Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Republika Uzbekistanu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Relacje Republiki Uzbekistanu z Islamskim Emiratem Afganistanu
Relations of the Republic of Uzbekistan with the Islamic Emirate of Afghanistan
Autorzy:
Pachucki-Włosek, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32306472.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Republic of Uzbekistan
Islamic Emirate of Afghanistan
Taliban
security
economy
relations
Republika Uzbekistanu
Islamski Emirat Afganistanu
talibowie
bezpieczeństwo
ekonomia
relacje
Opis:
Przedmiotem badań poniższego artykułu są kontakty w sferze politycznej i ekonomicznej pomiędzy Uzbekistanem i Afganistanem po przejęciu władzy przez talibów. Niniejszy artykuł ma na celu znalezienie odpowiedzi na następujące pytanie badawcze: jaka jest dynamika relacji ekonomicznych i politycznych między Taszkentem i Kabulem po 2021 roku? W celu udzielenia odpowiedzi na powyższe pytanie należy przeanalizować szereg wydarzeń z lat 2021–2023 w kontekście próby pokojowego współistnienia. Powyższe rozważania pozwalają na postawienie pobocznego pytania badawczego, w jaki sposób doszło do ukształtowania się wzorca współpracy między Talibami a władzami w Taszkencie? Nieodzownym elementem w tym aspekcie będzie uwzględnienie braku przynależności Uzbekistanu do jakiegokolwiek bloku militarnego, czy polityki wielowektorowej, objawiającej się gotowością współpracy z wszystkimi zainteresowanymi bez względu na wcześniejsze animozje. Przewodni wniosek głosi, że utrzymanie dynamiki relacji ekonomiczno-politycznych pomiędzy Taszkentem i Kabulem spowodowane jest chęcią ochrony interesu narodowego Republiki Uzbekistanu.
The subject of the following article’s research is the contacts in the political and economic sphere between Uzbekistan and Afghanistan after the Taliban took power. This article aims to answer the following research question: what are the dynamics of economic and political relations between Tashkent and Kabul after 2021? In order to answer the above question, it is necessary to analyse a series of events from 2021–2023 in the context of an attempt at peaceful coexistence. The above considerations allow for a side research question, how did the pattern of cooperation between the Taliban and the authorities in Tashkent take shape? An indispensable element in this aspect will be to take into account Uzbekistan’s lack of affiliation to any military bloc or multi-vector policy, manifested in a willingness to cooperate with all concerned regardless of previous animosities. The guiding conclusion is that the maintenance of the dynamics of economic and political relations between Tashkent and Kabul is due to the desire to protect the national interest of the Republic of Uzbekistan.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2024, 1; 65-75
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana polityka władz Uzbekistanu względem hodowli bawełny jako następstwo nieposłuszeństwa obywatelskiego
Autorzy:
Pachucki-Włosek, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053935.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Republic of Uzbekistan
cotton
civil disobedience
Islam Karimov
Shavkat Mirziyoyev
Republika Uzbekistanu
nieposłuszeństwo obywatelskie
bawełna
Islam Karimow
Szawkat Mirzijojew
Республика Узбекистан
хлопок
гражданское неповиновение
Ислам Каримов
Шавкат Мирзиёев
Opis:
Artykuł pochyla się nad kwestią nieposłuszeństwa obywatelskiego w Uzbekistanie. Jako główne źródło powstawania zachowań nieposłuszeństwa obywatelskiego autor przyjął kwestię ekonomiczne, a w szczególności przepisy hamujące możliwość swobodnej sprzedaży bawełny, która prawie dla połowy społeczeństwa Uzbekistanu stanowi główne źródło dochodów. Autor przedstawia sytuację hodowców bawełny od 1991 roku aż do 2020 roku. Odwołanie do okresu panowania dynastii Romanowych i okresu władzy radzieckiej ma na celu pokazanie, kiedy problem bawełny zaczął się tworzyć. W artykule autor przedstawia działania pierwszego prezydenta Republiki Uzbekistanu Islama Karimowa i jego następcy Szawkata Mirzijojewa w kwestii podejścia do sektora hodowli bawełny. Rozdzielenie trzydziestu lat niepodległości miało na celu przestawienie długości procesu formowania się nieposłuszeństwa obywatelskiego względem ustawy ograniczającej wolnorynkowy handel bawełną i ukazanie odmiennych podejść obu prezydentów do żądań społecznych. W artykule autor przytacza wpływ krajów hemisfery zachodniej i Kazachstanu na zmiany zachodzące w uzbeckim sektorze bawełnianym. Podkreślając znaczenie inwestycji szwajcarskich w uzbeckie włókiennictwo i znaczenie kazachskiego rynku w czasach prześladowania rolników wykazujących własną inicjatywę biznesową. W podsumowaniu autor ocenia skuteczność nieposłuszeństwa obywatelskiego i dokonuje prognozy na temat możliwości rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i organizacji społecznych w Republice Uzbekistanu. Przedstawiony tekst ma na celu pokazanie jak negatywny wpływ na kondycję ekonomiczną i społeczną miało utrzymanie monokultury bawełny w Uzbekistanie jako dziedzictwa postradzieckiego.
The article looks at the issue of civil disobedience in Uzbekistan. The aim of the article is to find an answer to the question of whether a civil society has emerged in Uzbekistan capable of influencing the ruling elite. The confirmation of this thesis was the history of the long-term struggle against the state monopoly on cotton trading, known as white gold. As the main source of the emergence of civil disobedience, the author adopted the economic issue, in particular the regulations that inhibit the possibility of the free sale of cotton, which is the main source of income for half of Uzbekistan's population. In the article, the author presents the actions of the first president of the Republic of Uzbekistan, Islam Karimov, and his successor, Shavkat Mirziyoyev, regarding the approach to the cotton farming sector. The separation of thirty years of independence was aimed at rearranging the length of the process of forming civil disobedience in relation to the law limiting the free-market cotton trade. The article also discusses the influence of an external factor in the form of Kazakhstan's attitude, which made it possible to break the current legal order, as well as the importance of Swiss investments in Uzbek textiles. In the final conclusions, the author states that the process of creating a civil society and popularizing civil disobedience began in Uzbekistan. He confirms this by describing the behavior of both the authorities and society. It shows the negative impact of maintaining the cotton monoculture after the collapse of the Soviet Union on the financial condition of the society.
В статье рассматривается проблема гражданского неповиновения в Узбекистане. Цель статьи – найти ответ на вопрос, возникло ли в Узбекистане гражданское общество, способное влиять на правящую элиту. Подтверждением этого тезиса стала история многолетней борьбы против государственной монополии на торговлю хлопком, известную как белое золото. В качестве основного источника возникновения гражданского неповиновения автор принял экономический фактор. В частности, ограничения свободной продажи хлопка, который является основным источником дохода для половины населения Узбекистана. В статье автор представляет действия первого президента Республики Узбекистан Ислама Каримова и его преемника Шавката Мирзиёева в отношении к хлопководству. Разделение тридцатилетней независимости на этапы иллюстрирует медленный процесс формирования гражданского общества, катализатором чего стало несправедливое законодательство о свободной торговле хлопком. В статье также обсуждается влияние внешнего фактора в виде незаконной продажи хлопка в Казахстан и швейцарских инвестиций в текстильную промышленность Узбекистана, в изменении подхода власти к проблеме. В окончательных выводах автор констатирует, что в Узбекистане начался процесс создания гражданского общества и популяризации гражданского неповиновения. Он подтверждает это, описывая поведение власти и самого общества. Это показывает негативное влияние сохранения монокультуры хлопка после распада Советского Союза на финансовое состояние общества. В заключении автор дает оценку эффективности гражданского неповиновения и делает прогноз о возможности дальнейшего развития гражданского общества и общественных организаций в Республике Узбекистан.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 183-197
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies