Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "J. Kwiek, Stanisław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Parameters determining frequency and intensity of pneumatocele in patients with cerebello-pontine angle tumor operated in sitting position. Clinical implications
Parametry określające częstotliwość i intensywność pooperacyjnej odmy czaszkowej u chorych z guzem kąta mostowo-móżdżkowego operowanych w pozycji siedzącej. Implikacje kliniczne
Autorzy:
J. Kwiek, Stanisław
Suszyński, Krzysztof
Doleżych, Hanna
Duda, Izabela
Ślusarczyk, Wojciech
Orczyk, Aneta
Bażowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037854.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
pneumatocele
aeroembolism
intravenous anesthesia
cerebello-pontine angle tumor
odma czaszkowa
guz kąta mostowo-móżdżkowego
pozycja półsiedząca
Opis:
BACKGROUND Cerebello-pontine angle (CPA) surgery is performed in a semi-sitting position of the patient – this enables spontaneous outflow of the blood and cerebrospinal fluid as well as solutions used for operation site rinsing. This restricts the neces-sity of coagulation and an aspirating nozzle in the operating field. The aim of this study was to find the influence of pneumatocele on the clinical outcome of patients with a CPA tumor. METHOD All the patients were operated on in a semi-sitting or sitting position with propofol intravenous anesthesia. Pneumatocele was evaluated on the basis of CT examination on the authors' own four-degree scale and correlated with such parameters as: death rate, duration of hospitalization in neurosurgical and intensive care wards, respiratory or circulatory insufficiency, necessity of using a respirator and the number of specialist consultations. The frequency and intensity of pneumatocele were correlated with such parameters as: age and sex of the patient, anesthesia hazard scale (ASA), heart rate and systolic blood pressure during operation, diuresis, the amount and type of infusions, fluid balance and duration of surgery. FINDINGS Pneumatocele increases the death rate (p = 0.037), prolongs the duration of hospitalization both in the neurosurgical (p = 0.0001) and intensive care (p = 0.0022) wards. This complication exposes patients to circulatory (p = 0.012) and respiratory (p = 0.029) failure. The frequency and intensity of pneumatocele is correlated with the age and sex of the patient, duration of the operation, type of nfusions and fluid balance. CONCLUSIONS This ensures us that a TC head examination must be performed after each surgery procedure that is conducted in the up-right position. If possible, we should prevent pneumatocele by avoiding negative fluid balance and systolic blood pressure decrease below 100 mmHg.
WSTĘP Półsiedząca pozycja pacjenta w trakcie zabiegu usunięcia guza mostowo-móżdżkowego umożliwia spontaniczny odpływ krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego oraz płynów stosowanych w trakcie operacji do płukania pola operacyjnego. Taka pozycja zmniejsza konieczność koagulacji i ssania w polu operacyjnym. Celem pracy było zbadanie wpływu odmy czaszkowej na wyniki badań klinicznych u chorych operowanych z powodu guza kąta mostowo-móżdżkowego. M E T O D Y Wszyscy pacjenci po znieczuleniu byli operowani w pozycji półsiedzącej. Odmę czaszkową oceniano na podstawie badania TK według czterostopniowej skali własnej, wyniki analizowano pod kątem śmiertelności, czasu hospitalizacji, wystąpienia niewydolności krążeniowo-oddechowej, konieczności zastosowania respiratora oraz liczby koniecznych konsultacji specjalistycznych. Podjęto próbę analizy korelacji częstotliwości i intensywności pooperacyjnej odmy czaszkowej z wiekiem oraz płcią pacjentów, ryzykiem wynikającym ze znieczulenia (skala ASA), tętnem i ciśnieniem krwi w trakcie operacji, ilością oddawanego moczu, ilością i rodzajem podawanych płynów w trakcie zabiegu oraz czasem trwania zabiegu. W Y N I K I Częstotliwość i intensywność pooperacyjnej odmy czaszkowej koreluje z: wiekiem i płcią pacjentów, czas operacji oraz rodzajem i ilością podawanych płynów. W N I O S K I Badania TK głowy muszą być wykonywane rutynowo po każdej operacji, która prowadzona jest w pozycji siedzącej. Mężczyźni powyżej 60 lat, których zabieg trwał dłużej niż 3 godziny są szczególnie podatni na wystąpienie odmy czaszkowej. W miarę możliwości powinno się zapobiegać wystąpieniu odmy czaszkowej, unikając ujemnego bilansu płynów oraz spadku ciśnienia skurczowego poniżej 100 mmHg.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 307-314
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza skuteczności działania systemu Vertetrac ze względu na współczynnik masy ciała BMI
Vertetrac system performance analysis regarding BMI
Autorzy:
Orczyk, Aneta
Orczyk, Marek
Rubinowicz-Zasada, Maja
Suszyński, Krzysztof
Pieszczek, Justyna
Kwiek, Stanisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037837.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
system vertetrac
trakcja
ból kręgosłupa
współczynnik masy ciała bmi
vertetrac system
traction
spine pain
body mass index bmi
Opis:
BACKGROUND Performing symmetrical or asymmetrical lumbar spine traction using the Vertetrac system allows relief of pinched ligaments and nerve roots in the case of herniated nucleus pulposus. The aim of the study was to analyze the effectiveness of Vertetrac in lumbar disc herniation due to the weight of the patient. METHODS Using the Vertetrac targeted traction system, 68 patients with lumbar spine pain were treated. According to their BMI, the patients were divided into three groups: M1, M2, M3. After a thorough interview and testing, the pa-tient was fastened to the Vertetrac device where traction was increased or reduced, depending on the patient's feeling of pain. The rehabilitation was carried out twice a week until the pain subsided. RESULTS Our findings are presented according to the three division groups, depending on BMI, analyzed pain reduction after the first treatment session and after the therapeutic series; the number of treatment sessions required to reduce pain and return of pain. Analyzing the difference between all the tests, examinations and symptoms, the highest average improvement of positive reactions was observed in the M2 group – overweight people -14.83 with a standard deviation of 8.75. The weakest average was obtained by the M3 group – obese people – 9.17 with a standard deviation of 5.15. CONCLUSIONS BMI has the influence of lowering the degree of pain after the first treatment session. The people with the correct weight recorded the largest decrease in feelings of pain, while the group of obese people has the weakest improvement in pain sensation. In the period up to 3 years after the end of therapy, in the vast majority of patients treated with Vertetrac targeted traction, the pain does not return.
WSTĘP Wykonanie trakcji symetrycznej lub asymetrycznej kręgosłupa lędźwiowego za pomocą systemu Vertetrac umożliwia odciążenie uciśniętego więzadła i korzenia nerwu w przypadku przepukliny jądra miażdżystego. Celem pracy była analiza skuteczności działania systemu Vertetrac w dyskopatii lędźwiowej ze względu na wagę pacjenta. M E T O D Y Leczeniu za pomocą systemu trakcji celowanej Vertetrac poddano 68 pacjentów z bólem odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Ze względu na wskaźnik masy ciała BMI (body mass index), badanych podzielono na trzy grupy: M1, M2, M3. Badany po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu i przeprowadzonych testach – zapinany był w urządzeniu Vertetrac, gdzie zwiększano lub zmniejszano trakcję, w zależności od odczuć bólowych badanego. Rehabilitację prowadzono dwa razy w tygodniu do czasu zniwelowania bólu. W Y N I K I Wyniki badań własnych zostały przedstawione zgodnie z trzema podziałami grupowymi, zależnie od wskaźnika masy ciała BMI (body mass index) , przean a- lizowano redukcję bólu po pierwszej sesji terapeutycznej i po zakończeniu serii terapeutycznej, liczbę sesji terapeutycznych koniecznych do zredukowania bólu, powrót dolegliwości bólowych. Analizując różnicę między wszystkimi testami, badaniami i objawami, najwy ż- szą średnią poprawy reakcji dodatnich odnotowano w grupie M2 – osób z nadwagą 14,83, przy odchyleniu standardowym 8,75. Najsłabszą średnią osiągnęła grupa osób z otyłością M3 – 9,17, przy odchyleniu standardowym 5,15. W N I O S K I 1. BMI ma wpływ na obniżenie stopnia bólu po pierwszej sesji terapeutycznej. 2. U osób z poprawną wagą odnotowuje się największy spadek odczuć bólowych, natomiast grupę osób otyłych cechuje najsłabsza poprawa odczuć bólowych. 3. W okresie do 3 lat od zakończenia terapii u znacznej większości osób leczonych trakcją celowaną Vertetrac dolegliwości bólowe nie powracają.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 323-331
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia czucia dyskryminacyjnego u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym i krwotocznym mózgu, na przykładzie obszaru unerwienia nerwu pośrodkowego i promieniowego
Disturbances of discriminative sensation in patients after ischemic and haemorrhagic stroke, illustrated with example of area of innervation of median nerve and radial nerve
Autorzy:
Rubinowicz-Zasada, Maja
Czepczor, Dawid
Orczyk, Marek
Wierzbicki, Krzysztof
Orczyk, Aneta
Suszyński, Krzysztof
Kwiek, Stanisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037841.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
udar mózgu
zaburzenia czucia
czucie dyskryminacyjne
stroke
disturbances of sensation
discriminatory sensation
Opis:
INTRODUCTION One of the basic functions of the nervous system is sensation, which enables the recognition and, as a conse-quence, appropriate reaction to various stimuli from external and internal environments. Sensation disturbances of a central origin were essential to this study. The purpose of this study was to assess the disturbances of sensa-tion in the paretic upper limb and determination of the dependence between the kind of stroke and the degree of tactile sensation impairment. MATERIAL AND METHODS The study was conducted among patients hospitalized at the neurological department. A total of 40 patients (22 women and 18 men) after ischemic and haemorrhagic stroke were enrolled in the study. The mean age was 58 years. Two methods were employed in the area of innervation of the median and radial nerves: Weber’s two-point discrimination test and an aesthesiometer. RESULTS The research has shown that regardless of the kind of stroke suffered, there is always an occurrence of tactile sensation disturbances within the area of paresis. The disturbances of sensation were found to be more serious in patients after haemorrhagic stroke. A correlation was found between disturbances of discriminative sensation and disturbances of skin sensation. As a result of the applied therapy, gradual improvement of both skin and discriminative sensation was observed in both research groups. CONCLUSIONS Both methods have confirmed that patients after haemorrhagic stroke suffer from more serious disturbances of skin and discriminative sensation than patients after ischemic stroke.
W S T ĘP Jedną z podstawowych funkcji układu nerwowego jest czucie pozwalające na rozpoznawanie, a w konsekwencji na prawidłowe reagowanie na różne bodźce ze świata zewnętrznego i wewnętrznego. Niniejsza praca dotyczy zaburzeń czucia pochodzenia ośrodkowego. Celem pracy była ocena zaburzeń czucia w obrębie kończyny górnej niedowładnej oraz określenie zależności między rodzajem udaru a stopniem upośledzenia czucia. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono wśród pacjentów hospitalizowanych na oddziale neurologii. Objęto nimi 40 pacjentów (22 kobiety i 18 mężczyzn) po przebytym udarze niedokrwiennym i krwotocznym mózgu. Średnia wieku całej grupy badanej wynosiła 58 lat. Każda grupa została przebadana za pomocą dwóch metod badawczych: cyrkla Webera oraz estezjometru włókienkowego. Badania odbywały się na określonych wcześniej dwóch obszarach unerwienia nerwu pośrodkowego i promieniowego. W Y N I K I Analiza wyników pozwoliła stwierdzić, iż bez względu na rodzaj dokonanego udaru mózgu, zawsze dochodzi do upośledzenia czucia w obrębie niedowładu lub porażenia. Wykazano, iż u pacjentów po udarze krwotocznym zaburzenia te są większe. Zanotowano istotną korelację między zaburzeniami czucia dyskryminacyjnego a zaburzeniami czucia skórnego. Terapia w obu grupach badawczych przyniosła stopniowę poprawę czucia zarówno skórnego, jak i dyskryminacyjnego. U pacjentów krwotocznych była ona mniejsza i przebiegała wolniej, często pozostawiając duże ubytki. W N I O S K I Obie metody badawcze potwierdziły, że pacjenci po przebytym udarze krwotocznym cierpią na zaburzenia czucia dyskryminacyjnego i czucia skórnego w większym stopniu i z większym nasileniem niż pacjenci po przebytym udarze niedokrwiennym.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 350-360
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of clinical implications of aeroembolism during cerebello-pontine angle tumor removal conducted in semi-sitting position
Analiza implikacji klinicznych zatoru powietrznego w trakcie operacji guzów kąta mostowo-móżdżkowego w pozycji półsiedzącej
Autorzy:
Kwiek, Stanisław J.
Suszyński, Krzysztof
Doleżych, Hanna
Duda, Izabela
Orczyk, Aneta
Rauszer, Agata
Kocur, Damian
Bażowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037866.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
aeroembolism
cerebello-pontine angle tumor
semi-sitting position
Opis:
BACKGROUND The semi-sitting position of the patient during cerebellopontine angle (CPA) surgery enables the spontaneous outflow of blood and cerebrospinal fluid from the operation area. This restricts the necessity of using an aspirating nozzle and other instruments which are dangerous for local delicate structures like the facial nerve or labyrinthine artery. The disadvantage of the semi-sitting position is the risk of pneumatocele and aeroembolism. METHODS 214 patients operated on in the Department of Neurosurgery, Medical University of Silesia in Katowice were analyzed. Aeroembolism was correlated with such parameters as: perioperative death rate, duration of hospitalization in neurosurgical and intensive care wards, respiratory or circulatory insufficiency, necessity of using a respirator and the number of specialist consultations RESULTS Aeroembolism does not increase the death rate or duration of hospitalization in a neurosurgical ward, but it does expose patients to respiratory failure (p = 0.014). Aeroembolism is also correlated with hospitalization in an intensive care ward (p = 0.002) and increases the number of specialist consultations (p = 0.042). In our opinion, very important for the prevention of aeroembolism is surgeons’ care on the closure of every open vein , especially those in bone, using bone wax. The elevation of venous pressure due to manual compression on the cervical veins is the best method for locating not bleeding but open veins. CONCLUSIONS We have proved that a venous air embolism increases neither mortality nor the duration of hospitalization. We believe that prevention and early treatment of aeroembolism prevents further complications.
W S T Ę P Pozycja półsiedząca pacjenta w trakcie operacji w obrębie kąta mostowo-móżdżkowego (KMM) umożliwia samoistny odpływ krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego z pola operacyjnego. Ogranicza to konieczność używania w polu operacyjnym ssaka i innych narzędzi, którymi można uszkodzić tak delikatne struktury jak nerw twarzowy czy tętnica błędnikowa. Niedogodnością pozycji półsiedzącej jest ryzyko zatoru powietrznego i odmy mózgowej. METODY Analizie poddano 214 pacjentów operowanych w Katedrze i Klinice Neurochirurgii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Wystąpienie zatoru powietrznego skorelowano z następującymi parametrami: zgon okołooperacyjny, okres hospitalizacji na oddziale neurochirurgicznym i oddziale intensywnej terapii, zaburzenia oddechowe i krążeniowe, konieczność pooperacyjnej respiratoroterapii, liczba konsultacji specjalistycznych. WYNIKI Zator powietrzny nie zwiększa śmiertelności okołooperacyjnej i czasu hospitalizacji na oddziale neurochiruricznym, ale naraża pacjentów na niewydolność oddechową (p = 0,014). Podwyższa też konieczność hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii (p = 0,002) i częstość konsultacji specjalistycznych (p = 0,042). WNIOSKI Potwierdziliśmy, że zator powietrzny nie wpływa na śmiertelność okołooperacyjną i czas hospitalizacji. Zapobieganie zatorowi i jego wczesne leczenie pozwala uniknąć dalszych komplikacji.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 302-306
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies