Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Art art" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Participatory art, new media and convergence art based on the example of La Fura Dels Baus Group
Sztuka partycypacyjna, nowe media i kultura konwergencji na przykładzie grupy La Fura dels Baus
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Wendorff, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593913.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
La Fura dels Baus
participation
Theatre of Cruelty
spectacle
audience
partycypacja
teatr okrucieństwa
spektakl
publiczność
Opis:
The article attempts to present various categories of activities related to participatory art that we can find in the extensive artistic output of the Catalan group named La Fura dels Baus. Ever since it was established in 1979, the group has been presenting a wide variety of forms: open-air events, dramatic plays, operas, and performances. It uses typically theatrical techniques, emphasizing especially quasi-religious experiences and experiments originating from mythical prehistory of the stage art and newer group techniques (happening, techniques developed by groups of the contestation period). The article discusses such shows as: Accions (1983), Suz/O/Suz (1985), Noun (1990), Manes and MTM (both 1996), as well as XXX (2001). Special attention is paid to acquisition and adaptation of Artaud’s concept of “Theatre of Cruelty” in relation to the group’s activities, which at the same time are analysed from the perspective of audience participation in performances forced by artistic means.
Artykuł jest próbą przedstawienia różnych kategorii działań związanych ze sztuką partycypacyjną, jakie możemy odnaleźć w bogatej twórczości artystycznej katalońskiej grupy La Fura dels Baus. Od momentu gdy zespół powstaje w 1979 r. prezentuje bardzo rozmaite formy: spektakle plenerowe, przedstawienia dramatyczne, opery, performansy. Operuje technikami typowo teatralnymi, akcentując zwłaszcza doświadczenia i eksperymenty quasi-religijne wywodzące się z mitycznej prehistorii sztuki sceny i nowsze techniki grupowe (happening, techniki wypracowane przez zespoły okresu kontestacji). Omówione zostały takie widowiska jak: Accions (1983), Suz/O/Suz (1985), Noun (1990), Manes i MTM (oba 1996) oraz XXX (2001). Przedmiotem szczególnych rozważań jest, przejęcie i dostosowanie Artaudowskiego konceptu „teatru okrucieństwa”, w odniesieniu do działań grupy, które jednocześnie są analizowane w perspektywie wymuszonej środkami artystycznymi partycypacji publiczności w spektaklach.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 217-233
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
African contemporary art and the curatorial turn
Afrykańska sztuka współczesna a zwrot kuratorski
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593959.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
African art
curatorial turn
museum
exhibitions
contemporary art
sztuka afrykańska
zwrot kuratorski
muzeum
wystawy
sztuka współczesna.
Opis:
During the fifty year period of the second half of the 20th century the field of African Art History, as well as the forms of art studies and art exhibitions have changed considerably. This article considers the evolution of the idea of African identity in contemporary arts. I would like to examine the different forms of art representation and interviewing of African fine arts in the last three decades. In order to illustrate the dynamic changes in the European approach to African Art, it is simply enough to recall the famous remarks of Carl Einstein and Roy Sieber on that subject or William Rubin’s controversial exhibition Primitivism in 20th Century Art at the Museum of Modern Art in New York (1984). It seems that the visibly growing practice of engaging curators of African origin in the creation of exhibitions of modern African art, particularly as a strategy to incorporate the voices of those represented, is one of the most important aspects of the “curatorial turn” of the 21st century.
W II połowie XX wieku podejście do historii sztuki afrykańskiej jako dziedziny naukowej jak też formy studiów artystycznych oraz wystaw tejże sztuki znacznie się zmieniły. Celem artykułu jest zobrazowanie ewolucji idei tożsamości współczesnej sztuki afrykańskiej poprzez prezentację sposobów ekspozycji tej sztuki w ciągu ostatnich trzech dekad. Aby pojąć dynamikę zmian w europejskim podejściu do sztuki afrykańskiej, wystarczy przypomnieć słynne uwag Carla Einsteina i Roya Siebera z I połowy XX w. na ten temat lub kontrowersyjną wystawę Williama Rubina w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku (1984), pt. Primitivism in 20th Century Art. Wydaje się, że obecnie proces przemian w postrzeganiu i prezentowaniu współczesnej sztuki afrykańskiej pogłębia się. Jednocześnie rośnie udział kuratorów pochodzenia afrykańskiego, co pozwala na stworzenie nowej strategii kuratorskiej – prawdziwego „zwrotu kuratorskiego” z początku XXI w., który pozwala odzyskać głos uprzednio jedynie reprezentowanym Afrykanom.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 219-237
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Remarks Regarding Contemporary South African Art in the Context of Political Changes and Stability of Artistic Principles
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969732.pdf
Data publikacji:
2013-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Orientalistyczny. Katedra Języków i Kultur Afryki
Tematy:
South Africa
contemporary art
apartheid
aesthetic
historical contexts
Opis:
L'article présente un aperçu général des changements qui sont intervenus dans le domaine des beaux-arts dans la République de l'Afrique du Sud, après l'abolition de l'apartheid en 1994. Plus de détails a été présenté dans l'affabulation concernant l'utilisation par les créateurs modernes des chefs-d'œuvre de l'art européen ancien (par exemple Rubens et Michel-Ange). Les oeuvres naissants à ce cours montrent des rapports clairs à une nouvelle et compliqué réalité de l'Afrique du Sud au cours des dernières décennies. Cette problème entreprend les artistes du XXIe siècle tels que Johannes Phokela, Wim Botha, Andrew Putter.
Źródło:
Studies in African Languages and Cultures; 2013, 47; 47-66
2545-2134
2657-4187
Pojawia się w:
Studies in African Languages and Cultures
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Art of Miss Irma Stern: Ugliness as a Cult
Sztuka Irmy Stern: brzydota jako kult
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056550.pdf
Data publikacji:
2022-05-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Irma Stern
Afryka Południowa
ekspresjonizm
malarstwo
sztuka
South Africa
expressionism
painting
art
Opis:
The purpose of this article is to present the life and work of a well-known and celebrated South African painter of German-Jewish origin – Irma Stern (1894-1966). The artist was one of the first painters from South Africa whose works fitted well into the expressionist trend. Irma Stern’s artistic development was influenced by numerous trips to Europe and her studies at German art schools and academies. Her African roots were another important source of inspiration for her. Stern, who travelled all over Africa (including South Africa, Zanzibar and Congo) created numerous portraits of its indigenous peoples surrounded by wild nature. In her works, she most often presented an idyllic vision of the African continent, but one whirling with life and dynamism, thus reflecting her personal views of Africa as a real ‘paradise.’
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie życia i twórczości znanej i cenionej malarki południowoafrykańskiej pochodzenia żydowsko-niemieckiego – Irmy Stern (1894-1966). Artystka była jedną z pierwszych malarek pochodzących z RPA, której prace dobrze wpisują się w nurt ekspresjonistyczny. Na rozwój twórczy Irmy Stern wpłynęły liczne podróże do Europy oraz studia w niemieckich szkołach i akademiach artystycznych. Ważnym źródłem inspiracji były też jej afrykańskie korzenie oraz liczne podróże po kontynencie afrykańskim (m.in. RPA, Zanzibar i Kongo). Malarka stworzyła liczne portrety rdzennych mieszkańców Afryki w otoczeniu dzikiej przyrody. W swoich pracach najczęściej prezentowała idylliczną, ale jednocześnie pełną życia i dynamiki wizję kontynentu afrykańskiego, co odzwierciedlało jej osobiste spojrzenie na Afrykę jako prawdziwy „raj na ziemi”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 99-121
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Demokratyzacja sztuki” w Republice Południowej Afryki w kontekście muzealnictwa
“The Democratisation of Art” in South Africa in the Context of Museum Practice
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/522603.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Języków i Kultur Afryki. Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne
Tematy:
South Africa
apartheid
museum
contemporary art
SANG
JAG
collection
post-colonialism
Opis:
Museums are important sites of national cultural output, collective memory making, and the construction of national narratives. Contemporary South Africa is a particularly interesting place to study these processes. With the demise of apartheid, South Africa faces the difficult challenge of creating a new national identity that incorporates an examination of past oppression, yet leaves the way open for building a national identity that incorporates all its diverse groups. While social problems such as poverty, racial inequalities, disease and unemployment still remain and need to be addressed within South Africa, the museums as well as art itself can and should be treated as an outlet to reveal, question and resolve many important issues. The museums reviewed below, such as the South African National Gallery – SANG in Cape Town and the Museum Africa, Johannesburg Art Gallery – JAG, or the Apartheid Museum in Johannesburg and Art Gallery all make important contributions to this process.
Źródło:
Afryka; 2017, 45; 77-98
1234-0278
Pojawia się w:
Afryka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wspólnej przestrzeni poszukiwań artystycznych w "białej" i "czarnej" sztuce Republiki Południowej Afryki
Common ground of artisic search in "white" and "black" art in the Republic of South Africa
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567156.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
South Africa
Culture
Art
Opis:
Starting from April 1994 that is from the very moment of abolishment of apartheid, the experience gathered through the common existence on the territory of the Republic of South Africa of both white and black people, produced a completely new quality which has since then been proudly defined as the Rainbow Nation. New liberal policy of the state brought about changes and a true transformation in the world of art and as a result caused a need among historians and critics of art of revising hitherto majority of existing opinions and beliefs and it created a need to write a completely new history of art outright, which would capture the essence of the indigenously African tradition which was neglected and skipped earlier. The most important "neglected" and newly "discovered" South African art creators were among others: G. Sekoto, G. Pemba, G. Bhengu, and G. Mgudlandlu. Moreover many art creators began seeking such forms of artistic statements which would underline and confirm the existence of the common experience and uniqueness of all South Africans, rather than seeking the various differences arising from skin colour. The stress and interests were shifted to the specific African experience, as well as on Africa - centred consciousness. In the earlier period on this area of South Africa, the official policy of the white ruling minority was aimed at denying altogether the existence of mutual actions and opinions and especially the social status. The starting point of all my reflections and considerations on this topic is to single out several constructive plots which might serve to explain the question of perception of the indigenous art of South Africa by its white population (I concentrate especially on artof the 1940's and on such white artists as: H. J. Pierneef, B. Everard, I. Stern) and the presentation of African problems and topics in the art of the early white settlers (ex. drawers and sketchers from the 19th century such as: S. Daniell, F. I'Ons or T. Baines).
Źródło:
Forum Politologiczne; 2010, 10 - Przestrzeń i granice we współczesnej Afryce; 461-479
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ambivalence of African-American Culture. The New Negro Art in the interwar period
Ambiwalencja kultury afroamerykańskiej. Sztuka „nowych murzynów” w okresie międzywojennym
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593786.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
African-American
“New Negro”
“Harlem Renaissance”
Photography
“African Art”
Murals
20th century
Painting
Afroamerykanie
“Nowi Murzyni”
“Renesans z Harlemu”
fotografia
“sztuka afrykańska”
murale
XX wiek
malarstwo
Opis:
Reflecting on the issue of marginalization in art, it is difficult not to remember of the controversy which surrounds African-American Art. In the colonial period and during the formation of the American national identity this art was discarded along with the entire African cultural legacy and it has emerged as an important issue only at the dawn of the twentieth century, along with the European fashion for “Black Africa,” complemented by the fascination with jazz in the United States of America. The first time that African-American artists as a group became central to American visual art and literature was during what is now called the Harlem Renaissance of the 1920s and 1930s. Another name for the Harlem Renaissance was the New Negro Movement, adopting the term “New Negro”, coined in 1925 by Alain Leroy Locke. These terms conveyed the belief that African-Americans could now cast off their heritage of servitude and define for themselves what it meant to be an African-American. The Harlem Renaissance saw a veritable explosion of creative activity from the African-Americans in many fields, including art, literature, and philosophy. The leading black artists in the 1920s, 1930s and 1940 were Archibald Motley, Palmer Hayden, Aaron Douglas, Hale Aspacio Woodruff, and James Van Der Zee.
Odnosząc się do kwestii marginalizacji w sztuce trudno nie wspomnieć o kontrowersjach ota-czających sztukę Afroamerykanów. W okresie kolonialnym, a także podczas krystalizacji ame-rykańskiej tożsamości narodowej, sztuka ta została odrzucona wraz z całością afrykańskiego dziedzictwa kulturowego. Uznanie znaczenia tej kultury i sztuki pojawiło się jako istotna kwe-stia dopiero u zarania XX wieku wraz z europejską modą na Czarną Afrykę uzupełnioną o jazzowe fascynacje z USA. Ważnym etapem poprzedzającym powstanie sztuki „Nowych Czarnych” były próby poszukiwania wyrazu dla afroamerykańskiej tożsamości, świadomie ignorujące różnicę w pigmentacji skóry. Były to wyraźne dążenia do znalezienia wspólnego głosu z białym etosem i tradycją amerykańskiej klasy średniej. Po raz pierwszy afroamerykańscy artyści jak grupa stali się dominującym elementem ame-rykańskiej sztuki wizualnej i literatury jako ruch “Renesansu z Harlemu” (Harlem Renaissance) w latach 1920 i 1930. Inną nazwą tego nurtu było określenie “Nowi Murzyni” (New Negro) ukuty w 1925 roku przez Alain Leroy Locke’a. Twórczości Afroamerykanów w tym okresie przeżywa prawdziwą eksplozję talentów w wielu dziedzinach, w tym sztuki, literatury i filo-zofii. Czołowi czarni artyści z lat 1920–1940 to: Archibald Motley, Palmer Hayden, Aaron Douglas, Hale Aspacio Woodruff, James Van Der Zee.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 167-193
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „Sztuki łódzkiej” do „Przyjaznego miasta”. Dobre praktyki czy nowa jakość w zakresie upowszechniania dóbr kultury?
From "Lodz Art" to "Friendly City". Good Practices or New Quality in the Dissemination of Cultural Assets?
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Rutkowska-Siuda, Daria
Długosz, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172461.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
audiodeskrypcja
tyflografika
Przyjazne Miasto
Muzeum miasta Łodzi
sztuka łódzka
audiodescription
Friendly City
Lodz City Museum
Lodz art
tiflography
Opis:
Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami otworzyła nową perspektywę działań nakierowanych na odbiorców o szczególnych potrzebach. Na wybranych działaniach grantowych i projektowych prowadzonych przez zespół naukowców z Uniwersytetu Łódzkiego oraz Muzeum Miasta Łodzi zarysowane zostaną możliwości płynące z dostępności architektonicznej, informacyjno-komunikacyjnej oraz cyfrowej, które stanowią przykłady dobrych praktyk w zakresie upowszechniania dóbr kultury. Zaprezentowane zostaną przedsięwzięcia związane z rewitalizacją i poprawą infrastruktury Muzeum Miasta Łodzi, niwelujące bariery architektoniczne i pozwalające na wprowadzenie nowej przestrzeni ekspozycyjnej z opracowanym do niej systemem informacyjno-komunikacyjny. Artykuł prezentuje zasadnicze koncepcje związane z projektem „Przyjazne miasto” (realizacja w latach 2021–2024), które poprzedzają doświadczenia nabyte przez pracowników UŁ w szeregu badań dotyczących sposobów wspierania osób z niepełnosprawnością wzroku prowadzonych od 2013 r. Niezwykle istotnym obszarem gromadzenia tych doświadczeń były działania podjęte w projekcie „Sztuka łódzka na tle sztuki europejskiej. Wykluczeni/Włączeni”. Rozliczne konsultacje z grupami osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi oraz z kuratorami i edukatorami muzealnymi pozwoliły na wypracowanie dobrze odbieranej formy opisu audiodeskrypcyjnego. Opracowane narzędzia dydaktyczne takie jak tyflografiki, książki z pismem brajlowskim i powiększonym czarnodrukiem znacząco wpłynęły na wzrost kompetencji kluczowych odbiorców.
The Law of July 19, 2019 on Ensuring Accessibility for Persons with Special Needs has opened a new perspective for activities targeting audiences with special needs. On selected grant and project activities conducted by a team of researchers from the University of Lodz and the Museum of the City of Lodz, the possibilities of architectural, information and communication, and digital accessibility will be outlined, which are examples of good practice in the dissemination of cultural assets. Projects related to the revitalization and improvement of the infrastructure of the Museum of the City of Lodz, eliminating architectural barriers and allowing the introduction of a new exhibition space with an information and communication system developed for it, will be presented. The article presents the core concepts related to the "Friendly City" project (implementation in 2021-2024), which precedes the experience gained by the staff of the Lodz University in a series of studies on ways to support people with visual disabilities conducted since 2013. An extremely important area of gathering this experience was the activities undertaken in the project "Lodz art against the background of European art. Excluded/Included." Numerous consultations with groups of people with sensory disabilities, as well as with curators and museum educators, made it possible to develop a well-received form of audiodescription. The didactic tools developed, such as tiffographs, books with Braille and enlarged black print, have significantly increased the competence of key audiences.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2022, 13; 143--158
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The white man’s burden. From colonialism to postcolonialism – discourse on non-european art and its position in the artworld from the perspective of the 2020s
„Brzemię białego człowieka”. Od kolonializmu do postkolonializmu – dyskurs o sztuce pozaeuropejskiej i jej znaczeniu w świecie sztuki z perspektywy lat 20. XX wieku
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041827.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
postcolonialism
colonial conquest
discourse
art
Africa
collections
postkolonializm
podbój kolonialny
dyskurs
sztuka
Afryka
kolekcje
Opis:
The purpose of this paper is the presentation of a historical perspective to assess the impact of 19th-century European colonization on culture and art. The article discusses the changes that have taken place over the years in the approach to the non-European population as well as its art and culture. From the sense of "the civilization mission of white people" (which is reflected in the poem The White Man’s Burden) in the 19th century, through the interest in tribal art of European Avant-garde artists in the early 20th century, to the period of the beginning of discourse on the negative face of colonialism (e.g. Discours sur le colonialism by Aimé Césaire or visual actions by Ben Enwonwu, Ernest Mancoba). Particular attention has been paid to modern times and settling accounts with colonialism. This trend has been more and more visible since the end of the 1980s (e.g. the controversial Magiciens de la Terre (Paris) exhibition from 1989 or the Documenta exhibitions curated by non-Europeans (e.g. Okwui Enwezor). The period of the 21st century is dominated by the postcolonial trend in art (recognized artists of this profile include Fred Wilson (b. 1954), Sonia Boyce (b. 1962), Kara Walker (b. 1969), Hew Locke (b. 1959), Yinka Shonibare (b. 1962) and Kader Attia (b. 1970))
Artykuł podejmuje w perspektywie historycznej ocenę wpływu XIX- wiecznej kolonizacji europejskiej na kulturę i sztukę. Omawiane są kolejne przekształcające się podejścia do ludności pozaeuropejskiej od poczucia misja cywilizacyjna białych w XIX w. (co odzwierciedla wiersz Brzemię białego człowieka), poprzez zainteresowanie sztuka plemienną europejskiej awangardy na początku XX w., aż do okresu początku dyskursu nad negatywnym obliczem kolonializmu (np. Discours sur le colonialism autorstwa Aimé Césaire’a czy wizualne działania Bena Enwonwu, Ernesta Mancoba). Szczególna uwaga została poświęcona czasom współczesnym i rozliczeniu z kolonializmem. Trend ten jest coraz bardziej widoczny od schyłku lat 80. XX wieku (np. kontrowersyjna wystawa Magiciens de la Terre (Paryż) z 1989 r. czy wystawy z cyklu Documenta, których kuratorami byli nie-Europejczycy (np. Okwui Enwezor). Okres wieku XXI jest zdominowany przez trend postcolonialny w sztuce (uznani artyści o tym profilu to: Fred Wilson (ur. 1954), Sonia Boyce (ur. 1962), Kara Walker (ur. 1969), Hew Locke (ur. 1959), Yinka Shonibare (ur. 1962), Kader Attia (ur. 1970)).
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 143-168
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikonografia sztuki Republiki Południowej Afryki jako odzwierciedlenie stosunków ekonomicznych w kraju
The iconography of South African art as the direct reflection of economic relations in the country
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566700.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
South Africa
Artists
Opis:
The Republic of South Africa is a country which is extremely diversified regarding the prosperity and wealth of her citizens. This non-uniform distribution of goods and wealth is confirmed by the constantly increasing Gini coefficient, which is an index commonly used worldwide as a measure of inequality of income or wealth often called Coefficient of Social Unevenness. One specific problem which is characteristic for this country is the problem of the particularly disadvantageous situation of the black Africans living in South Africa whose average earnings constitute to be no more than just 13 per cent of the average wages received by a white person. However the primary aim of this article is to find and indicate these specific moments in art and culture when the phenomenon of poverty and social stratification which results from it finds its outcome in the artistic works of various artists. Some examples in the area of literature are the short stories written by Can Themba, especially „Kwashiorkor" or by Alex La Guma „A Walk in the Night" which are particularly meaningful. In his stories Can Themba described the frustrations of the university-educated urban black people; unavailable to realise their true potential because of the racial restrictions of apartheid and trying to balance their modern urban culture with the historical rural tribal one. On the other hand Alex La Guma's vivid style, distinctive dialogue, and realistic, sympathetic portrayal of oppressed groups have made him one of the most notable South African writers of the 20th century. A. La Guma was awarded the 1969 Lotus Prize for Literature for his works. In the fine arts the suggestive visions of poverty afflicting the black occupants of townships and Bantustans are present in great number in the black and white drawings, as well as brown sculptures created by the Khosa artist Mslaba „Dumile" Feni and Gerard Sekoto who is widely recognised as the pioneer the so-called „Black Art". David Mogano, Durant Sihlali, Welcome Koboka and James Salang are a group of artists who are all among the most interesting continuators of the watercolour tradition of creating colourful scenes from the ordinary life of townships. The political changes which occurred in South Africa in 1994 were expected to lead to the creation of the Rainbow Nation, that is a multi-coloured and multicultural society living in peace, harmony and prosperity. However many active artists in the last two decades, still remain very sensitive to various matters of social unevenness’s and poverty. Nowadays the major problem which is often raised by them in both literature as well as in fine arts is the ubiquitous threat connected with the untreated HIV and AIDS pandemia in South Africa.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2011, 12 - Problemy bogactwa i biedy we współczesnej Afryce; 595-609
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka i kultura Afryki Południowej. W poszukiwaniu tożsamości artystycznej na tle przekształceń historycznych
Art and Culture of South Africa. In search of artistic identity of South Africa, as influenced
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Deluga, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43467372.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Książka Anety Pawłowskiej jest bez wątpienia na rynku polskim pozycją wyjątkową. Podejmuje temat dla polskiego czytelnika odległy i egzotyczny, a równocześnie niezwykle atrakcyjny. Afryka Południowa jest krajem, który od wielu dziesiątków lat z różnych względów przyciąga uwagę świata. (…) książka jest pierwszą pozycją, która omawia sztukę i kulturę tego kraju, przykładając do niej normy europejskie i odcinając się od podejścia etnograficznego, jakie jest stosowane zazwyczaj w odniesieniu do Czarnego Lądu. Zjawiska artystyczne omawiane są na szerokim tle społeczno-historycznym, ukazującym złożoną przeszłość i współczesność kraju. Pozwala to na zaakcentowanie odrębności i specyfiki sztuki południowoafrykańskiej. Z recenzji prof. dr. hab. Krzysztofa Stefańskiego
The study Art and Culture of South Africa. In search of artistic identity of South Africa, as influenced by historical transformations – was conceived and written thanks to a study-stay of its author in Johannesburg, South Africa during a four year period between 2001 and 2004. The primary inquiries took place at the University of the Witwatersrand in Johannesburg, as well as in city museums, such as Johannesburg Art Gallery, Goodman Gallery, Everard Read Art Gallery and also in leading municipal libraries, such as Harold Library of African Studies in Johannesburg and later in UNISA Documentation Centre for African Studies/UNISA Dokumentasiesentrum vir Afrikanistiek in Pretoria. The research for this book was made also in the South African National Gallery – SANG/Iziko in Cape Town and in Tatham Art Gallery in Pietermaritzburg, as well as Durban Art Gallery.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Literatura wizualna, wizualność literatury – przegląd współczesnych zjawisk i tendencji
Visual literature, visuality of literature – a review of contemporary phenomena and trends
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197964.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
typografia
awangarda
literatura
sztuka polska XX w.
literatura elektroniczna
typography
avant-garde
liberature
20th century Polish art
electronic literature
Opis:
Celem artykułu jest prezentacja przeglądu najistotniejszych nurtów, jakim przez ostatnie stulecie podlegał tekst literacki o walorach wizualnych. Z punkt wyjścia przyjęto okres przełomu XIX i XX wieku, gdy pod wpływem działań artystów awangardowych (Guillaume Apollinaire, Stéphane Mallarmé) nastąpiły zmiany w postrzeganiu semantycznego znaczenia poezji, co doprowadziło do sytuacji, w której wizualna struktura tekstu stała się istotna (wspomniane zostały prace m.in.: F.T. Marinettiego, T. Czyżewskigo, L. Chwistka). Zainteresowanie nowoczesną typografią wykazywali w okresie tuż po I wojnie światowej i w międzywojennym okresie wielkiej awangardy artyści związani z dadaizmem i polską grupą „a.r”. Kolejny istotny moment we wzajemnych relacjach tekstu i plastyki to okres lat 60. XX wieku i „poezji konkretnej” (E. Gomringer, bracia de Campos czy S. Dróżdż, tworzący tak zwane „pojęciokształty”). W XXI wieku emanacja działań łączących ściśle poezję ze sztukami wizualnymi to literatura elektroniczna, czyli electronic literature, określana mianem cyfrowej lub HTML, oraz liberatura (K. Bazarnik, Z. Fajfer, R. Nowakowski).
The aim of the article is to present a review of the most important trends that the literary text on visual values has been subject to in the last century. The starting point was the turn of the 19th and 20th centuries, when under the influence of avant-garde artists (Guillaume Apollinaire, Stéphane Mallarmé) there were changes in the perception of the semantic meaning of poetry, which led to a situation in which the text’s visual structure became relevant (the works of.in.: FT Marinetti, T. Czyżewski, L. Chwistek). In the period immediately after World War I and in the inter-war period of the great avant-garde, artists associated with dadaism and the Polish group “a.r” showed interest in modern typography. Another important moment in the mutual relations of text and visual arts is the 1960s and ‘concrete poetry’ (E. Gomringer, brothers de Campos and S. Dróżdż, creating so-called ‘conceptual shapes’). In the 21st century, the emanation of activities that closely connect poetry with visual arts is electronic literature, referred to as digital or HTML, and liberature (K. Bazarnik, Z. Fajfer, R. Nowakowski).
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 153-170
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plastyka łódzka u schyłku XIX i na początku XX wieku
Fine arts in the city of Łódź at the end of the 19th and at beginning of the 20th centuries
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689017.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Łódź
„miasto zła”
sztuki wizualne
kultura
XIX wiek
XX wiek
„Evil City”
visual art
culture
19th century
20th century
Opis:
The aim of this article is to present the situation of the Artistic Circles in the city of Lodz at the turn of the 19th and 20th century. In light of the research results published by various Lodz art historians and historians in different publications starting from the 1970s until the present times of the 21st century, one can say that the situation of the fine arts and the status of the artists themselves in the city of Lodz in the late 19th and early 20th century, contrary to popular belief, was not really bad but as a matter of fact quite satisfactory. The wealthy families of the capitalists and industrialists from the city of Lodz, which grew richer every day and which constantly strove to attain a higher and stronger position for their generation in the social hierarchy, emphasized their material status by means of building and constructing lavishly and expensively equipped villas and city palaces and by surrounding themselves with the works of art in these luxurious dwellings, especially in the last two decades of the 19th century. The representatives of the successive generations of factory-owners families (who were becoming increasingly well-educated) developed a strong passion for collecting works of art. Exhibition halls were being organized also at this time by such art dealers as: Z. Bartkiewicz, J. Pawłowski, K. Biedrzyński, J. Grodek and T. Kozanecki. Well-known and celebrated artists and architects who lived in the city of Lodz at the turn of the 19th and 20th century included such persons as: S. Hirszenberg, L. Pilichowski, M. Trębacz, H. Glicenstein, D. Landé and A. Zeligson.
Celem artykułu jest prezentacja sytuacji środowisk artystycznych w Łodzi na przełomie XIX i XX w. W świetle prowadzonych przez łódzkich historyków i historyków sztuki badań, począwszy od lat siedemdziesiątych XX w. aż po XXI w., można stwierdzić, że sytuacja sztuk pięknych i samych artystów w Łodzi u schyłku XIX i na początku XX w., wbrew obiegowym opiniom, nie była zła. Rodziny łódzkich przemysłowców, bogacąc się i budując pokoleniowo coraz mocniejszą pozycję w hierarchii społecznej, podkreślały swój status, wznosząc luksusowo wyposażone wille i pałace miejskie i otaczając się dziełami sztuki zwłaszcza w ostatnim dwudziestoleciu XIX w. Przedstawiciele kolejnych pokoleń rodów fabrykanckich (coraz lepiej wykształceni) rozwijali pasje kolekcjonerskie. Działały też salony wystawiennicze, np. Z. Bartkiewicza, J. Pawłowskiego, K. Biedrzyńskiego, J. Grodka, T. Kozaneckiego. Do uznanych artystów i architektów mieszkających w Łodzi na przełomie XIX i XX w. należeli: S. Hirszenberg, L. Pilichowski, M. Trębacz, H. Glicenstein, D. Landé i A. Zeligson.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies