzymskim prawie publicznym. 
    Forms and means of theatrical expression in ancient Roman culture, abounding in the diversity of artistic forms, had perfect conditions for development. The cultural activity of man has naturally created the need for stage performances. This publication presents a detailed analysis of the provisions of the synods summoned and debating in the 4th and 5th centuries, A.D. T heir content was carefully referenced, in relation to actors, mimes and circus drivers. The reason for such an outline of research is the classification common to all these professions generally describing them as representatives of performing arts. The analysis on this matter was subjected, inter alia, to canons proclaimed in Elvira (306), Arles (314), Carthage (15 June 401), Hippo (427) and again in Arles (442–506). In order to more fully illustrate the issue cited in the subject, the situation of  representatives of performing arts was also discussed on the example of actors in Roman public law and a short description of the history of synods in the ancient Church was presented.
    Die mannigfaltigen Formen und Mittel des theatralen Ausdrucks konnten sich in der antiken römischen Kultur sehr gut entwickeln. Die kulturelle Aktivität des Menschen erzeugte natürlicherweise das Bedürfnis, Bühnenberufe auszuüben. Im folgenden Artikel wird die detaillierte Analyse der Synodenbeschlüsse aus dem 4. und 5 Jh. durchgeführt, indem Texte benannt werden, die Schauspieler, Mime und Zirkuskutscher betreffen. Das Auswahlkriterium ist die für all diese Personen gemeinsame Bezeichnung als Vertreter derBühnenberufe. Es wurden u.a. die entsprechenden Canones der Synode in Elvira (306), Arles (314), Karthago (15 VI 401), Hippone (427) und wiederum Arles (442–506) analysiert. Um das Titelproblem ausführlich zu skizieren wurde auch die Situation der Vertreter der Bühnenberufe am Beispiel der Akteure im römischen öffentlichen Recht besprochen. Es wurde auch kurz die Entwicklungsgeschichte der Synode in der alten Kirche skizziert.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 89-102
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies