Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "expropriation" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Pojęcie, przedmiot i charakter prawny umowy wywłaszczeniowej (ekspropriacyjnej)
    The concept, object and legal character of the expropriation agreement
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046420.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Centralny Port Komunikacyjny (CPK)
    wywłaszczenie sensu largo
    umowa administracyjna
    umowa wywłaszczeniowa
    przymusowe nabycie nieruchomości
    wywłaszczenie
    administrative contract
    Central Communication Port (CPK)
    expropriation of sense largo
    expropriation agreement
    compulsory purchase
    Opis:
    Inspiracją do podjęcia problematyki umowy wywłaszczeniowej jest planowana w Polsce budowa Centralnego Portu Komunikacyjnego (CPK). W licznych wypowiedziach prasowych pojawiają się stwierdzenia, że grunty potrzebne dla jego realizacji będą pozyskiwane w drodze umowy, co sugeruje, że nie nastąpi to we władczym trybie – wywłaszczenia. W opracowaniu prezentowane są tezy, że umowa taka zawierana jest po groźbą wywłaszczenia i stanowi formę prawną wywłaszczenia. Stanowiąc alternatywę dla pozyskania niezbędnego prawa w drodze przymusowej, aktu administracyjnego, powinna być postrzegana jako umowa prawa publicznego – umowa administracyjna. Taki kierunek wykładani potwierdza niedawne orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 grudnia 2017 r. (SK 39/15).  
    The construction of the Central Communication Port (CPK) planned in Poland is an inspiration to take up the issue of the expropriation contract. In numerous press statements, there are claims that the land needed for its implementation will be obtained through a contract, which suggests that this will not take place with the use of supervisory power- expropriation. The study presents a thesis that such contract is concluded after the threat of expropriation and constitutes a legal form of expropriation. Acting as an alternative to obtaining the necessary right by force, an administrative act should be seen as a public law agreement - an administrative agreement. This way of interpretation was confirmed by the recent ruling of the Constitutional Tribunal of December 12, 2017 (SK 39/15).
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 155-167
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wywłaszczenie z mocy prawa (ex lege) a nacjonalizacja – refleksje w przedmiocie publicznoprawnych ingerencji w prawo własności
    Expropriation by operation of law (ex lege) versus nationalization – reflections on the interference of public law in property rights
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693834.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    nationalization
    expropriation ex lege
    the classic concept of expropriation
    nacjonalizacja
    wywłaszczenie ex lege
    klasyczna koncepcja wywłaszczenia
    Opis:
    The deliberations presented in this article are an attempt to evaluate the legislative acts issued in Poland after the political transformation, the main purpose of which was to organize the existing factual state of affairs (ownership relations). Particularly groundbreaking in this respect is Article 73 of the Act of 13 October 1998 – Provisions Introducing Acts Reforming Public Administration. The Constitutional Tribunal referred to the interference of public law in the right of ownership as ex lege expropriation, occurring directly by virtue of law. Meanwhile, the removal of ownership in this mode is, as a rule, pertinent to nationalization, which in the present political system is de lege fundamentali unacceptable. Thus, the immediate goal of this study is first of all to distinguish between these two institutions of ownership transformation and then to critically analyze the adopted solutions. The final conclusions indicate that if expropriation ex lege meets constitutional standards, it is an institution different from nationalization and therefore acceptable. However, Article 73 and other similar articles do not meet these standards due to the detailed rules of their making. Doubts arise, for example, when it comes to paying compensationonly on request, or to the possibility of its expiration due to the lapse of time.
    Przedmiotem rozważań w prezentowanym opracowaniu jest próba dokonania oceny aktów prawnych wydanych w Polsce po transformacji ustrojowej, których celem było uporządkowanie zastanych stanów faktycznych (stosunków własnościowych). Przełomowe znacznie w tym zakresie ma art. 73 ustawy z 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Dokonana publicznoprawna ingerencja w prawo własności została przez Trybunał Konstytucyjny nazwana wywłaszczeniem ex lege, a więc wprost z mocy prawa. Tymczasem przeprowadzenie odjęcia prawa własności w tym trybie co do zasady właściwe jest nacjonalizacji, która w obecnych realiach ustrojowych jest de lege fundamentali niedopuszczalna. Stąd bezpośrednim celem artykułu jest przede wszystkim rozróżnienie obu instytucji przeprowadzania przekształceń własnościowych, a następnie krytyczna analiza przyjętych rozwiązań. W konkluzjach końcowych wskazuje się, że jeśli wywłaszczenie ex lege spełnia standardy konstytucyjne, to jest instytucją różną od nacjonalizacji i tym samym jest dopuszczalne. Jednakże wskazany powyżej art. 73 i inne jemu podobne standardów tych nie spełniają ze względu na szczegółowe zasady jego dokonywania. Wątpliwości bowiem budzi między innymi wypłacanie odszkodowania wyłącznie na wniosek, a także możliwości jego przedawnienia się.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 1; 87-100
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter prawny dróg wewnętrznych — problemy legislacyjne
    Legal nature of internal roads — legislative problems
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Staniszewska, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2045917.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-31
    Wydawca:
    Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
    Tematy:
    drogi publiczne
    drogi wewnętrzne
    wywłaszczenie faktyczne
    rzeczy publiczne
    public road
    internal roads
    actual expropriation
    public things
    Opis:
    Opracowanie skupia się na statusie prawnym dróg wewnętrznych ogólnodostępnych, niezaliczonych do żadnej z kategorii dróg publicznych, których wyodrębnienie prawne jest kwestionowane. W konsekwencji zdarza się, że podmiot prawa prywatnego nie tylko zostaje zobowiązany do wybudowania dróg ogólnie dostępnych, ale także do ich późniejszego utrzymywania, co stanowi przykład wywłaszczenia de facto. Taka dysproporcja jest niedopuszczalna w państwie prawa, co zostało potwierdzone w orzecznictwie ETPCz, którego tezy są ciągle ignorowane w prawie polskim. Źródłem problemu jest formalne, a nie materialne definiowanie dróg publicznych. Tymczasem to właśnie ta ostatnia perspektywa umożliwia zrozumienie istoty dróg wewnętrznych pełniących tę samą funkcję co drogi publiczne. W artykule prezentowa jest teza, że o tym, czy dana droga ma charakter drogi publicznej, czy też wewnętrznej, nie przesądza wyłącznie formalne zakwalifikowanie do danej kategorii dróg publicznych, ale faktyczny sposób użytkowania.
    The study focuses on the legal status of publicly accessible internal roads not included in any of the categories of public roads, the legal separation of which is questioned. As a consequence, it happens that a private law entity is not only obliged to build publicly accessible roads but also to maintain them later, which is an example of de facto expropriation. And such a disproportion is unacceptable in the rule of law, which has been confirmed in the jurisprudence of the ECHR, whose theses are still ignored in Polish law. The source of the problem is the formal rather than material definition of public roads. Meanwhile, it is the latter perspective that makes it possible to understand the essence of internal roads that perform the same function as public roads. The article presents the thesis that whether a road is a public road or an internal road is determined not only by the formal classification to a given category of public roads, but also by its actual use.
    Źródło:
    Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 8; 11-19
    0137-5490
    Pojawia się w:
    Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter prawny ograniczeń sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ochroną zasobów środowiska – refleksje na temat art. 129 Prawa ochrony środowiska
    The legal nature of restrictions on the use of real estate in connection with the protection of environmental resources – reflections on Art. 129 of Environmental Law
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/697624.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    environmental protection
    public-law interference in the right of ownership
    factual expropriation
    administrative easements
    Opis:
    The subject of the discussion is the legal nature of restrictions on the use of real estate in relation to the protection of environmental resources. Art. 129 of Environmental Law can have the effect that the use of a property or its part is impossible or substantially reduced. In doctrine, the dominant view is that such public-law interference in the right of property assumes the form of restriction referred to in Art. 64, par. 3 of the Constitution of the Republic of Poland. Another interpretation is also possible. Since the depth of the interference with property rights can lead to the effect that this property will become, as the Ombudsman has pointed out recently, “useless” to the owner, it would be reasonable to consider whether or not such property is de facto being expropriated. In such a case, the standard of constitutional control would be Art. 21, sec. 2.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2018, 16, 1 (3); 185-198
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies